Τομή στην συνέχεια μισού αιώνα αγώνων χειραφέτησης *
Στέλιος Αλειφαντής
* Η δημοσίευση βασίζεται σε εισήγηση του συγγραφέα σε Διεθνολογική Συζήτηση που διοργάνωσε η Γεωγραφική Εταιρία «Στράβων» στις 12 Απριλίου 2018 με θέμα «Ιωάννης Καποδίστριας: Το Ελληνικό ζήτημα στο Διεθνές Σύστημα Ισορροπίας Δυνάμεων, 1814-1821».
Συνέχεια από το α΄ μέρος
Στα
1816 η αποσαφήνιση της ανατολικής πολιτικής του Τσάρου Αλέξανδρου με
την ευκαιρία των διπλωματικών οδηγιών προς τον ρώσο πρέσβη στην Πόλη,
Γρ. Στρογκανόφ, ακύρωσε την προσδοκία και επιδίωξη του Καποδίστρια, ότι η
επίλυση του Ελληνικού ζητήματος μπορούσε να προέλθει από την ρωσική
επιδίωξη ενός νέου ρωσο-τουρκικού πολέμου, τον οποίο ο Αλέξανδρος Α’
ρητά απέκλειε ως ενδεχόμενο του ορατού μέλλοντος. Παρά τις
εμφατικές Καποδιστριακές διατυπώσεις, η διπλωματική οδηγία προς τον Γρ.
Στρογκανόφ, αλλά και οι λοιπές κατά καιρούς οδηγίες, ήταν να επιδιώξει ο
πρέσβης την επίλυση των εκκρεμοτήτων του 1812 με διάλογο αποφεύγοντας
την ολίσθηση σε εντάσεις.[15] Ακόμη και στα 1819, ο Αλέξανδρος Α’ στην ευρύτερη θεώρηση της «προστασίας των ομόδοξων»
συνέχισε να κράτα ήπιους τόνους μη ανταποκρινόμενος στις προσδοκίες
υποστήριξης αλλά και στον υποβόσκοντα αναβρασμό των υποτελών στην Πύλη.[16]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου