Όταν ο Σουλτάνος έμαθε το 1815 περί της
«Ιεράς Συμμαχίας» ζήτησε να πληροφορηθεί τις λεπτομέρειες. Ήταν ανήσυχος
μήπως αυτή η Συμμαχία συγκροτούσε μια Σταυροφορία
εναντίον του βασικού ισλαμικού κράτους που ήταν η Οθωμανική
Αυτοκρατορία. Όμως το Συνέδριο της Βιέννης (που τελείωσε στο Παρίσι)
εγγυήθηκε τα σύνορα του μεγάλου ασθενούς. Τουλάχιστον σε τυπικό επίπεδο,
αφού μια επανάσταση Γραικών στα όρια Πελοποννήσου-Στερεάς Ελλάδας θα
αναγνωριζόταν από την χριστιανική κοινότητα. Από την άλλη πλευρά, η
Ρωσία που ίδρυσε την Ιερά Συμμαχία εδήλωσε «άσχετη» με το 1821, αλλά
έδωσε την οφειλόμενη λύση το 1828-29. Το περίπλοκο σκηνικό του
επανελληνισμού στα 1800 είχε αντίστοιχη προϊστορία.
Τι ήταν οι Σταυροφορίες; Ξεκίνησαν λίγο
μετά την επισημοποίηση του χριστιανικού σχίσματος, της κατάληψης των
Αγίων Τόπων από τους Άραβες, της αποδυνάμωσης που άρχισε στο Ρωμαϊκό
κράτος της Κωνσταντινούπολης, αλλά
και της προσπάθειας εκδίωξης των
μουσουλμάνων Αράβων από την Ισπανία. Πώς η Δ΄ Σταυροφορία κατέληξε στην
άλωση της Κων/πολης; Αφορμές και αίτια περιπλέκονται και πρέπει κανείς
να ψάξει βαθύτερα. Γεγονός είναι ότι αυτή ήταν και η καθοριστική πτώση
του λεγόμενου Βυζαντινού κράτους. Το 1261 η Κωνσταντινούπολη
ανακαταλήφθηκε, αλλά ήταν αργά. Το 1453 ήρθε η επιβεβαίωση της μεγάλης
οικονομικής παρακμής και των εσωτερικών διχασμών.
Η Φραγκική-Βενετική κατάκτηση προηγήθηκε
της Μουσουλμανικής, αλλά οι δύο χώροι (ιδιαίτερα η Βενετία), μέσω μιας
ιδιαίτερης σύμπραξης ορθοδόξων-ρωμαιοκαθολικών έπαιξαν ρόλο και στην
ελληνική έγερση. Το ντοκιμαντέρ που ακολουθεί προβλήθηκε το 1991 στην
ΕΡΤ. Είναι από μια σειρά 11 επεισοδίων με τίτλο «Ελληνισμός και Δύση».
Βλέπει όμως τον «ελληνισμό» με την στενή, κοραϊκή διάσταση σ’ ένα
σημαντικό βαθμό, άρα, περιορίζει αντίστοιχα την διερεύνησή του.
Σχολιάζει ο καθηγητής Παύλος Πετρίδης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου