Γαλλία, Ελλάδα και άλλα 5 ευρωπαϊκά κράτη επιδιώκουν να θεσμοθετήσουν την παρακολούθηση των δημοσιογράφων για λόγους «εθνικής ασφάλειας»…

Η Γαλλία μαζί με την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, τη Φινλανδία, τη Μάλτα και τη Σουηδία θέλουν να τορπιλίσουν τον πρώτο ευρωπαϊκό νόμο για την προστασία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ, διεξάγοντας ενεργή εκστρατεία για να επιτρέπεται η παρακολούθηση των δημοσιογράφων στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας»…

 

Έγγραφο, καταδεικνύει τους κατασταλτικούς στόχους της γαλλικής κυβέρνησης κατά του Τύπου, που υποστηρίζεται ενεργά από την ελληνική και την ιταλική κυβέρνηση καθώς και τις φινλανδικές, κυπριακές, μαλτέζικες και σουηδικές αρχές…

 

Πηγή: Disclose

Απόδοση: Ελλήνων Αφύπνιση

 

Η Γαλλία μαζί με την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ιταλία, τη Φινλανδία, τη Μάλτα και τη Σουηδία θέλουν να τορπιλίσουν τον πρώτο ευρωπαϊκό νόμο για την προστασία της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας των μέσων ενημέρωσης στην ΕΕ, διεξάγοντας ενεργή εκστρατεία για να επιτρέπεται η παρακολούθηση των δημοσιογράφων στο όνομα της «εθνικής ασφάλειας», σύμφωνα με έγγραφα που

περιήλθαν στην κατοχή του Disclose, σε συνεργασία με το «Investigate Europe» και το «Follow the Money».

Η αντιπαράθεση φτάνει στο τέλος της. Για περισσότερο από ένα χρόνο, ένα νομοσχέδιο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης στην Ευρώπη, ο ευρωπαϊκός νόμος για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης, αποτελεί αντικείμενο έντονων συζητήσεων στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο. Σε αυτό το κείμενο που υποτίθεται ότι εγγυάται την ανεξαρτησία, την ελευθερία και τον πλουραλισμό των μέσων ενημέρωσης, μια διάταξη βρίσκεται στο επίκεντρο των εντάσεων μεταξύ των κρατών μελών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου: το άρθρο 4, που αφορά την προστασία των δημοσιογραφικών πηγών, θεωρείται ως ένα θεμελιώδεις προϋποθέσεις της ελευθερίας του Τύπου» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Χωρίς αυτή την προστασία, «ο ζωτικός ρόλος του Τύπου ως θεματοφύλακα της δημόσιας σφαίρας κινδυνεύει να υπονομευθεί».

Η Disclose, σε συνεργασία με τη συλλογικότητα των δημοσιογράφων Investigate Europe και τα media Follow the Money, κατάφερε να διεισδύσει στις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων. Η έρευνά μας αποκαλύπτει το κάτω μέρος των 15 μηνών διαπραγματεύσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα τελικό κείμενο, στις 15 Δεκεμβρίου 2023, μετά από έναν τρίτο γύρο συζητήσεων μεταξύ του Συμβουλίου της ΕΕ, του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υποστηρικτικό έγγραφο, καταδεικνύει τους κατασταλτικούς στόχους της γαλλικής κυβέρνησης κατά του Τύπου, που υποστηρίζεται ενεργά από την ιταλική ακροδεξιά κυβέρνηση και τις φινλανδικές, κυπριακές, ελληνικές, μαλτέζικες και σουηδικές αρχές.

Εκτεταμένη επιτήρηση

Για να κατανοήσουμε τον τρέχοντα ελιγμό, πρέπει να επιστρέψουμε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. Εκείνη την εποχή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε ένα σχέδιο νόμου για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης. Στο άρθρο 4 του, το αρχικό κείμενο απαγορεύει τη χρήση spyware κατά δημοσιογράφων και μέσων ενημέρωσης, εκτός από το πλαίσιο «ερευνών για [δέκα] σοβαρές μορφές εγκλήματος» (τρομοκρατία, βιασμός, δολοφονία - βλ. πλαίσιο στο τέλος του άρθρου). Αυτές οι τεχνολογίες, οι οποίες καθιστούν δυνατή την υποκλοπή ασφαλών μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και μηνυμάτων, μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν «κατά περίπτωση, για λόγους εθνικής ασφάλειας».

Αδιανόητο για τη Γαλλία, η οποία, σε εσωτερικό έγγραφο του Συμβουλίου της ΕΕ, έγραφε στις 21 Οκτωβρίου 2022 ότι «αρνείται τα ζητήματα εθνικής ασφάλειας να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο παρέκκλισης». Η κυβέρνηση της Ελίζαμπεθ Μπορν, που τότε εκπροσωπήθηκε από τον πολιτιστικό σύμβουλό της, απαίτησε να προστεθεί «μια ρητή ρήτρα αποκλεισμού» στην απαγόρευση παρακολούθησης δημοσιογράφων. Σαφώς, η Γαλλία θέλει να μπορεί να εμποδίσει το έργο του Τύπου, όταν το θεωρεί απαραίτητο στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Μια απαίτηση για την οποία κατέληξε να κερδίσει την υπόθεσή της με την πλειοψηφία των άλλων κρατών.

Στις 21 Ιουνίου 2023, 25 από τα 27 κράτη μέλη υιοθέτησαν μια νέα έκδοση του νόμου στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία σκανδάλωσε 80 ευρωπαϊκούς οργανισμούς και ενώσεις μέσων ενημέρωσης. Εάν το κείμενο απαγορεύει τον εξαναγκασμό των δημοσιογράφων να αποκαλύπτουν τις πηγές τους, να τους αναζητούν ή να κατασκοπεύουν τις ηλεκτρονικές τους συσκευές, αυξάνει το περιθώριο ελιγμών των υπηρεσιών πληροφοριών: το spyware θα μπορούσε στην πραγματικότητα να αναπτυχθεί ως μέρος σχετικών ερευνών σε μια λίστα 32 αδικημάτων, που τιμωρούνται με τρία έως πέντε χρόνια φυλάκιση. Ανακατεμένα, βρίσκουμε δολιοφθορές, πλαστογραφία, διαφθορά, ακόμη και επιθέσεις σε ιδιωτική περιουσία. Ως εκ τούτου, οι δημοσιογράφοι που εργάζονται σε αυτά τα θέματα και διατηρούν σχέσεις με πηγές που στοχεύουν αυτού του είδους οι έρευνες θα μπορούσαν να υπόκεινται σε αστυνομική επιτήρηση.

«Οποιοσδήποτε λόγος εθνικής ασφάλειας θα μπορούσε να είναι αρκετός για τη δίωξη ή την παρακολούθηση ενός δημοσιογράφου»

Επιπλέον, η τελευταία τελευταία πρόταση του κειμένου εισάγει μια πολύ ευρεία παρέκκλιση: «Το άρθρο αυτό εφαρμόζεται υπό την προϋπόθεση ότι δεν υπονομεύει την ευθύνη των κρατών μελών για την προστασία της εθνικής ασφάλειας». Με άλλα λόγια, η επιτήρηση θα γινόταν νόμιμη εάν ένα κράτος μέλος θεωρήσει ότι η εθνική του ασφάλεια απειλείται. «Οποιοσδήποτε λόγος εθνικής ασφάλειας θα μπορούσε να είναι αρκετός για τη δίωξη ή την παρακολούθηση ενός δημοσιογράφου», εξηγεί ο Christophe Bigot, δικηγόρος που ειδικεύεται στο δίκαιο του Τύπου στη Γαλλία. Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει, για παράδειγμα, μετά από ένα άρθρο για ένα εστιατόριο που δεν σέβεται τον περιορισμό και βασίζεται σε ανώνυμες πηγές.

Spyware σε smartphone

Σύμφωνα με πληροφορίες μας, ήταν τα γαλλικά υπουργεία Εσωτερικών και των Ενόπλων Δυνάμεων που ζήτησαν την εξαίρεση. Ο τελευταίος, αφού μας διαβεβαίωσε ότι δεν συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις, διευκρίνισε τα σχόλιά του: η γαλλική θέση θα αποσκοπούσε «να διατηρήσει το νομικό πλαίσιο της γαλλικής υπηρεσίας πληροφοριών [το οποίο] είναι προστατευτικό και ισορροπημένο και προβλέπει ένα γενικό καθεστώς ενισχυμένης προστασίας ορισμένων λεγόμενων «προστατευόμενων» επαγγελμάτων, στα οποία περιλαμβάνονται και οι δημοσιογράφοι. Σύμφωνα με το Υπουργείο Ενόπλων Δυνάμεων, οι επιχειρήσεις παρακολούθησης δημοσιογράφων διεξάγονται ήδη υπό τον έλεγχο «υπό τον έλεγχο ανεξάρτητης διοικητικής αρχής». Δηλαδή η εθνική επιτροπή για τον έλεγχο των τεχνικών πληροφοριών, που αποτελείται από βουλευτές και δικαστές. Από την πλευρά του, το γαλλικό Υπουργείο Πολιτισμού - επίσημα υπεύθυνο για τις διαπραγματεύσεις - ορκίζεται ότι «αυτό το περιθώριο εκτίμησης που αφήνεται στα κράτη μέλη δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι μπορούν να απελευθερωθούν από το σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και της Σύμβασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης Ανθρώπινα δικαιώματα.

Τα τελευταία χρόνια, οι αρχές στην Ελλάδα, την Ισπανία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία έχουν ήδη επικαλεστεί την εθνική τους ασφάλεια για να δικαιολογήσουν τη χρήση του κατασκοπευτικού λογισμικού Pegasus και Predator κατά δημοσιογράφων ερευνητών.

Αντιμέτωπο με τους κινδύνους των υπερβολών, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάλεσε τα κράτη σε τάξη. Στις 3 Οκτωβρίου, τα δύο τρίτα των ευρωβουλευτών ενέκριναν νομοσχέδιο που προβλέπει πολύ αυστηρότερη εποπτεία της παρακολούθησης των δημοσιογράφων. Έτσι, σε αυτήν την εναλλακτική έκδοση του άρθρου 4 του Ευρωπαϊκού Νόμου για την Ελευθερία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, οι επικοινωνίες των δημοσιογράφων μπορούν να ακουστούν ή τα τηλέφωνά τους να μολυνθούν με λογισμικό υποκλοπής spyware μόνο εάν πληρούται μια λίστα με ακριβείς προϋποθέσεις. Η εισβολή δεν πρέπει να οδηγεί σε πρόσβαση σε δημοσιογραφικές πηγές. πρέπει να αιτιολογείται «κατά περίπτωση» στο πλαίσιο ερευνών για σοβαρά εγκλήματα όπως η τρομοκρατία, ο βιασμός ή η εμπορία όπλων και να μην συνδέεται με τις επαγγελματικές δραστηριότητες των μέσων ενημέρωσης· Τέλος, μια «ανεξάρτητη δικαστική αρχή» πρέπει να δώσει την εξουσιοδότησή της και να διενεργεί «τακτική παρακολούθηση» εκ των υστέρων.

«Κόκκινη γραμμή»

Αυτό έγινε χωρίς να υπολογίζουμε στη γαλλική κυβέρνηση και τους έξι ευρωπαίους συμμάχους της που συνεχίζουν να διαλύουν, όπως αποκαλύπτεται από μια έκθεση συνεδρίασης του Συμβουλίου της ΕΕ στις 22 Νοεμβρίου 2023, την οποία έλαβε η Disclose και οι εταίροι της. Σε αυτό το έγγραφο που γράφτηκε από ανώτερους Γερμανούς αξιωματούχους, μαθαίνουμε ότι η Ιταλία θεωρεί τη διατήρηση της παραγράφου για την εθνική ασφάλεια (στο άρθρο 4) ως «κόκκινη γραμμή». Δηλαδή, είναι κάθετα αντίθετη στην κατάργησή του. Η Γαλλία, η Φινλανδία και η Κύπρος λένε ότι «δεν είναι πολύ ευέλικτες» στο θέμα. Όσο για τη Σουηδία, τη Μάλτα και την Ελλάδα, οι εκπρόσωποί τους ισχυρίζονται ότι βρίσκονται στην ίδια γραμμή, «με μερικές αποχρώσεις».

