Η Ελληνικός Χρυσός το έχει αντιληφθεί οτι η ουσία της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την ορθότητα της οποίας επιβεβαίωσε προχθές το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, είναι ότι η σύμβαση με την οποία πήρε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας το 2003 ήταν ΠΑΡΑΝΟΜΗ. Το αρμόδιο Υπουργείο δεν μπορεί ή δεν θέλει να το καταλάβει;
«Η εταιρεία εξακολουθεί να έχει τις επιφυλάξεις της για την βασιμότητα της απόφασης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εξετάζει την κατάθεση έφεσης στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για την αναίρεσή της.»
Αυτό δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός, εμφανώς δυσαρεστημένος και προβληματισμένος από την απόφαση. Το ζήτημα δεν είναι βέβαια τα 15,3 εκατομμύρια – τα οποία έχουν ήδη αποπληρωθεί και που είναι αμελητέο ποσό μπροστά στα δισεκατομμύρια που αναμένει να κερδίσει η εταιρεία από τη Χαλκιδική. Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή:
Από το Δεκέμβριο του 2003, το «Παρατηρητήριο» καταγγέλει ότι η μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας στην Ελληνικός Χρυσός ήταν ένα
πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο κολοσσιαίων διαστάσεων και ότι η ίδια η σύμβαση είναι παράνομη (δείτε εδώ). Όμως η ευθεία προσβολή της σύμβασης ήταν αδύνατη διότι ο πολιτικός υπεύθυνος του σκανδάλου Χρήστος Πάχτας είχε φροντίσει, κατ’απαίτηση των «επενδυτών», να κυρωθεί με νόμο από το Ελληνικό Κοινοβούλιο. Έτσι επιλέχθηκε η οδός της καταγγελίας της παραβίασης των κανόνων ανταγωνισμού στην Ε.Ε., την οποία υποστηρίξε εγγράφως το «Παρατηρητήριο», παρέχοντας στοιχεία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη μεταβίβαση-σκάνδαλο.
Το Φεβρουάριο του 2011, η Επιτροπή εξέδωσε την απόφασή της σύμφωνα με την οποία η μεταβίβαση των Μεταλλείων Κασσάνδρας σε τιμή κατώτερη της αξίας τους, χωρίς εκτίμηση των περιουσιακών στοιχείων, χωρίς ανοικτό διεθνή διαγωνισμό και χωρίς να πληρωθούν οι νόμιμοι φόροι μεταβίβασης, αποτελούσε μέτρο παράνομης κρατικής ενίσχυσης υπέρ της Ελληνικός Χρυσός. Κατά της απόφασης που υποχρέωνε την Ελλάδα να ανακτήσει από την Ελληνικός Χρυσός το ποσό των 15,34 εκατ. ευρώ, προσέφυγε το Ελληνικό Δημόσιο με εντολή του Γιώργου Παπαπκωνσταντίνου.
Τα λεφτά τελικά πληρώθηκαν και όταν εξοφλήθηκε και η τελευταία δόση, το 2013, το ποσό με τους τόκους είχε φτάσει στα 21,6 εκατομμύρια ευρώ. Όμως η αίτηση ακύρωσης της απόφασης δεν αποσύρθηκε και η υπόθεση εκδικάστηκε στις 28/1/2015 – τρεις μέρες μετά τις εκλογές, με εντολές από την προηγούμενη κυβέρνηση. Ο Νομικός Σύμβουλος του Κράτους υποστήριξε ενώπιον του Δικαστηρίου ότι κακώς τα πήρε η Ελλάδα τα λεφτά και ότι θα πρέπει να τα δώσει πίσω στην ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ! Aπό αυτό το ιστολόγιο προτρέψαμε τη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση να αποσύρει αυτήν την παράλογη προσφυγή που στρεφόταν κατά των συμφερόντων του Δημοσίου, αλλά δεν εισακουστήκαμε και η διαδικασία συνέχισε να τρέχει. Ευτυχώς η Ελλάδα «έχασε», δηλαδή κέρδισε, γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να δώσουμε το ποσό, με επιπλέον τόκους, πίσω στην Ελληνικός Χρυσός!
Δικαίωση; Ναι, αλλά ο στόχος μας δεν ήταν να πληρώσει απλώς η εταιρεία κάποιο ποσό παραπάνω. Στόχος ήταν να αναδειχθεί ότι αυτή ήταν μια παράνομη σύμβαση, προϊόν αδιαφανών διαδικασιών και υπόγειων συμφωνιών. Και αυτό αποδείχθηκε περίτρανα από δυο όργανα της Ε.Ε., την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2011 και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο το 2015.
Την απόφαση της Επιτροπής πολέμησε λυσσαλέα η Ελληνικός Χρυσός, εμμένοντας μέχρι τέλους στο παραμύθι ότι τα μεταλλεία δεν τα αγόρασε από το Δημόσιο αλλά από την πτωχευμένη προηγούμενη ιδιοκτήτρια εταιρεία, την TVX, με το Δημόσιο σε ρόλο απλού διαμεσολαβητή. Γνώριζε η Ελληνικός Χρυσός τις επιπτώσεις της αναγνώρισης ότι δεν επρόκειτο για μια σύμβαση μεταξύ δυο ιδιωτικών εταιρειών, αλλά μεταξύ της εταιρείας και του Δημοσίου, ότι δηλαδή το Δημόσιο δεν ήταν ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗΣ, αλλά ΠΩΛΗΤΗΣ. Και αυτό γιατί το Δημόσιο δεν δικαιούται να μεταβιβάζει δημόσια περιουσία με τέτοια διαδικασία: χωρίς διαγωνισμό, χωρίς εκτίμηση της αξίας των προς πώληση περιουσιακών στοιχείων, σε μια εταιρεία που είχε συσταθεί μόλις δυο μέρες νωρίτερα με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ και βασικούς μετόχους από την καρδιά της εγχώριας και διεθνούς διαπλοκής, με μυστικά μνημόνια από πίσω και, το κυριότερο, με μια σύμβαση που δεν προστάτευε τα συμφέροντα του Δημοσίου. Ο τότε Υφυπουργός Χρήστος Πάχτας έβαλε τη Βουλή να νομοθετήσει κατά των συμφερόντων του Δημοσίου και υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων των φανερών και αφανών «εταίρων» της Ελληνικός Χρυσός. Διαβάστε σχετικά το αποκαλυπτικό: Το αφανές Μνημόνιο του 2003 για τη μοιρασιά των μεταλλείων της Χαλκιδικής: μια άγνωστη πτυχή του σκανδάλου. Η σύμβαση είναι καταφανώς παράνομη και κυρώθηκε με το νόμο 3220/2004 ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή είναι παράνομη, ώστε να μην μπορεί ποτέ κανείς να την προσβάλει.
Και τώρα τι γίνεται; Η επιστροφή της παράνομης ενίσχυσης «θεραπεύει» μόνο την αποδεδειγμένη παράβαση των κανόνων ανταγωνισμού, αλλά δεν νομιμοποιεί μια παράνομη σύμβαση. Η εταιρεία γνωρίζει ότι με μια παράνομη σύμβαση, η μεγάλη «επένδυσή» της στη Χαλκιδική είναι κυριολεκτικά στον αέρα, γι’αυτό εξετάζει τη λήψη και άλλων ένδικων μέσων και όχι για να πάρει πίσω τα 15,3 εκ…
Το Υπουργείο τι κάνει για όλα αυτά; Μια παράνομη σύμβαση δεν νομιμοποιείται, ακυρώνεται. Μόνο αυτό θα ήταν πραγματικά ΔΙΚΑΙΩΣΗ και ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ για αυτόν τον τόπο που βάναυσα καταστρέφεται και αυτό θα έπραττε αμέσως μια κυβέρνηση που θα ήθελε πραγματικά να χτυπήσει τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο από τις δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού κ. Σκουρλέτη…
Ο αγώνας κατά της Ελληνικός Χρυσός συνεχίζεται.
Το ΔΙΚΑΙΟ και ο ΝΟΜΟΣ είναι με το μέρος μας.
__________
* Για του λόγου το ασφαλές, όπως αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης Ε(2011)1006:
«Παρατηρήσεις υποβλήθηκαν από τα ακόλουθα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη: από την Ελληνικός Χρυσός, τον δικαιούχο των εικαζόμενων μέτρων, στις 10 Απριλίου 2009, από την European Goldfields LTD, κύριο μέτοχο της Ελληνικός Χρυσός, στις 10 Απριλίου 2009, από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις των Μεταλλείων Κασσάνδρας, στις 2 Απριλίου 2009, από το Ελληνικό Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων, μια ελληνική εταιρεία με αντικείμενο την «προστασία του περιβάλλοντος και του κοινού από τις αρνητικές επιπτώσεις των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και τη διαφύλαξη του εθνικού πλούτου, στις 6 Απριλίου 2009″.
.
Σελίδα Πηγής
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου