Μαρία Τσολακίδη
Το Brussels Group δεν συνεδριάζει για την τύχη της Ελλάδας, αλλά για την ρευστότητα των Τραπεζών που θα επιτρέπουν εσαεί στους δανειστές να ελέγχουν πολιτικά την κατάσταση στην Ελλάδα.
Αυτό που επιδιώκουν οι δανειστές δεν είναι η λύση για την Ελλάδα, αλλά το πώς θα πάρουν ρευστό οι ελληνικές τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και πώς θα πληρωθούν οι δόσεις χρέους της Ελλάδας προς το ΔΝΤ το Μάιο και πώς οι δόσεις προς την ΕΚΤ τον Ιούλιο και τον Αύγουστο. Την Ελλάδα αυτή την στιγμή δεν την κρατάνε στο χέρι οι πολιτικοί εταίροι της αλλά δύο τραπεζικά παγκόσμια συστήματα: Η ΕΚΤ και το ΔΝΤ που βάζουν χέρι και στην πολιτική διακυβέρνηση της χώρας.
Ακόμα και να απελευθερωθεί η δόση του δευτέρου πακέτου σωτήριας, με το μισό ποσό των χρημάτων θα καλυφθεί η δόση του ΔΝΤ που εκπνέει μέσα Μαΐου ύψους 1 δις ευρώ, ενώ παράλληλα θα τρέχουν οι εσωτερικές ανάγκες της χώρας για μισθούς και συντάξεις. Ήδη γνωρίζουμε από τις δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών,κ.Μάρδα, ότι το υπουργείο ψάχνει 2,5 δις ευρώ για να καλύψει τις ανάγκες μισθών και συντάξεων μέχρι τέλος Μαΐου.
Σώστε τις Τράπεζες μέσω ανθρωπιστικής κρίσης
Η «σοβαρή» διαπράγματευση που εξελίσσεται στις Βρυξέλλες έχει
ως μόνο στόχο την ρευστότητα και σωτηρία (για άλλη μια φορά μέσα σε 5 χρόνια) των ιδιωτικών τραπεζών που έχουν την έδρα τους στην Ελλάδα, αλλά και το απαραίτητο κέδρος των δανειστών μέσω των «πακέτων βοήθειας». Καθόλου τυχαία δεν είναι η ανάλυση της δημοσιογράφου Τόνια Μαστρομπουόνι της ιταλικής La Stampa ότι το Brussels Group έχει σχέδιο σωτηρίας των τραπεζών ακόμα κι αν πρέπει να κηρύξουν την Ελλάδα σε πλήρη «ανθρωπιστική κρίση».
Σύμφωνα με τις πηγές της Ιταλίδας δημοσιογράφου «μια από τις πιθανότητες τις οποίες εξετάζουν στο Βερολίνο και στην Φρανκφούρτη είναι μια χρεοκοπία χωρίς έξοδο από το ευρώ, με την υιοθέτηση ενός είδους μίνι επιταγών εσωτερικής χρήσης, σε συνδυασμό με ένα «ανθρωπιστικό σχέδιο«, ένα πρόγραμμα εκτάκτου ανάγκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο θα απέτρεπε μια πιθανή κατάρρευση των τραπεζών και θα προσέφερε εγγύηση παροχής βοηθειών προς τον ελληνικό πληθυσμό«.
Σε αυτό τον φαύλο κύκλο δανεικών για την ρευστότητα των Τραπεζών που μόνο για αυτό επιμένει η κυβέρνηση και για τίποτε άλλο, οι δανειστές παίρνουν την πολιτική διαχείριση της Ελλάδας μέσω των μεταρρυθμιστικών μέτρων που απαιτούν.
Τα «κοινωνικά αγαθά» χαρίζονται στις Τράπεζες
Οι διαπραγματεύσεις με τους εταίρους έχουν περάσει σε ένα καινούργιο στάδιο κι αυτό αποδεικνύεται από δύο μέτρα στην λίστα που παρέδωσε η ελληνική ομάδα προς το Brussels Group. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι ότι όλες οι πληρωμές των πολιτών για λογαριασμούς ΔΕΚΟ και για φόρους θα γίνονται αποκλειστικά μέσω τραπεζών και μέσω «πλαστικού» χρήματος. Με τον τρόπο αυτό οι δανειστές καταφέρνουν δύο βασικά αιτήματα τους:
Το πρώτο είναι πλήρης έλεγχος των «κρυμμένων» χρημάτων που έχουν οι Έλληνες στα σπίτια τους, τα οποία τα περισσότερα δεν αποκτήθηκαν τα τελευταία 5 χρόνια, αλλά τα «σήκωσαν» οι Έλληνες πριν 4 χρόνια από τις τράπεζες φοβούμενοι ότι θα τους «φάνε» τις αποταμιεύσεις χρόνων για την σωτηρία τους. Δεν ήταν καθόλου τυχαία η δήλωση του Γιάννη Στουρνάρα, ως υπουργός Οικονομικών τον Σεπτέμβριο του 2013 «το ξέρουμε ότι τα χρήματα τα έχετε σε σεντούκια και στρώματα«. Αναφερόταν σε 30 δις αποταμιεύσεων εκατομμυρίων Ελλήνων και όχι στις αποταμιεύσεις τρις ευρώ σε τράπεζες της Ελβετίας εκατοντάδων Ελλήνων που με ένα 15% φόρο η ελληνική κυβέρνηση νομιμοποιεί το μαύρο χρήμα.Κάθολου τυχαία δεν είναι και ο νόμος υπουργού Βαλαβάνη για έλεγχο σε βάθος 10ετιας κινήσεων τραπεζικών λογαριασμών όλων των Ελλήνων.
Επίσης, με αυτό τον τρόπο κλείνει την πόρτα του «μαύρου χρήματος» του μεροκαματιάρη που λόγω κρίσης κάνει τα πάντα για να μπουν στο πορτοφόλι του ακόμα και 10 ευρώ. Ελέγχει ακόμη και τις πληρωμές λογαριασμών οικογενειών ανέργων που πληρώνονται με τις συντάξεις των γονιών και των παππούδων. Αυτό η κυβέρνηση το θεωρεί «πάταξη φοροδιαφυγής» και «πάταξη μαύρης εργασίας». Πέρα από αυτό, με το μέτρο που το ονομάζει «μεταρρύθμιση», η «αριστερή» κυβέρνηση μετατρέπει την προεκλογική φιλοσοφία της «το ρεύμα και το νερό είναι κοινωνικό αγαθό», σε τραπεζική συναλλαγή με κρυφό ποσοστό κέρδους για τις τράπεζες.
Οι «αγορές» του κόσμου στηρίζουν τις Τράπεζες
Το δεύτερο που επιτυγχάνουν οι δανειστές είναι το χρήμα του ελληνικού λαού να συσσωρεύεται μέσω λογαριασμών «κοινής ωφέλειας» στα παράμαγαζά της, δηλαδή στις τράπεζες. Σε φορολογεί το Κράτος, σου επιβάλλει πάγια μέσω λογαριασμών ΔΕΚΟ και τα χρήματα δεν πηγαίνουν στο Δημόσιο Ταμείο αλλά στο Τραπεζικό Ταμείο. Η πλήρης εξάρτηση των ιδιωτικών τραπεζών από την ΕΚΤ σημαίνει ότι ακόμα και το τελευταίο σεντ που κινείται στην Ελλάδα θα οδηγείται στα χέρια της ΕΚΤ που ανοίγει τις κάνουλες ρευστότητα μέσω ELA χωρίς «κόκκινες γραμμές» (εφόσον το κέρδος το έχει σίγουρο), αλλά βάζοντας νόμους που εξαντλούν τον λαό.
Αυτό αποδεικνύεται και από τις αγορές, στις οποίες οι κύριοι Σόιμπλε και Ντράγκι, έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη. Οι μεγαλύτεροι οίκοι αξιολόγησης (Standard & Poor’s, Fitch και DBRS), σύμφωνα με το Reuters, διαβεβαιώνουν ότι αν η Ελλάδα δεν καταφέρει να πληρώσει τις δόσεις προς το ΔΝΤ και την ΕΚΤ (σύνολο 8 δις ευρώ) τότε δεν θα θεωρηθεί χρεοκοπία της χώρας, αλλά απλά θα ρίξουν την βαθμολογία της Ελλάδας με τον χαρακτηρισμό των αγορών «σκουπίδια». Το παιχνίδι το έχουν ξανακάνει το 2012 όταν τέσσερις οίκοι έριξαν την Ελλάδα βαθμολογικά και η ΕΚΤ βάση αυτής της βαθμολογίας είχε απειλήσει να μην δεχθεί ελληνικά ομόλογα μέσω ELA. Κι όμως τα δέχθηκε και από τότε μέχρι σήμερα συνεχώς αυξάνει τον ρυθμό ρευστότητας των ιδιωτικών ελληνικών τραπεζών χρεώνοντας το Ελληνικό Δημόσιο.
Χρεοκοπούν οι Έλληνες, επενδύουν οι ξένοι
Ένα παιχνίδι τραπεζιτών και αγορών γίνεται στο Brussels Group για το πως θα συσσωρεύσουν μέσω των τραπεζικών εργαλείων τους όλη την κινητήρια δύναμη της Ελλάδας που είναι το χρήμα, όπως σε όλο τον κόσμο. Άλλωστε αν είχαν σκοπό να την παρατήσουν ήσυχη, χρεοκοπημένη και εκτός ευρώ, τότε η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων δεν θα έστελνε τον επίτροπο της Κομισιόν Κατάινεν πριν λίγες ημέρες στην Ελλάδα για να στήσει «επενδυτικά προγράμματα ανάπτυξης» μέσω Πακέτου Γιούνκερ. Δεν θα έβγαινε περιχαρής ο υπουργός κ.Σταθάκης ανακοινώνοντας ότι το Πακέτο Γιούνκερ έχει μπει ήδη μπροστά και μεγάλη στρατηγική επένδυση στην Ελλάδα είναι αυτή την στιγμή στο στάδιο αδειοδοτήσεων, χωρίς όμως να αναφέρει ποιοι είναι οι επενδυτές και τι θα «αρπάξουν» από την χώρα με τον φερετζέ «έργο εθνικής σημασίας».
Σε μια υπό χρεοκοπία χώρα, που υπάρχει η απειλή της εξόδου από το ευρώ και της μη Συμφωνίας, δεν ξεκινάνε έργα δις από ξένους επενδυτές. Αυτά συμβαίνουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες, όπου οι λαοί βρίσκονται σε «ανθρωπιστική κρίση» και επενδυτές εκμεταλλεύονται την γη τους. Όπως π.χ η Κένυα, όπου οι πολίτες έχουν κόφτη στην κατανάλωση νερού και η βιομηχανία τσαγιού Lipton ποτίζει όσο θέλει το προϊόν που μαζεύουν Κενυάτες έναντι 50 δολαρίων μισθό.
Σύμφωνα με τον κύριο Σταθάκη μέσω του Πακέτου Γιούνκερ, η υλοποίηση του προγράμματος θα γίνει από κοινού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων μέσω του υπό σύσταση Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων. Δεν θα χορηγούνται επιδοτήσεις αλλά δάνεια σε συμπράξεις και ιδιωτικές επενδύσεις υψηλότερου ρίσκου σε σχέση με ότι αναλάμβαναν μέχρι σήμερα οι ΕΤΕπ και οι εμπορικές τράπεζας.
Μέσω δανείων τραπεζών που για την ρευστότητά τους εγγυάται η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έρχονται οι επενδύσεις της Ε.Ε και ο Έλληνας διατάσσεται από την ελληνική κυβέρνηση να βάζει τον οβολό του κάθε μήνα σε αυτές τις δανειοδοτήσεις μέσω πιστωτικής κάρτας για την πληρωμή των λογαριασμών των «κοινωνικών αγαθών» μη και κρύψει 50 ευρώ και πέσει έξω η οικονομία.
Στον Τοίχο
εικόνα από: Good Galery
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου