«Υπήρχαν πράκτορες εντός της οργάνωσης» : Σερέτης Γρηγόρης, Τραπεζικός

 

Grigorios Seretis

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος: Το λάθος Μητσοτάκη στα ελληνοτουρκικά και η αμερικανική αρπαγή της Αριστεράς

 

Militaire News

Γιατί η αριστερά αποδέχεται τις ναζιστικές πρακτικές όλο & περισσότερο Υπάρχει ιδεολογική συγγένεια;

 

Αναζητήσεις GR

Τι δεν μετρά το Ακροδεξιόμετρο;

Θέμης Τζήμας 

Τι να ‘ναι η ακροδεξιά που έρχεται και στην Ιταλία να ταράξει την ευρωπαϊκή μας «γαλήνη», εν μέσω πληθωρισμού, ακρίβειας, πολέμου και χάρτινων ηγετών-καριεριστών της πλάκας;

Μήπως είναι να νοσταλγείς δικτατορικά και φασιστικά καθεστώτα; Λίγο δύσκολο γιατί αυτοί ακριβώς, στην Ουκρανία είναι για εμάς τους Ευρωπαίους, μαχητές της ελευθερίας και σύγχρονοι Μεσολογγίτες. Στην Ελλάδα μάλιστα μας κυβερνούν εδώ και μια δεκαετία, από τη συγκυβέρνηση ΓΑΠ- Καρατζαφέρη ακόμα, προκειμένου να υποστηριχθεί ο τότε «σωτήρας» της πατρίδας, Λουκάς Παπαδήμος. Έκτοτε μας έμειναν αμανάτι και με Σαμαρά και με Μητσοτάκη, όπου πλέον ορίζουν και την ατζέντα κατά του νέου, προαιώνιου εχθρού του Ελληνο-αμερικανικού μας έθνους: των Ρώσων και των κομμουνιστών.

Μήπως είναι να επιβάλλεις λογοκρισία και να ελέγχεις την ενημέρωση; Μάλλον όχι, γιατί στην Ε.Ε. απαγορεύουμε τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης, τα ρωσικά θέατρα και τις παραστάσεις, μην τυχόν και μας μολύνουν με την προπαγάνδα τους. Το ίδιο και οι μεγάλοι μας ενημερωτικοί χορηγοί, τα ολιγοπώλια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που έχουν βρει τη βιομηχανία να διαγράφουν λογαριασμούς ενοχλητικών Παλαιστινίων, Ρώσων, Ιρανών και λοιπών, όχι μόνο τριτοκοσμικών.

Μήπως είναι να αγαπάς τον πόλεμο και τον στρατό, αυτό που παλιά λέγαμε μιλιταρισμό; Απίθανο, αφού ο Μπορέλ, η Ούρσουλα, ο Μητσοτάκης, η Ντόρα και άλλοι «μπαρουτοκαπνισμένοι», κηρύσσουν

Όταν η αλήθεια αναμειγνύεται με το ψέμα: Οι λεπτότητες της αντιρωσικής αριστερής ρητορικής - Του Έντουαρντ Κέρτιν

Ενώ τα λεγόμενα φιλελεύθερα και συντηρητικά μέσα ενημέρωσης - όλοι στενογράφοι για τις υπηρεσίες πληροφοριών - προβάλλουν την πιο κραυγαλέα προπαγάνδα για τη Ρωσία και την Ουκρανία που είναι τόσο εμφανής που είναι κωμική αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, οι αυτοπαρουσιαζόμενοι γνώστες καταπίνουν επίσης πιο διακριτικά μηνύματα, συχνά από τα εναλλακτικά μέσα.

Μια γυναίκα που γνωρίζω και που γνωρίζει τις κοινωνιολογικές μου αναλύσεις της προπαγάνδας επικοινώνησε μαζί μου για να μου πει ότι υπήρχε ένα εξαιρετικό άρθρο για τον πόλεμο στην Ουκρανία στο The Intercept , μια διαδικτυακή δημοσίευση που χρηματοδοτείται από τον δισεκατομμυριούχο Pierre Omidyar , που εδώ και καιρό θεωρώ ως κορυφαίο παράδειγμα πολλών παραπλανητικές αναφορές όπου η αλήθεια αναμειγνύεται με ψεύδη για να μεταδώσει μια «φιλελεύθερη» αφήγηση που υποστηρίζει θεμελιωδώς τις άρχουσες ελίτ ενώ φαίνεται να τις αντιτίθεται. Αυτό, φυσικά, δεν είναι κάτι καινούργιο αφού είναι ο τρόπος λειτουργίας όλων των εταιρικών μέσων ενημέρωσης με τους δικούς τους ιδεολογικούς και ανειλικρινείς τρόπους, όπως οι New York Times, το CBS, η Washington Post , η New York Daily News, το Fox News, το CNN, NBC , κ.λπ. για πολύ καιρό.

Ωστόσο, από σεβασμό για την κρίση της και γνωρίζοντας πόσο βαθιά νιώθει για όλους τους ανθρώπους που υποφέρουν, διάβασα το άρθρο. Γραμμένο από την Alice Speri, ο τίτλος του

Η Wall Street και η επανάσταση των Μπολσεβίκων - Antony Sutton

ELNEWS

ΜΕΚΕΑ: ΝΑΙ στο αφήγημα της πανδημιας από την Υπερεθνική Ελίτ. ΝΑΙ στον εμβολιασμό (ρωσικό εμβόλιο Sputnik-V) για να μην ξεκληριστεί ο λαός της Ελλάδας από τον θανατηφόρο ιό.

 

Πως ήταν να είσαι παιδί στην ΕΣΣΔ

Της Katya Soldak (Forbes) / ΚΟ

Ήταν ένα κρύο και γκρίζο απόγευμα στις αρχές Νοεμβρίου του 1984, όταν εγώ, μια μαθήτρια της Α΄ Δημοτικού στο Χάρκοβο - μια πόλη που ήταν τότε Σοβιετική Ουκρανία – επέστρεφα σπίτι μετά το σχολείο με έντονη την αίσθηση ότι είμαι έτοιμη να κατακτήσω τον κόσμο. Μόλις πριν λίγο σε μια επίσημη τελετή την παραμονή της επετείου της Μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, είχα γίνει δεκτή, μαζί με τους συμμαθητές μου, στην οργάνωση του "Μικρού Οκτωβριστή" (Октября́та) – την πύλη για όλους τους νέους, επίδοξους Σοβιετικούς κομμουνιστές.

                

Παρά τον σφοδρό άνεμο και το παγωμένο κρύο, είχα ξεκούμπωτο το παλτό μου για να βλέπουν όλοι καθώς περπατούσα το νέο μου, λαμπερό, μικρό κόκκινο αστέρι, στολισμένο στο κέντρο του με ένα χρυσό πορτρέτο του Βλαντιμίρ Λένιν ως παιδί. Ήταν καρφιτσωμένο στην αριστερή πλευρά του στήθους μου, κοντά στην καρδιά μου. Ένιωθα ότι το μικρό μου αστέρι έλαμπε, σαν ένας μαγικός φάρος.

Έλπιζα να με ρωτήσει κάποιος γι' αυτό. Αλλά κανείς δεν το έκανε. Όταν έφτασα στο

Η δηλητηριώδης “Πολιτική Ορθότητα” (3) – Διεθνής Διακυβέρνηση!

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Το 1989 κατέρρευσαν τα Κομμουνιστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη.
Μέσα σε τρία χρόνια κατέρρευσε και ο Κομμουνισμός στην ΕΣΣΔ, η οποία διαλύθηκε αμέσως…
Η επίσημη Αριστερά υπέστη ένα “απροσδόκητο” πλήγμα!
Απροσδόκητο για την ίδια, αλλά και για αρκετούς αντιπάλους της τότε…
Όσα πίστευε, κείτονταν πια σε ερείπια.

• Πίστευε ότι ο Σοσιαλισμός θα θριαμβεύσει. Και το “σοσιαλιστικό στρατόπεδο” είχε αποσυντεθεί εντελώς.
• Πίστευε ότι η “επιθετικότητα” της “Ιμπεριαλιστικής Δύσης” θα οδηγούσε σε εφιαλτική παγκόσμια σύγκρουση – ενδεχομένως και πυρηνική – με τον “Σοσιαλιστικό κόσμο”. Τελικά ο δεύτερος κατέρρευσε χωρίς ο πρώτος να ρίξει τουφεκιά…
• Πίστευε ότι ο παγκόσμιος Καπιταλισμός, από το φύση του, κάνει «τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους». Αλλά από τη στιγμή που ο παγκόσμιος Καπιταλισμός επικράτησε διεθνώς (με την κατάρρευση του Κομμουνιστικού στρατοπέδου), οι πρώην “υπανάπτυκτες” χώρες (ΒRICS κλπ.) αναπτύχθηκαν με ραγδαίους ρυθμούς! Και σήμερα οι πρώην “πλούσιοι” πάνε βήμα σημειωτόν, ενώ οι πρώην “φτωχοί” (ή αρκετοί απ’ αυτούς) καλπάζουν αναπτυξιακά…

Η παραδοσιακή Αριστερή επαγγελία αποδείχθηκε Δυστοπία.
Και η Αριστερά προσχώρησε αμέσως σε

Η δηλητηριώδης “Πολιτική Ορθότητα” (2) – Ευθεία επίθεση στη Δύση

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, ένα μεγάλο μέρος της Δυτικής Αριστεράς, ένιωσε την ανάγκη να “ξεφύγει” από τον έλεγχο των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Η Σοβιετική Ένωση δεν ήταν “υπερασπίσιμη” πλέον.

Η εισβολή των Σοβιετικών στην Τσεχοσλοβακία, οι πολεμικές συγκρούσεις μεταξύ Κομμουνιστικής Ρωσίας και Κομμουνιστικής Κίνας (1969), η απόλυτη εναντίωση των Κομμουνιστών στο Μάη του ’68 (το Γαλλικό ΚΚ ήταν από την πρώτη στιγμή κατηγορηματικά αντίθετο) και η επίδραση που είχε η καταγγελία των “Γκούλαγκ” στη Σταλινική Ρωσία από τον Σολτζενίτσιν, όλα αυτά έσπασαν το δεσμό ανάμεσα στην Αριστερή δυτική διανόηση και τον επίσημο Μαρξισμό που είχε ως “θεματοφύλακά” του την ΕΣΣΔ.

Από αυτό το ρήγμα βγήκαν πολλά ρεύματα: Κυρίως, ο Ευρωκομμουνισμός στην Ευρώπη (που δεν πήγε πολύ μακριά) κι ένα “αμάλγαμα” ιδεολογικών ρευμάτων πασιφιστικών, οικολογικών και φεμινιστικών, χωρίς άμεση πολιτική εκπροσώπηση, με πανεπιστημιακή παρουσία ή/και ακτιβιστικό προσανατολισμό…

Τα επόμενα 20 χρόνια η κύρια “εκτόνωση” όλου αυτού το μορφώματος ήταν τα

Η δηλητηριώδης “Πολιτική Ορθότητα” (1)…

Γράφει ο Θανάσης Κ.

Ο γνωστός και ταλαντούχος γελοιογράφος ΑΡΚΑΣ έπεσε θύμα μιας “ορθοπολιτικής λογοκρισίας” στο διαδίκτυο.

Επειδή δημοσίευσε, λέει, ένα αθώο σκίτσο, όπου υποτίθεται ότι ειρωνευόταν τις “χοντρές”!

Να σημειωθεί ότι επί δεκαετίες ο Αρκάς μας ψυχαγωγούσε με σκίτσα “χοντρών” ηρώων, όπως η χοντρή και τριχωτή αντρογυναίκα “Θέκλα”, το χοντρό “Καστράτο” και το σεξουαλικό αχόρταγο γουρούνι.

Όλα τα απολάμβαναν οι πάντες – τώρα ξαφνικά “θυμήθηκαν” κάποιοι την ευαισθησία για τα υπέρβαρα άτομα…

Όχι δεν “ενόχλησαν” τα “χοντρά αστεία” του ΑΡΚΑ. Ενόχλησε το ελεύθερο πνεύμα του. Όπως ενοχλεί πάντα, όλους τους, ανά τους αιώνες σκοταδιστές…

Η γνωστή θηλυκή… “Ροβεσπιέρα” της ελληνικής επιφυλλιδογραφίας, ο “πιο αδύνατος κρίκος” της ορθοπολιτικής φανατίλας, “ενοχλήθηκε” με ένα άλλο αθώο σκίτσο για την δυσλεξία. Δεν ξέρει, η καημένη, ότι

Η Νεοφιλελεύθερη ατζέντα του Ύστερου Φεμινισμού, η Αμερικανική «Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ και η έννοια της Πατρότητας (ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!)

 Του Ηλία Παπαναστασίου

«Πατέρας; Τι θα πει «Πατέρας»; Είναι ξεπερασμένη έννοια, της Πατριαρχίας»! 

Αυτά τα μαργαριτάρια ακούστηκαν σε ελληνική τηλεοπτική σειρά, Παρασκευή 29/11/2019 σε ζώνη υψηλότατης, βραδινής τηλεθέασης. Εννοείται, δεν ακούσαμε ούτε είδαμε καμιά αντίδραση από οποιονδήποτε φορέα. 

Θα θέλαμε να ρωτήσουμε εάν έχει γίνει τα τελευταία δέκα –τουλάχιστον– χρόνια κάποια έρευνα από Πανεπιστημιακό Τμήμα για την εικόνα του άνδρα και του πατέρα που παρουσιάζεται στην ελληνική τηλεόραση.

Εικόνα που παρουσιάζει τους άνδρες σαν φοβισμένους, υποταγμένους, δειλούς και ευθυνόφοβους δηλαδή ένα ερμαφρόδιτο κατασκεύασμα χωρίς τις ιστορικές και βιολογικές έννοιες του ανδρισμού, της ανυποταξίας, του θάρρους, της ακεραιότητας και της ευθύνης, του χρέους και της αυτοθυσίας.

Το εντελώς αντίθετο δηλαδή απ’ ότι γνωρίσαμε από τους Πατέρες μας αλλά και

ΜΑΝΟΣ ΚΑΤΡΑΚΗΣ Η ΕΘΝΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Vostitsanos

Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ RADICAL CHIC

Liberté, égalité, fraternité στη πράξη...

Γράφει ο Αναστάσιος Γιαννάς

Πρόλογος

Αυτό το πραγματικά εξαιρετικό απόσπασμα από το έργο του Γουσταύου Λε Μπον (Gustave Le Bon), «Η Γαλλική Επανάσταση»,που θα σας παρουσιάσουμε, δεν το διαλέξαμε μόνον γιατί συνοψίζει με άρτιο τρόπο όλο το πνεύμα της Γαλλικής επανάστασης , φέρνοντας στο φως τις  σκοτεινές επιδιώξεις της, αλλά και γιατί είναι, υπό ορισμένες όψεις, εκπληκτικά σύγχρονο. Πράγματι , μέσα στην φρασεολογία και τις μεθόδους των Ιακωβίνων, θα βρούμε μεγάλες ομοιότητες με τα συνθήματα και τα ιδεολογήματα του σύγχρονου δημοκρατισμού και του αποϊεροποιημένου κράτους. Θα συναντήσουμε παρόμοιους ψυχολογικούς τύπους ανθρώπων με αυτούς που σήμερα συναντάμε σε διάφορα αριστερά μορφώματα, ή αντίθετα, σε πανεπιστημιακές καθέδρες, από τις οποίες εξαγγέλλουν την ανάγκη συνέχισης της ένταξης  της πατρίδας μας στον προτεσταντικό αστικό ορθολογισμό. Έτσι, είτε από την αριστερά, είτε από την αστική δεξιά, εκείνη με τα «καθώς πρέπει» γαλάζια πουκάμισα, υψώνεται η φωνή,  (παραφράζοντας τον όρο φυσικό δίκαιο) της φυσικής χυδαιότητας.                              ........................................................................

«Ανάμεσα στις αιτίες, οι οποίες έδωσαν στην Εθνοσυνέλευση την ειδική φυσιογνωμία της, μία από τις σημαντικότερες ήταν η οριστική στερέωση της επαναστατικής θρησκείας. Το δόγμα, κατ' αρχάς σε κατάσταση σχηματισμού, συντάσσεται οριστικώς. Στοιχειοθετείτο από

Λαθρομεταναστευτικό: Ανεξέλεγκτος ΕΦΙΑΛΤΗΣ…

Για την στρατηγική των «ανοικτών συνόρων» και τη Νέα Δουλεία που προωθείται και κατασκευάζεται από την πλανητική, ιμπεριαλιστική κακουργία και το σύγχρονο ΦΑΣΙΣΜΟ (4ο Ράιχ), γράφουμε εδώ και δύο δεκαετίες: Αναλυτικά, σταθερά και ασυμβίβαστα…
Εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες έχει μπει σε εφαρμογή αυτή η στρατηγική του χρηματιστηριακού κεφαλαίου: Της εισαγωγής αλλοδαπών δούλων.
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια διαγραφόταν ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ της λαθρομεταναστευτικής ΕΙΣΒΟΛΗΣ και του ΕΠΟΙΚΙΣΜΟΥ…

Οι ιδεολογικοί ροπαλοφόροι που στήριζαν αυτήν τη στρατηγική της Νέας Δουλείας, ήταν οι «αριστεροί» σε όλες τις αποχρώσεις τους…

Αυτοί παρείχαν το «άλλοθι» στις στρατηγικές της Παγκοσμιοποίησης και προώθησαν, με φανατισμό και τρομοκρατική υστερία, τα μυθικά ιδεολογήματα του 4ου Ράιχ: Της πολυπολιτισμικότητας, του «αντί-εθνικισμού», του «αντί-ρατσισμού», του «αντί-φασισμού», του ψευτοανθρωπισμού (αστικός ανθρωπισμός) και CIA…

Ένας από τους πλέον διαδεδομένους μύθους ήταν τούτος: «Οι μαζικές ροές των αλλοδαπών (λαθρομεταναστών) αποτελούν το ΑΥΘΟΡΜΗΤΟ προϊόν της πολεμικής ιμπεριαλιστικής θηριωδίας»!!!

Η ΑΠΑΤΗ αυτού του μύθου είναι πολυεδρική:

α). Μαζικά κύματα λαθρομεταναστών προέρχονται από

Τούρμερ (ΚΚ Ουγγαρίας): Στηρίζω Όρμπαν στο Μεταναστευτικό! (Ξεβράκωμα Τσίπρα-Κούλη)

Ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί να γίνει αριστερότερος των αριστερών αποκαλώντας ακροδεξιούς όσους υποστηρίζουν τον Όρμπαν, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουγγαρίας Γκιούλα Τούρμερ σε συνέντευξή του τάσσεται ανοιχτά υπέρ της πολιτικής του Βίκτορ Όρμπαν στο μεταναστευτικό, ξεβρακώνοντας τα εν Ελλάδι σκυλιά της παγκοσμιοποίησης. Τσίπρας και Μητσοτάκης, δυο όψεις του ίδιου νομίσματος. Όποιος και να κερδίσει τις εκλογές, εμείς θα χάσουμε.

ImmortalCataphract

Ὑπεράσπισις ἐργατικῶν κεκτημένων ἀπὸ τὸ Κ.Κ. Οὐγγαρίας

Ὑπάρχουν χῶρες ὅπου οἱ κομμουνιστὲς ὑπερασπίζονται τὰ ἐργατικὰ κεκτημένα καὶ ὑπάρχουν ἄλλες χῶρες ὅπου οἱ φιλελέδες καὶ τὰ ἀφεντικά τους χρηματοδοτοῦν πρόθυμα ῥεμάλια γιὰ νὰ παριστάνουν τοὺς «εὐαισθήτους ἀριστερούς»…

*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*~*

Ἡ θέσις τοῦ Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Κομμουνιστικοῦ Κόμματος Οὐγγαρίας γιὰ τὴν μετανάστευση…
(Κι αὐτὸς φυσικὰ θὰ εἶναι ἐθνίκι, ξενόφοβος, ῥατσιστὴς καὶ φασίστας…!!!)

«Ἐμεῖς πιστεύουμε πὼς ἡ πρόσκλησις μεταναστῶν στὴν Εὐρώπη εἶναι τεράστιο λάθος.
Εἶναι μία τραγωδία καὶ γι’ αὐτὸ ὑποστηρίζουμε τὸν Βίκτορα Ὄρμπαν [τωρινὸς πρωθυπουργὸς τῆς Οὐγγαρίας καὶ μάλιστα ἡγέτης τῆς δεξιᾶς] στὴν ὑπεράσπιση τῶν συνόρων της Οὐγγαρίας, τῆς ταυτότητός μας καὶ τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ.
Ἡ ἀριστερά της Δύσεως ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια δὲν ἔχει ἡγεσίες ὑπὲρ τῶν ἐργαζομένων, ἀλλὰ ἡγέτες ποὺ ἐκφράζουν τοὺς καπιταλιστές, ἀδιστάκτους dealmakers καὶ χωρὶς καμμία σχέση, ἀπόμακρους, ἀπὸ τὰ προβλήματα τοῦ λαοῦ.
Γι’ αὐτὸ αὐτοὶ εἶναι ὑπὲρ τῆς μεταναστεύσεως.
Δὲν εἶναι τυχαῖο πὼς

Ο ΜΑΡΞ ΝΙΚΗΣΕ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Άρθρο του Marcello Veneziani

Μετάφραση: Ιωάννης Αυξεντίου

Ο Μαρξ είναι ο φιλόσοφος που περισσότερο επηρέασε την ιστορία του 20ου αιώνα, κατέκτησε όχι μόνο την Ευρώπη αλλά και τη Λατινική Αμερική, την Ασία καθώς και μέρος της Αφρικής. Για δεκαετίες θεωρήθηκε σχεδόν σαν το Χριστό, συμπύκνωσε τις ελπίδες των μαζών και τον τρόμο των καθεστώτων, στο όνομα του έγιναν πόλεμοι, επαναστάσεις, εξολοθρεύσεις, γκούλαγκ και σχολές διανοουμένων. Μετά γκρεμίστηκε στην αποτυχία του κομμουνισμού, έδυσε με τη σοβιετικη αυτοκρατορία, επιβίωσε υβριδικός στη Μάο-καπιταλιστική Κίνα και εμφανίστηκε στα μάτια του κόσμου ως ο μεγάλος ηττημένος του Ψυχρού Πολέμου.

Είναι όμως άραγε αυτή η αλήθεια; Από χρόνια υποστηρίζω μία άλλη άποψη, αντίθετη στην κυριαρχούσα, που την παρουσίασα στο πορτραίτο που του αφιέρωσα στο βιβλίο μου ‘Ασυγχώρητοι’. Κατά τη γνώμη μου, ο Μαρξ νίκησε και κατοικεί ανάμεσά μας και αυτό δεν πρόκειται για κάτι παράδοξο. Ο Μαρξισμός, χωρισμένος από τον κομμουνισμό, είναι το κυρίαρχο πνεύμα του καιρού. Η πραγματοποίηση του σε

Η εποχή των τεράτων και των τερατολάγνων

Όταν η αριστερά μιλάει για αντιρατσιστικές πολιτικές εννοεί την υποκριτική, χριστιανικού τύπου, «αγάπη», «συμπόνια» και «αλληλεγγύη» για τους αλλοδαπούς μετανάστες και πρόσφυγες, χωρίς να αγωνίζεται ενάντια στις αιτίες του κακού. «Αγάπη», «συμπόνια» και «αλληλεγγύη» που εξαντλούνται σε κάποιο συσσίτιο ντροπής, ή στην ανεύρεση κάποιας αμφίβολης και ποντικοκατεχόμενης στέγης, και σε κραυγές υποκριτικής αγανάκτησης για τους δουλεμπόρους και τα πνιγμένα παιδιά. Αυτά τα κάνει κι ο παπάς από τον άμβωνα της εκκλησίας.

Ταυτόχρονα, δείχνει πλήρη αδιαφορία και απραξία που ξεπερνάει τα όρια της περιφρόνησης για τους Έλληνες ανέργους και αστέγους. Η αριστερά έχει διαχωρίσει, στην ΠΡΑΞΗ τους δυστυχισμένους που ζουν στη χώρα μας σε «καλούς» αλλοδαπούς και «ανάξιους» Έλληνες. Οι δεύτεροι ή είναι ανύπαρκτοι για τις Αριστερές πολιτικές ή είναι άξιοι της μοίρας τους. Αυτή η στάση αποτελεί αντίστροφο ρατσισμό, αλλά πάντα ρατσισμό. Είναι ένα ξεκάθαρο απαρτχάιντ που έχει δημιουργήσει η αριστερά και οι συνεταίροι της, όχι στην βάση του χρώματος του δέρματος, αλλά στην βάση της εθνικότητας. Αυτή η στάση έχει ποτίσει μέχρι το κόκαλο ακόμα και τα ξεχωριστά άτομα και εκδηλώνεται με καθημερινές πρακτικές κάθε είδους. Και σ’ αυτό το σημείο η Ακροδεξιά χορεύει, έξαλλη από χαρά.

Σήμερα, ύστερα από εννέα χρόνια αποικίας χρέους, κυβερνήσεων και την ύπαρξη της σημερινής, 100% μνημονιακής βουλής, τα δικαιώματα του ελληνικού λαού και η εθνική του κυριαρχία έχουν τραυματιστεί βαριά και

Γιατί πρέπει να συντριβεί εκλογικά η Λούμπεν Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ

Του Ηλία Παπαναστασίου

Στις Ευρωεκλογές της 26ης Μάη ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε 903.000 ψήφους. Από 2.246.000 τον Γενάρη του 2015 στις ευρωεκλογές συγκέντρωσε 1.343.00 ψήφους. Δηλαδή 903.000 λιγότερες ψήφους. Ουσιαστικά περίπου το 38% – σχεδόν 40% – των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 εγκατέλειψαν την Πρώτη Φορά «Αριστερά». Πρόκειται όχι απλά για «ήττα» αλλά για πραγματική συντριβή σε απόλυτους αριθμούς ψηφισάντων.
Ανάλογη τάση υπάρχει και στην ποσοστιαία αναλογία
όπου ο ΣΥΡΙΖΑ από το 36,3% των ψηφισάντων – Γενάρης 2015 – έπεσε στο 23,7% τον Μάη του 2019 χάνοντας 12.7% του ποσοστού του ή περίπου το 34%.

Με όρους Εκλογικής Κοινωνιολογίας και Ποσοτικής Εκλογικής ανάλυσης ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε μεταξύ 34% και 38% της συνολικής του εκλογικής δύναμης για όσους δε