Η ισχύς του άρθρου 9, του νόμου 3984 (ΦΕΚ 150/27-6-2011) περί ‘Εικαζόμενης Συναίνεσης’ ξεκινά την 1η Ιουνίου 2013. Η εικαζόμενη συναίνεση, προβλέπεται από την ενσωμάτωση της κοινοτικής οδηγίας 2010/53/EΕ και ισχύει εδώ και χρόνια σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη όπως: Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Γαλλία, Εσθονία, Ισπανία, Ιταλία, Κροατία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ρουμανία, Σουηδία, Φινλανδία, Πολωνία, Ουγγαρία, χωρίς κανένα πρόβλημα, καθώς πάντοτε ενημερώνονται οι συγγενείς του εκλιπόντος για το ενδεχόμενο της δωρεάς οργάνων ως ρητά προβλέπεται στο ν.3984/11 άρθρο 9 παράγραφος 2. Άλλωστε και ο προηγούμενος νόμος 2737/99 είχε παρόμοια ρύθμιση.
Επισημαίνεται, ωστόσο, ότι το άρθρο 9 του ν. 3984/2011, τροποποιήθηκε, με το ν. 4075/ΦΕΚ 89/11.4.2012, ως εξής: «Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του σύμφωνα με την παράγραφο 3 και κατόπιν συναίνεσης της οικογένειάς του». Το σημείο αυτό, ωστόσο, οι συντάκτες των δυσφημιστικών άρθρων δεν φρόντισαν να το συμπεριλάβουν, έτσι ώστε να υπάρχει ξεκάθαρη και πλήρης ενημέρωση.
Υπογραμμίζεται, ότι ουδέποτε στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., που πραγματοποιούνται μεταμοσχεύσεις κάτω από ισχυρά νομικά πλαίσια και ανεξαρτήτως νομοθετημένου τρόπου συναίνεσης, δεν έχουν ληφθεί μοσχεύματα από αποβιώσαντα δότη, χωρίς τη συναίνεση της οικογένειάς του.
Ο ΕΟΜ διαβεβαιώνει κατηγορηματικά, εκπροσωπώντας τους εμπλεκόμενους ιατρούς και νοσηλευτές των ΜΕΘ και των Μονάδων Μεταμόσχευσης, ότι εθιμικά και
νομικά, η όλη διαδικασία λήψης οργάνων γινόταν, γίνεται και θα γίνεται πάντοτε συναινετικά. Καλύπτεται έτσι απόλυτα και διασφαλίζεται ότι η ελάχιστη διαφωνία ή άρνηση λαμβάνεται υπ’ όψη και καμία πράξη δεν λαμβάνει χώρα υποχρεωτικά. Δεν υπάρχει η παραμικρή περίπτωση λήψης οργάνων από αποβιώσαντα δότη, χωρίς την ενυπόγραφη συναίνεση των οικείων του.
Επιπλέον, με την ισχύ της Εικαζόμενης Συναίνεσης, διασφαλίζεται, μέσω της δυνατότητας «αρνητικής δήλωσης», η άρνηση του πολίτη να γίνει δότης οργάνων γεγονός, που με την ισχύουσα νομοθεσία της δηλούμενης συναίνεσης (κάρτα δωρητή), δεν διασφαλιζόταν, καθώς η δωρεά οργάνων του εκλιπόντος, επαφιόταν στην απόφαση της οικογένειας. Δηλαδή, σύμφωνα με το νέο νόμο, σε περίπτωση προϋπάρχουσας αρνητικής δήλωσης, ο εκλιπών δεν θα γίνει δότης οργάνων ακόμα και εάν η οικογένειά του το επιθυμεί.
Ο ΕΟΜ, καταλήγοντας, εκφράζει τη λύπη του, καθώς στο γενικότερο πλαίσιο «εκφοβισμού» του κοινού χρησιμοποιείται ως μέσο και ο θεσμός της Δωρεάς Οργάνων, ένας θεσμός που έχει ως βάση και απαραίτητη προϋπόθεση την κοινωνική συναίνεση.
Είναι μάλιστα ιδιαίτερα δυσάρεστο, να κυκλοφορούν, αβίαστα και απερίσκεπτα, τέτοιες ανακοινώσεις, οι οποίες έχουν ως αποτέλεσμα τον αποπροσανατολισμό του κοινού από τον ανιδιοτελή σκοπό της Δωρεάς Οργάνων, με τελικούς αποδέκτες τους πάσχοντες ασθενείς συνανθρώπους μας, οι οποίοι εναποθέτουν τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ποιότητα ζωής και υγείας στην ανεύρεση ενός μοσχεύματος.
Ο ΕΟΜ απευθυνόμενος στους Έλληνες πολίτες και στην ελληνική κοινωνία και υπερασπιζόμενος το δικαίωμα των ασθενών στη λυτρωτική γι’ αυτούς μεταμόσχευση, δηλώνει ότι η Δωρεά Οργάνων μετά το τέλος της ζωής αποτελεί και θα αποτελεί την ύψιστη μορφή εθελοντικής προσφοράς και αλτρουισμού, με μοναδικό κίνητρο την ανιδιοτέλεια, τον ανθρωπισμό και την αγάπη για τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
ΣΕΝΑΡΙΑ ΕΜΠΟΡΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΝ
Η λήψη οργάνων, με σκοπό την «εμπορία», όπως αυτή περιγράφεται σε ανώνυμες αναρτήσεις στο διαδίκτυο, ύστερα από απαγωγή ή εγκληματική ενέργεια, είναι πρακτικά και επιστημονικά αδύνατη και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί, υπό τις συνθήκες αυτές, να πραγματοποιηθεί μεταμόσχευση.
Διευκρινιστικά αναφέρουμε ότι ως «εμπόριο οργάνων» νοείται η αγοραπωλησία οργάνων, με την οικειοθελή παραχώρηση οργάνου από ζωντανό δότη, έναντι οικονομικού ανταλλάγματος. Η ενέργεια αυτή λαμβάνει χώρα σε κράτη, όπου το νομικό τους πλαίσιο δεν την απαγορεύει ρητά.
Στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν έχει υπάρξει ποτέ κρούσμα μεταμόσχευσης οργάνου προερχόμενου από εμπόριο οργάνων σώματος. Και αυτό διότι στη χώρα μας, οι μεταμοσχεύσεις είτε από ζώντα είτε από πτωματικό δότη πραγματοποιούνται μόνο σε μονάδες μεταμόσχευσης δημοσίων νοσοκομείων, υπό τον αυστηρό έλεγχο και την εποπτεία του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων και του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Οι μεταμοσχεύσεις πραγματοποιούνται μέσα από την συνεχή συνεργασία ενός δικτύου φορέων του Εθνικού Συστήματος Υγείας, όπου τα νοσοκομεία των δοτών, οι μονάδες μεταμόσχευσης των ληπτών, τα εργαστήρια που ελέγχουν την ιστοσυμβατότητα, η κατανομή με βάση την Εθνική Λίστα, και η μεταφορά των μοσχευμάτων με τη συνδρομή του ΕΚΑΒ, γίνονται υπό το συνεχή έλεγχο και συντονισμό του ΕΟΜ, που λειτουργεί επί 24ώρου βάσεως.
Στην Ελλάδα, όπως και στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εμπορία οργάνων είναι παράνομη. Όπως και στο προηγούμενο νομικό καθεστώς (ν.2737/99) απαγορευόταν κάθε συναλλαγή που αφορούσε στη δωρεά οργάνων και τη μεταμόσχευση και προβλέπονταν σχετικές ποινικές κυρώσεις, έτσι και στο νόμο 3984/11 (Α 150) προβλέπεται ρητά (άρθρο 5) όχι μόνον η απαγόρευση κάθε είδους οικονομικού ή άλλου ανταλλάγματος στο δότη ή στην οικογένειά του ή στο ιατρικό και λοιπό προσωπικό που συμμετέχει αλλά ακόμη και η γνωστοποίηση της ανάγκης ή της διαθεσιμότητας με σκοπό την ανταλλαγή.
Όλες αυτές οι νομικές ασφαλιστικές δικλείδες καθώς και οι απόλυτα ελεγχόμενες συνθήκες που απαιτούνται για την αφαίρεση και μια επιτυχή μεταμόσχευση, μετά βεβαιότητας αποκλείουν την εμπορία οργάνων ή οποιοδήποτε άλλο «σενάριο». Επιπλέον, η μεταμόσχευση αποτελεί μια ιδιαίτερα πολύπλοκη ιατρική πράξη, όπου απαιτείται άρτια επιστημονική γνώση πολλών ειδικοτήτων, χειρουργική εξειδίκευση και υψηλής ασφάλειας υλικοτεχνικές υποδομές για να πραγματοποιηθεί.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΑΡΝΗΤΙΚΗΣ ΔΗΛΩΣΗΣ
Ο Ε.Ο.Μ. συγκεντρώνει τις δηλώσεις των πολιτών που εκφράζουν την άρνησή τους με τη διαδικασία του άρθρου 9 παρ. 3, που προβλέπει έγγραφη δήλωση της άρνησης.Η «αρνητική δήλωση» η οποία μπορεί να έχει τη μορφή Υπεύθυνης Δήλωσης ή της απλής δήλωσης που θα βεβαιώνεται το γνήσιο της υπογραφής από αρμόδια αρχή, αποστέλλεται στον Ε.Ο.Μ. ταχυδρομικά ή με φαξ, πρωτοκολλείται και καταχωρείται σε σχετικό αρχείο.
Επισημαίνουμε, ότι στη δήλωση θα πρέπει να αναφέρεται ρητά η άρνηση (π.χ. «σε περίπτωση θανάτου δεν επιθυμώ να ληφθούν τα όργανά μου προς μεταμόσχευση») ενώ θα πρέπει να αναγράφονται τα εξής προσωπικά στοιχεία: Ονοματεπώνυμο, πατρώνυμο, αρ. δελτίου ταυτότητας / διαβατηρίου, ημερομηνία γέννησης, διεύθυνση κατοικίας με Τ.Κ. και τηλέφωνο επικοινωνίας
Τα ανήλικα τέκνα συμπεριλαμβάνονται στην υπεύθυνη δήλωση του ενός γονέα, με τα ονόματά τους και την ημερομηνία γέννησής τους.
Οι δηλώσεις θα πρέπει να αποστέλλονται :
Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων
Τμήμα Προώθησης Δωρεάς Ιστών & Οργάνων
Αν. Τσόχα 5, 11521 Αθήνα
Φαξ : 210 7255066
Μετά την έναρξη ισχύος του σχετικού άρθρου (1/6/2013), θα αρχίσουν να αποστέλλονται ταχυδρομικώς οι σχετικές βεβαιώσεις σε όποιον έχει εγγραφεί στο αρχείο Αρνήσεων.
Επισημαίνεται, ότι η δήλωση άρνησης δωρεάς οργάνων μετά θάνατον, δεν έχει συγκεκριμένη προθεσμία υποβολής, ούτε λήγει μετά το πέρας της 1ης Ιουνίου 2013, οπότε και θα αρχίσει ισχύς άρθρου 9, του νόμου 3984 (ΦΕΚ 150/27-6-2011) περί ‘Εικαζόμενης Συναίνεσης’.
Είναι αυτονόητο ότι, οποιαδήποτε στιγμή κάποιος πολίτης το επιθυμεί, ακόμα και μετά τον Ιούνιο του 2013, θα μπορεί να δηλώνει την άρνησή του στην μετά θάνατον δωρεά οργάνων.
http://www.eom.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=297:αποκατασταση-παραπληροφορησησ-σχετικα-με-την-εικαζομενη-συναινεση&Itemid=144&lang=el
Σύντομη απάντηση
Λέει η ανακοίνωση :“Υπογραμμίζεται, ότι ουδέποτε στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες της Ε.Ε., που πραγματοποιούνται μεταμοσχεύσεις κάτω από ισχυρά νομικά πλαίσια και ανεξαρτήτως νομοθετημένου τρόπου συναίνεσης, δεν έχουν ληφθεί μοσχεύματα από αποβιώσαντα δότη, χωρίς τη συναίνεση της οικογένειάς του.”
ΝΑΙ επειδή δεν πρόλαβε να τεθεί σε εφαρμογή ο ελληνικός νόμος. Συγκεκριμένα, μετά την ενσωμάτωση του σχετικού νόμου σε καταγγελία στην Χάγη στις 2 Μαρτίου 2012 και την άμεση διάδοση στο διαδίκτυο , η κυβέρνηση έσπευσε και το τροποποίησε στις 11 Απριλίου 2012 προσθέτοντας την διάταξη περί συναίνεσης της οικογένειας του “νεκρού”. Αυτό βέβαια δεν εξασφαλίζει την “κοινωνική συναίνεση ” για την οποία μιλάει ο ΕΟΜ, καθώς η κοινωνία όχι μόνο ότι ποτέ δεν ερωτήθηκε αλλά ούτε καν ενημερώθηκε για το σχετικό νόμο. Στα “μουλωχτά” ψηφίστηκε, στα “μουλωχτά” τροποποιήθηκε.
Ενδεικτικές αναρτήσεις που έγιναν πριν τη τροποποίηση του νόμου για την οποία κανένας δεν μας ενημέρωσε. Κάθε άλλο μάλιστα : στην τηλεόραση και άλλα ΜΜΕ το μόνο που μέχρι σήμερα ακούμε είναι “κάντε αίτηση δωρητού οργάνων” ” αποκτήστε την κάρτα δωρητή οργάνων ” κλπ ….
http://attikanea.blogspot.gr/2012/03/blog-post_557.html
http://www.triklopodia.gr/p/triklopodia-com.html#http://
www.triklopodia.com/2012/03/dorites-organon-kai-i-athroa.html
http://aienaristeyein.com/2012/03/11/human_organs/
http://koukfamily.blogspot.gr/2012/03/blog-post_1329.html
http://www.ramnousia.com/2012/03/blog-post_1886.html#.UQfMJaVWFtp
http://1greek.wordpress.com/2012/03/11/αναγκαστικοι-δοτεσ-και-οχι-δωρητεσ-ορ/
Περιττό να πούμε ότι η όποια δωρεά μπορεί να γίνει μόνο από τον ιδιοκτήτη του αντικειμένου και όχι από την οικογένειά του. Στην περίπτωσή μας, όπως κανείς δεν μπορεί να χαρίσει το σπίτι μου εάν δεν του το άφησα εγώ και δεν έκανε πρώτα αποδοχή της κληρονομίας με την πληρωμή των αντίστοιχων φόρων, δεν μπορεί να χαρίσει ούτε τα όργανα μου εάν δεχτούμε βέβαια ότι το σώμα του εγκεφαλικά νεκρού (και κατά τα άλλα ζωντανού ανθρώπου) είναι πράγμα και ότι κάποιο φυσικό ή νομικό πρόσωπο ασκεί κυριότητα επ’ αυτών.
