Η μέθοδός του: Να πουλάει τρέλα, εξυπνακισμούς ευρυμάθειας, παραλογισμούς και «υπερβολές», να πουλάει «σοκ και δέος», προκειμένου να διαχωρίζει, από το «πλήθος», το ξεχωριστό «εκλεκτό» εγώ του, σκηνοθετώντας ταυτόχρονα το θορυβώδες σώου της αυτοπροβολής του…
Με τέτοια μέσα προσπαθεί ο Ζουράρις να κεντρίσει το ενδιαφέρον του κόσμου και να στηρίξει το νοσηρό ναρκισσισμό του…
Με τέτοια μέσα, που τον καθιστούν καταγέλαστο κλόουν, επιχειρεί να μας δείξει ότι ξεχωρίζει από τη «μάζα» και ότι κατέχει την ιδιότητα του «εκλεκτού»: «Ιδιότητα» που του δίνει το «δικαίωμα» στην κάθε αρλούμπα…
Από αυτή τη στρατηγική του νοσηρού ναρκισσισμού καθορίζεται και το τελευταίο σώου του Ζουράρι:
«Νομίζετε ίσως ότι δεν απειλούμαστε τώρα ως χώρα, μόνο κάποια νησιά μάς ζητάει ο Ερντογάν. Και να χάσουμε μερικά νησιά δεν πειράζει. Τα νησιά θα τα ξαναπαίρνουμε πάντοτε. Τη γλώσσα έχει σημασία να μην μας πάρουν».
Σοκάρει ο Ζουράρις για τις ανάγκες του τελετουργικού του σώου και