Ο Γάλλος πρόεδρος Σαρλ Ντε Γκωλ έλεγε: «Στην πολιτική είσαι αναγκασμένος να προδίδεις είτε την χώρα σου, είτε τους ψηφοφόρους σου. Εγώ προτιμώ να προδίδω τους ψηφοφόρους». Και ο Δήμος Σταρένιος συμπληρώνει: «Μας αγαπάνε οι Γερμανοί, σαν φίλοι ήρθαν».
Οι πετρελαϊκές εταιρείες το 1996 είχαν τον έλεγχο της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ήταν η εποχή που η Aramco έλεγχε την Ελληνική κυβέρνηση και η ΒΡ, η Shell, τα Τεξανικά καρτέλ και η Ρωσική Rosneft έλεγχε την Τουρκική κυβέρνηση. Εκείνη την εποχή το Αιγαίο ήταν μια αμφισβητούμενη περιοχή για τις πολυεθνικές του πετρελαίου. Ήταν μια «γκρίζα ζώνη». Το Ανατολικό Αιγαίο βρίσκεται στην μέση ενός ποταμού πετρελαίου που ξεκινάει από την Ρουμανία και καταλήγει στην Αραβική Χερσόνησο. Έτσι η κυβέρνηση των ΗΠΑ έπρεπε να γκριζάρει την περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου ώστε οι πετρελαϊκές να έχουν χρόνο να μοιράσουν τα κοιτάσματα. Εκτός αυτού, στην περιοχή υπήρχαν σημαντικά κοιτάσματα οσμίου κ.λπ. σπανίων γαιών.
Προκατασκευάστηκε λοιπόν ένα επεισόδιο για να νομιμοποιηθούν οι γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο. Την τεχνητή κρίση επέβλεπε το ΝΑΤΟ με το αεροπλανοφόρο «Θεόδωρος Ρούσβελτ». Ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ ήταν το εκτελεστικό όργανο.
Όλα ξεκίνησαν όταν 2 πράκτορες της Τουρκικής μυστικής υπηρεσίας ΜΙΤ εμφανίσθηκαν στην Δυτική Ίμια σαν