Σελίδες

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΟ, ποιός περιμένεις να το κάνει αν όχι εσύ;

Σάββατο 1 Ιουνίου 2024

Εκλογική συμπεριφορά και η ψευδοφιλοσοφία της αποχής

Όσοι θα θέλατε να ψηφίσετε μικρά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα φοβάστε μήπως πάει χαμένη η ψήφος σας; Η ψήφος σας μέσω νοθείας όντως μπορεί να διαμοιραστεί ομοιόμορφα στα μικρά κόμματα που είναι σκοπίμως πολλά, ώστε κανένα από αυτά, ακόμα και κάποιο που ξεπερνάει το 3% να μην περάσει αυτό το όριο γιά την είσοδο στην βουλή, ή με άλλο τρόπο η ψήφος να αλλοιωθεί, πχ αποδιδόμενη σε ένα εσωκοινοβουλευτικό κόμμα, αλλαγές που πιθανώς γίνονται και μετά τα εκλογικά κέντρα.

Γι αυτό ακριβώς πρέπει να συμμετάσχετε στην ομαδική προσπάθεια να εμποδιστεί η νοθεία, ως εκλογικοί αντιπρόσωποι, σχετικά εδώ και εδώ και εδώ, αντί να μένετε αδρανείς.

Αν όμως δεν θέλετε γι αυτόν τον λόγο να ψηφίσετε μικρά κόμματα (και κάποια από αυτά είναι μικρά λόγω νοθείας όπως είπαμε), τι εναλλακτικές έχετε;
Τα τέσσερα μεγάλα κόμματα εκπροσωπούν τις χειρότερες επιλογές. Δεν έχουν διαφορές μεταξύ τους με εξαίρεση όσες απαιτούνται για να φαίνονται διαφορετικά. Στα ουσιώδη, στην πράξη συμπλέουν. 
Η επόμενη επιλογή που περνάει από το μυαλό σας μπορεί να είναι η αποχή (ή το λευκό ή το άκυρο που είναι ως προς το αποτέλεσμα το ίδιο, δηλαδή δεν συμπεριλαμβάνονται στα έγκυρα που είναι τα μόνα που διαμορφώνουν το αποτέλεσμα). Αυτή η επιλογή ενισχύει έμμεσα τα μεγάλα συστημικά κόμματα, διότι αν τα συστημικά κόμματα αφεθούν χωρίς αντίβαρο θα καταλάβουν κάθε έδρα ελλείψει άλλου διεκδικητή. Επομένως η αποχή είναι απολύτως κακή επιλογή. Προσφέρει έδρες στα χειρότερα και ισχυρότερα κόμματα.
Γι αυτό κάθε φορά η προπαγάνδα υπέρ της αποχής εκτινάσσεται στα ύψη από κάθε καρυδιάς καρύδι (ενώ η κυβέρνηση προσποιείται με σοβαροφάνεια ότι δεν την επιθυμεί). Από την τελείως χαμηλού επιπέδου προπαγάνδα που προσπαθεί να πείσει ότι πέραν ενός ορίου αποχής το σύνταγμα ή οι νόμοι ή το διεθνές δίκαιο κλπ επιβάλλει ακύρωση του αποτελέσματος και αφαίρεση του δικαιώματος του εκλέγεσθαι από τα κόμματα που πήραν μέρος και άλλα τέτοια φαιδρά, έως το απλοϊκό «μα αφού δεν μου κάνει κανένας γιατί να ψηφίσω», ή τέλος έως τους «φιλοσοφημένους», «συνειδητούς» απέχοντες, που απέχουν διότι έχουν αυτό το αναφαίρετο δικαίωμα(!), διότι «αν οι εκλογές θα μπορούσαν να αλλάξουν τον κόσμο θα είχαν απαγορευτεί», διότι «όλα είναι μάταιος κόπος επειδή η παγκόσμια δικτατορία είναι αήττητη», ή διότι επιλέγουν «συνειδητά» την αποχή (τονίζοντας το «συνειδητά», σαν η επίκληση αυτού του όρου να προσδίδει κύρος στην επιλογή τους), για να μην νομιμοποιήσουν τις εκλογές και επομένως και το αποτέλεσμά τους,  και έτσι να μην το έχουν βάρος στην συνείδησή τους! 
Η δήθεν μη νομιμοποίηση των εκλογών βρίσκεται μόνο στον φανταστικό παράλληλο κόσμο τους. Η δήθεν μη συνεργασία τους με το σύστημα είναι η αυταπάτη τους. 
Το σύστημα δεν είναι οι εκλογές. Είναι το κράτος που έχει διαμορφωθεί έτσι και έχουν διαβρωθεί οι θεσμοί του από τις κυβερνητικές συμμορίες και από τις διεθνείς συμμορίες που ελέγχουν τις πρώτες. Ένας από τους θεσμούς του είναι οι εκλογές. Άλλοι θεσμοί είναι η τάδε ή η δείνα δημόσια υπηρεσία, σχολείο, νοσοκομείο ή υπουργείο. Η καθημερινότητα περιλαμβάνει συνεργασία με αυτό το σύστημα όχι διότι είναι υποχρεωτική απαραιτήτως αλλά διότι είναι απαραίτητη για την επιβίωση και την ικανοποίηση των αναγκών του καθενός. Το ίδιο είναι και οι εκλογές. Και οι ανάγκες που επιδιώκεται να καλυφθούν με την συμμετοχή στις εκλογές δεν είναι ούτε ψυχολογικές ούτε θεωρητικές, αλλά σχετίζονται με τις θεμελιώδεις αλλαγές που επιδιώκεται να επιτευχθούν στο πολίτευμα και την διακυβέρνηση που συσχετίζονται με όλες τις πτυχές του δημόσιου και ιδιωτικού βίου. Το να ισχυρίζεται κάποιος ότι οι αλλαγές αυτές είναι ανέφικτες αφού δεν έχουν γίνει έως τώρα, είναι το ίδιο επιπόλαιο με το να λέει ότι ένας αλκοολικός δεν θα απεξαρτηθεί ποτέ διότι δεν έχει απεξαρτηθεί έως τώρα, ή ότι ένας φτωχός θα είναι πάντα φτωχός διότι έως τώρα είναι φτωχός. Ο λόγος που δεν γίνεται τίποτα, οφείλεται στην μειωμένη αντίληψη της πραγματικότητας εξ μέρους των ψηφοφόρων, και στην παθητικότητά τους, είτε ψηφίζουν είτε όχι. Όμως οι άνθρωποι πάντοτε μπορούν να κάνουν την διαφορά, όχι όλοι αλλά αρκετοί, ιδίως όταν οι συνθήκες αλλάξουν πολύ. Στον πραγματικό κόσμο οι απέχοντες δεν απονομιμοποιούν τις εκλογές στο ελάχιστο και επί πλέον ενισχύουν έμμεσα τα χειρότερα κόμματα, βυθίζοντας με βεβαιότητα την χώρα στο μεγαλύτερο δυνατόν τέλμα. Όλοι μαζί οι απέχοντες είναι φορείς ενός τσίρκου ανερμάτιστων απόψεων. Υπάρχουν και οι παιδαριώδεις όπου «περιφρονούν» το σύστημα και τις «παλιοεκλογές» του και το «τιμωρούν» μη πέφτοντας στην «παγίδα» του. Ιδίως τα πολιτικώς νήπια οι μικρότεροι των ηλικιών 20-25, χωρίς να υστερούν πολύ σε αυτό και οι άλλες ηλικίες, που άγονται και φέρονται από την επιδέξια προπαγάνδα χωρίς να είναι σε θέση να το καταλάβουν.

Οι απέχοντες, ανεξαρτήτως των διαφορών σας συμφωνείτε ότι δεν σας ικανοποιεί κανένα κόμμα. Οπότε γιατί δεν έχετε δημιουργήσει οι ίδιοι εδώ και πολλά χρόνια, ενώ είστε πολλοί αριθμητικά, κάποιο κόμμα που να σας εκφράζει και να σας εκπροσωπεί; Στην δημοκρατία που έχετε σαν ιδεώδες, πιστεύετε ότι δεν είστε αρμόδιοι και ακόμα υπόχρεοι για αυτό; Αυτή η δικαιολογία σας εκθέτει. Είστε σε αυτό αδρανείς και ασυνείδητοι και εσείς είστε αυτοί που αφήνετε ανενόχλητα τα μεγάλα συμφέροντα να δημιουργούν όλα τα κόμματα που μονοπωλούν την εξουσία. Είστε πολιτικώς φυτά, παριστάνετε τους συνειδητούς και τους ξύπνιους και δεν κάνετε κάτι ούτε καν για τον έλεγχο της νοθείας. Αν ήσασταν στοιχειωδώς συνεπείς με τις ασυνεπείς με την λογική ιδέες σας, θα γινόσασταν εκλογικοί αντιπρόσωποι και ας απείχατε. Μήπως ούτε αυτό το εγκρίνετε υποκριτές προς τον εαυτό σας;
Ακόμα και ο έλεγχος της μορφής που πολιτεύματος που δικαίως δεν θεωρείται ιδεώδες, ακόμα και η διαφθορά των θεσμών, μπορούν να αλλάξουν με πράξεις, όχι με ευχολόγια, ούτε με δήθεν βαθυστόχαστες σκέψεις. Δεν σας κάνει η εφικτή δράση της προτεινόμενης εκλογικής συμπεριφοράς; Δείξτε την δική σας πρόταση. Την πρότασή σας που θα αλλάξει την κατάσταση. Αφού η πρότασή σας είναι καλύτερη πώς και δεν άλλαξε ακόμα τίποτα; Δεν είστε λίγοι για να το επικαλεστείτε σαν δικαιολογία. 
Ακόμα και αν η αναρχία και η μη υποχρεωτική αλλά εθελοντική συμμετοχή σε κοινωνικές δομές και συνεργασίες είναι το πολιτειακό ιδεώδες σας, ακόμα και αυτό χάνει κάθε δυνατότητα πραγματοποίησης με αυτήν την στάση, ενώ αντιθέτως προσεγγίζεται πολύ περισσότερο με την πολιτειακή εξυγίανση. Ακόμα και τότε η επίλογή του λευκού είναι καλύτερη λύση από την αποχή αφού επιτρέπει την έμμεση καταγραφή της πολιτικής αυτής επιλογής, ενώ η αποχή όχι.
Εφόσον λοιπόν οι απέχοντες που είστε περισσότεροι ή περίπου ίσοι με όσους (φέρεται ότι) ψήφισαν το πρώτο κόμμα, εφόσον δεν έχετε δημιουργήσει κανένα έντιμο και ικανό κόμμα που να σας εκφράζει, οπότε θα το προτείναμε και θα το ψηφίζαμε και εμείς, ας επιστρέψουμε στον άβολο πραγματικό κόσμο...

πηγή: απόσπασμα άρθρου που οπωσδήποτε συνιστούμε να δείτε.

Παρακαλούμε δείτε και τα ακόλουθα για να αποκτήσετε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα:



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΔΙΑΔΩΣΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ. ΜΗΝ ΜΕΝΕΙΣ ΘΕΑΤΗΣ, ΓΙΝΕ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ. 

Οι άνθρωποι βασικά χωρίζονται σε δύο κύριες κατηγορίες (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Στα γουρούνια σε εμφανείς και αφανείς θέσεις ισχύος, και στους αποβλακωμένους σε παθολογικό βαθμό. Οι πρώτοι διαρκώς ψεύδονται και εξαπατούν ασυστόλως τους δεύτερους, σε  σημείο που είναι για γέλια και για κλάματα. Οι παθολογικά αποβλακωμένοι απλώς... "κοιτάνε την δουλειά τους". Αυτές οι δύο κατηγορίες καθορίζουν πλήρως τις εξελίξεις, ενεργητικά και παθητικά αντιστοίχως.


Η εναλλακτική ενημέρωση είναι σταγόνα στον ωκεανό της συστημικής ενημέρωσης, ενώ η πρώτη λογοκρίνεται και αποκλείεται και από τις μηχανές αναζήτησης-google, κοινωνικά δίκτυα κλπ, και είναι σαν να μην υπάρχει, πράγμα του γίνεται σταθερά πολύ χειρότερο.  Η ωμή αλήθεια είναι ότι όταν δεν προωθείς σε άλλους την εναλλακτική ενημέρωση που γνωρίζεις, πράξη που έχει μεγάλη προστιθέμενη αξία διότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι να προωθηθεί, τότε χωρίς να το καταλαβαίνεις, μέσω αυτής της παράλειψης γίνεσαι συνυπεύθυνος και συνένοχος της εγκληματικής συμμορίας και του ελληνικού παραρτήματος της με τις μαριονέτες που χάριν συνεννόησης τους λέμε πολιτικούς, που χωρίς εντολή δεν επιτρέπεται ούτε να φτερνιστούν.

Ο μέσος άνθρωπος κοιμάται όρθιος (λόγω άγνοιας και παραπληροφόρησης). Η τηλεόραση και το επιφανειακό σερφάρισμα στο συστημικό διαδίκτυο τον κοιμίζουν ακόμα βαθύτερα. Μόνο εσύ και άλλοι σαν εσένα, στον βαθμό που είστε αφυπνισμένοι, μπορείτε να ξυπνήσετε άλλους. Μην το ξεχνάς αυτό. Συνέχεια »