Του Νικόλα Δημητριάδη
Ο κύριος Φίλης δεν είναι κάποιος τυχαίος τύπος που ξύπνησε ένα πρωί και είπε να πετάξει μια μπαρούφα. Ανήκει στο βασικό επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης, είναι έμπειρος δημοσιογράφος και ξέρει πολύ καλά τι λέει, που το λέει και πότε το λέει. Οι δηλώσεις που έκανε στον Χατζηνικολάου, τον βασικό επικοινωνιακό δίαυλο του καθεστώτος, είχαν διπλή στόχευση: Από τη μία να δώσει η κυβέρνηση τα διαπιστευτήριά της στον Σουλτάνο, τώρα που επίκειται και η επίσκεψη του Τσίπρα στην Τουρκία. Και από την άλλη, να λειτουργήσουν ως αφορμή συσπείρωσης των διάσπαρτων εκσυγχρονιστών, από το Ποτάμι και το Πασόκ, μέχρι τη Δημάρ και την εξωκοινοβουλευτική αριστερά.
Την ώρα που η κυβέρνηση πάει από το κακό στο χειρότερο, επιχειρεί με το ζήτημα αυτό να αποσπάσει κάποια ψίχουλα συμπαράστασης από τους παλιούς φίλους της. Πράγματι, μετά το αναπόφευκτο κράξιμο που έπεσε, έσπευσαν πολλοί να στηρίξουν τον Φίλη, από τον Πρετεντέρη και τον Νίκο Δήμου, μέχρι τη Ρεπούση και τον Τατσόπουλο. Πολιτικοί, καθηγητές και διανοούμενοι συμπαραστάθηκαν στον κακόμοιρο Υπουργό και κατακεραύνωσαν τις «εθνικιστικές» και «λαϊκιστικές» αντιδράσεις εναντίον του.
Στο έργο αυτό επιστρατεύτηκε και ο καθεστωτικός τύπος, όπως η Εφημερίδα των Συντακτών, όπου ο
πολύς κύριος Ψαρράς έσπευσε να παρουσιάσει για μια ακόμη φορά τους κακούς φασίστες που τα βάζουν με το γκουβέρνο. Αυτή είναι από παλιά η βασική απασχόληση του εν λόγω δημοσιογράφου: να βγάζει φασίστα και ακροδεξιό όποιον τολμήσει να αμφισβητήσει το εκσυγχρονιστικό κατεστημένο. Με τέτοιο ζήλο, μάλιστα, που, προεκλογικά, δεν τη γλίτωσαν ούτε οι πρώην σύντροφοι και φίλοι του της ΛΑ.Ε.! Ακροδεξιοί κι αυτοί! (Με τέτοια κατορθώματα, βέβαια, πώς να μην χρηματοδοτεί το γερμανικό υπουργείο εξωτερικών τα βιβλία του!)
Η πιο αστεία τοποθέτηση ήταν αυτή της Ρεπούση: ανέφερε το γνωστό ποίημα του Μπρεχτ, που λέει «Όταν ήρθαν να πάρουν … δεν αντέδρασα». Μίλησε και για «εθνική τρομοκρατία»(!) που κυνηγάει όποιον έχει διαφορετική άποψη… Είναι απίστευτη αυτή η ανάγκη των καθεστωτικών να εμφανίζονται ως διωκόμενοι! Οι άνθρωποι που κυβερνάνε , που έχουν όλα τα πόστα, που έχουν τις πανεπιστημιακές έδρες και τα υπουργεία, που έχουν κράτος, ιδρύματα , ΜΚΟ και ξένες πρεσβείες να τους μπουκώνουν στο χρήμα, βγαίνουν διαρκώς και κλαίγονται ότι τους κυνηγάνε να τους φιμώσουν! Το ίδιο είχε γίνει και με την ίδια τη Ρεπούση για το βιβλίο της Στ’ Δημοτικού, όπως και με τη Δραγώνα, τη διορισμένη Βουλευτή, που διαχειριζόταν προγράμματα εκατομμυρίων ευρώ, και μαζεύανε οι εκσυγχρονιστές υπογραφές για την υπεράσπισή της! Τα περιστατικά αυτά δείχνουν πόσο αποξενωμένες είναι οι άρχουσες τάξεις της χώρας από την ελληνική κοινωνία. Το ότι νιώθουν διαρκώς καταδιωκόμενοι, δείχνει το χάσμα που τους χωρίζει από τον ελληνικό λαό.
Το παραμύθι τους, όμως, δεν γίνεται πλέον πιστευτό. Έχουν περάσει οι εποχές που οι εκσυγχρονιστές διανοούμενοι μπορούσαν να κρύβονται πίσω από τις πανεπιστημιακές έδρες και τις εφημερίδες τους και να παριστάνουν τους «προοδευτικούς» και τους «φιλολαϊκούς». Με το μνημόνιο υποχρεωθήκανε και αυτοί να πάρουν επίσημα τη θέση τους στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο και να αποκαλύψουν τις πραγματικές συνέπειες της ιδεολογίας τους: η «αποδόμηση» της ιστορίας, της εθνικής ταυτότητας και της αντιστασιακής παράδοσης των Ελλήνων είναι ένα κομμάτι του ευρύτερου παζλ που λέγεται παγκοσμιοποίηση, τις οικονομικές πτυχές της οποίας βιώνουμε σήμερα με το μνημόνιο. Το «ιδεολογικό» μνημόνιο της παγκοσμιοποίησης έχει επιβληθεί στη χώρα αρκετά χρόνια πριν το οικονομικό. Πριν την κρίση μπορούσαν να μασκαρεύουν τις απόψεις τους ως «αντιεθνικιστικές» και «αντιφασιστικές». Σήμερα η καραμέλα αυτή δεν πιάνει, όσο κι αν προσπαθούν οι χρυσαυγίτες να τους δικαιώσουν.
Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά: Οι δηλώσεις του Φίλη δεν έχουν να κάνουν με κάποια «προσωπική ιστορική άποψη» ή με κάποιο ζήτημα «επιστημονικής ορολογίας». Οι δηλώσεις αυτές είναι ένα ακόμη «προαπαιτούμενο» μπας και κρατήσουν οι Συριζαίοι τις καρέκλες τους λίγο παραπάνω…
Ψωροκώσταινα
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου