κυβέρνηση, από τον κόσμο του επιστήμης μέχρι τον χώρο του αθλητισμού, δεν υπάρχει πλέον πουθενά χώρος ελεύθερος που να μην έχουν επιβάλει την «μη ανοχή» κάθε σκέψης που δεν συμφωνεί μα την δική τους και την αστυνόμευση κάθε λόγου που δεν επαναλαμβάνει τον δικό τους. Δεν αισθάνονται μόνο την ανάγκη να υπαγορεύουν στους πάντες τι πρέπει να λένε και να σκέφτονται, αλλά προχωρούν σε στιγματισμό, εκφοβισμό, κατατρομοκράτηση, διαπόμπευση, κοινωνική και επαγγελματική απομόνωση, έως και εξόντωση, έχοντας media, κράτος και παρακράτος με το μέρος τους. Για αυτό είναι αμείλικτοι..
Μπορούν να διαμαρτύρονται για το ρατσισμό όλη την ώρα, αλλά είναι εκείνοι οι οποίοι δεν βλέπουν τίποτε άλλο, παρά το χρώμα του δέρματος. Δεν έχει σημασία αν ένα άτομο είναι έξυπνο, ικανό, χρήσιμο ή έχει ισχυρή θέληση. Αν είναι Λευκός το ξορκίζουν σαν είναι ο διάβολος. Η Λουπίτα Νιόνγκο κέρδισε το Όσκαρ και το μόνο που βγήκαν να πουν είναι ότι είναι «τόσο χαρούμενοι που μια ‘γυναίκα του χρώματος’ κέρδισε το βραβείο». Το αν η Lupita ήταν απίστευτα ταλαντούχα ή μάπα για σας δεν είχε σημασία. Όλοι εσείς οι μ….ες επικεντρωθήκατε στο ποιο ήταν το χρώμα του δέρματός της.
Μικραίνετε τον άνθρωπο και τον βλέπετε μόνο ως σεξουαλικότητα, φυλή ή φύλο, χωρίς να δίνετε δεκάρα για την πραγματική προσωπικότητα ή τον χαρακτήρα του.
Όποιον δεν είναι Λευκός τον πετάτε σε μια ενιαία κατηγορία, στην “POC”, δηλαδή ‘Person of Color’ (‘άνθρωπος του χρώματος’).
Ξέρετε πόσο γελοίο και προσβλητικό είναι να καλείτε κάποιον "χρώμα"; Γιατί είμαστε διαφορετικοί από τους ανθρώπους που είναι Λευκοί;
Ο ρατσισμός ενάντια στους λευκούς ανθρώπους δεν υπάρχει; Μπορεί όχι στη Δύση, αλλά σε άλλα μέρη του κόσμου. Οι Λευκοί δεν είναι η πλειοψηφία παντού. Νομίζετε ότι ο κόσμος γυρνάει γύρω από την Αμερική;
Πηγαίνετε στην Αφρική. Πηγαίνετε στη Μέση Ανατολή. Πηγαίνετε σε μέρη της Ασίας. Ανοίξτε κανένα βιβλίο ιστορίας. Λέτε τον ιρλανδικό λαό ‘POC’, επειδή είναι λευκοί σαν το χιόνι, επειδή δεν μπορείτε να δείτε το γεγονός ότι και οι λευκοί άνθρωποι έχουν καταπιεστεί μέσα στην ιστορία. Ρατσιστές μπορεί να υπάρχουν παντού. Ο Άραβας αφεντικό που μισεί τους Ασιάτες. Ο Μαύρος παππούς που δεν γουστάρει τους Μεξικάνους. Οι Λευκοί άνθρωποι δεν είναι ο Σατανάς μετενσαρκωμένος.
Και τέλος πάντων:
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να με αστυνομεύετε στο διαδίκτυο;
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα να αποφασίζετε ποιες λέξεις είναι αποδεκτές για να χρησιμοποιήσω ή όχι;
Ποιος σας έδωσε το δικαίωμα θεωρείτε «προβληματική» την άποψη ή την γραφή μου;
Σταματήστε να προσπαθείτε να ψάχνετε κάθε τηλεοπτική εκπομπή / τραγούδι / ταινία για να βρείτε κάτι που μπορεί να κρίνετε ως "προβληματικό".
Βγείτε έξω.
Πάρτε λίγο αέρα.
Ο τίτλος του βιβλίου αποτελεί τον πρώτο νόμο των SJWs: Λένε πάντα ψέματα. Αυτό είναι λογικό, λέει ο Beale, διότι έχουν μια κοσμοθεωρία που είναι δεδομένο ότι είναι ψέματα: Οι άνθρωποι είναι «ίσοι». Οι προφανείς διαφορές της ανθρώπινης φύσης, όπως η φυλή και το φύλο (“gender” όπως τους αρέσει να το αναφέρουν) είναι απλώς "κοινωνικές δομές". Δηλαδή τις έφτιαξε η κοινωνία (την οποία πρέπει να μετασχηματίσουν και να την κάνουν «προοδευτική» ώστε να ακολουθεί τις δικές τους νόρμες). Η ανισότητα είναι το αποτέλεσμα της κοινωνικής αδικίας. Η διαφορετικότητα είναι δύναμη. Ο μη-Λευκός, μη-αρσενικός και μη φυσιολογικός δεν ευθύνεται για τις αποτυχίες του. Αντίθετα, οι Λευκοί, ιδιαίτερα οι Λευκοί άνδρες, είναι υπαίτιοι για όλα τα «κακά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου