|
Alfred Maurice de Zayas |
Ο θείος Σαμ και ο διορισμένος παραβάτης για την
ανατροπή του Μαδούρο συνεχίζουν να ψεύδονται.
Δεν βρίσκεις περίεργο ότι η Presstitude (σ.μτφ. Press&prostitude=Presstitude) εφευρίσκει μια ψευδή «ανθρωπιστική κρίση» στη
Βενεζουέλα, ενώ αποκρύπτει εντελώς τις πραγματικές κρίσεις στην Υεμένη και τη
Γάζα;
Δεν βρίσκεις ότι τα πράγματα φαίνονται πραγματικά πολύ
σάπια, όταν η έκθεση του εμπειρογνώμονα Alfred Maurice de Zayas, αποσταλμένου από
τα Ηνωμένα Έθνη για να εκτιμήσει την κατάσταση στη Βενεζουέλα, δεν προκαλεί κανένα
ενδιαφέρον στα μέσα ενημέρωσης ή στις κυβερνήσεις στη Δύση;
Μήπως δεν βρίσκεις ότι ο θείος Σαμ περνά τη γραμμή,
όταν αρπάζει 21 δισεκατομμύρια δολάρια στη Βενεζουέλα, όταν της επιβάλει κυρώσεις
για να την αποσταθεροποιήσει και να κάμψει τη κυβέρνηση, όταν κατηγορεί το
βενεζουελικό
σοσιαλισμό (ουσιαστικά την εθνικοποίηση της πετρελαϊκής εταιρείας) ότι φέρει
"λιμό στον λαό" και όταν προτείνει μια γελοία «ανθρωπιστική βοήθεια»
21 εκατομμυρίων;
Καθώς δεν υπάρχει γραπτός ή τηλεοπτικός τύπος στον θείο
Σαμ, πρέπει να χρησιμοποιήσεις ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης του Διαδικτύου, όπως για
παράδειγμα τον ιστότοπο μας, για να καλύψεις τη ελλείπουσα
λειτουργία της έντιμης δημοσιογραφίας.
Όσο για το διάσημο λιμό και την ανθρωπιστική κρίση στη
Βενεζουέλα, εδώ είναι το τι λέει ο ειδικός Alfred Maurice de Zayas [φωτογραφία
στην κορυφή της σελίδας].
Οι εκθέσεις του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας του
Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών (FAO) του Δεκεμβρίου 2017 και του Μαρτίου 2018 έδειχναν
τον κατάλογο των 27 χωρών με επισιτιστικές κρίσεις. «Δεν περιλαμβάνεται η
Βολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας».
« Το 2017, η Βολιβαριανή Δημοκρατία της
Βενεζουέλας ζήτησε ιατρική βοήθεια από το Παγκόσμιο Ταμείο για την καταπολέμηση
του AIDS, της φυματίωσης και της ελονοσίας. Αυτό το αίτημα απορρίφθηκε
επειδή «η χώρα εξακολουθεί να είναι χώρα υψηλού εισοδήματος ... Η Βενεζουέλα
δεν την δικαιούται».
Η «κρίση» στη Βενεζουέλα « δεν μπορεί να συγκριθεί με
τις ανθρωπιστικές κρίσεις στη Γάζα, την Υεμένη, τη Λιβύη, τη Συρία, το Ιράκ,
την Αϊτή, το Μαλί, στη Δημοκρατία της Κεντρικής Αφρικής, το Νότιο Σουδάν, τη
Σομαλία ή στο Μυανμάρ (Βιρμανία), μεταξύ άλλων».
Στην παράγραφο 37 της έκθεσης του κ. De Zayas,
διαβάζουμε: «Οι σύγχρονες κυρώσεις και οι οικονομικοί αποκλεισμοί είναι
συγκρίσιμοι με τις πολιορκίες των μεσαιωνικών πόλεων, με στόχο να εξαναγκαστούν
να παραδοθούν. Στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι κυρώσεις δεν χρησιμοποιούνται
πλέον για να γονατίζουν πόλεις, αλλά κυρίαρχες χώρες. Εκτός ίσως με τη
διαφορά ότι στον εικοστό πρώτο αιώνα, οι κυρώσεις συνοδεύονται από χειραγώγησεις
της κοινής γνώμης μέσω παραπλανητικών πληροφοριών, επιθετικών δημόσιων σχέσεων
και της ψευδούς ευφράδειας για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να δώθει η εντύπωση
ότι δικαιολογείται η χρήση εγκληματικών μέσων. Στον σημερινό κόσμο, δεν
υπάρχει μόνο η οριζόντια παγκόσμια έννομη τάξη, που διέπεται από τον Χάρτη των
Ηνωμένων Εθνών και τις αρχές της κυριαρχικής ισότητας, αλλά και μια κάθετη
παγκόσμια τάξη, η οποία αντανακλά την παγκόσμια γεωπολιτική
ιεραρχία. Αυτή η τάξη, η οποία συνδέει τα κυρίαρχα κράτη με τον υπόλοιπο
κόσμο, εξαρτάται από τη στρατιωτική και οικονομική δύναμη. Είναι η τελευταία,
η γεωπολιτική τάξη, η οποία μέχρι σήμερα με πλήρη ατιμωρησία, επιδίδεται στο
γεωπολιτικό πλιάτσικο».
Ο De Zayas ανησυχεί για το βαθμό διπολισμού και
παραπληροφόρησης σε ό, τι ισχυρίζεται για τη Βενεζουέλα.
« Αυτή η ανησυχητική εκστρατεία των
μέσων ενημέρωσης επιδιώκει να δώσει στον παρατηρητή την προκατειλημμένη άποψη
ότι μια ‘ανθρωπιστική κρίση’ εξαπλώνεται στη Βολιβαριανή Δημοκρατία της
Βενεζουέλας. Οποιοσδήποτε ανεξάρτητος εμπειρογνώμονας πρέπει να είναι
επιφυλακτικός για υπερβολές και να έχει κατά νου ότι ο όρος ΄ανθρωπιστική κρίση’
είναι μια τεχνική έκφραση που μπορεί να εκτραπεί και να χρησιμοποιηθεί ως
πρόσχημα για στρατιωτική επέμβαση ».
Προκειμένου να δυσφημήσουν τις εκλεγμένες
κυβερνήσεις, οι ελλείψεις στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
μεγιστοποιούνται ώστε να καταστήσουν πιο αποδεκτή την ανατροπή τους με τη βία, τα
ανθρώπινα δικαιώματα χρησιμοποιούνται ως όπλα ενάντια στον αντίπαλο.
Κάθε πολιτική λύση είναι αποκλεισμένη, επειδή
«ορισμένες χώρες [οι ΗΠΑ] απορρίπτουν οποιαδήποτε ειρηνική λύση στη βενεζουελική
διένεξη και προτιμούν να παρατείνουν τα δεινά του πληθυσμού, με την ελπίδα ότι
η κατάσταση θα εκφυλιστεί σε μια ανθρωπιστική κρίση, για να ανοίξει το δρόμο
για μια στρατιωτική επέμβαση που θα επιβάλει την αλλαγή του καθεστώτος».
Η δράση της Ουάσιγκτον κατά της Βενεζουέλας παραβιάζει
το καθιερωμένο διεθνές δίκαιο. «Οι αρχές της μη επέμβασης και της μη
ανάμειξης στις εσωτερικές υποθέσεις των κυρίαρχων κρατών, ανήκουν στο εθιμικό
διεθνές δίκαιο, και επαναβεβαιώθηκαν στα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης,
συμπεριλαμβανομένων των ψηφισμάτων 2625 (XXV) και 3314 (XXIX) και στη Διακήρυξη
και Πρόγραμμα Δράσης της Βιέννης του 1993. Το άρθρο 32 του Χάρτη των
Οικονομικών Δικαιωμάτων και Καθηκόντων των Κρατών, που εγκρίθηκε από τη Γενική
Συνέλευση το 1974, ορίζει ότι κανένα κράτος δεν μπορεί να προσφύγει ή να
ενθαρρύνει τη χρήση οικονομικών, πολιτικών ή άλλων μέτρων για να επιτύχει με τη
βία ένα άλλο κράτος να του υπαγάγει στην άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων του».
Σύμφωνα με το κεφάλαιο 4 του άρθρου 19 του Χάρτη του
Οργανισμού των Αμερικανικών Κρατών, «Κανένα κράτος ή ομάδα κρατών δεν έχει
το δικαίωμα να παρέμβει, άμεσα ή έμμεσα, για οποιονδήποτε λόγο, στις εσωτερικές
ή εξωτερικές υποθέσεις οποιουδήποτε άλλου κράτους. Η παραπάνω αρχή
απαγορεύει όχι μόνο την ένοπλη βία, αλλά και κάθε άλλη μορφή παρέμβασης ή απειλητικής
δράσης κατά του ίδιου του κράτους ή κατά των πολιτικών, οικονομικών και
πολιτιστικών συνιστωσών του».
Ο De Zayas αναφέρει ότι τον συνοδεψε μια ατμόσφαιρα
εκφοβισμού κατά τη διάρκεια της αποστολής του. Σκοπός της ήταν να τον
αναγκάσει να εισέλθει στο προκαθορισμένο πολιτικό παιχνίδι. Έλαβε
επιστολές από ΜΚΟ που χρηματοδοτούνται από τον θείο Σαμ, ζητώντας του να μην
ενεργεί μόνος του και του υπαγορεύαν την αναφορά που έπρεπε να γράψει. Πριν από την άφιξή του στη Βενεζουέλα ,
ενορχηστρωμένη εναντίον του στο Facebook και
το Twitter, μια εκστρατεία προπαγάνδας αμφισβήτησε την
ακεραιότητά του και τον κατηγόρησε για προκατάληψη.
Δεδομένου ότι οι κυρώσεις και οι νομισματικές
χειραγωγήσεις της Ουάσινγκτον συνιστούν γεωπολιτικά εγκλήματα, ο κ. De Zayas
ζητά τα θύματα των κυρώσεων να αποζημιώνονται. Συνιστά στο Διεθνές Ποινικό
Δικαστήριο να διερευνήσει τα μέτρα καταναγκασμού που έλαβε ο θείος Σαμ, μέτρα
που μπορούν να οδηγήσουν σε θάνατο από υποσιτισμό και έλλειψη φαρμάκων ή
ιατρικού εξοπλισμού.
« Παρότι για 21 χρόνια, ο κ. De Zayas είναι ο
πρώτος αξιωματούχος του ΟΗΕ που επισκέφτηκε τη Βενεζουέλα και ανέφερε το τι συμβαίνει
εκεί, οι έρευνες του για τα αίτια της οικονομικής κρίσης στη χώρα έχουν αγνοηθεί
γενικά μέχρι στιγμής από τον ΟΗΕ και τα ΜΜΕ και δεν έχουν προκαλέσει μεγάλη
συζήτηση στο Συμβούλιο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ».
Η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα
πετρελαίου στον κόσμο και άλλους άφθονους φυσικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένου
του χρυσού, του βωξίτη και του κολτάν. Αλλά με αυτή την καταραμένη
κυβέρνηση Μαδούρο,, οι διακρατικές εταιρείες και εκείνες του θείου Σαμ
στερούνται τελείως αυτών των πόρων.
Άλλα άρθρα ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης
Paul
Craig Roberts was Assistant Secretary of the US Treasury in the
Reagan administration. He was professor of economics in several universities
and Associate Editor of the Wall Street Journal. He was a member of the US-USSR
student exchange program in 1961, and addressed the Soviet Academy of Sciences
in 1989 and 1990. His first book, Alienation and the Soviet Economy, was
published in 1971. His
website is www.paulcraigroberts.org.
Μετάφραση από γαλλικά: Κριστιάν Ακκυριά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου