Η ιδιωτικοποίηση του νερού

O απώτερος σκοπός της TISA είναι η δέσμευση όλων των κρατών, καθώς επίσης των μελλοντικών κυβερνήσεων τους – ανεξάρτητα από το ποιό κόμμα κερδίζει στις εκλογές και χωρίς να έχουν καμία αξία οι αποφάσεις των δικαστηρίων

«Συμφιλίωση σημαίνει ότι, όσοι βρίσκονται στο περιθώριο της ιστορίας, πρέπει να δουν πως υπάρχει μία ποιοτική διαφορά ανάμεσα στην καταπίεση και στην ελευθερία. Για αυτούς, η ελευθερία μεταφράζεται στο να έχουν καθαρό νερό, να έχουν ηλεκτρισμό, να μπορούν να ζουν σε ένα αξιοπρεπές σπίτι, να έχουν μία καλή δουλειά, να μπορούν να στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο και να διαθέτουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Εννοώ τι νόημα έχει να γίνει αυτή η μετάβαση, η εκλογή μίας νέας κυβέρνησης, εάν δεν αυξηθεί και δεν βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής αυτών των ανθρώπων; Εάν δεν συμβεί αυτό, τότε η ψήφος είναι άχρηστη» (Πρόεδρος της Νοτιοαφρικανικής επιτροπής για την Αλήθεια και τη Συμφιλίωση – μίας Δημοκρατίας που γεννήθηκε αλυσοδεμένη).

Είδηση

Η πρωτοβουλία των Ευρωπαίων Ελεύθερων Πολιτών «right2water», στην οποία κατά την άποψη μας πρέπει να συμμετέχουμε όλοι, εξέφρασε φόβους, σχετικά με το ότι οι μυστικές διαπραγματεύσεις, στα πλαίσια της υπογραφής της «ανίερης» συμφωνίας «TISA» (άρθρο), θα έχουν σοβαρότατες συνέπειες για την κοινωνία μας.

Ειδικότερα, φαίνεται ότι προωθείται κρυφά η ιδιωτικοποίηση των δημοσίων κοινωφελών επιχειρήσεων ύδρευσης – εναντίον της οποίας έχει τοποθετηθεί η πρωτοβουλία, με την

κατάθεση μίας αναφοράς (Petition) στην Κομισιόν, υπογεγραμμένης σχεδόν από 2.000.000 Ευρωπαίους Πολίτες. Δυστυχώς, η Ευρώπη αγνόησε την κοινή βούληση των λαών της, απορρίπτοντας την αναφορά – αρνούμενη να συμπεριλάβει στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα την αποκλειστική ιδιοκτησία του δικτύου ύδρευσης, από το δημόσιο της εκάστοτε χώρας.

Αντί αυτού, η Κομισιόν αποποιείται τις ευθύνες της, ανακοινώνοντας ότι δεν μπορεί να εγγυηθεί το δικαίωμα των ανθρώπων στο νερό – θεωρώντας πως η πρωτοβουλία ανήκει στις εθνικές κυβερνήσεις, οπότε δεν επιτρέπεται να νομοθετήσει η ίδια. Πρόκειται ασφαλώς για μία υπεκφυγή άνευ προηγουμένου, όταν πάνω από το 50% πλέον των νόμων που αφορούν τα εθνικά κράτη, ψηφίζονται στην Ε.Ε.

Το γεγονός αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την Ελλάδα, από την οποία οι διεθνείς τοκογλύφοι, μέσω των μπράβων τους (ΔΝΤ), απαιτούν την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ κοκ. Εκτός αυτού, πρόκειται κυριολεκτικά για ένα χαστούκι στο πρόσωπο των Πολιτών, καθώς επίσης για μία ακόμη ήττα της Δημοκρατίας – την οποία θα πληρώσουν πολύ ακριβά οι Πολίτες, εάν δεν αντιδράσουν ως οφείλουν.

Η μυστική συμφωνία πάντως που δρομολογείται, παράλληλα με τη διατλαντική συμφωνία ελευθέρων συναλλαγών (TTIP) μεταξύ της ΕΕ και των Η.Π.Α., δεν συμπεριλαμβάνει μόνο το νερό, αλλά και πολλές άλλες κοινωφελείς επιχειρήσεις ή δημοσίους οργανισμούς (γράφημα που ακολουθεί)..

Οι ολοκληρωμένες και προγραμματισμένες ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη

(Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)

.

Για παράδειγμα, την ηλεκτροδότηση, την Παιδεία και την Υγεία – η οποία ήδη στη χώρα μας προετοιμάζεται να δοθεί ως δώρο στους πολυεθνικούς ομίλους, μεταξύ των οποίων στις φαρμακοβιομηχανίες του Ισραήλ.

Στα πλαίσια αυτά, εάν δεν αντιδράσουν σύσσωμοι οι Πολίτες, οι οποίοι χειραγωγούμενοι τοποθετούνται εναντίων των ιδιοκτητών φαρμακείων, με το πρόσχημα της μείωσης των τιμών των φαρμάκων (της «ανάγκης» αύξησης των πωλήσεων των γενοσήμων για το «καλό» της ελληνικής οικονομίας κλπ.), η κατάσταση θα είναι μη ανατρέψιμη – εις βάρος δυστυχώς των επομένων γενεών.

Η τοποθέτηση άλλωστε ενός υπέρμαχου των συνδίκων του διαβόλου στο υπουργείο υγείας, είναι αρκετή για να τεκμηριώσει τι ακριβώς επιδιώκεται – χωρίς να σημαίνει ότι οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά και μόνο τον ίδιο αφού, για ευνόητους λόγους, «έχει το ακαταλόγιστο» (όπως ισχυρίζονται αρκετοί και χωρίς να μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε).

Περαιτέρω, πρόσφατα ξεκίνησε στη Γενεύη ο επόμενος κύκλος των συνομιλιών για την TISA – όπου ο διεθνής οργανισμός PSI (Public Services International) κατέθεσε στους εκπροσώπους των κυβερνήσεων των κρατών που συμμετέχουν μία επίσημη διαμαρτυρία, υπογεγραμμένη από  350 οργανώσεις 115 χωρών του πλανήτη.

Όπως αναφέρει, ”Ο σκοπός των δημοσίων υπηρεσιών δεν πρέπει να είναι το κέρδος για τους μεγάλους ομίλους – οπότε δεν πρέπει να νομοθετηθεί σε καμία περίπτωση η απαγόρευση των εθνικοποιήσεων εκείνων των κοινωφελών επιχειρήσεων που τυχόν ιδιωτικοποιήθηκαν, λειτουργώντας εις βάρος των Πολιτών».

Επομένως, οι διατάξεις που προωθεί η συμφωνία, με βάση τις οποίες θα απαγορεύεται μελλοντικά στα κράτη να επανεθνικοποιούν τις κοινωφελείς επιχειρήσεις, ακόμη και όταν αποτυγχάνουν εντελώς να παρέχουν τις απαιτούμενες υπηρεσίες, διπλασιάζουν τις τιμές κοκ., δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές.

Συνεχίζοντας, ο απώτερος σκοπός της συμφωνίας είναι η δέσμευση, το «δέσιμο χειροπόδαρα» καλύτερα όλων των κρατών, καθώς επίσης των μελλοντικών κυβερνήσεων τους – ανεξάρτητα από το ποιό κόμμα κερδίζει στις εκλογές και χωρίς να έχουν καμία αξία οι αποφάσεις των συνταγματικών ή άλλων δικαστηρίων.

Οι υποψίες δε για ακόμη μεγαλύτερες παραχωρήσεις των «διαπλεγμένων» πολιτικών στα τέρατα που επιδιώκουν τη λεηλασία του πλανήτη (άρθρο), είναι κάτι περισσότερο από εύλογες – αφού, εάν η Κομισιόν δεν είχε τίποτα να κρύψει, θα έδινε στη δημοσιότητα τις λεπτομέρειες της συμφωνίας. Δεν θα προσπαθούσε λοιπόν να διαπραγματευθεί μία τέτοια συμφωνία ερήμην των Ευρωπαίων Πολιτών που την εξέλεξαν – έχοντας προφανώς συνειδητοποιήσει πολύ αργά τα λάθη τους.

Όταν βέβαια οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες όχι μόνο να διατηρήσουν κρυφές τις λεπτομέρειες της προπαρασκευαστικής συμφωνίας και των συζητήσεων, αλλά, κυρίως, την ίδια τη συμφωνία για πέντε έτη μετά την υπογραφή της, τότε οι υποψίες γίνονται βεβαιότητα.

πηγή http://www.analyst.gr