Η Ευρώπη έχει μια νέα υπερ-εξάρτηση από τη Ρωσία

Ένας υπάλληλος στο έδαφος του εργοστασίου της Almaz Fertilisers LLC για την παραγωγή υδατοδιαλυτών και κοκκωδών λιπασμάτων. Φωτογραφία αρχείου РИА Новости, 1920, 13.03.2024

© RIA Novosti / Denis Abramov

Sergey Savchuk

Αν κάποιος πίστευε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία αρνήθηκε το ρωσικό φυσικό αέριο και κλώτσησε τη δική της οικονομία στα πισινά, θα έπαιρνε κάποια μαθήματα και θα συνερχόταν, σπεύδουμε να τον απογοητεύσουμε. Ο Olaf Gill, απαντώντας σε ερωτήσεις του Τύπου, δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μελετά επί του παρόντος τον αντίκτυπο των ρωσικών προμηθειών γεωργικών λιπασμάτων και σιτηρών στην κοινή αγορά των χωρών της ΕΕ και συζητά την ανάγκη θέσπισης περιοριστικών μέτρων. Μεταφρασμένο από τα γραφειοκρατικά ρωσικά, αυτό σημαίνει ότι η ηγεσία της ΕΕ έχει χτυπήσει τη δική της βιομηχανία, αλλά αυτό δεν της ήταν αρκετό, οπότε τώρα οι αξιωματούχοι σκέφτονται έντονα πώς μπορούν να καταστρέψουν και τη δική τους γεωργία στην πορεία.

Δεν υπάρχει καμία υπερβολή εδώ, διότι ο Olaf Gill και οι συνάδελφοί του γνωρίζουν πολύ καλά τον όγκο των εισαγωγών ποτάσας, φωσφορικών και κυρίως αζωτούχων λιπασμάτων, καθώς και τα στοιχεία για τις εισαγωγές σιταριού από τα ανατολικά. Ως εκ τούτου, η δήλωση ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι έτοιμη να επιβάλει άμεσα τις απαραίτητες κυρώσεις σε περίπτωση που διαπιστωθεί η υπερβολική επιρροή των ρωσικών προμηθειών (δηλαδή η κρίσιμη εξάρτηση), δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά ως επιθυμία αύξησης των τιμών για το βασικό καλάθι τροφίμων.

Σε πολλά τέτοια δημοσιεύματα, όταν πρόκειται για τις φαινομενικά ακατανόητες ενέργειες και αποφάσεις των Ευρωπαίων αξιωματούχων, χρησιμοποιούνται συχνά όροι που μοιάζουν με "αυτοκτονικό", πράγμα που είναι εσφαλμένο, διότι η σύγχρονη ομάδα των Ευρωπαίων διευθυντών εκπληρώνει σαφώς το προβλεπόμενο σχέδιο. Αλλά περισσότερα σχετικά με αυτό παρακάτω.

Πρώτον, ας κατανοήσουμε τα υποκείμενα στοιχεία και αριθμούς.

Το Kακό Περπατά Ανάμεσά Μας: Τέρατα με Ανθρώπινα Πρόσωπα Σπέρνουν τον Όλεθρο στις Ελευθερίες Μας

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ

Μετάφραση: Απολλόδωρος

John & Nisha Whitehead, The Rutherford Institute | Διάβαστε το εδώ.

"Αλλά αυτά δεν ήταν το είδος των τεράτων που είχαν πλοκάμια και σάπιο δέρμα, το είδος που ένα επτάχρονο παιδί θα μπορούσε να καταλάβει - ήταν τέρατα με ανθρώπινα πρόσωπα, με καθαρές στολές, που βαδίζουν με βήμα, τόσο μπανάλ που δεν τα αναγνωρίζεις για αυτό που είναι μέχρι να είναι πολύ αργά".

- Ransom Rigg, Το σπίτι της Miss Peregrine για τα παράξενα παιδιά

Αρκετά πια.

Αρκετά με τους περισπασμούς. Αρκετά με τις κομματικές κονταρομαχίες.

Αρκετά με τις αιχμές, τους χαρακτηρισμούς και τη λασπολογία που δεν κάνουν τίποτα για να γίνει αυτή η χώρα ασφαλέστερη ή πιο ελεύθερη ή πιο δίκαιη.

Έχουμε αφήσει να συνεχιστεί για πολύ καιρό το κακό που κάνει η κυβέρνηση, οι καταχρήσεις, οι αρπαγές εξουσίας, η κτηνωδία, η κακία, η απανθρωπιά, η ανηθικότητα, η ανηθικότητα, η απληστία, η διαφθορά, η ακολασία και η τυραννία.

Πλησιάζει η ώρα του λογαριασμού.

Ο Μπάιντεν έφυγε, οι άστεγοι επιστρέφουν στο Σαν Φρανσίσκο

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν - RIA Novosti, 1920, 19.11.2023

© AP Photo / The New York Times/Doug Mills

Dmitry Kosyrev

"Τι ήταν αυτό;" - ρωτούν πολλοί άνθρωποι, έχοντας δει στις οθόνες των τηλεοράσεων κάποτε το πανέμορφο Σαν Φρανσίσκο σήμερα, στο φόρουμ του APEC που έληξε εκεί. Εικόνες της πόλης, σαν να μην είναι ζωντανή - για λίγο καιρό καθαρισμένη από σκουπίδια, σύριγγες και άστεγους, διανθισμένες με φρικιαστικές σκηνές που γυρίστηκαν πριν από τον καθαρισμό. Ή ιστορίες για το πώς κατά τη διάρκεια του φόρουμ δεν γλίτωσε ένας Τσέχος τηλεοπτικός δημοσιογράφος, που πήγε να κινηματογραφήσει όλα αυτά και αμέσως τον λήστεψαν, όχι σε μια φτωχογειτονιά, αλλά ανάμεσα στο τοπικό Μπρόντγουεϊ και τη λεωφόρο Κολόμβου. Υπάρχει η αίσθηση ότι ο κόσμος θα θυμάται αυτό το APEC πρώτα απ' όλα από το σοκ των όσων συμβαίνουν στην άλλοτε θρυλική πόλη της πρώην μοναδικής υπερδύναμης.