ΜΝΗΜΕΙΩΔΕΣ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ. ΜΕΛΕΤΗΣΤΕ ΤΟ, ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.
ΖΗΤΗΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ ΣΑΣ ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΝΟΥΣΙΑ ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ. ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΕΤΕ.
Dr. Sam Bailey: Διαβούλευση για τους Iούς - BINTEO (Ελληνικοί υπότιτλοι)
Σε αυτό το βίντεο θα διερευνήσουμε:
Τι λέει στην πραγματικότητα η δήλωση
Γιατί η ιολογία δεν συνάδει με την επιστημονική μέθοδο
Τις πλάνες κυκλικής συλλογιστικής που παρουσιάζονται ως "αποδεικτικά στοιχεία"
Η απάντηση του Dr Mark Bailey στην "αδιάσειστη απόδειξη" ενός ιολόγου για τον SARS-CoV-2
"Μικρό
παράσιτο που αποτελείται από νουκλεϊκό οξύ (RNA ή DNA) που περικλείεται
σε πρωτεϊνικό περίβλημα και μπορεί να πολλαπλασιαστεί μόνο σε ένα
ευαίσθητο κύτταρο ξενιστή " [1].
Έχουν
περάσει περισσότερα από δύο χρόνια από την έναρξη της κρίσης της
"κορόνας", η οποία άλλαξε την πορεία του κόσμου μας. Η θεμελιώδης αρχή
αυτής της κρίσης είναι ότι ένας θανατηφόρος και καινοτόμος "ιός", ο
SARS-CoV-2, εξαπλώθηκε σε όλο τον κόσμο και επηρέασε αρνητικά μεγάλα
τμήματα της ανθρωπότητας. Κεντρική θέση σε αυτό το δόγμα κατέχει η
αποδεκτή σοφία ότι οι ιοί, που ορίζονται ως αναπαραγόμενα, επικαλυμμένα
με πρωτεΐνες κομμάτια γενετικού υλικού, είτε DNA είτε RNA, υπάρχουν ως
ανεξάρτητες οντότητες στον πραγματικό κόσμο και είναι σε θέση να δρουν
ως παθογόνα. Δηλαδή, το λεγόμενο σωματίδιο με την πρωτεϊνική επικάλυψη
και το γενετικό εσωτερικό πιστεύεται συνήθως ότι μολύνει ζωντανούς
ιστούς και κύτταρα, πολλαπλασιάζεται μέσα σε αυτούς τους ζωντανούς
ιστούς, βλάπτει τους ιστούς καθώς βγαίνει προς τα έξω, και, με τον τρόπο
αυτό, πιστεύεται επίσης ότι δημιουργεί ασθένεια και μερικές φορές
θάνατο στον ξενιστή του - η λεγόμενη θεωρία της αιτιότητας των ασθενειών
που προκαλούν οι ιοί. Τα υποτιθέμενα σωματίδια του ιού λέγεται στη
συνέχεια ότι είναι σε θέση να μεταδοθούν σε άλλους ξενιστές, προκαλώντας
ασθένεια και σε αυτούς.
Μετά από έναν αιώνα πειραματισμών και
μελετών, καθώς και αμέτρητα δισεκατομμύρια δολάρια που δαπανήθηκαν προς
αυτόν τον "πόλεμο κατά των ιών", πρέπει να αναρωτηθούμε αν ήρθε η ώρα να
επανεξετάσουμε αυτή τη θεωρία. Εδώ και αρκετές δεκαετίες, πολλοί
γιατροί και επιστήμονες προβάλλουν την υπόθεση ότι αυτή η κοινά αποδεκτή
αντίληψη για τους ιούς βασίζεται σε θεμελιώδεις παρανοήσεις. Βασικά,
αντί να βλέπουν τους "ιούς" ως ανεξάρτητες, εξωγενείς, παθογόνες
οντότητες, αυτοί οι γιατροί και οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι είναι
απλώς τα συνηθισμένα και αναπόφευκτα σωματίδια διάσπασης των
καταπονημένων ή/και νεκρών και ετοιμοθάνατων ιστών. Επομένως, δεν είναι
παθογόνοι, δεν είναι επιβλαβείς για άλλα έμβια όντα και δεν υπάρχουν
επιστημονικοί ή λογικοί λόγοι για να λάβει κανείς μέτρα προστασίας του
εαυτού του ή των άλλων από αυτούς. Οι παρανοήσεις σχετικά με τους "ιούς"
φαίνεται να απορρέουν σε μεγάλο βαθμό από τη φύση των πειραμάτων που
χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά στοιχεία για να υποστηριχθεί ότι τέτοια
σωματίδια υπάρχουν και δρουν με τον παραπάνω παθολογικό τρόπο. Στην
ουσία, οι δημοσιεύσεις στον τομέα της ιολογίας έχουν σε μεγάλο βαθμό
περιγραφικό χαρακτήρα και όχι ελεγχόμενα και διαψεύσιμα πειράματα που
βασίζονται σε υποθέσεις και αποτελούν την καρδιά της επιστημονικής
μεθόδου.
Ίσως η κύρια απόδειξη ότι η θεωρία των παθογόνων ιών
είναι προβληματική είναι ότι καμία δημοσιευμένη επιστημονική εργασία δεν
έχει δείξει ποτέ ότι σωματίδια που πληρούν τον ορισμό των ιών έχουν
απομονωθεί και καθαριστεί άμεσα από ιστούς ή σωματικά υγρά οποιουδήποτε
άρρωστου ανθρώπου ή ζώου. Χρησιμοποιώντας τον κοινώς αποδεκτό ορισμό της
"απομόνωσης", που είναι ο διαχωρισμός ενός πράγματος από όλα τα άλλα
πράγματα, υπάρχει γενική συμφωνία ότι αυτό δεν έχει γίνει ποτέ στην
ιστορία της ιολογίας. Τα σωματίδια που έχουν απομονωθεί επιτυχώς μέσω
καθαρισμού δεν έχει αποδειχθεί ότι είναι ικανά για αναπαραγωγή,
μολυσματικά και προκαλούν ασθένειες, επομένως δεν μπορεί να ειπωθεί ότι
είναι ιοί. Επιπλέον, οι προσφερόμενες "αποδείξεις" των ιών μέσω
"γονιδιωμάτων" και πειραμάτων σε ζώα προέρχονται από μεθοδολογίες με
ανεπαρκείς ελέγχους.
Τα ακόλουθα πειράματα θα πρέπει να ολοκληρωθούν επιτυχώς προτού η θεωρία των ιών θεωρηθεί πραγματική:
