"Μα γιατί κάνετε τόση φασαρία για το Nemo;", μας λένε κάποιοι εξυπνάκηδες. "Δεν είναι καινούργια όλα αυτά, ούτε έχουν σχέση με το woke κίνημα. Πάντα υπήρχαν καλλιτέχνες που έπαιζαν με το ανδρόγυνο, όπως ο David Bowie, ο Κlaus Nomi ή ο Βoy George !"
Πράγματι, πάντα υπήρχαν τέτοιοι καλλιτέχνες και η ιδιαίτερη οπτική τους εμπλούτισε την Τέχνη και τον πολιτισμό μας αλλά σήμερα συμβαίνει κάτι τελείως διαφορετικό.
Σήμερα δεν έχουμε απλά κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις καλλιτεχνών, έχουμε να κάνουμε με μια πραγματική μανία με το ζήτημα του non-binary και της τρανς ταυτότητας που διαχέεται σε όλη την κοινωνία. Έχουμε να κάνουμε με μια συντονισμένη προσπάθεια από το κράτος, από πολιτικούς, από δημοσιογράφους, από ακαδημαϊκούς, μέσω των ΜΜΕ, των πανεπιστημίων, ακόμη και των σχολείων, να μας πείσουν ότι δεν υπάρχουν φύλα, ότι σήμερα μπορείς να νιώθεις άνδρας, αύριο γυναίκα και μεθαύριο τίποτε από τα δύο, ότι τα πάντα είναι ρευστά. Και μια κοινωνία βασισμένη σε τέτοιες επικίνδυνες φαντασιώσεις, μια κοινωνία που αμφισβητεί και τις πιο αρχέγονες σταθερές της, δεν μπορεί να σταθεί όρθια για πολύ καιρό.
Δεν είναι μόνο τα κοινωνικά προβλήματα και οι αδικίες που ήδη βλέπουμε να προκαλούνται (πχ βιολογικά άνδρες σε γυναικείους αθλητικούς αγώνες ή σε αποκλειστικά γυναικείους χώρους όπως αποδυτήρια, φυλακές κτλ), δεν είναι μόνο η εκτόξευση των φυλομεταβάσεων και οι ορμόνες σε μικρά παιδιά με άγνωστες ψυχικές και σωματικές συνέπειες γι' αυτά, όπως παραδέχονται πια οι ίδιοι οι επιστήμονες. Είναι κάτι πολύ πιο βαθύ αφού η τρανς μανία των καιρών μας είναι και σύμπτωμα βαθιάς παρακμής του ίδιου του πολιτισμού μας αλλά και επιταχυντής της κατάρρευσής του . Δεν είναι τυχαίο πως αυτή η εμμονή με ζητήματα φύλου συνηθίζεται σε κοινωνίες που βρίσκονταν στην τελευταία φάση τους, πχ στο τέλος της Ελληνιστικής εποχής, στο τέλος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Όπως είπε και η λεσβία συγγραφέας και πανεπιστημιακός Camille Paglia : "...η τάση προς το ανδρόγυνο παρατηρείται στις όψιμες φάσεις ενός πολιτισμού, όταν αυτός αρχίζει να καταρρέει... Οι άνθρωποι που ζουν σε τέτοιες εποχές νιώθουν ότι είναι πολύ εκλεπτυσμένοι και πολύ κοσμοπολίτες αλλά με την πολυτέλεια της ιστορικής απόστασης μπορούμε να δούμε πως πρόκειται για πολιτισμούς που δεν πίστευαν πια στον εαυτό τους. Kαι αυτό που έχεις σε όλες τις περιπτώσεις, είναι λαοί που πιστεύουν ακόμη στη δύναμη της ηρωϊκής αρρενωπότητας -είτε είναι οι Βάνδαλοι και οι Ούνοι είτε οι βάρβαροι του ISIS- να αρχίζουν να συνωστίζονται στις παρυφές αυτού του καταρρέοντος πολιτισμού. Aυτό έχουμε σήμερα. Kαι υπάρχει μια τρομακτική αποσύνδεση μεταξύ της δικιάς μας εμμονής με το τρανς κίνημα και του τι συμβαίνει εκεί έξω."
Και ο επίσης γκέι συγγραφέας και δημοσιογράφος Douglas Murray που πιστεύει κι αυτός ότι η nonbinary συζήτηση είναι μια συζήτηση που συνηθίζεται στα τελευταία χρόνια των Αυτοκρατοριών (σήμερα της Αμερικάνικης Αυτοκρατορίας), προσθέτει : "Στην φύση της κοινωνίας είναι να έχουμε συγκεκριμένες σταθερές ιδέες και αξίες στις οποίες συμφωνούμε. Όλο αυτό το nonbinary πράγμα είναι εξαιρετικό αν θέλετε να διαλύσετε την κοινωνία γιατί ... κάνετε τους ανθρώπους να προσποιούνται ότι οι άνδρες και οι γυναίκες δεν υπάρχουν. Κάντε τους ανθρώπους να προσποιηθούν ότι ένα από τα πράγματα που όλοι γνωρίζαμε από την αρχή δεν υπάρχει και μπορείτε να καταφέρετε τα πάντα. Είναι ιδιοφυής ιδέα το να ρίχνεις το ηθικό των ανθρώπων. Ας πούμε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ανδρών και γυναικών, ας πούμε ότι το πέος είναι μια κοινωνική κατασκευή... Αν όλοι πειστούν να αμφιβάλλουν για αυτό που βλέπουν με τα μάτια τους, τότε στη συνέχεια μπορούν να πειστούν για ο,τιδήποτε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου