που φανερώνει την αλήθεια της ευρωπαϊκής πολιτικής με της "ομπρέλες διάσωσης": ιδιωτικές τράπεζες και οικονομική ελίτ "σώζονται" και πλουτίζουν εις βάρος των φορολογουμένων, ενώ η Δημοκρατία εξαφανίζεται.
Κατά το περασμένο έτος βρεθήκαμε να διαβάζουμε διάφορα ανθελληνικά δημοσιεύματα του γερμανικού τύπου (πχ. Focus, Bild) και δεν είναι περίεργο που κάποιοι ιδιοκτήτες ΜΜΕ προσπάθησαν να περάσουν την εντύπωση πως δύο έθνη, δύο λαοί, οι πολίτες της Ελλάδας και της Γερμανίας πέρασαν σε μια διαμάχη μεταξύ τους. Η αλήθεια είναι πως αυτή η ιδέα βοηθά απλώς κάποιους να κουκουλώνουν το γεγονός πως και οι δύο λαοί υποφέρουν κάτω από την ίδια ασφυκτική πίεση των τραπεζιτών... Μάλιστα η πρόσφατη παραμονή μου στη Γερμανία μου έδωσε τη δυνατότητα να συζητήσω με πολλούς Γερμανούς -διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων και ηλικιών- και να ανακαλύψω από πρώτο χέρι πως δε συμμερίζονται καθόλου τις τοποθετήσεις φυλλάδων τύπου Bild, που θέλουν τους Έλληνες να ευθύνονται για την κατάσταση στην Ελλάδα ή να εξοργίζονται για τη στήριξη της χώρας από Γερμανούς φορολογούμενους... (απόψεις που θέλουν να περάσουν διάφορες φτηνές φυλλάδες...). Τουναντίον, γνωρίζουν πολύ καλά πως οι τράπεζες και κάποιοι λίγοι ιδιώτες έστησαν ένα "ωραίο" κόλπο για να πλουτίσουν ακόμη περισσότερο εις βάρος όλων των λαών της Ευρώπης. Γνωρίζουν πολύ καλά πως η κρίση θα χτυπήσει και τη δική τους πόρτα... Μάλιστα ένας εξ αυτών είπε χαρακτηριστικά: "από μια πλευρά είστε τυχεροί γιατί θα είστε και οι πρώτοι που θα ορθοποδήσετε - εμάς μας περιμένουν όλα αυτά στο εγγύς μέλλον... και μάλλον θα είναι πολύ πιο δύσκολα".
Η αλήθεια είναι πως εξεπλάγην που οι Γερμανοί πολίτες είναι πολύ καλύτερα (εναλλακτικά) ενημερωμένοι για το τι πραγματικά συμβαίνει στην Ελλάδα, από ότι πολλοί Έλληνες που ακόμη περιμένουν διάσωση μέσω κομμάτων και "κολλητών" ενός συστήματος που
καταρρέει και καταστρέφει...
Όπως και να έχει, το ντοκιμαντέρ "Ποιός σώσει ποιον", αποτελεί άλλο ένα εργαλείο ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης, που δημιουργείται "από τη βάση": οι ίδιοι οι πολίτες που θέλουν να το δουν, είναι αυτοί που με δωρεές το χρηματοδοτούν.
Ποιές είναι οι αλήθειες που αναφέρονται?
Σε ελεύθερη μετάφραση από τη σελίδα www.wer-rettet-wen.org:
"Εμείς οι φορολογούμενοι δίνουμε 100δις στις τράπεζες της Ισπανίας, όμως οι μισοί Ισπανοί νέοι είναι άνεργοι. Από το 2008 σώζονται κατ΄αρχήν απειλούμενες οικονομίες και κατόπιν ολόκληρες χώρες. Οι πολιτικοί παίζουν ξανά και ξανά με νέες ομπρέλες διάσωσης δισεκατομμυρίων, ενώ στην καρδιά της Ευρώπης εργάζονται οι άνθρωποι ξανά για μισθούς πείνας. Σώζουν αλλά καμία σωτηρία δεν είναι ορατή.
