Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ του ΚΟΡΑΗ προς τους ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΥΣ ΠΡΟΚΡΙΤΟΥΣ 10/1/1822
Από το πρώτο λεπτό της Επανάστασης ο Αδαμάντιος Κοραής παρουσιάζει μια ενωτική διάθεση, ενώ την ίδια στιγμή υποδαυλίζει τον διχασμό δείχνοντας τον «ένοχο» στο πεδίο της μάχης: ένοχος είναι «οι πλούσιοι». Πρόκειται για μια ψευδή μομφή, η ανάγκη της οποίας πηγάζει από μακρά παρασκηνιακή προϊστορία μεταξύ δυο αντιμαχόμενων παρατάξεων που δεν μπορεί να αποκαλυφθεί. Κι αν ακόμα συνέβαινε κάτι τέτοιο, γεννιέται ένα ερώτημα: γιατί ο Κοραής έβρισκε πρόβλημα μόνο στην Πελοπόννησο;
Το ψεύδος οφείλεται στην ανάγκη απόκρυψης της ταυτότητας του Κοραή ο οποίος ανήκει στην αντίπερα όχθη από τους «πλούσιους Μωραήτες». Το βαθύτερο κίνητρο είναι ορατό. Ο άκρως ευερέθιστος «σοφός γέροντας» που διαχρονικά αποδεικνύεται ψευδοταπεινός και υβριστής, λέει ότι η Επανάσταση είναι πολιτική όχι μόνο στον πρακτικό της στόχο, αλλά στο βαθύτερο αίτιό της. Υποκρίνεται τον χριστιανό έχοντας υιοθετήσει την πιο ακραία προτεσταντική ηθική και έχοντας απορρίψει το σύνολο σχεδόν της πατερικής παράδοσης των ορθοδόξων.
Ως οπαδός της αντεπανάστασης των Κορδελιέρων του 1792, ο Κοραής είναι ένας κομμουνιστής της προμαρξιστικής περιόδου που,