Τα περιθώρια σώθηκαν.
Όσοι ήταν να ‘ξυπνήσουν’ έχουν ξυπνήσει (είναι η πλειοψηφία).
Όσοι δεν ‘ξυπνάνε’ είναι απλά οι υποταγμένοι, οι εγκάθετοι, οι σπιούνοι, αυτοί που θεωρούν ότι είναι «φίλοι τους» οι ‘γερμανοί’, «για το καλό τους» και δεν πρόκειται να ‘ξυπνήσουν’ παρά μόνο όταν ως αρουραίοι θα εγκαταλείψουν το ένα πλοίο για να περάσουν στο άλλο (είναι η διασκορπισμένη ανάμεσα μας μειοψηφία).
Η βασική τους λειτουργία το τελευταίο εξάμηνο, αυτών της μειοψηφίας, είναι να τραβούν την προσοχή των ξύπνιων, αυτών που θέλουν να αντιδράσουν μαζικά και αποτελεσματικά (και που μέχρι τώρα αντιδρούν ο κάθε ένας μόνος του ή σε μικρές ομάδες), που τους ικετεύουν να ‘ξυπνήσουν’ και να ενωθούν για να εισπράξουν μόνο είτε λοιδορίες του τύπου της προπαγάνδας ΜΜΕ είτε φοβικές ή καταθλιπτικές ή εντελώς ηλίθιες ‘νουθετιστικού’ τύπου αντιδράσεις.
Είναι κλασική περίπτωση του ‘φωνάζει ο κλέφτης’ :
Παρουσιάζονται ως ‘γνωστικοί’, μηρυκάζοντας ασυναρτησίες που δεν στέκουν στην λογική.
Παρουσιάζονται ως ‘νόμιμοι’ για τα λίγα και τα μικρά αλλά ανέχονται ή δικαιολογούν τα μεγάλα εγκλήματα κατά του Συντάγματος, του Λαού, της Χώρας.
Κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα ή τα απλά δικαιώματα (συνήθως παράνομα και αντισυνταγματικά) είτε ατόμων που δεν έχουν δικαίωμα να βρίσκονται στην Χώρα είτε νομικών προσώπων που έχουν καταστεί υπεράνω του νόμου (βλέπε τράπεζες, κλπ) και στέκονται κρύοι, σκληροί και ασυγκίνητοι από την συνεχή καταπάτηση Δικαιωμάτων των Ελλήνων σε επίπεδο πλέον δεδηλωμένης μαζικής γενοκτονίας και apartheid.
Παρουσιάζονται ως ‘νοικοκυραίοι’ για να καταστήσουν την επικύρωση τους της κατάστασης εξολόθρευσης των συμΠολιτών τους ως αποδεκτή.
Και κυρίως συντασσόμενοι με τα ΜΜΕ και τους κυβερνητικούς κάνουν θόρυβο και υποστηρίζουν ότι είναι η πλειοψηφία ενώ όλα δείχνουν ότι είναι λίγοι και θλιβεροί.
Όλοι εμείς που θέλουμε την Επόμενη Ημέρα, την Παλινόρθωση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ελλήνων, την δυνατότητα για πρώτη φορά στην