Η Ρωσία είναι μία πολύ ισχυρή στρατιωτικά χώρα, πλούσια σε φυσικούς πόρους, η οποία έχει κατανοήσει πως για να παραμείνει ελεύθερη δεν πρέπει να ενσωματωθεί στη Δύση αλλά, αντίθετα, να απομονωθεί – δημιουργώντας το δικό στης χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις δικές της συμμαχίες, κυρίως με την Κίνα, με την Ινδία και με το Ιράν.
Έχοντας δεχτεί μία τεράστια οικονομική επίθεση από τις Η.Π.Α. και τους Ευρωπαίους υποτελείς της, ηγέτης των οποίων είναι η Γερμανία, με πολύ αυστηρές κυρώσεις, καθώς επίσης με το σύνολο των χρηματοπιστωτικών τους όπλων, υπέφερε μεν, αλλά κατάφερε να επιβιώσει – όχι τόσο επειδή διαθέτει έναν πράγματι ισχυρό, συνετό, ήρεμο και διορατικό ηγέτη αλλά, κυρίως, επειδή ο λαός της είναι αποφασισμένος, τοποθετώντας την εθνική του υπερηφάνεια, την ανεξαρτησία και την ελευθερία του πριν από τη βολή και την καλοπέραση του.
Η Ελλάδα είναι επίσης μία πολύ πλούσια χώρα, μη συγκρίσιμη βέβαια με τη Ρωσία και στρατιωτικά αδύναμη, η οποία έχει υπαχθεί εκούσια και
ανόητα σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου, επειδή φοβήθηκε να προβεί σε στάση πληρωμών – διαθέτοντας μία αδύναμη κυβέρνηση, η οποία άγεται και φέρεται από τους δανειστές της μη έχοντας κανένα σχέδιο για το μέλλον της χώρας της.
ανόητα σε καθεστώς διεθνούς οικονομικού ελέγχου, επειδή φοβήθηκε να προβεί σε στάση πληρωμών – διαθέτοντας μία αδύναμη κυβέρνηση, η οποία άγεται και φέρεται από τους δανειστές της μη έχοντας κανένα σχέδιο για το μέλλον της χώρας της.
Όσον αφορά το λαό της, με κριτήριο την απελπιστική σιγή του όταν υπογράφηκε η θανατική του καταδίκη, δεν είναι ούτε αποφασισμένος, ούτε δυστυχώς πρόθυμος να υπερασπιστεί την εθνική του υπερηφάνεια, την ελευθερία και την ανεξαρτησία του – έχοντας συνηθίσει τις συνεχείς προσβολές και τον εξευτελισμό του εκ μέρους της γερμανικής κυβέρνησης.
Ακόμη χειρότερα, έχει περάσει τις πύλες της κόλασης της Θείας Κωμωδίας, αφήνοντας κάθε ελπίδα στην είσοδο – επιλέγοντας να επικεντρώνει την προσοχή του σε δευτερεύοντα ζητήματα, για να διασκεδάζει τους φόβους του για το μέλλον, το οποίο διαγράφεται πολύ σκοτεινό μπροστά του.
Παράλληλα η ελληνική κοινωνία οδηγείται σύσσωμη στην παρανομία, λόγω των συνεχών μνημονίων που της επιβάλλονται – στη μαύρη οικονομία δηλαδή, επειδή θεωρεί πως διαφορετικά είναι αδύνατον να επιβιώσει με τους υπερβολικούς φόρους, με τις συνεχείς μειώσεις των εισοδημάτων, με τον περιορισμό του κοινωνικού κράτους κοκ. Έτσι βυθίζεται όλο και περισσότερο στο τέλμα, με τελικό αποτέλεσμα να χάσουν οι Έλληνες όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία – αφού η παρανομία θα εξισορροπείται με συνεχώς νέα μέτρα, από τα οποία δεν θα γλυτώσει τελικά κανένας.
Στα πλαίσια αυτά, οι αναφορές σε μία ενδεχόμενη συμμαχία με το δεύτερο πόλο που δημιουργείται στον πλανήτη, με ηγέτιδες δυνάμεις τη Ρωσία και την Κίνα, είναι ασφαλώς εκτός τόπου και χρόνου – όχι μόνο επειδή τόσο η κυβέρνηση, όσο και η αντιπολίτευση δεν έχουν τις απαιτούμενες ικανότητες αλλά, κυρίως, επειδή ο λαός δεν είναι αποφασισμένος να αμυνθεί και να πολεμήσει για το μέλλον της πατρίδας του και των παιδιών του, αρκούμενος σε ουτοπίες και σε ψευδαισθήσεις (A.O. 28.05.16).
παλι ο λαος φταιει ο Λαος?
ΑπάντησηΔιαγραφή