Το φίλμ δείχνει ποιος είναι αυτός που πραγματικά σώζεται (με αυτές τις τακτικές): Ποτέ δεν αφορούσαν πραγματικά τη σωτηρία των Ελλήνων, των Ισπανών ή των Πορτογάλων. Μονίμως πρόκειται για την καλοπέραση αυτών που οικονομούν από αυτές τις κρίσεις: τις κατά τόπους υψηλού κινδύνου εμπλεκόμενες τράπεζες. Εμείς οι φορολογούμενοι και σε μειονεκτική κοινωνικά θέση πολίτες αντίθετα επιφορτιζόμαστε τα ρίσκα δισεκατομμυρίων (των τραπεζών)!
Οι φορολογούμενοι χρηματοδοτούν ιδιωτικές περιουσίες
Λέγεται πως η Ελλάδα έλαβε 240δις σε βοήθειες. Με αυτά σώθηκαν όμως μόνο οι ιδιωτικές τράπεζες, ασφαλιστικές και επενδυτικοί οίκοι. Σε αυτούς ανήκαν το 2009 σχεδόν όλα τα κρατικά ελληνικά ομόλογα. 2012 -τρία χρόνια αργότερα- αυτά τα χρέη μεταβιβάστηκαν σχεδόν εξολοκλήρου σε εμάς τους Ευρωπαίους φορολογούμενους! Με αυτό τον τρόπο έχουμε περίπου 300 δις περισσότερα χρέη, Με αυτό έγιναν πολλοί πλούσιοι Έλληνες πλουσιότεροι και παράλληλα προστατεύτηκαν τράπεζες, πλούσιοι ιδιώτες επενδυτές και αμοιβαία κεφάλαια υψηλού κινδύνου (Hedgefonds) από απώλειες. Από τις "βοήθειες" δισεκατομμυρίων των φορολογουμένων δημιουργήθηκαν ιδιωτικές περιουσίες. Ο κατά τ΄άλλα νεοφιλελεύθερος οικονομικός επιστήμων Hans-Werner Sinn υπολόγισε πως η συνέχιση της πολιτικής με τις "ομπρέλες διάσωσης" συμφέρει ασφαλώς τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και το 5% των πλουσιότερων ατόμων του κόσμου. Όμως ακόμη και τα ισχυρά κράτη της ΕΕ θα πρέπει να τρέμουν για τις συντάξεις. Ομώς... φτάνει που "ανθίζουν οι αγορές".
Η δύναμη των αγορών
Συνεχώς ακούμε πως οι αγορές έχουν άσχημη διάθεση, πως οι αγορές είναι απογοητευμένες. Οι αγορές (στην οικονομία) φαίνεται να αποτελούν μια ιδιαίτερη οντότητα, η οποία ανάλογα με τη διάθεση της θα πρέπει να διατηρηθεί. Τρεις εταιρίες αξιολόγησης κυριαρχούν (είναι πάνω από) τα κοινοβούλια της Ευρώπης. Οι ιδιοκτήτες τους είναι έμποροι με κρατικά ομόλογα και οι μεγαλύτερες επενδυτικές τράπεζες και Private Equity πολυεθνικές του κόσμου. Όταν γνέφουν με τον αντίχειρα προς τα κάτω τρέμουν ολόκληρα κράτη.
Πολλοί άνθρωποι νιώθουν πως κάτι δεν πάει καλά. Νιώθουν σαν να είναι παραδομένοι επειδή δεν κατανοούν το παιχνίδι των δισεκατομμυρίων. Ωστόσο η Δημοκρατία έχει μια ευκαιρία μπροστά στη δύναμη των αγορών, εάν οι πολίτες αρχίσουν να αναγνωρίζουν τα συμφέροντα τους στο "παιχνίδι των δις" και να διαβλέπουν τις βασικές δομές και μηχανισμούς του οικονομικού κεφαλαίου. Το φιλμ "ποιός σώζει ποιόν" θα αποτελεί ένα εργαλείο για το σκοπό αυτό."
Περισσότερα στη σελίδα http://www.wer-rettet-wen.org/index.php/de/
το είδα
<<< Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΥΔΡΑΡΓΥΡΟΥ ΤΩΝ Η.Ε ΕΞΑΙΡΕΙ ...ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Το νερό μας: Η σφαγή έχει ήδη αρχίσει - Βίντεο >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου