Θα αναφέρουμε μερικά αποσπάσματα από αυτό το έργο της ,τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί εξετάζουν με αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, τα προαναφερθέντα φαινόμενα:
«Η ''πολιτική ορθότητα'' αποτελεί την πιο ριζική μορφή πλύσης εγκεφάλου που οι κυβερνήτες επέβαλαν ποτέ στους υπηκόους τους. Η αντιστοιχία σκέψης-γλώσσας είναι, πράγματι, πρακτικά αυτόματη• η εισαγωγή μιας εννοιολογικής στρέβλωσης σε αυτήν την αντιστοιχία, σημαίνει ότι κατάσχουμε το φυσικό όργανο της ζωής στο οποίο έχει εναποτεθεί το ανθρώπινο είδος: την προσαρμογή του εγκεφαλικού λογικού συστήματος στην αντίληψη της πραγματικότητας κατά την γλωσσική διατύπωση των εννοιών, εμποδίζοντας έτσι και την οποιαδήποτε αλλαγή ή μετασχηματισμό.
Παράδειγμα: Εκείνο το άτομο μυρίζει άσχημα; Ναι, αλλά δεν μπορούμε να το πούμε, οπότε η φράση πρέπει να
σβηστεί την στιγμή που γεννιέται εγκεφαλικά, παρόλο που το οσφρητικό μήνυμα έφθασε στον εγκέφαλο μας και είναι ξεκάθαρο. Το αποτέλεσμα θα είναι ότι εμείς θα νοιώθουμε ενοχή για μία αντίληψη της πραγματικότητας, θα αισθανθούμε απογοητευμένοι, γιατί θα είμαστε μονοί με αυτήν την επίγνωση που αποσιωπήθηκε με την βία, και ταυτόχρονα, το άτομο που μυρίζει άσχημα θα συνεχίσει να μην πλένεται καταλήγοντας να βρωμίσει μία ολόκληρη κοινωνία που τώρα πλέον θα έχει παρατηθεί. »
Κατανοούμε λοιπόν, με αυτό το παράδειγμα, με ποιόν τρόπο τα διάφορα αριστερόστροφα ιδεολογήματα , επηρεάζουν τους νεύρο-φυσιολογικούς μηχανισμούς του ανθρώπου.
 |
| Cappella Sistina |
Όσον αφορά την μετανάστευση γραφεί:
«Η αμφιβολία ότι, πράγματι, κανένας δεν θα συλλέξει τα ίχνη της ύπαρξης μας (=του πολιτισμού μας) έγινε με το πέρασμα του χρόνου σχεδόν μία βεβαιότητα. Η Ευρώπη, ιδιαίτερα το πιο ελκυστικό, το πιο πλούσιο, το πιο ευάλωτο στις επιδρομές μέρος της (Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα, Γαλλία, Γερμανία) θα κατοικηθεί στην πλειοψηφία από μουσουλμάνους εξ αφρικής, οι οποίοι θα έχουν την ευχαρίστηση και το καθήκον να εξαλείψουν όλα αυτά που μας ανήκουν. Όταν πλέον θα είναι οι κυρίαρχοι της Ευρώπης, οι μουσουλμάνοι ''δικαίως'' θα καταστρέψουν την Ευρωπαϊκότητα, όπως συνέβη πάντα όταν ένας πολιτισμός εισέβαλε μέσα σε έναν άλλο.Πρώτες θα αφανιστούν οι εκκλησίες με όλα όσα περιέχουν. Έργα ζωγραφικής, αγάλματα, τοιχογραφίες, απαγορευμένα από την Παλαιά διαθήκη ως οποιαδήποτε ''αναπαράσταση'' ή ''εικόνα'', θα εξαφανιστούν μαζί με αυτές. Επίσης τα μουσεία, ο Τζιότο, ο Ραφαήλ…. Ο τρόπος ζωής των μουσουλμάνων, ρυθμισμένος από τους κανόνες που υπαγορεύτηκαν στην αρχαιότητα από τον Μωυσή στο λαό του, και που ο Μωάμεθ επιβεβαίωσε στο Κοράνι, το οποίο όντας ''ιερό'' πρέπει να τηρείται κατά γράμμα, θα εμποτίσει το ευρωπαϊκό περιβάλλον, σβήνοντας οποιοδήποτε ίχνος του δικού μας [περιβάλλοντος].»
Η Ida Magli συνεχίζει μιλώντας για την παρακμή του δυτικού πνεύματος:
«Η Ευρώπη έγινε θηλυκό• η ανικανότητα της να υπερασπίσει τον εαυτό της οφείλεται στην ολική απώλεια εκείνης της Πυγμής, που στο παρελθόν την καθιστούσε μία γεωγραφική-πολιτική-πολιτισμική οντότητα ''διεισδυτική'' στον υπόλοιπο κόσμο, και όχι ''διεισδυμένη'' από αυτόν. Όλα τα κοινωνικά και πολιτισμικά χαρακτηριστικά των 'Λευκών ' ως κατακτητών, αλλά και ως φορέων πολιτισμού, εξαφανίστηκαν.
Ο σχετικισμός (=όλες οι θρησκείες είναι ισότιμες) της Εκκλησίας (εννοεί του Οικουμενισμού) είναι ένα άλλο από τα στοιχεία της παρακμής. Οι κυβερνήτες, οι δημοσιογράφοι και ο ευρωπαϊκός κλήρος, σπρώχνουν κάθε ημέρα την ήπειρο τους στο να χάσει τα χαρακτηριστικά της, για να την ενοποιήσουν και να την ομολογοποιήσουν με τον υπόλοιπο κόσμο. Φυσικά αυτό σημαίνει ότι θέλουν το τέλος όχι μόνον του Χριστιανισμού, αλλά όλου του ευρωπαϊκού πολιτισμού, το τέλος των ''λευκών''…. δεν πρέπει να φοβόμαστε να προφέρουμε τον ορό ''λευκοί'': η αντικειμενικότητα στην γνώση είναι μία θετική αξία για όλους, όποιο και αν είναι το χρώμα του δέρματος τους. Είναι οι άνθρωποι που δημιούργησαν τους πολιτισμούς: εκείνος ο ευρωπαϊκός δημιουργήθηκε από λευκούς.»
Η ανθρωπολόγος , στις επόμενες σελίδες μας εξηγεί τον λόγο για τον οποίο οι πολιτισμικές και μορφολογικές διαφορές μεταξύ των λαών δεν είναι τυχαίες , αλλά είναι αλληλένδετες με την οργανική συνύπαρξη περισσότερων ατόμων εντός της ίδιας κοινωνικής ομάδας:
«Κατ’ αρχάς στο επικοινωνιακό επίπεδο• τονισμοί, διαμορφώσεις και αλλοιώσεις του φωνητικού ύφους, στους δυτικούς συμπίπτουν με ορισμένους σημασιολογικούς και συμπεριφοριστικούς κανόνες , στους οποίους είμαστε συνηθισμένοι από πάντα για τον λόγο ότι είμαστε δυτικοί. Και ακριβώς επειδή σε άλλα μέρη ισχύουν διαφορετικοί κανόνες, η πολυπολιτισμικότητα είναι καθαρή τρέλα. Περνώντας σε έναν διαφορετικό πολιτισμό, είναι προφανές ότι εάν ο συνομιλητής όσο περισσότερο θυμώνει τόσο περισσότερο χαμηλώνει την φωνή του, εμείς δεν θα αντιληφθούμε τον κίνδυνο. (Σημ. μετ. Πόσα πράγματα αγνοούν οι διάφορες ιδεολογίες). Πρόκειται για συμπεριφορές μη συνειδητές και αναγκαστικές, που υπάρχουν σε όλους τους λαούς, διαφορετικές από λαό σε λαό, τις οποίες κάθε άτομο ακολουθεί τόσο φυσικά, που δεν γνωρίζουμε μέχρι ποίου σημείου δεν πρόκειται για μία βιοπολιτισμική κληρονομιά. Θα ήταν σημαντικό να το ανακαλύψουμε…. αλλά είναι ακριβώς αυτό που οι δυτικοί κυβερνήτες δεν θέλουν: να υπάρχει η επιστημονική επιβεβαίωση για κάτι που όλοι, περισσότερο ή λιγότερο, διαισθάνονται: δηλαδή, ότι τα βασικά πολιτισμικά χαρακτηριστικά μπορούν να είναι, ή για να το πω καλυτέρα, είναι κληρονομικά.»
Βλέπουμε με πόσο σαφή τρόπο, η επιστημονική παρατήρηση γκρεμίζει όλες τις ανόητες αριστερόστροφες θεωρίες, και μας παρουσιάζει τις ανθρώπινες κοινωνίες όπως πραγματικά είναι.
Η Ida Magli καταλήγει: «είναι προφανές λοιπόν ότι, εάν δεν γνωρίζουμε τις σημασίες αυτών των συμπεριφορών, μπορούμε με ευκολία να οδηγηθούμε σε μεγάλα επικοινωνιακά λάθη .Η ολοένα και πιο μαζική παρουσία πολλών ξένων λαών, φορέων ''φωνητικών τόνων'' και ''μιμήσεων'' πολύ διαφορετικών από τις ευρωπαϊκές, και αντιλαμβανόμενες από τον καθένα στις σημασίες της αντίστοιχης γλώσσας ως 'επιθετικές', 'προσβλητικές', 'επικίνδυνες', 'ψυχρές', κλπ, συνέβαλε, με την πιο σιωπηρή και κρυφή μορφή, στην αμφιβολία, στην αβεβαιότητα, στον θρυμματισμό της εμπιστοσύνης στον εαυτό μας, και στον πολιτισμό μας. Και είναι το κλίμα της συνεχούς ανασφάλειας, αβεβαιότητας , συγκινησιακής δυστονίας προς ένα περιβάλλον που κάποτε αισθανόμαστε φιλικό, οικογενειακό και οικείο, ενώ τώρα το αισθανόμαστε ξένο, η απόδειξη γι΄ αυτό που μας κάνουν.»
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω!
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου