Το έγκλημα των εγκλημάτων

Στη Βραζιλία έχει διεξαχθεί ένα πολιτικό πραξικόπημα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ και της εγχώριας ελίτ, μέσω των οποίων ενοχοποιήθηκε η «αντιδραστική» πρόεδρος της για διαφθορά – η αρχή του τέλους της ελληνικής τραγωδίας .

Σε παλαιότερες εποχές, οι προβλεπόμενες αντιδράσεις των Πολιτών εναντίον της επιβολής της ακραίας νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας, μετά την εισβολή και κατοχή της εκάστοτε χώρας με οικονομικά όπλα, κυρίως μέσω της υπερχρέωσης της, εξουδετερώνονταν με ένα βίαιο στρατιωτικό πραξικόπημα – όπως στην περίπτωση της Αργεντινής, της Χιλής κοκ. Στη σημερινή εποχή, οι τρόποι έχουν αλλάξει ριζικά. Ειδικότερα,

(α) είτε εκβιάζεται/παραπλανάται/εξαγοράζεται με έξυπνες μεθόδους ένα «αριστερό» κόμμα να ψηφίσει τα απαιτούμενα ενδοτικά νομοσχέδια της ντροπής, έχοντας προηγουμένως δολοφονήσει την τελευταία ελπίδα των Πολιτών – όπως στην περίπτωση της Ελλάδας (άρθρο), όπου έχουν εξουδετερωθεί εντελώς οι υγιείς αντιστάσεις των Πολιτών,

(β) είτε δρομολογείται ένα πολιτικό πραξικόπημα, με τη βοήθεια των ΜΜΕ και της εγχώριας ελίτ – μέσω του οποίου ενοχοποιείται η εκάστοτε «αντιδραστική» κυβέρνηση για διαφθορά, με αποτέλεσμα να αντικαθίσταται από τους εκλεκτούς των εκλεκτών, όπως στην περίπτωση της Βραζιλίας.

Ειδικά όσον αφορά τη Βραζιλία, ο πρώην πρόεδρος της Lula da Silva, σε
πρόσφατη ομιλία του στους μόλις 10.000 διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στο κέντρο του Ρίο, διαμαρτυρήθηκε για την «καθαίρεση» της δημοκρατικά εκλεγμένης προέδρου από τη θέση της για έξι μήνες – έως ότου αποφασίσουν τα δικαστήρια για τις δύο κατηγορίες εναντίον της (μη νόμιμη έγκριση δανείων, δόλια απόκρυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού!).

Ο πρώην πρόεδρος ενοχοποίησε τα βραζιλιάνικα ΜΜΕ για τις εξελίξεις αυτές – πριν από όλα τον όμιλο GLOBO ο οποίος, με 122 τηλεοπτικά κανάλια, με περισσότερους από 80 ραδιοφωνικούς σταθμούς, καθώς επίσης με 15 περιοδικά και με 4 εφημερίδες, είναι ο ισχυρότερος στη Βραζιλία.

Το τηλεοπτικό δίκτυο του είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον πλανήτη, ενώ καθημερινά 91 εκ. Βραζιλιάνοι, το 50% δηλαδή του συνολικού πληθυσμού της χώρας, βλέπουν τη GLOBO TV – η οποία ανήκει σε έναν όμιλο που από την ίδρυση του, το 1925, είναι στην ιδιοκτησία μίας μεγάλης βιομηχανικής οικογένειας (Marinho).

Ο κ. Lula da Silva κατηγόρησε δημόσια την οικογένεια, λέγοντας πως αυτή προώθησε τη μομφή εναντίον της προέδρου και ισχυριζόμενος ότι, δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό – ενώ δεν διστάζει να χρησιμοποιεί το ψέμα και τη δολοπλοκία, για οτιδήποτε εξυπηρετεί τα συμφέροντα της. Φυσικά το συγκεντρωμένο πλήθος κραύγαζε συνθήματα εναντίον της GLOBO, η οποία όμως δεν μετέδωσε τίποτα από τη διαδήλωση – όταν μεταδίδει σε καθημερινή βάση οτιδήποτε έχει σχέση με τις έωλες κατηγορίες εναντίον της προέδρου.

Στην πραγματικότητα, τόσο η GLOBO, όσο και άλλα ΜΜΕ της Βραζιλίας, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να εμπλέξουν την πρόεδρο Rousseff στο σκάνδαλο διαφθοράς της πετρελαϊκής εταιρείας Petrobras – παρά το ότι δεκάδες ερευνητές και δημοσιογράφοι έχουν προσπαθήσει να βρουν στοιχεία της ενοχής της για ποινικά αδικήματα τους τελευταίους μήνες, χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Έτσι τα ΜΜΕ δεν επικεντρώνουν τα πυρά τους σε πραγματικά γεγονότα διαφθοράς, αφού δεν έχουν κανένα στοιχείο, αλλά σε χειραγωγημένες ενδείξεις – ενώ ενοχοποιούν την πρόεδρο κυρίως για την κακή οικονομική κατάσταση της Βραζιλίας, όσον αφορά τα τεράστια ελλείμματα του προϋπολογισμού της (γράφημα), τον υπερπληθωρισμό, τη ραγδαία υποτίμηση του νομίσματος, την αύξηση του χρέους από το 55% το 2008 στο 66%  το 2015 κοκ.

.

Όσον αφορά την κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, δεν έχουν ίσως άδικο – αφού η πρόεδρος έχει δρομολογήσει μία κοινωνική πολιτική που προκαλεί μεγάλα ελλείμματα, ενώ αντιστέκεται στις ιδιωτικοποιήσεις κάθε είδους, καθώς επίσης στις απαραίτητες αλλαγές.

Το γεγονός όμως ότι, στα θέματα της ελευθερίας του τύπου η Βραζιλία φτάνει μετά βίας στην 104η θέση, επειδή τα ΜΜΕ της χώρας είναι συγκεντρωμένα σε λίγα χέρια που ανήκουν στην οικονομική εξουσία, είναι χαρακτηριστικό της αξιοπιστίας τους – ενώ έχουν συνηθίσει να επιλέγουν την εκάστοτε εξουσία, έτσι ώστε να τα υπηρετεί πιστά.

Αυτό που έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πάντως είναι η προσπάθεια που ξεκίνησε η πρόεδρος πριν από αρκετό καιρό – με στόχο τη μεταρρύθμιση και τον εκδημοκρατισμό των ΜΜΕ της χώρας της, έτσι ώστε να μην είναι πλέον παντοδύναμα. Η GLOBO φυσικά πολέμησε τη μεταρρύθμιση με κάθε τρόπο, κερδίζοντας τελικά τη μάχη – όπου το βασικό επιχείρημα της ήταν το ότι, απειλούταν η ελευθερία του Τύπου!

Περαιτέρω, η νέα κυβέρνηση της χώρας εξετάζει την πώληση των υπολοίπων μεριδίων του δημοσίου σε επιχειρήσεις που ελέγχονται από το ίδιο – όπως στο ταχυδρομείο, στις βιομηχανίες ηλεκτροδότησης, στις ασφαλιστικές εταιρίες, στα λιμάνια και στα αεροδρόμια (πηγή). Στόχος είναι η κάλυψη των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού – όπως είχε συμβεί τη δεκαετία του 1990 έως τις αρχές του 2000, όπου η χώρα είχε υπαχθεί στο ΔΝΤ.

Οι αποκρατικοποιήσεις πάντως είχαν σταματήσει όταν εξοφλήθηκε τελικά το ΔΝΤ και ανέλαβε την προεδρία ο Lula da Silva – καθώς επίσης η διάδοχος που ο ίδιος ουσιαστικά επέλεξε, η πρόεδρος Rousseff.

Η νέα κυβέρνηση σχεδιάζει επίσης να μειώσει τις δαπάνες, να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους, να αναδιαρθρώσει την οικονομία και να αναμορφώσει το ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο κοστίζει πολύ ακριβά – χωρίς να δίνει καμία σημασία στις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της, ενώ τόσο η κεντρική τράπεζα, όσο και το υπουργείο οικονομικών, έχουν στελεχωθεί από έμπιστα άτομα της εγχώριας ελίτ και των Η.Π.Α..

Επίλογος

Η Βραζιλία είχε και έχει το δικό της εθνικό νόμισμα που δεν αποδείχθηκε μαγικό ραβδί παρά το ότι το υποτίμησε δραστικά, «εξυγιάνθηκε» με εξαιρετικά επώδυνο τρόπο από το ΔΝΤ, τήρησε κατά γράμμα όλα τα μνημόνια, πούλησε πάρα πολλές δημόσιες επιχειρήσεις, διέθετε μία πολύ ικανή κυβέρνηση (αναλυτικά στο άρθρο μας «Η άλωση της Βραζιλίας»), ενώ ήταν και είναι πολύ πιο πλούσια από την Ελλάδα – με τεράστιο υπόγειο πλούτο.

Εν τούτοις σήμερα, 15 χρόνια περίπου αργότερα, βιώνει ξανά μία τρομακτική οικονομική και πολιτική κρίση – επειδή το ΔΝΤ, στις χώρες που εισβάλλει, αφήνει ιούς που μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα εκδηλώνονται βίαια, προκαλώντας καινούργιες κρίσεις. Σε κάθε περίπτωση, είναι σε χειρότερη θέση από την Αργεντινή, η οποία επέλεξε το δρόμο της χρεοκοπίας – αν και η Αργεντινή έκανε το μοιραίο λάθος να υποστεί το πικρό φάρμακο του ΔΝΤ, προτού αλλάξει πορεία, με αποτέλεσμα να βρίσκεται επίσης σήμερα σε άσχημη οικονομική κατάσταση.

Η Ελλάδα έχει κάνει όμως πολύ μεγαλύτερα λάθη ενώ, το χειρότερο όλων, συνεχίζει να μην αποδέχεται το αναμφισβήτητο γεγονός ότι, έχει προ πολλού χρεοκοπήσει, σε βαθμό που δεν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι σήμερα στην ιστορία – αφού το δημόσιο χρέος της πλησιάζει στο 200% του ΑΕΠ, το ιδιωτικό επίσης, ο τραπεζικός της τομέας είναι χρεοκοπημένος, ενώ ο παραγωγικός της ιστός έχει καταστραφεί εντελώς.

Έτσι θα βιώσει πιθανότατα όλα τα δεινά της χρεοκοπίας, χωρίς κανένα απολύτως από τα οφέλη της, απλά και μόνο επειδή δεν τολμάει να προβεί σε στάση πληρωμών – χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρόκειται για μία εύκολη ή ανώδυνη διαδικασία, ειδικά μετά από τόσες πολλές και αδικαιολόγητες καθυστερήσεις (άρθρο).

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, είναι η πρώτη χώρα που έχει παραδώσει την εθνική της κυριαρχία στους δανειστές της, ενώ θα ψηφίσει την Κυριακή ένα νομοσχέδιο που θα τους μεταβιβάσει σταδιακά ιδιωτική και δημόσια περιουσία της – αφού τοποθετείται ως εγγύηση για τα δάνεια της (Υπερταμείο). Παράλληλα, θα τους παραδώσει ολόκληρο τον εισπρακτικό μηχανισμό της (άρθρο) – οπότε θα μετατραπεί από χώρα σε περιοχή, με όλα όσα κάτι τέτοιο συνεπάγεται. Έτσι θα ολοκληρωθεί το έγκλημα των εγκλημάτων – ευχόμενοι να είναι λάθος όλες οι εκτιμήσεις μας, καθώς επίσης να είμαστε υπερβολικά απαισιόδοξοι.

πηγή www.analyst.gr