Σχόλιο από Οι Μάσκες Πέφτουν:
Συνήθως
λέμε ότι όποιος πολιτικός ή πολίτης βλάπτει την πατρίδα του, είναι ή
χρήσιμος ηλίθιος ή βαλτός, δηλαδή πρόθυμος εντολοδόχος.
Αν θέταμε το ίδιο ερώτημα γιά τους πολιτικά "ανόητους" που περιγράφει το άρθρο, ποιά θα ήταν άραγε η απάντηση;
Ως
προς τους εντολείς των βαλτών, νομίζουμε ότι αυτοί που "κάνουν όσο
καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους προς το συμφέρον της χώρας τους", δεν
το κάνουν γιά την χώρα τους, αλλά μάλλον ενεργούν ώς πιόνια υπέρ μιάς
ελίτ που κατέχει την χώρα τους, αλλά και άλλες ισχυρότερες χώρες και
απλώς μιλάει γερμανικά ή αμερικάνικα κατά περίπτωση.
(ακολουθεί το άρθρο)
Το άκρον άωτο της πολιτικής ανοησίας
Η Ελλάδα δεν κινδυνεύει τόσο από τους Γερμανούς, οι οποίοι είναι λογικό να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους προς το συμφέρον της χώρας τους, όσο από τους Έλληνες – όχι φυσικά από όλους, αλλά από ορισμένους, οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν πως δεν είναι σωστό να εξευτελίζει και να διασύρει κανείς την πατρίδα του για ίδιο όφελος, για την καριέρα ή για τη ματαιοδοξία του.
Πόσο μάλλον απέναντι στη Γερμανία, η οποία δεν χάνει καμία ευκαιρία να εκμεταλλευθεί όσους ανεγκέφαλους Έλληνες τύχουν στο δρόμο της, χωρίς κανέναν απολύτως ηθικό ενδοιασμό – ακόμη και αν χρειαστεί να τους χρηματίσει, όπως έχει τεκμηριωθεί πολλές φορές στο παρελθόν.
Στα πλαίσια αυτά, η αναφορά του κ. Σόιμπλε στα λόγια του πρώην υπουργού οικονομικών, σύμφωνα με τα οποία του εκμυστηρεύτηκε ότι, «Αν διαγράψετε το χρέος μας, σε τρία χρόνια θα είμαστε ξανά στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα», δεν είναι απλά προσβλητική για την πατρίδα μας, αλλά προδοτική – με την κυριολεξία της λέξης.
Με τον τρόπο αυτό ο άνθρωπος που μόλις μετά από 25 ημέρες στην κυβέρνηση αναίρεσε την θέση του περί της ανάγκης διαγραφής μέρους του χρέους, δίνοντας τη δυνατότητα στην καγκελάριο τότε να δηλώσει ότι, «Όσο οι Έλληνες δεν ξέρουν τι θέλουν, δεν υπάρχει λόγος να συζητάμε μαζί τους», πρόδωσε τόσο την κυβέρνηση που τον
ανέδειξε, όσο και την Ελλάδα – ενώ, ακόμη χειρότερα, υπέγραψε λίγο αργότερα, στις 20 Φεβρουαρίου, τη συμφωνία που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει καταστροφική, χωρίς καν να έχει την πρόθεση να την τηρήσει!
Λογικά λοιπόν έδωσε τη δυνατότητα στον κ. Σόιμπλε να παρομοιάσει σήμερα την Ελλάδα με ένα απύθμενο βαρέλι, «στο οποίο μπορείς μεν να ρίξεις μέσα όσο κρασί θέλεις, αλλά αυτό θα εξαφανιστεί, οπότε δεν έχει νόημα». Επίσης να ισχυρισθεί πως μας λυπάται, οπότε δεν επιμένει στην έξοδο μας από την Ευρωζώνη – παρά το ότι γνωρίζει πολύ καλά πως κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, ενώ φυσικά θα σήμαινε την αρχή του τέλους για το ευρώ, από το οποίο η Γερμανία κερδίζει τεράστια ποσά εις βάρος όλων των άλλων.
Περαιτέρω, η αναφορά του σήμερα, σύμφωνα με την οποία ο πρωθυπουργός του έδωσε την εντολή να απειλήσει τη Γερμανία με την έξοδο από το ευρώ, αποτελεί μία ακόμη ενδοτική πράξη – αφού ασφαλώς δεν εξυπηρετεί καθόλου την Ελλάδα, σε μία χρονική στιγμή που διαπραγματεύεται και κινδυνεύει να χρεοκοπήσει ξανά.
Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν πιστεύουμε αυτά που δήλωσε, αλλά ότι θεωρούμε πως δεν είχε κανέναν απολύτως λόγο να το κάνει – γεγονός που χαρακτηρίζεται σωστά ως το άκρον άωτο της ανοησίας, αφού οι Γερμανοί θα το χρησιμοποιήσουν για να μας επιβάλλουν αυστηρότερα μέτρα, καθώς επίσης για να μη μας εγκριθεί η διαγραφή του χρέους, την οποία υποστηρίζει αυτή τη φορά το ΔΝΤ. Όταν έχει λοιπόν μία χώρα τέτοιους Έλληνες, δεν χρειάζεται καθόλου εχθρούς για να καταστραφεί – κάτι που οφείλει να μας προβληματίσει πολύ σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου