Ο μετανοιωμένος είναι μια φιγούρα διαχρονικά γνωστή, με καταγωγή απ’ τον χριστιανισμό, και την ιδέα της «συγχώρεσης» μετά την «μετάνοια»… Ο μετανοιωμένος μπορεί να είναι κάποιος εξ’ αρχής αριβίστας· ή ένας φουκαράς που κατάλαβε πως αν «μετανοήσει» (και το δηλώσει ανοικτά) θα κερδίσει περισσότερα απ’ ότι αν δεν το κάνει. Πάνω στη σημασία της δημόσιας μετάνοιας για την ευστάθεια των συστημάτων εξουσίας έχουν γραφτεί πολύ καλές αναλύσεις. Όσο για την ιστορία, έχει τόσα πολλά παραδείγματα ώστε όλοι καταλαβαίνετε πόσο κοινότυπη είναι μια τέτοια κατάσταση. Και πόσο «φανατικός» μπορεί να γίνει κάθε μετανοιωμένος.
Η ασταμάτητη μηχανή δεν εντυπωσιάζεται απ’ την μετάνοια διάφορων «επώνυμων» (ακόμα και κάποιων στους οποίους αναφέρθηκε στο παρελθόν) που συμβαίνει ακριβώς – την – στιγμή – που – έπρεπε!!! Για να είναι ειλικρινής: το περίμενε κάτι τέτοιο, χωρίς να ξέρει με ακρίβεια από ποιούς… Είναι η δύναμη της εξουσίας που όσο πιο συγκεκριμένη γίνεται, τόσο περισσότερο αναγκάζει αριβίστες ή φουκαράδες να