Ακόμα κι αν αυτά τα επτά κράτη αντιπροσωπεύουν μόνο το 34% του ευρωπαϊκού πληθυσμού, αυτή η μειονότητα μπορεί να εμποδίσει κάθε συμβιβασμό συμμαχώντας με την Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, η οποία απορρίπτει ολόκληρο το κείμενο ως πολύ φιλελεύθερο για το γούστο της. Για να εγκριθεί ο νόμος, τα ευνοϊκά κράτη πρέπει πράγματι να αντιπροσωπεύουν το 65% του πληθυσμού. Ως εκ τούτου, η πλειοψηφία των άλλων κυβερνήσεων υιοθέτησε τη γαλλοϊταλική σκληρή γραμμή για να σώσει το κείμενο. Μόνο η Πορτογαλία τόλμησε να επικρίνει αυτή τη σκληρή υπεράσπιση της εξαίρεσης στο όνομα της εθνικής ασφάλειας. Όταν ήρθε σε επαφή, η πορτογαλική αντιπροσωπεία στις Βρυξέλλες δήλωσε ότι «ανησυχεί για τις μελλοντικές επιπτώσεις που θα μπορούσε να έχει αυτή η διάταξη, όχι μόνο στην ελευθερία άσκησης του επαγγέλματος του δημοσιογράφου αλλά και στην ευρωπαϊκή κοινωνία των πολιτών».

«Στάχτη» στα μάτια

Εξοικειωμένοι με την τέχνη του συμβιβασμού, η γαλλική κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της λένε τώρα ότι τάσσονται υπέρ της προσθήκης «διασφαλίσεων που απαιτούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την προστασία των πηγών των δημοσιογράφων», μπορούμε να διαβάσουμε στην έκθεση της 22ας Νοεμβρίου 2023. την υποχρέωση λήψης «συμφωνίας δικαστικής αρχής» πριν από την υπονόμευση της προστασίας των πηγών και τη δημιουργία ενός εκ των υστέρων μηχανισμού «για τον τακτικό έλεγχο των τεχνολογιών επιτήρησης». Ένα προπέτασμα καπνού, σύμφωνα με τον δικηγόρο Christophe Bigot. Η παρέμβαση δικαστή ανάντη θα ήταν μόνο μια «αλλαγή στα χαρτιά, αφού θα ήταν απαραίτητο να υπάρξει σύμφωνη γνώμη του δικαστή ελευθεριών και κράτησης, αλλά αυτό συμβαίνει ήδη στο πλαίσιο προκαταρκτικής έρευνας όπου γίνονται έρευνες Δημοσιογράφοι ή συντακτικό προσωπικό". Μια τυπικότητα τις περισσότερες φορές παραχωρήθηκε, όπως συνέβη για την έρευνα από τη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικής Ασφάλειας (DGSI) και την κράτηση της δημοσιογράφου του Disclose Ariane Lavrilleux στις 19 Σεπτεμβρίου.

Μέχρι τώρα, ένα θεσμικό όργανο είχε περιορίσει τις υπερβολές ασφαλείας των κρατών: το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Υπενθύμισε, σε πολλές περιπτώσεις, ότι τα κράτη δεν μπορούσαν να κραδαίνουν την έννοια της εθνικής ασφάλειας αδιακρίτως για να παραβιάζουν τους ευρωπαϊκούς νόμους. Τον Οκτώβριο του 2020, δικαστές, για παράδειγμα, απαγόρευσαν στις γαλλικές αρχές να αναγκάσουν τους παρόχους υπηρεσιών Διαδικτύου να διατηρούν όλα τα δεδομένα των χρηστών του Διαδικτύου εκτός του πλαισίου μιας έρευνας. Αιτία: η οδηγία που προστατεύει το απόρρητο και τις ηλεκτρονικές επικοινωνίες το απαγορεύει. Μετά από αυτή τη νομική ήττα που καθιέρωσε ένα αυστηρό πλαίσιο, η Γαλλία και οι σύμμαχοί της θέλουν να αποφύγουν άλλες παρόμοιες αποφάσεις και να κρατήσουν ελεύθερα τα χέρια τους όσον αφορά την παρακολούθηση των δημοσιογράφων.

Θα δεχτεί το Κοινοβούλιο τη συμφωνία που πρότεινε το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, υπό την πίεση επτά από τα κράτη μέλη του; Θα ενδώσει για να διατηρήσει έναν νόμο που, επιπλέον, περιλαμβάνει πρόοδο στην ανεξαρτησία της δημόσιας τηλεόρασης και γενικότερα του συντακτικού προσωπικού;

Τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά, οι βουλευτές που είναι υπεύθυνοι για τις διαπραγματεύσεις θεωρούν απαραίτητη προϋπόθεση την αφαίρεση της αναφοράς στην εθνική ασφάλεια. Αυτή είναι η περίπτωση του Geoffroy Didier, ευρωβουλευτή (Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, δεξιά) και συνεισηγητή του κειμένου. Ο τελευταίος «ζητά επίσημα από τον Εμανουέλ Μακρόν και τη γαλλική κυβέρνηση να εγκαταλείψουν το σχέδιό τους που θα συνίστατο στο να μπορούν να κατασκοπεύουν νόμιμα τους δημοσιογράφους». Από τώρα έως τις 15 Δεκεμβρίου, οι βουλευτές έχουν μόνο τρεις ημέρες για να πείσουν την ισπανική προεδρία της ΕΕ και τις κυβερνήσεις. Τρεις μέρες για να γίνει ο τάφος του νόμου για την ελευθερία του Τύπου.

Δέκα βασικές ημερομηνίες στις διαπραγματεύσεις του νόμου για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης

16 Σεπτεμβρίου 2022: Παρουσίαση της ευρωπαϊκής πράξης για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει σχέδιο νόμου για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης. Το άρθρο 4 του απαγορεύει τη χρήση spyware εναντίον δημοσιογράφων, εκτός από «κατά περίπτωση, για λόγους εθνικής ασφάλειας» καθώς και «στο πλαίσιο ερευνών που στοχεύουν τα [μέσα ενημέρωσης], τους υπαλλήλους τους ή μέλη των οικογενειών τους από δέκα σοβαρές μορφές εγκλήματος» (δηλαδή τρομοκρατία, εμπορία ανθρώπων, σεξουαλική εκμετάλλευση παιδιών, παράνομη διακίνηση όπλων, ανθρωποκτονία από πρόθεση, εμπορία οργάνων, ομηρεία, οργανωμένη κλοπή, βιασμός και εγκλήματα υπό τη δικαιοδοσία του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου).

21 Οκτωβρίου 2022: Η Γαλλία θέλει να παρακολουθεί τους δημοσιογράφους

Σε εσωτερικό έγγραφο προς το Συμβούλιο της ΕΕ, που αποτελείται από τα 27 κράτη μέλη, οι γαλλικές αρχές «ζητούν την προσθήκη ρητής ρήτρας αποκλεισμού και αρνούνται να αντιμετωπιστούν ζητήματα εθνικής ασφάλειας στο πλαίσιο «παρέκκλισης». Η Γαλλία απαιτεί επίσης τη δυνατότητα κράτηση, παρακολούθηση ή έρευνα στα μέσα ενημέρωσης σε περίπτωση «επιτακτικής ανάγκης για το δημόσιο συμφέρον».

10 Μαρτίου 2023: Η Προεδρία της ΕΕ μετριάζει τον ενθουσιασμό της Γαλλίας

Η Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου της ΕΕ, υπό την προεδρία τότε από τη Σουηδία, πρότεινε την απαγόρευση της χρήσης spyware εκτός εάν δικαιολογείται "κατά περίπτωση, για λόγους εθνικής ασφάλειας" και μόνο σε περίπτωση έρευνας. για δέκα είδη «σοβαρών εγκλημάτων», όπως η τρομοκρατία, ο βιασμός ή η εμπορία όπλων.

17 και 25 Απριλίου 2023: Η Γαλλία επιμένει και ασκεί πίεση

Η γαλλική κυβέρνηση στέλνει δύο επιστολές-πλαίσια στους Γάλλους ευρωβουλευτές για να υπερασπιστεί την ελευθεροκτόνο θέση της (εδώ και εδώ). Εξηγεί ότι θέλει «να αφαιρέσει τον ορισμό του «σοβαρού εγκλήματος» (περιορίζεται σε δέκα είδη εγκλημάτων) επειδή θα εμπίπτει «στη διαδικαστική αυτονομία των κρατών μελών». Η Γαλλία θέλει να έχει ελεύθερα χέρια για να κατασκοπεύει τους δημοσιογράφους.

21 Ιουνίου 2023: Η Γαλλία κερδίζει την υπόθεσή της στο Συμβούλιο της ΕΕ

Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της ΕΕ (25 από τα 27) υιοθετούν νομοσχέδιο που επιτρέπει την ανάπτυξη spyware κατά των μέσων ενημέρωσης και των ομάδων τους σε περίπτωση «επιτακτικής επιταγής δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα με τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων». Το κείμενο διευρύνει ακόμη και τη δυνατότητα χρήσης τεχνολογιών επιτήρησης στο πλαίσιο ερευνών για 22 είδη εγκλημάτων, που τιμωρούνται με φυλάκιση τριών έως πέντε ετών, όπως δολιοφθορά, πλαστογραφία ή ακόμη και υποβοήθηση εισόδου σε μια χώρα. ιδιωτική ιδιοκτησία. Και επιπροσθέτως, η Γαλλία κατάφερε να συμπεριλάβει μια ρήτρα αποκλεισμού που δίνει πλήρη ελευθερία στα κράτη μέλη «σε θέματα προστασίας της εθνικής ασφάλειας».

3 Οκτωβρίου 2023: Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θέτει όρια στο ελευθεροκτόνο σχέδιο της Γαλλίας και των συμμάχων της

Στο νομοσχέδιο των βουλευτών, η κατασκοπεία δημοσιογράφων θα μπορούσε να εξουσιοδοτηθεί, αλλά υπό τον έλεγχο δικαστή, για «διερεύνηση ή πρόληψη σοβαρού εγκλήματος, που δεν σχετίζεται με την επαγγελματική δραστηριότητα των μέσων ενημέρωσης ή των υπαλλήλων τους» και χωρίς αυτό να επιτρέπει «πρόσβαση σε δημοσιογραφικές πηγές ".

22 Νοεμβρίου 2023: Το Συμβούλιο της ΕΕ έτοιμο για μικροπαραχώρηση

Κατά τη συνάντηση των εκπροσώπων των κρατών μελών, που ονομάζεται «Coreper», η προεδρία της ΕΕ τους καλεί να προσθέσουν την υποχρέωση προηγούμενης δικαστικής εξουσιοδότησης σε κάθε ενέργεια παρακολούθησης ή σύλληψη που στοχεύει δημοσιογράφους και «τακτικό έλεγχο» της χρήσης τεχνολογιών επιτήρησης.

19 Οκτωβρίου 2023: Έναρξη διαπραγματεύσεων «τριλόγου» μεταξύ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Κοινοβουλίου και της ισπανικής Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ, η οποία εκπροσωπεί τα 27 κράτη μέλη, για την εξεύρεση συμβιβασμού σχετικά με τον Ευρωπαϊκό Νόμο για την Ελευθερία των Μέσων Ενημέρωσης.

29 Νοεμβρίου 2023: Δεύτερος τριμερής διάλογος μεταξύ του Συμβουλίου της ΕΕ, του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η διαπραγμάτευση για το άρθρο 4, το πιο αμφιλεγόμενο, μετατίθεται στον τρίτο τριμερή διάλογο.

15 Δεκεμβρίου 2023: Τρίτος (και τελευταίος) γύρος διαπραγματεύσεων. Η Γαλλία, μαζί με έξι άλλα κράτη μέλη, σχεδιάζει να υπερασπιστεί ενεργά την δυνατότητα κατασκοπείας δημοσιογράφων που ζουν και εργάζονται εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

το είδα