Ο Θανάσης που ήθελε να τον λένε Άρη, ήταν ότι ήταν. Δεν ζει πια. Το ίδιο και ο Ζαχαριάδης και ο Μπελογιάννης και ο Σιάντος και ο Ιωαννίδης. Οι πεθαμένοι δεν έχουν σημασία για το παρόν. Σημασία έχουν οι «σκηνοθέτες» του τότε, που σκηνοθετούν τη ζωή μας και σήμερα με άλλους πρωταγωνιστές.
Σήμερα στο κάστ, είναι ο Alexis Texas, η Τασία, οι Συριζοδίαιτοι, ο Πάνος Walker klp. Σημασία όμως έχει , να μην αντλούν αυτοί οι Θατσεροαριστεροί , οι σκηνοθέτες τους και οι «παραγωγοί», δύναμη από τους μύθους του παρελθόντος . Να μην κουβαλάνε τους βρυκόλακες στις πλατείες , παραμυθιάζοντας το μέλλον, δηλητηριάζοντας τα παιδιά, που θα πρέπει να διαβάσουν έγκαιρα τα μηνύματα των προτελευταίων ναυαγών διορθώνοντας τα λάθη, σβήνοντας τα ψέματα, και ονοματίζοντας σωστά, χωρίς ρομαντισμούς.
Το παρελθόν είναι διδακτικό, χωρίς τις αγιοποιήσεις.
Για αυτό επιμένω.
Όντως, δεν έχει σημασία για την καθημερινή μας
ζωή, αν ο Θανάσης που ήθελε να τον λένε Άρη ήταν γκέι.
Έχει σημασία να καταλάβουμε ποιοι ηταν εκείνοι οι άνθρωποι, τους οποίους χρηματοδότησαν οι Άγγλοι με τα λεφτά μας που τά έκλεψε ο εστεμμένος φελλός. Για αυτό επιμένω και επανέρχομαι. Για να φανεί η σκηνοθεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου