 |
| Ιωάννης Φιλήμων |
Στον Δ΄ τόμο
του δεύτερου δοκιμίου του ο ιστορικός Ιωάννης Φιλήμων περιγράφει μέρος
-προφανώς- της πρώτης διαπραγμάτευσης που είχαν οι Τούρκοι με τους
Έλληνες λίγο πριν πέσει η Τρίπολη (1861, σ. 209-212). Σε μια συζήτηση της οποίας ηγέτης είναι ο ολιγόλογος Κολοκοτρώνης, ο
Φιλήμων επιλέγει να αναδείξει ως πρωταγωνιστή τον Αναγνωστόπουλο. Ο
λόγος είναι απλός: θέλει να τονίσει την ταυτότητα της Επανάστασης. Στο
συμπέρασμα αυτό οδηγεί και μια υποσημείωση-πρόσχημα του Φιλήμονα σχετικά
με την προσπάθεια «υποβάθμισης του Υψηλάντη» από τον επίσκοπο Γερμανό. Ο
Φιλήμων κάθε άλλο παρά ψεύδη συνήθιζε να καταγράφει. Σκοπός του είναι η
ανάδειξη της πραγματικής (ή μάλλον της αυθεντικότερης) Φιλικής
Εταιρείας μετά την διαμάχη δεκαετιών μεταξύ Αναγνωστόπουλου και Ξάνθου.
Ενώ ο Φιλήμων στο τέλος του Δ΄ τόμου περιγράφει την ύλη του επόμενου
τόμου, ξέρει ότι συνέχεια δεν θα υπάρξει. Φροντίζει λοιπόν να ξεκινήσει
τον τελευταίο του τόμο με
κλήση ενός νεκρού μάρτυρα: του Τσακάλωφ, που θα πιστοποιούσε, αν ζούσε,
ποια ήταν η αληθινή Εταιρεία και ποιον στόχο επεδίωκε μέσα από την
Επανάσταση.
Μετά τα διαρκή υπονοούμενα για την Καποδιστριακή Φιλική
Εταιρεία, ο Φιλήμων παραθέτει ντοκουμέντα μιας ξεχασμένης υπόθεσης: του
Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου στο Παρίσι, στο οποίο μετείχε ο Τσακάλωφ. Αυτό
γινόταν στην περίοδο κατά την οποία η ρωσική πολιτική επιζητούσε ένα
γαλλοκεντρικό εταιρικό αντίβαρο στην υποχρεωτική -από το 1807- συμμαχία
του τσάρου με τον Ναπολέοντα. Το Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο, που είχε
αποδοκιμάσει έντονα ο Κοραής, έπαψε να χρειάζεται το 1813, όταν ο
Ναπολέων, ηττημένος στην Ρωσία, βάδιζε προς την έξωση. Να λοιπόν που το
κεφάλαιο «άλωση της Τριπολιτσάς» έγινε αφορμή να ξαναβγάλει ο Φιλήμων
στην επιφάνεια την λεγόμενη «Φιλική Εταιρεία».
Διαβάστε περισσότερα »
Διαβάστε περισσότερα »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου