άρθρο του Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου.
Ενώ η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη των δανειστών της και των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα, οι ηγέτες τους και ο λαός της χτενίζονται μακαρίως. Ένας ολόκληρος κόσμος του φιλοτομαρισμού και νοσηρού καριερισμού χορεύει το χορό των κολασμένων στο πτώμα της.
Τι λέει ο σύγχρονος κυνισμός του κοινωνικού δαρβινισμού;
Λέει απερίφραστα: τα πάντα στο βωμό του κέρδους και της ιδιωτικής οικονομίας. Τα πάντα καθοδηγούνται από το «Δόγμα του ΣΟΚ» της Σχολής του Σικάγου, με πρωθιερέα τον Φρίντμαν. Στη Μέκκα του αχαλίνωτου καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, το κράτος τείνει προς ιδιωτικοποίηση αφού παραχωρεί τις βασικές του λειτουργίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πρόκειται για γεγονότα και τάσεις όπου αγνοούνται προκλητικά από όλους εκείνους που παριστάνουν τους πολιτικούς ηγέτες και τους πνευματικούς ταγούς.
Τα μηνύματα είναι σαφέστατα για τον θρίαμβο του ιδιωτικού, όπως αυτό το είχα επισημάνει εδώ και δύο δεκαετίες στο άρθρο μου: «Ιδιωτικοποιημένη Εξουσία» («Πολιτικά Θέματα» της 17-4-1992).
Οι άσχετοι και πανάσχετοι που συγκροτούν το σάπιο και
συμμοριακό σύστημα δεν έχουν καιρό για τέτοιους προβληματισμούς. Αυτοί ασχολούνται με το πώς θα προωθήσουν και θα πουλήσουν ακριβά το σάρκιόν τους.
Να, λοιπόν, τι καταθέτει η γνωστή συγγραφέας Ν. Κλάιν στο γνωστό της έργο: «Δόγμα του ΣΟΚ» (εκδ. «Λιβάνι», Αθήνα 2007, σελ. 26 – επ.) για τον καταιγισμό των ιδιωτικοποιήσεων στους τομείς των άλλοτε κρατικών αρμοδιοτήτων, μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, οπότε έγινε αυτό που έγινε με τους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης.
Αντιγράφω: «…μιλάμε για ιδιωτικοποίηση της κυβέρνησης» και «η κυβέρνηση Μπους» : «Για να δώσει την αρχική ώθηση στο σύμπλεγμα του καπιταλισμού της καταστροφής, ανέθεσε, χωρίς δημόσιο διάλογο, σε εξωτερικούς προμηθευτές πολλές από τις πλέον ευαίσθητες και βασικές λειτουργίες της κυβέρνησης: Από την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους στρατιώτες και την ανάκριση αιχμαλώτων μέχρι τη συλλογή πληροφοριών και την επεξεργασία «δεδομένων» για όλους μας».
Περιγράφοντας η Κλάϊν αυτή την επιταχυνόμενη ιδιωτικοποίηση του κράτους, γράφει: «Παραθέτω τρία μόνο στατιστικά στοιχεία που δείχνουν το εύρος αυτού του μετασχηματισμού:
Πρώτον, το 2003 η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπέγραψε 3512 συμβόλαια με εταιρείες για την προσφορά υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ μέχρι τον Αύγουστο του 2006, το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας είχε υπογράψει περισσότερα από 115.000 ανάλογα συμβόλαια.
Δεύτερον, το συνολικό μέγεθος της «βιομηχανίας εθνικής ασφάλειας», που ήταν οικονομικά ασήμαντη πριν από το 2001, ανέρχεται πλέον σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τρίτον, το 2006, οι δαπάνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την εθνική ασφάλεια ανερχόταν σε 545 δολάρια ανά νοικοκυριό».
Συνεχίζοντας η Κλάϊν λέει: «Από το όλο εκρηκτικό μείγμα των εμπόρων όπλων, των ιδιωτικών στρατών, της κερδοσκοπικής ανοικοδόμησης και της βιομηχανίας εθνικής ασφάλειας… είναι μια πλήρως διαρθρωμένη Νέα Οικονομία… Σε συνδυασμό με τα διογκούμενα κέρδη της ασφαλιστικής βιομηχανίας… αλλά και τα υπερκέρδη της πετρελαϊκής βιομηχανίας η οικονομία της καταστροφής ίσως να έσωσε την παγκόσμια αγορά από την ολοκληρωτική ύφεση με το φάσμα της οποίας βρισκόταν αντιμέτωπη στις παραμονές της 11ης Σεπτεμβρίου» (σελ. 28-30).
Αυτά πριν από εφτά χρόνια. Τώρα θε πρέπει η ιδιωτικοποίηση του κράτους να αγκαλιάζει περισσότερους τομείς της ζωής στις ΗΠΑ, όπου γεννήθηκε και η Σχολή του Σικάγου. Ενόψει της χρεωκοπίας της Ελλάδος, της αιχμαλωσίας της από την Τρόϊκα και του άμεσου ελέγχου και επιρροής από τις ΗΠΑ είναι βέβαιον ότι προς τα εκεί θα υποχρεωθεί να βαδίσει και η Ελλάδα. Θέλει δε θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο οποιοσδήποτε… σοσιαλιστής ή σοσιαλΗστής.
Συνεπώς: Καλά θα είναι για όσους ονειρεύονται τον σάπιο και χυδαίο κρατισμό του παρελθόντος να υποβληθούν στον κόπο να σκεφτούν λίγο, πολύ λίγο!
Το τέλος του αρρωστημένου κοπριτισμού πρέπει να σημάνει και το άφευκτο τέλος της πνευματικής οκνηρίας και των νάνων πολιτικών. «Κυρίαρχε» λαέ! Τέλος στη σαχλαμπούχλα.
Αθήνα 14/05/2014
Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου.
Φωτό: Η Νaomi Klein από τον Independent
το είδα
Ενώ η Ελλάδα είναι αιχμάλωτη των δανειστών της και των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων σε παγκόσμιο επίπεδο, το πολιτικό σύστημα, τα κόμματα, οι ηγέτες τους και ο λαός της χτενίζονται μακαρίως. Ένας ολόκληρος κόσμος του φιλοτομαρισμού και νοσηρού καριερισμού χορεύει το χορό των κολασμένων στο πτώμα της.
Τι λέει ο σύγχρονος κυνισμός του κοινωνικού δαρβινισμού;
Λέει απερίφραστα: τα πάντα στο βωμό του κέρδους και της ιδιωτικής οικονομίας. Τα πάντα καθοδηγούνται από το «Δόγμα του ΣΟΚ» της Σχολής του Σικάγου, με πρωθιερέα τον Φρίντμαν. Στη Μέκκα του αχαλίνωτου καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, το κράτος τείνει προς ιδιωτικοποίηση αφού παραχωρεί τις βασικές του λειτουργίες στο ιδιωτικό κεφάλαιο.
Πρόκειται για γεγονότα και τάσεις όπου αγνοούνται προκλητικά από όλους εκείνους που παριστάνουν τους πολιτικούς ηγέτες και τους πνευματικούς ταγούς.
Τα μηνύματα είναι σαφέστατα για τον θρίαμβο του ιδιωτικού, όπως αυτό το είχα επισημάνει εδώ και δύο δεκαετίες στο άρθρο μου: «Ιδιωτικοποιημένη Εξουσία» («Πολιτικά Θέματα» της 17-4-1992).
Οι άσχετοι και πανάσχετοι που συγκροτούν το σάπιο και
συμμοριακό σύστημα δεν έχουν καιρό για τέτοιους προβληματισμούς. Αυτοί ασχολούνται με το πώς θα προωθήσουν και θα πουλήσουν ακριβά το σάρκιόν τους.
Να, λοιπόν, τι καταθέτει η γνωστή συγγραφέας Ν. Κλάιν στο γνωστό της έργο: «Δόγμα του ΣΟΚ» (εκδ. «Λιβάνι», Αθήνα 2007, σελ. 26 – επ.) για τον καταιγισμό των ιδιωτικοποιήσεων στους τομείς των άλλοτε κρατικών αρμοδιοτήτων, μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, οπότε έγινε αυτό που έγινε με τους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης.
Αντιγράφω: «…μιλάμε για ιδιωτικοποίηση της κυβέρνησης» και «η κυβέρνηση Μπους» : «Για να δώσει την αρχική ώθηση στο σύμπλεγμα του καπιταλισμού της καταστροφής, ανέθεσε, χωρίς δημόσιο διάλογο, σε εξωτερικούς προμηθευτές πολλές από τις πλέον ευαίσθητες και βασικές λειτουργίες της κυβέρνησης: Από την παροχή ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης στους στρατιώτες και την ανάκριση αιχμαλώτων μέχρι τη συλλογή πληροφοριών και την επεξεργασία «δεδομένων» για όλους μας».
Περιγράφοντας η Κλάϊν αυτή την επιταχυνόμενη ιδιωτικοποίηση του κράτους, γράφει: «Παραθέτω τρία μόνο στατιστικά στοιχεία που δείχνουν το εύρος αυτού του μετασχηματισμού:
Πρώτον, το 2003 η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπέγραψε 3512 συμβόλαια με εταιρείες για την προσφορά υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ μέχρι τον Αύγουστο του 2006, το Υπουργείο Εθνικής Ασφάλειας είχε υπογράψει περισσότερα από 115.000 ανάλογα συμβόλαια.
Δεύτερον, το συνολικό μέγεθος της «βιομηχανίας εθνικής ασφάλειας», που ήταν οικονομικά ασήμαντη πριν από το 2001, ανέρχεται πλέον σε 200 δισεκατομμύρια δολάρια.
Τρίτον, το 2006, οι δαπάνες της κυβέρνησης των ΗΠΑ για την εθνική ασφάλεια ανερχόταν σε 545 δολάρια ανά νοικοκυριό».
Συνεχίζοντας η Κλάϊν λέει: «Από το όλο εκρηκτικό μείγμα των εμπόρων όπλων, των ιδιωτικών στρατών, της κερδοσκοπικής ανοικοδόμησης και της βιομηχανίας εθνικής ασφάλειας… είναι μια πλήρως διαρθρωμένη Νέα Οικονομία… Σε συνδυασμό με τα διογκούμενα κέρδη της ασφαλιστικής βιομηχανίας… αλλά και τα υπερκέρδη της πετρελαϊκής βιομηχανίας η οικονομία της καταστροφής ίσως να έσωσε την παγκόσμια αγορά από την ολοκληρωτική ύφεση με το φάσμα της οποίας βρισκόταν αντιμέτωπη στις παραμονές της 11ης Σεπτεμβρίου» (σελ. 28-30).
Αυτά πριν από εφτά χρόνια. Τώρα θε πρέπει η ιδιωτικοποίηση του κράτους να αγκαλιάζει περισσότερους τομείς της ζωής στις ΗΠΑ, όπου γεννήθηκε και η Σχολή του Σικάγου. Ενόψει της χρεωκοπίας της Ελλάδος, της αιχμαλωσίας της από την Τρόϊκα και του άμεσου ελέγχου και επιρροής από τις ΗΠΑ είναι βέβαιον ότι προς τα εκεί θα υποχρεωθεί να βαδίσει και η Ελλάδα. Θέλει δε θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και ο οποιοσδήποτε… σοσιαλιστής ή σοσιαλΗστής.
Συνεπώς: Καλά θα είναι για όσους ονειρεύονται τον σάπιο και χυδαίο κρατισμό του παρελθόντος να υποβληθούν στον κόπο να σκεφτούν λίγο, πολύ λίγο!
Το τέλος του αρρωστημένου κοπριτισμού πρέπει να σημάνει και το άφευκτο τέλος της πνευματικής οκνηρίας και των νάνων πολιτικών. «Κυρίαρχε» λαέ! Τέλος στη σαχλαμπούχλα.
Αθήνα 14/05/2014
Πολίτης Π. Λ. Παπαγαρυφάλλου.
Φωτό: Η Νaomi Klein από τον Independent
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου