Με τον όρο ‘υπονόμευση’ (αγγλιστί, ‘subversion’), εννοούμε μια μεγάλη επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου η οποία εκτυλίσσεται πολύ αργά, και διαιρείται σε τέσσερα βασικά στάδια, τα εξής:
Πρώτο στάδιο: Ηθική Αλλοίωση/Τρώση Ηθικού: Στην περίπτωση μεμονωμένων προσώπων, απαιτείται συστηματική συναναστροφή (για άσκηση επιρροής) επί μακρόν, περισσότερο από δύο χρόνια (με πυκνή επαφή), ενώ, στην περίπτωση κοινωνιών ολόκληρων απαιτείται συστηματική άσκηση σχετικής ψυχολογικής επιχείρησης για περίπου δεκαπέντε με είκοσι χρόνια, εφόσον τόσος χρόνος χρειάζεται για να εκπαιδευθεί μια ολόκληρη νέα γενναιά μαθητών στην κοινωνία-στόχο. Στο πλαίσιο αυτού του σταδίου, διοχετεύεται πληθώρα χειραγωγούμενων πληροφοριών (κοινωνικές/οικονομικές/πολιτικές πληροφορίες, αξίες, ιδεολογικές αντιλήψεις, νοοτροπίες, συνήθειες, καταναλωτικά πρότυπα κ.ο.κ.) στον στόχο (μεμονωμένο πρόσωπο ή κοινωνία). Όταν ο στόχος είναι μεμονωμένο πρόσωπο, ο υπονομευτής χρησιμοποιεί δίκτυο προσωπικών συνεργατών (φίλους, συνεργάτες, γνωστούς κ.ο.κ. που συμβάλλουν στην ηθική αλλοίωση του προσώπου-στόχου), ενώ, όταν ο στόχος είναι μια ολόκληρη κοινωνία, χρησιμοποιούνται γι’ αυτόν τον σκοπό μεγαλύτερα δίκτυα που περιλαμβάνουν εκδότες, δημοσιογράφους, εκπαιδευτικούς όλων των
βαθμίδων εκπαίδευσης, καλλιτέχνες (τραγουδιστές, ηθοποιούς, εικαστικούς κ.λπ.), διανοουμένους, πολιτικούς, επιχειρηματικούς παράγοντες κ.λπ.
Στη σωστά σχεδιασμένη επιχείρηση ηθικής αλλοίωσης/τρώσης του ηθικού του στόχου, ο στόχος κάνει την περισσότερη εργασία ο ίδιος σε βάρος του, δηλαδή ο υπονομευτής κάνει τον στόχο να αυτοϋπονομεύεται και να νομίζει ότι κάνει καλό στον εαυτό του (π.χ. ο στόχος νομίζει ότι έτσι «απελευθερώνεται», «εξελίσσεται», «εκσυγχρονίζεται», «αναπτύσσεται», «εξυγιαίνεται» κ.ο.κ.). Αυτό επιτυγχάνεται όταν ο στόχος δεν διαθέτει ισχυρά ηθικά κριτήρια ή τα έχει χάσει υπό την επίδραση του υπονομευτή, καθότι ηθική συνείδηση σημαίνει συνείδηση ικανή να κρίνει και να αξιολογεί, ή, με άλλα λόγια, ηθική συνείδηση σημαίνει συνείδηση που ενεργεί ως δικαστής. Άρα συγκεχυμένα ή αδύναμα ηθικά κριτήρια σημαίνουν συγκεχυμένη και ευάλωτη κρίση. Στην περίπτωση ενός προσώπου ή μιας κοινωνίας που έχει υποστεί ηθική αλλοίωση/τρώση ηθικού, η έκθεση σε αληθινή πληροφορία δεν έχει καμιά σημασία πλέον. Ένα πρόσωπο ή μια κοινωνία που έχει υποστεί ηθική αλλοίωση/τρώση ηθικού δεν έχει την ικανότητα να εκτιμήσει μια αληθινή πληροφορία. Τα γεγονότα δεν σημαίνουν τίποτε για ένα τέτοιο πρόσωπο ή μια τέτοια κοινωνία.
Δεύτερο στάδιο: Αποσταθεροποίηση: Σε αυτό το στάδιο, ο υπονομευτής δεν ασχολείται πλέον με τις ιδέες, τα καταναλωτικά πρότυπα και τα λοιπά συνειδησιακά περιεχόμενα του στόχου, εφόσον τα έχει ήδη ελέγξει. Σε αυτό το στάδιο, που διαρκεί περίπου δύο με πέντε χρόνια για κοινωνίες και λιγότερο για μεμονωμένα πρόσωπα, ο στόχος του υπονομευτή είναι να αποσταθεροποιήσει τον στόχο: αν μεν ο στόχος είναι μεμονωμένο πρόσωπο, ο υπονομευτής τώρα επιδιώκει να του δημιουργήσει προβλήματα σε οικογενειακό/ερωτικό, ψυχολογικό, επαγγελματικό, οικονομικό, κοινωνικό, νομικό, ή ακόμη και βιολογικό επίπεδο, αν δε, ο στόχος είναι ολόκληρη κοινωνία, ο υπονομευτής τώρα επιδιώκει να του δημιουργήσει προβλήματα στα πεδία της οικονομίας, των εξωτερικών σχέσεων και της δημόσιας και εθνικής ασφάλειας.
Τρίτο στάδιο: Κρίση.
Τέταρτο στάδιο: Κανονικότητα/Εξομάλυνση: μετά από την κρίση, που είναι συνήθως βίαιη διαδικασία, ο υπονομευτής ολοκληρώνει την επιχείρηση υπονόμευσης του στόχου, επιφέροντας την επιδιωκόμενη αλλαγή στον στόχο, που ονομάζεται περίοδος της ‘κανονικότητας’ ή ‘ομαλότητας.’ Σε αυτήν την περίπτωση, οι όροι ‘κανονικότητα’ και ‘ομαλότητα’ είναι καθαρά προπαγανδιστικού χαρακτήρα, εφόσον το ‘κανονικό’ και το ‘ομαλό’ ταυτίζονται πλέον με τον ίδιο τον αρχικό και στρατηγικό σκοπό του υπονομευτή, που τώρα πραγματώνεται πλήρως.
Σημείωση: το παρόν άρθρο είναι μέρος ευρύτερης ερευνητικής εργασίας του συγγραφέα στο πεδίο των ψυχολογικών επιχειρήσεων και της νοοπολιτικής.
Copyright: Νικόλαος Λάος
Νικόλαος Λάος, Δρ Φιλοσοφίας, Πολιτικός Αναλυτής Email:nicolaslaos@nicolaslaos.com
αυτα τα κανουν στις μαφιες και μονο ανωμαλοι παραβατικοι και συμπλεγματικοι τυποι θα μπορουσαν να οργανωσουν τετοια πλεκτανη,και εσυ κυρ Νικο αυτα μαθαινες στους Ιλλουμινατους?
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα γιατι τα λες ?
μαγειρευεις καμια σατανικη συνταγη?
η τρελαθηκες και τα βγαζης στην φορα?
αν ισχυει το τελευταιο δεν φοβασαι να μην σε φανε λαχανο?
απλη συμειωση:υπαρχουν απο παλια στη φορα αυτα δεν ειναι καινουργια
Διαγραφήσημειωση*
ΔιαγραφήΠρος Ανώνυμο 30 Δεκεμβρίου 2015 - 7:15 μ.μ.
ΔιαγραφήΑπορούμε και εμείς με την σειρά μας κύριε ανώνυμε σχολιαστή: Αυτά τα μάθατε αυτοπροσώπως από την μαφία και δεν φοβάστε και εσείς μην σας φάνε λάχανο τώρα που μας διαφωτίζετε ή μήπως τα πληροφορηθήκατε από ταινίες του Σταλόνε;
Μένουμε ήσυχοι που έμμεσα μας διαβεβαιώνετε ότι αυτά αφορούν την μαφία, που στην προσπάθεια της να ελέγξει τα μαγαζιά της νύχτας, χρησιμοποιεί τόσο περίτεχνες πολυετείς μεθόδους σε βάρος των σερβιτόρων και των στριπτιτζούδων και όχι την κοινωνική μηχανική που ασκούν οι μυστικές υπηρεσίες για τον έλεγχο λαών και χωρών.
Χρήστος.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρακαλούμε να αποφεύγονται τα υβριστικά, αγενή, ανούσια σχόλια που γίνονται καταχρηστικά και προσβάλλουν το επίπεδο του μέσου αναγνώστη.
ΔιαγραφήΕπίσης παρακαλούμε να αποφεύγονται οι προσωπικές επιθέσεις και σχετικά σας παραπέμπουμε εδώ