Έψαξα λίγο και είδα ότι υπεύθυνος για την «νίκη κατά του ρατσισμού» είναι η Μελπομένη Μαραγκίδου του VICE, η οποία δεν είχε καν γεννηθεί όταν δημιουργήθηκε το συγκεκριμένο γλυκό.
Αυτό βέβαια δεν είχε σημασία για την Μέλπω που έχει δημιουργήσει και κάποια ΜΚΟ. Το παν είναι να μας σώσει από τον τρομερό φασισμορατσισμό από τον οποίο, όπως πολύ καλά ξέρετε, υποφέρουμε από αρχαιοτάτων χρόνων και κανείς δεν μπόρεσε να μας θεραπεύσει μέχρι σήμερα.
Και αφού θα έχει [προφανώς] και πολλές δουλειές η κοπέλα και δεν θα προφταίνει, είπα να την βοηθήσω δίνοντάς της μερικά παραδείγματα άκρατου ελληνικού ρατσισμού που πρέπει να καταργηθούν άμεσα, να
κλείσουν σαν μαγαζιά, να μετονομαστούν ή να ριχτούν στην πυρά σαν βιβλία ή κινηματογραφικά φιλμ, ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων μπορεί να φανταστεί κάποιος ότι πρέπει να γίνει για να μας σώσει από τον ρατσισμό:
Πρώτα πρώτα την αρχαία ελληνική παροιμία «Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς».
Την ελληνική ταινία «Τον αράπη κι αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς» με τον Βουτσά.
Το κρεοπωλείο ΑΡΑΠΑΚΙ στον Πειραιά. Πρέπει εδώ να καταγγείλουμε όλους τους ρατσιστές που ζουν στις περιοχές Άγιος Ιωάννης Ρέντης, Καλλίπολη, Καμίνια, Κοκκινιά, Μανιάτικα, Μοσχάτο, Πειραιάς Κέντρο, Δραπετσώνα, Κερατσίνι, Ταμπούρια, και οι οποίοι αγοράζουν ρατσιστικά προϊόντα από το ρατσιστικό κατάστημα.
Το μπαρ Αραπάκι στην Ρόδο.
Τον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη
Τον πύργο ΑΡΑΠΑΚΗ στην Μάνη
Το αραποσίτι [το γνωστό καλαμπόκι]
Το Arapakis apartments στην Αίγινα
Την παροιμία «Μαύρισε η καρδιά μου» αφού δηλώνει ότι «το μαύρο είναι κάτι κακό».
Την παροιμία «Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλλι» αφού υποβιβάζει τους μαύρους σε χορτοφάγα ζώα.
Την παροιμία «Μαύρη μαυρίλα πλάκωσε μαύρη σαν καλιακούδα», πρόταση εμφανώς μειωτική για τους μαύρους.
Το ρατσιστικό στρατιωτικό τραγούδι «Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά». Και μόνο βέβαια το ότι είναι στρατιωτικό αρκεί.
Την μαύρη ζάχαρη
Το ρατσιστικό και φασιστικό παραμύθι «ΤΟ ΤΟΥΡΚΑΚΙ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΑΠΑΚΙ» της ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ-ΤΟΛΚΑ ΜΑΤΟΥΛΑ
Το παραμύθι «Το αραπάκι» που φυτεύει στα μικρά παιδιά ρατσιστικές έννοιες
Το αράπικο φιστίκι
Το ELLOPOS BLOG το οποίο έχει κάνει ανάρτηση το ρατσιστικό ποίημα «Μπλέικ το αραπάκι»
Το ρατσιστικό διήγημα «Ο Άραψ και η κάμηλος αυτού» που έγραψε ο μέγας ρατσιστής Γεώργιος Βιζυηνός
Τα ονόματα Αραβία και Άραβας, από το ρατσιστικό αρχαιοελληνικό όνομα «Άραψ» από το οποίο προέρχονται τα επίσης ρατσιστικότατα αράπης και αραπιά
Τα ορθογραφικά λεξικά Δημητράκου, Μπαμπινιώτη, Τριανταφυλλίδη, Ελευθερουδάκη και άλλα, που αναπαράγουν τις ρατσιστικές λέξεις.
Την Ξένια Αραπάκη, η οποία αν και δΔιδάκτορας στις Επιστήμες της Αγωγής του Παιδαγωγικού Τμήματος Προσχολικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τολμάει να έχει ρατσιστικό επίθετο.
Το Κυπριακό παραδοσιακό τραγούδι «Το αραπάκι»
Το «Νύχτες μαγικές» του Τσιτσάνη, αλλά και την εκδοχή του τραγουδιού από την Καίτη Ντάλη, που μιλάει για αραπίνες λάγνες ερωτιάρες. Το ρατσιστικό αυτό τραγούδι παρουσιάζει τις γυναίκες της μαύρης φυλής, η οποία ως γνωστόν είναι καταπληκτικά πολιτισμένη και έχει απίστευτες ηθικές αξίες στην κουλτούρα της, ως «εύκολες» και έτοιμες να υποκύψουν στις σωβινιστικές, φασιστικές ορέξεις των ανδρών-γουρουνιών [ειδικά των άσπρων].
Το ΑΡΑΠΑΚΙ ή ΑΡΑΠ ΧΑΒΑΣΙ που είναι δημοτικός χορός στις ρατσιστικές Σέρρες
Το τραγούδι «Αραπάκι» του Γιάννη Γιοκαρίνη
Το ρεμπέτικο «Μες της πόλης το χαμάμ» που μιλάει για αραπάδες. Και να καταγγείλουμε επίσης τους ρατσιστές Ζαγοραίο, Αγάθωνα, Τσομίδη, Μιχαλόπουλο, Νικολαϊδη, Μαργαρίτη και όσους άλλους δήθεν καλλιτέχνες το τραγουδάνε.
Τον Αλέκο Παύλου-Αραπάκη, που έπαιζε βιολί αλλά ευτυχώς πέθανε το 1996 και ησυχάσαμε από έναν τέτοιο φασίστα και ρατσιστή που διέφθειρε τον κόσμο παίζοντας ρατσιστικά παραδοσιακά με βιολί αντί για την δημοκρατική ραπ.
Το τραγούδι «το χτυπάει ο αράπης, ο μαύρος, ο σκύλος, ο μπλακ» του Ζαμπέτα. Ευτυχώς που πέθανε και αυτός ο φασίστας και καθάρισε ο τόπος!
Το ρατσιστικό έθιμο «Αράπηδες» στην ρατσιστική Νικίσιανη της ρατσιστικής Καβάλλας
Την εμφανώς ρατσιτική ανάρτηση σε μπλόγκ «Το αραπάκι των Χριστουγέννων»
Επιπλέον θα πρέπει να καταγγείλουμε ως ρατσιστικά [επειδή υπονοούν ότι το άσπρο είναι καλύτερο ή καθαρότερο από το μαύρο] τα κάτωθι:
Τον γλωσσοδέτη «Άσπρη πέρα ξέξασπρη κι απ τον ήλιο ξεξασπρότερη» που πρέπει να γίνει «μαύρη πέτρα ξέμαυρη κι απ το ήλιο ξεμαυρότερη».
Τον Λευκό πύργο της Θεσσαλονίκης
Την άσπρη σοκολάτα
Την άσπρη ζάχαρη
Το άσπρο αλεύρι
Το λευκό κρασί
Το λευκαντικό ρούχων
Την λεύκανση δοντιών
Την έκφραση «λευκός σαν χιόνι»
Σταματώ εδώ γιατί απελπίστηκα. Δεν περίμενα ότι θα βρω τόσο συμπυκνωμένο ρατσισμό στον ελληνικό πολιτισμό και στην ελληνική επικράτεια. Καμία σχέση με τους υπερπολιτισμένους αφρικανούς, οι οποίοι ούτε πόλεμους και σφαγές κάνουν, ούτε έχουν συμμορίες που πιάνουν σκλάβους για τα ορυχεία, ούτε κλέβουν τα κορίτσια για να τα πουλήσουν σαν «νύφες», ούτε πουλάνε ναρκωτικά, ούτε πορνεύουν, ούτε κόβουν την κλειτορίδα σε τρία τόσα εκατομμύρια αθώα κοριτσάκια κάθε χρόνο.
Και ούτε υπάρχει λόγος για κάποιον να ασχολείται με τους άστεγους, τους νεόπτωχους, τις αυτοκτονίες, τις πτωχεύσεις, τις κατασχέσεις, την κοινωνική αδικία, την διαφθορά, τους άρρωστους κλπ που υπάρχουν στην Ελλάδα. Εξάλλου αυτά όλα είναι «άσπρα» και ως εκ τούτου…
αἰέν ἀριστεύειν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου