ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ

Η συγκλονιστική ομιλία του μητροπολίτη Δράμας κ. Παύλου για τη γενοκτονική πολιτική των Βουλγάρων, εναντίον του Ελληνισμού της ανατολικής Μακεδονίας, και την καταλήστευση των μοναστηριών της περιοχής, κατά τη διάρκεια του Α΄ παγκοσμίου πολέμου.

Του ΒΑΣΙΛΗ Σ. ΚΑΡΤΣΙΟΥ

booksonthesites.blogspot.com

Στις 16.3.2016, στην ακρόαση των φορέων από τις Βουλγαροκρατούμενες και Ιταλοκρατούμενες περιοχές, κατά την περίοδο της κατοχής, ο σεβασμιώτατος μητροπολίτης Δράμας άδραξε την ευκαιρία και παρουσίασε, στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, τα συγκλονιστικά τεκμήρια για τα δεκάδες χιλιάδες αθώα θύματα της επαίσχυντης β΄ βουλγαρικής κατοχής στην ανατολική Μακεδονία, κατά την περίοδο 1916-1918.

ΟΛΗ Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ κ. ΠΑΥΛΟΥ

   Ήδη από τις αρχές του έτους, στην ποιμαντορική εγκύκλιό του της πρωτοχρονιάς του 2016, ο κ. Παύλος επεσήμανε μεταξύ άλλων:

«Η Ανατολική Μακεδονία υπέστη τα πάνδεινα την περίοδο αυτή, δεκάδες χιλιάδες είναι τα θύματα και δυστυχώς η περίοδος αυτή είναι άγνωστη στους περισσότερους Έλληνες. Ούτε μία εκδήλωση γίνεται από την πολιτεία, ούτε ένα μνημείο στις πρωτεύουσες της Ανατολικής Μακεδονίας υπάρχει προς τιμή των θυμάτων. Αυτό κι αν είναι ντροπή και αχαριστία».

Και συνέχισε:

         «Η απάνθρωπη αυτή περίοδος χαρακτηρίζεται από

την ανεπανόρθωτη πολιτιστική καταστροφή που υπέστη η περιοχή μας, από την σύληση των αμυθήτου αξίας κειμηλίων της Ιεράς Μονής Εικοσιφοινίσσης, από τις χιλιάδες των θανάτων ως συνέπεια προσχεδιασμένης λιμοκτονίας και της εκτοπίσεως χιλιάδων ανατολικομακεδόνων σε καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία».

Η Ιερά Μητρόπολις Δράμας, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στην ιστορία του τόπου μας, έχει θέσει ως κυρίαρχο στόχο να καταπολεμήσει «με τα πνευματικά της όπλα την ιστορική αγνωσία και την ηθελημένη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας που επιχειρείται στην πατρίδα μας». Για το λόγο αυτό, το φετινό ημερολόγιο της Μητρόπολης είναι αφιερωμένο στα θύματα της δεύτερης βουλγαρικής κατοχής, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια από την βουλγαρική εισβολή του 2016 στην ανατολική Μακεδονία, ενώ προγραμματίζονται εκδηλώσεις και διαλέξεις για τα επόμενα δύο χρόνια.

ΕΠΕΡΩΤΗΣΗ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ

Ο υπεύθυνος του Τομέα Πολιτισμού της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνος Π. Γκιουλέκας κατέθεσε, στις 18 Φεβρουαρίου 2016, Ερώτηση σχετική με την επιστροφή των κλαπέντων ιερών κειμηλίων και χειρογράφων από τις Ιερές Μονές Τιμίου Προδρόμου στις Σέρρες και Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας στο όρος Παγγαίο.

Ο βουλευτής είχε επισημάνει ότι «περίπου έναν αιώνα μετά την κλοπή και λεηλασία τους, θησαυροί ανεκτίμητης πνευματικής, θρησκευτικής, καλλιτεχνικής και υλικής αξίας παραμένουν στην Βουλγαρία. Μοναδικά χειρόγραφα και περγαμηνές της Ιεράς Μονής του Τιμίου Προδρόμου Σερρών βρίσκονται σήμερα στη βιβλιοθήκη του Κέντρου Σλάβο-Βυζαντινών Σπουδών Ivan Dujcev, κειμήλια, εικόνες σκεύη και χειροτεχνήματα της Ιεράς Μονής Παναγίας Εικοσιφοίνισσας – διαπιστωμένο ιδίοις όμμασι σε πρόσφατη επίσκεψη του ερωτώντος βουλευτή - κοσμούν το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο της Σόφιας και πολλά κλεμμένα κειμήλια και έγγραφα των ελληνικών Ιερών Μονών εμφανίζονται επί πολλά χρόνια σε συλλογές του εξωτερικού».

Ο κ. Γκιουλέκας έθεσε και το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης:

«Σήμερα, μετά από διεθνή συνέδρια και ημερίδες που οργανώθηκαν με θέμα ακριβώς τα κλεμμένα χειρόγραφα και κειμήλια των μοναστηριών της Ανατολικής Μακεδονίας και την πλήρη καταγραφή τους, η Βουλγαρία δεν μπορεί να προβάλλει καμία σοβαρή δικαιολογία για την μη επιστροφή τους.

Είναι ευνόητο ότι το θέμα της επιστροφής των κλεμμένων κειμηλίων είναι ιδιαίτερα σημαντικό αφού τα κειμήλια αποτελούν μέρος της εθνικής και πνευματικής κληρονομιάς του ελληνικού λαού και το θέμα παραμένει ανοιχτό στην ατζέντα των ελληνοβουλγαρικών σχέσεων επί δεκαετίες. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα και η Βουλγαρία είναι σύμμαχοι και εταίροι (σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ, εταίροι στην Ε.Ε. και σε λίγο συνεταίροι στη ζώνη του ευρώ), η γειτονική χώρα οφείλει να προχωρήσει στην επιστροφή των κλαπέντων, αφού η ελληνοβουλγαρική φιλία και συνεργασία πρέπει να εδράζονται σε ειλικρινείς σχέσεις που αποδεικνύονται εμπράκτως.

Εξάλλου, κάτι τέτοιο υπαγορεύεται από το διεθνές δίκαιο και τις διατάξεις της συνθήκης του Neuilly, που αποτελούν μια ξεκάθαρη επιταγή για την επιστροφή των κειμηλίων στον τόπο καταγωγής τους».

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ

Οι επισκέπτες αυτού του ιστότοπου γνωρίζουν πολύ καλά ότι η istorikimnimiέχει τεκμηριωμένη άποψη επί του θέματος και αυτή έχει εκφραστεί με βιβλία - ντοκουμέντα και δεκάδες άρθρα. Είχαμε καλέσει τους βουλευτές του Ελληνικού κοινοβουλίου να καταθέσουν πρόταση αναγνώρισης της γενοκτονίας του Μακεδονικού Ελληνισμού και να συμπεριληφθεί αυτή ρητά στις διατάξεις του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου για την ποινικοποίηση της άρνησης των γενοκτονιών των Ελλήνων:

http://booksonthesites.blogspot.gr/2015/12/2016.html

Αντί απαντήσεως, ο υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι γενοκτονία δεν είναι ούτε η γενοκτονία των Ποντίων(!) και ξεσήκωσε όλον τον ποντιακό Ελληνισμό στο πόδι. Η istorikimnimiδεν έχει καμία ψευδαίσθηση για το ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα, από το 1830 και εντεύθεν. Πρόκειται για κατευθυνόμενες πολιτικές, που έχουν οδηγήσει στο σημείο τα ελληνικά σχολεία να μην διδάσκουν ελληνική ιστορία και τις ελληνικές πόλεις να μην τιμούν τους νεκρούς τους. Υπέρτατη Ύβρις!

Την περίοδο 1916-1918, η Καβάλα έχασε 25.000 κατοίκους της από το συστηματικό λιμό και την ομηρία που επέβαλαν οι βουλγαρικές αρχές, και δεν υπάρχει ένα μνημείο για να τους θυμίζει. Τα ίδια και στις Σέρρες και στη Δράμα. Να τι είπε στην κατάθεσή του στη Διασυμμαχική Επιτροπή, ο αρχικτηνίατρος και μέλος της γαλλικής στρατιωτικής αποστολής JosephVigot, ο οποίος μπήκε στην Καβάλα λίγες ώρες μετά την εκκένωσή της από το βουλγαρικό στρατό:

«Έφθασα στην Καβάλα λίγο μετά την εκκένωση της πόλης από τους Βουλγάρους... στους δρόμους έβλεπε κανείς το αποκρουστικό θέαμα των σκελετωμένων και τρομοκρατημένων ανθρώπων, που δεν μπορούσαν να μετακινηθούν από την αδυναμία, γεγονός που έφερνε στη θύμηση τις σκελετωμένες φιγούρες από τους μεγάλους λιμούς στην Ινδία»!

Η ιστορική έρευνα για τη γενοκτονική πολιτική του βουλγαρικού κράτους εναντίον του Ελληνισμού της ανατολικής Μακεδονίας βρισκόταν πάντα εκτός ελληνικής βιβλιογραφίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η έκθεση της διασυμμαχικής επιτροπής, για τις βουλγαρικές θηριωδίες στην ανατολική Μακεδονία, έμεινε αμετάφραστη για 90 χρόνια, ενώ η μόνη βιβλιογραφική πηγή υπήρξε για δεκαετίες το βιβλίο με τις αναμνήσεις του Αλέξανδρου Ζάννα, για την παλιννόστηση των ομήρων από τα κάτεργα της Βουλγαρίας και των Σκοπίων. Η ανείπωτη τραγωδία 70.000 ανθρώπων παρέμεινε χαμένη στα σκόρπια έγγραφα των φακέλων του ιστορικού και διπλωματικού αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών.

Ο Νατάλης Εμμ. Πέτροβιτς, διασωθείς όμηρος από τα βουλγαρικά κάτεργα, έγραψε το 1971:  

«Σε καμμία ιστορία του νεώτερου Ελληνισμού δεν αναφέρονται το Γκόστιβαρ και το Κίτσεβο.

Σε καμμία εγκυκλοπαίδεια δεν αναγράφονται οι τοποθεσίες Γκόστιβαρ και Κίτσεβο ως τόποι ομαδικού μαρτυρίου των Ελλήνων ομήρων.

Οι Εβραίοι, μετά το τέλος του β΄παγκοσμίου πολέμου, στο Άουσβιτς και στο Νταχάου, τόπους ομαδικού μαρτυρίου των συμπατριωτών τους, εκτός από αναμνηστικά μνημεία ίδρυσαν και μουσεία, για να βλέπη ο κόσμος τα έργα των Ναζήδων, να αποτροπιάζεται και να καταλαμβάνεται από φρίκην.

Ομολογώ ότι θαυμάζω την καλοκαγαθία και την ανεξικακία των συμπατριωτών μας, αλλά και την αδιαφορία και του κράτους ακόμη. Μ’ αυτόν τον τρόπο σβήνουμε, απαλείφουμε, διαγράφουμε και βοηθούμε εμείς οι ίδιοι να λησμονηθούν οι φρικτές θηριωδίες των Βουλγάρων εγκληματιών πολέμου 1916-1917, «των Πρώσσων της Ανατολής». Γι’ αυτό ακριβώς οι ίδιοι τα επανέλαβαν κατά το 1941 χωρίς και πάλι να τιμωρηθούν». 

Όπως καταλαβαίνετε, η κολόνια του γραικυλισμού κρατά χρόνια και δεν είναι τωρινό φαινόμενο. Είχαμε γράψει στα «Προλογικά (2)» του βιβλίου «Η γενοκτονία του Ελληνισμού της Ανατολικής Μακεδονίας, κατά τη 2^η βουλγαρική κατοχή (1916-1918):

  «Για τη βραβευμένη …επίσημη ιστορία του ελληνικού έθνους, η βουλγάρικη κατοχή 1916-1918 στην ανατολική Μακεδονία είναι ένα ανύπαρκτο γεγονός. Η γενοκτονία του ελληνισμού των Σερρών, της Δράμας και της Καβάλας περνά φευγαλέα, ως υπόνοια μέσα από τις σελίδες της.

Η «επίσημη» ιστορία έχει να ασχοληθεί με άλλα «σοβαρότερα» θέματα, όπως η μυθοποίηση των ευνοουμένων της και η υποβάθμιση των εγκληματικών λαθών τους, το ρίξιμο του αναθέματος στους αντιπάλους της και η τερατοποίηση των απλών διαφωνιών τους».

Άλλωστε, ο «εθνάρχης» το ομολόγησε και το αιτιολόγησε κιόλας. MEACULPA:

 «Επίστευον, τότε,(Σ.Σ.:1913) εις την δυνατότητα της συστάσεως στη Βαλκανική, ομοσπονδίας, ως συνέπειαν της σταυροφορίας των Χριστιανικών κρατών της Βαλκανικής εναντίον της Τουρκίας. Ουδέν τίμημα δεν μου εφαίνετο υπερβολικόν προς επίτευξιν τοιούτου σκοπού. Εσκεπτόμην, ούτω, ότι, θυσιάζων εις την Βουλγαρίαν τον Ελληνισμόν της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης, παρείχον εις αυτήν τόσον ευρείαν ικανοποίησιν προς τα μέρη εκείνα, ώστε θα έπρεπε να φανή περισσότερον συνδιαλλακτική ως προς την Κεντρικήν και Δυτικήν Μακεδονίαν, ίνα καταστή δυνατή η ειρηνική διανομή ταύτης μεταξύ της Ελλάδος και της Σερβίας».

ΕΒΔΟΜΗΝΤΑ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΙ, για την CULPAτου Βενιζέλου.

το είδα