Δείτε τώρα ένα απόσπασμα από κείμενο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και ενόχλησε τον ΕΟΜ παρότι οι σχετικές καταγγελίες δεν αφορούσαν αυτόν αλλά την κυβέρνηση Παπανδρέου, την νομοθεσία και τον τρόπο που ο νόμος ψηφίσθηκε :
“Τον Ιούνιο του 2011, ως επίδειξη απόλυτης δύναμης και παράδειγμα καταχρηστικής άσκησης της εξουσίας, εν αγνοία της κοινωνίας και εναντίον της γνωστής αντίθετης βούλησής της (βλπ στατιστικές), η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφάσισε να γίνουν όλοι οι ” θανόντες” δότες οργάνων και οι γιατροί να υπογράφουν αμέσως πιστοποιητικό θανάτου σε περίπτωση εγκεφαλικής νέκρωσης, έτσι ώστε να προχωρήσει τάχιστα η διαδικασία λήψεως οργάνων αν δεν υπάρχει αντίθετη σχετική αίτηση του ασθενή, με γνήσιο της υπογραφής. Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι ο κόσμος δεν ενημερώθηκε για το σχετικό νόμο το οποίο μάλιστα αντίκειται στις θρησκευτικές, φιλοσοφικές ή/και πολιτιστικές παραδόσεις του, αυτονόητο είναι ότι κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί αν το επιθυμεί, και έτσι, ουσιαστικά, τα ανθρώπινα όργανα περνούν νομοθετικά στη κυριότητα του κράτους, που μπορεί να τα διαθέσει και να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει. Επίσης, δεδομένου ότι η διαδικασία εναντίωσης είναι περίπλοκη και αμφισβητούμενη, ότι το δικαίωμα λήψης οργάνων παραχωρήθηκε σε ιδιώτες, ότι επιτρέπεται μεταμόσχευση οργάνων από ζώντες σε άτομα με τα οποία έχουν «συναισθηματικό δεσμό», ότι η φτώχεια θερίζει και ότι το ελληνικό σύστημα υγείας είναι υπό διάλυση, είναι σίγουρο ότι αυτή η νομοθεσία θα μετατρέψει την Ελλάδα σε αποθήκη διαθέσιμων ανθρωπίνων ανταλλακτικών.Πολύ απλά η μεταναστευτική πολιτική την έκανε αποθήκη ανθρώπινων ψιχών, ενώ η “μεταμοσχεύτικη” πολιτική θα την κάνει και αποθήκη ανθρώπινων οργάνων . Τρίβουν τα χέρια τους οι λαθρέμποροι αλλά πρέπει να περιμένουν λίγο ακόμα καθώς η νομοθεσία θα μπει σε ισχύ από τον Ιούνιο του 2013.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ :
Απόσπασμα από την καταγγελία Σαλεμή στην Χάγη:
“Α4. ΠΡΟΣΘΕΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑΣ
…. Ο πρώτος νόμος που θέτω υπόψιν σας είναι ο νόμος 3984/ΦΕΚ 150/Α/27.06.2011 της κυβέρνησης Παπανδρέου, με τον οποίο ρυθμίζονται οι γενικές αρχές και οι προϋποθέσεις αφαίρεσης οργάνων από ζώντες και θανόντες ανθρώπους με σκοπό τη μεταμόσχευση στο ανθρώπινο σώμα.Βάσει του νόμου αυτού, από το 2013 και εν αγνοία της πλειοψηφίας των πολιτών, η Ελλάδα μετατρέπεται ουσιαστικά σε τροφοδότη χώρα οργάνων και ανθρωπίνων ιστών για όλο τον πλανήτη. Θα είμαστε δηλαδή το παγκόσμιο φυτώριο ανθρωπίνων οργάνων και ιστών.
Γιατί;
Μέχρι τώρα, τα πράγματα είχαν ως εξής :
- λήψη οργάνων γινόταν από όσους είχαν εκφράσει γραπτώς την επιθυμία τους αυτή στον ΕΟΜ ( Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων) ή όταν υπήρχε η συγκατάθεση των συγγενών για την αφαίρεση και δωρεά οργάνων προς µεταµόσχευση.
- Αποκλειστική αρμοδιότητα για την αφαίρεση οργάνων είχε ο ΕΟΜ, όπως συμβαίνει άλλωστε και διεθνώς .
Συνεπώς, όσοι επιθυμούσαν να είναι δωρητές οργάνων σώματος το έκαναν ελεύθερα με γραπτή δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Αυτό διασφάλιζε άριστα την επιθυμία και την ελεύθερη βούληση τους, αλλά και τη διαδικασία.
Βάσει του καινούργιου νόμου:
α. Η αφαίρεση οργάνων πραγματοποιείται από «Οργανισμούς Αφαίρεσης», που είναι νοσοκομεία Ν.Π.Δ.Δ. ή Ν.Π.Ι.Δ. κοινωφελούς και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ή ιδιωτικές κλινικές, που έχουν λάβει τη σχετική άδεια. Παραχωρείται έτσι, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, δικαίωμα αφαίρεσης οργάνων σε τρίτους, οι οποίοι μάλιστα εργάζονται στον ιδιωτικό τομέα. Όπως είπα πιο πάνω, η αφαίρεση οργάνων διεθνώς γίνεται από τις ομάδες των μεταμοσχευτικών κέντρων και όχι από ιδιώτες.
β. Η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο θανόν πρόσωπο πραγµατοποιείται, εφόσον όσο ζούσε δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του. Γίνεται δηλαδή βάσει εικαζόμενης συναίνεσής του.
γ . Θανόν (πτώμα), θεωρείται πια και ο εγκεφαλικά νεκρός άνθρωπος και έτσι είναι υποχρεωτική από 01. 06. 2013 και η αφαίρεση οργάνων ενηλίκων – εγκεφαλικά νεκρών, εκτός εάν είχαν δηλώσει την αντίθεσή τους εγγράφως στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, εάν υπάρχει πιστοποιητικό του γνήσιου της υπογραφής τους και αν αυτό φτάσει έγκαιρα στα χέρια όσων έχουν εξουσιοδότηση για την λήψη οργάνων.
Σύμφωνα με όλα τα προαναφερόμενα :
- η διάταξη περί της ” εικαζόμενης συναίνεσης” ανοίγει τους ασκούς του Αίολου καθώς : καταστρατηγεί την ελεύθερη βούλησή μας, υποβιβάζει τις ανθρώπινες αξίες, μετατρέπει σε πράγμα τον άνθρωπο και τα όργανά του, υποβιβάζει την έννοια του εθελοντισμού, δημιουργεί κινδύνους για τον πληθυσμό, βάζει σε δοκιμασία τη σχέση ασθενούς και ιατρού, αγνοεί τη θέση των συγγενών του θανόντος και την ιστορική και θρησκευτική παράδοση που αποδίδουν ιδιαίτερο σεβασμό στο νεκρό.
- η ταύτιση της εγκεφαλικής νέκρωσης με το βιολογικό θάνατο, εκτός των προαναφερόμενων, νομιμοποιεί εμμέσως πλην σαφώς και την ευθανασία, επειδή η λήψη ζωτικού μοσχεύματος από εγκεφαλικά νεκρό δότη, προκαλεί τον βιολογικό θάνατό του. Για το λόγο αυτό όμως, και επειδή η σχετική πράξη μπορεί πια να γίνει χωρίς αίτημα και χωρίς καμία προϋπόθεση, νομιμοποιείται όχι μόνο η ευθανασία αλλά και ο φόνος. Αναρωτιέμαι κιόλας πόσοι ασθενείς από εδώ και πέρα κινδυνεύουν να κηρυχτούν εγκεφαλικά νεκροί από διάφορους ασυνείδητους ; Δεν θέλω να επεκταθώ άλλο στις μακάβριες συνέπειες που ο νόμος μπορεί να έχει, για να μην δώσω και ιδέες. Παντός σημασία έχει ότι τίποτα δεν πάει χαμένο από έναν άνθρωπο, μία που δεν είναι μόνο τα ζωτικά όργανα αλλά όλα τα όργανα ( το μεγαλύτερο είναι το δέρμα …) , οι ιστοί και τα κύτταρα, τα οποία ως μέρος του οργάνου ταυτίζονται με αυτό.
Διαβάστε την συνέχεια εδω και δείτε πιο κάτω (στα σχόλια) ολόκληρο το κείμενο που στάλθηκε στην Χάγη αναφορικά με την αλλαγή της νομοθεσίας περί της δωρεάς οργάνων.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΡΑΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ;;
Χριστίνα Σαλεμή
Σχετικά με το θέμα :
Μεταμοσχεύσεις
Η δωρεά οργάνων από «Συναισθηματικά συνδεόμενους», η «εικαζόμενη συναίνεση» και η αφαίρεση οργάνων σε ιδιωτικές κλινικές, ανοίγει τις πόρτες στο trafficking ανθρωπίνων οργάνων
και όλα τα σχόλια της παρούσας ανάρτησης
το είδα
<<< Σχόλιο στην ανακοίνωση του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ)
ΓΝΩΡΙΣΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΘΕΙΣ ΤΙΣ ΑΔΥΝΑΜΙΕΣ ΤΟΥ ! >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου