Σχόλιο από Οι μάσκες πέφτουν :
Το τρίτο μέρος από ένα άρθρο που αν και μακροσκελές αξίζει να διαβαστεί γιατί αναλύει και διαφωτίζει το θέμα από όλες τίς πλευρές, διαλύοντας τούς μύθους τής προπαγάνδας.
ΜΕΡΟΣ 3Ο
Το τρίτο μέρος από ένα άρθρο που αν και μακροσκελές αξίζει να διαβαστεί γιατί αναλύει και διαφωτίζει το θέμα από όλες τίς πλευρές, διαλύοντας τούς μύθους τής προπαγάνδας.
ΜΕΡΟΣ 3Ο
Κεφάλαιο Ε’
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΠΑΤΕΣ
Ε1. ΓΕΝΙΚΑ
α) Βάσει τού ισχύοντος νόμου 3838/10 του ΠΑΣΟΚ περί ιθαγένειας, από την στιγμή που γεννιέται στήν Ελλάδα ένα παιδί, μπορεί να αποκτήσει άμεσα την ελληνική ιθαγένεια, υπό διάφορες μεμονωμένες προϋποθέσεις, πχ. μία από αυτές είναι να μην μπορεί να πάρει την ιθαγένεια της χώρας των αλλοδαπών γονέων του, εφ’ όσον έχει πάρει την ελληνική.
Προφανώς μια τέτοια άποψη θεωρεί ότι η γέννηση σε μία χώρα είναι θεϊκό σημάδι, για το οποίο οι σοφοί από το μαντείο, έδωσαν την ερμηνεία ότι είναι πηγή δικαιώματος συνιδιοκτησίας επί της χώρας. Έτσι αν μία ετοιμόγεννη γυναίκα επιβαίνει σε διερχόμενο αεροπλάνο και λόγω κακοκαιρίας αναγκαστεί να προσγειωθεί στήν Ελλάδα και ξεκινήσει εκεί ο τοκετός, τότε το θεϊκό χέρι θα έχει δείξει την Ελλάδα. Αν η κακοκαιρία ξέσπαγε λίγο αργότερα, τότε η υπόδειξη θα αφορούσε ίσως την Ιταλία, που δεν θα είχε παρά να αποδεχθεί την θεία βούληση!
β) Ένας σχολιαστής του άρθρου του κ. Κατσανέβα έγραψε:
“Δηλαδη τι μας λετε να κανουμε;
Να παμε ολοι με τη Χρυση Αυγη;”
Το ερώτημα αυτό δείχνει ότι μία αντιεποικιστική θέση συνδέεται συνειρμικά με τήν Χρυσή Αυγή και έτσι στιγματίζεται αυτή η θέση και γίνεται πολύ λιγότερο πειστική. Αυτό είναι το ουσιαστικό πολιτικό αποτέλεσμα τής δράσης τέτοιου είδους ομάδων και κομμάτων:
Η ΑΔΙΟΡΑΤΗ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ.
Την ιδέα πού θέλουμε να συκοφαντήσουμε, την συνδέουμε με κάτι ευρέως ανυπόληπτο, όπως ο ναζισμός ή οι σκόπιμες επιθέσεις σε μετανάστες, μέσω μιάς διατεταγμένης οργάνωσης.
Γενικώτερα, ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΜΕΘΟΔΟ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝΤΑΙ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΜΕΡΙΜΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΑ. Αυτής της κατηγορίας τα θέματα τα υποστηρίζουν ΕΜΦΑΝΩΣ ΑΝΥΠΟΛΗΠΤΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΑ και μέσω αυτών ΧΕΙΡΑΓΩΓΕΙΤΑΙ η κρίση των πολιτών, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΝ.
Η ανυποληψία αυτή μεθοδεύεται είτε μέσω ομάδων ναζιστικού προφίλ, είτε μέσω κομμάτων ανέντιμης πατριδοκαπηλίας, αντιφατικών δηλώσεων και αναιρέσεων, καθώς και με άλλους ανάλογους τρόπους.
Έτσι οι (υποτιθέμενοι) υπέρμαχοι της σκληρής μεταναστευτικής πολιτικής, μπορεί να εμφανίζονται βασιλικώτεροι του βασιλέως υποστηρίζοντας απόψεις προς την αντίθετη κατεύθυνση. Διότι η διγλωσσία και η πατριδοκαπηλία, είναι χρήσιμες πολιτικές αρετές!
Το αποτέλεσμα κυμαίνεται από σπορά αμφιβολίας και σύγχυσης, έως απαξίωση αυτών των ιδεών πού οι κάπηλοι έχουν αποστολή να τις αποδυναμώνουν.
Το κέρδος για αυτούς είναι διπλό. Όσοι πιστέψουν ότι αυτοί είναι ειλικρινείς εκπρόσωποι αυτών των ιδεών και όχι επιδοτούμενες πολιτικές δυνάμεις, αυτοί θα τους ψηφίσουν.
Έτσι θα δώσουν την εξουσία σε ανέντιμους, οι οποίοι φυσικά θα καταπατήσουν στην πράξη τις δεσμεύσεις τους, με τις πιο προκλητικές και παραπλανητικές δικαιολογίες.
(Η θεραπεία βέβαια ενός τέτοιου πολιτειακού προβλήματος είναι η πλήρης κατάργηση κάθε ασυλίας και η δυνατότητα καθαίρεσης της κυβέρνησης με λαϊκή πρωτοβουλία με δημοψήφισμα, με ενισχυμένη πλειοψηφία, ή
άλλες συνταγματικές πρόνοιες.)
άλλες συνταγματικές πρόνοιες.)
Ε2. Η ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ «ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ» ΣΤΕΝΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗ
Η μεταναστευτική πολιτική της Ν.Δ είναι εξ ίσου εγκληματική με του ΠΑΣΟΚ. Προσπαθεί να εμφανιστεί, κρυβόμενη πίσω από το δάχτυλό της, ως πολιτική της σωφροσύνης και ως το αντίπαλο δέος της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.
Η αλήθεια είναι βέβαια τελείως διαφορετική. Είναι συνέταιροι σε όλα τα επίπεδα και δεν είναι οι μόνοι στήν παρέα…
Όσον αφορά τα έργα της ΝΔ. να θυμίσουμε ότι:
… ο ίδιος ο Προκόπης Παυλόπουλος από το βήμα της Βουλής στηλίτευε τις εκ των υστέρων νομιμοποιήσεις παρανόμων μεταναστών στις οποίες προχωρούσε το ΠΑΣΟΚ (δείτε Πρακτικά της Βουλής, 9/1/2003) μόνο και μόνο για να τις εφαρμόσει και ο ίδιος όταν έγινε υπουργός!
Στήν ομιλία του κ. Σαμαρά στην εκδήλωση της Γραμματείας Μεταναστευτικής Πολιτικής της ΝΔ στις 5/7/10
εκτέθηκαν οι απόψεις της Ν.Δ επί του θέματος.
Σύμφωνα με αυτές τις απόψεις, εκφρασμένες με τόσο προπαγανδιστικά μελετημένο τρόπο, δηλώνονται οι ακόλουθες κενολογίες:
« Θέση πρώτη: Δεν είναι ίδιο το μεταναστευτικό πρόβλημα σε όλες τις κοινωνίες και σε όλες τις εποχές.»
(σωστή η αφετηρία),
για να καταλήξει όμως λίγο πιο κάτω:
«Σε όλες τις περιπτώσεις» (δηλ. των με εθνικό κορμο- ευρωπαϊκών κρατών ή των υπερπόντιων εξ αρχής δημιουργημένων από μετανάστες- Αμερική- Καναδάς- Αυστραλία) «το κύριο πρόβλημα είναι, κάθε φορά, πώς ενσωματώνουν τους μετανάστες στην κοινωνία.»
Το κύριο πρόβλημα της Ν.Δ ίσως να είναι αυτό.
Το ουσιαστικό όμως πρόβλημα που είναι και το κύριο, είναι ΑΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΟ ΝΑ ΕΝΣΩΜΑΤΩΘΟΥΝ, ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ, ΟΠΩΣ ΠΟΝΗΡΑ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΤΑΙ, ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΓΚΕΤΟΠΟΙΗΘΟΥΝ, ΑΛΛΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΑΠΕΛΑΘΟΥΝ.
Στην συνέχεια αναλύεται με σπουδή ένα πρόβλημα, πού μοιάζει με το πρόβλημα του πώς να εκπαιδεύσεις έναν αλκοολικό, προκειμένου να σταδιοδρομήσει ως δοκιμαστής κρασιών. Δηλαδή πώς θα αναμίξεις όλες τις φυλές και τις θρησκείες, χωρίς μάλιστα κανένα τερματικό όριο, όπου σημειωτέον, μεταξύ τους έχουν ιστορικά εγγενείς αντιπαλότητες, καθώς και πολύ μεγαλύτερο κατά περίπτωση δείκτη γεννητικότητας. Και πώς να το κάνεις αυτό ΣΕ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΘΥΜΑ, πού θα το διαλύσεις, ενώ επιδιώκεις δήθεν μία θεσπέσια, ειρηνική κοινωνία αγαπημένων κοινοτήτων πού ισορροπούνε γλυκά, μεταξύ της πολιτιστικής τους ιδιαιτερότητας και της συλλογικής τους ταυτότητας, πού τόσο άδολα θα λατρέψουν!
Πιο κάτω αναφέρει:
«… οι μετανάστες που εγκαθίστανται σε μια χώρα πρέπει να σέβονται τις βασικές αρχές της χώρας αυτής.»
Το ερώτημα πού τίθεται, άλλά επ΄ ουδενί δεν τίθεται από την Ν.Δ και όλους τους φιλοεποικιστές, είναι το εξής:
Ποιος καθορίζει τις βασικές αρχές της χώρας; Η απάντηση είναι προφανής:
Τις καθορίζει η επικρατούσα βούληση, δηλαδή η βούληση της πλειονότητας. Και αν η πλειονότητα καταλήξει να είναι για παράδειγμα μουσουλμανική, με δική της πλειοψηφούσα κυβέρνηση, τότε η βασική αρχή αυτής της χώρας, δημοκρατικά, θα είναι η Σαρία (μουσουλμανικό δίκαιο του Κορανίου). Τότε προφανώς οι Έλληνες, όσοι θα έχουν απομείνει, θα πρέπει να σέβονται την Σαρία ως βασική αρχή αυτής της χώρας! Ή την οποιανδήποτε άλλη βασική αρχή, του οποιουδήποτε άλλου έποικου έχει το πληθυσμιακό προβάδισμα. Και είς ανώτερα.
Όλη η διαφορά της Ν.Δ , με το ΠΑΣΟΚ, βασικά εντοπίζεται στο ότι θέλει η ιθαγένεια να δίδεται μετά την ηλικία των 18 και κατόπιν 9χρονης σχολικής φοίτησης.
Βέβαια, θα μπορεί να δοθεί , έστω και σταδιακά με τον ρυθμό που προκρίνει η Ν.Δ, σε ακόμα 10 ή 20 εκατομμύρια ή όσα εκατομμύρια έποικους ήθελε προκύψει. Αρκεί να περάσουν από 9ετή εκπαίδευση και να σέβονται και τις αρχές του κράτους, όπως αυτές με τον καιρό, «δημοκρατικά», θα διαμορφωθούν, πχ την αρχή της Σαρίας.
Όσον αφορά βέβαια την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, αξίζει να τονιστεί ότι αυτή δεν μετατρέπει κανέναν αλλοδαπό σε Έλληνα.
Διότι με αυτήν την λογική, ένας Κινέζος πού σπούδασε στήν Αγγλία αγγλική φιλολογία και ιστορία, θα πρέπει να έχει γίνει Άγγλος. Εάν σπούδασε στήν Ελλάδα ελληνική φιλολογία και ιστορία (με πολύ καλύτερη βέβαια κατάρτιση από έναν απόφοιτο λυκείου, πόσο μάλλον από έναν 9χρονης φοίτησης απόφοιτο γυμνασίου), θα πρέπει να έχει γίνει Έλληνας. Αν τέλος τα έχει σπουδάσει και τα δύο, θα έχει γίνει ένας Κινέζος Αγγλοέλληνας…
Το άτοπο είναι προφανές.
Πολλοί φιλέλληνες, λάτρεις και βαθείς γνώστες του ελληνικού πολιτισμού, κατανοούν το αυτονόητο, ότι είναι ακριβώς αυτό, φιλέλληνες και όχι Έλληνες.
Επίσης δεν λείπουν τα ιστορικά παραδείγματα ανθρώπων με σοβαρές σπουδές στον ελληνικό πολιτισμό, οι οποίοι ήταν φανατικοί ανθέλληνες.
Ή μήπως με την 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση θα γαλουχηθούν στα νάματα των ελληνικών ιδεωδών, που τόσο πιστά ως γνωστόν, τα υπηρετούν οι κυβερνήσεις που επιδιώκουν με λύσσα να καταργήσουν κάθε ελληνικότητα από την παιδεία, υπέρ της πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης;
Μήπως πάλι η απόλυτη εγγύηση ελληνικότητας θα είναι η υπεύθυνη δήλωση πού θα συνοδεύει την αίτηση ιθαγένειας του έποικου, ότι θα σεβαστεί τον ελληνικό πολιτισμό, την πολιτεία και τους νόμους;
Όταν αυτός ο έποικος θα ψηφίζει υπέρ της απόσχισης της Θράκης ή της Ηπείρου, θα τον κυνηγάνε ανεμίζοντας την υπεύθυνη δήλωσή του, για να τον μαλώσουν, διότι δεν συνάδει η ψήφος του με το πνεύμα της υπεύθυνης δήλωσής του ;!!
Τόση λοιπόν φλυαρία για αυτήν την διαφορά, την άνευ ουσίας, δηλ. την απόκτηση ιθαγένειας όχι πρίν τα 18. ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΜΑΤΑ ΝΑ ΔΟΘΕΙ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ, ΠΑΛΙ ΣΤΑ 18 ΘΑ ΑΣΚΗΘΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΨΗΦΟΥ.
Ενώ δεν διαφοροποιείται καθόλου στα απαιτούμενα χρόνια για την απόκτηση ιθαγένειας ενός νομιμοποιημένου έποικου (με άδεια παραμονής).
Πόσα εκατομμύρια έποικοι θα προκύψουν άραγε προς «ενσωμάτωση» και «ελληνοποίηση»;
Θα τους έχει καλέσει να έρθουν το Ελληνικό κράτος; Προφανώς όχι. Αντιθέτως θα έρθουν και ήδη έρχονται, από μόνοι τους. Άρα η δήθεν πολύ υψηλής ποιότητας μεταναστευτική αυτή πολιτική καθορίζεται βασικά από τις ορέξεις των εποίκων ή όσων τους φέρνουν (με μαέστρο την Νέα Τάξη), τους οποίους αυτή η πολιτική αναλαμβάνει, σαν υπηρέτης τους, να τους «ενσωματώσει» σε βάρος των Ελλήνων. Και επαίρεται γι αυτό…
Πιο κάτω αναφέρει:
«Η ενσωμάτωση είναι το καλύτερο αντίδοτο του ρατσισμού. Το μόνο αντίδοτο του ρατσισμού.»
Όποιος δε επιθυμεί λοιπόν τον εποικισμό της πατρίδας του, βαφτίζεται ρατσιστής από την Ν.Δ. , άρα κατακριτέος. Τόσο πολύ υπέρ της δημοκρατίας είναι η Ν.Δ. που δεν ενδιαφέρεται να ρωτήσει τον Ελληνικό λαό, με δημοψήφισμα, αν επιθυμεί τον εποικισμό της πατρίδας του.
Όμως είναι πολύ πρόθυμη να κατακρίνει με την απαράδεκτη αυτή ρητορική της, ως ρατσιστές, όποιους δεν τον θέλουν αυτόν τον εποικισμό.
Και πιο κάτω:
«Από αυτή την οπτική λοιπόν, η Ελλάδα δεν έχει πλέγματα και συμπλέγματα φυλετικής καθαρότητας. Είναι – και υπήρξε πάντα – ιστορική κοινότητα Παιδείας και Πολιτισμού.»
Ξανά επιχειρείται να αποδοθεί σε όσους δεν επιθυμούν τον εποικισμό της πατρίδας τους, η μομφή του ρατσιστή και μάλιστα να συνδεθεί συνειρμικά με την χιτλερική ιδεολογία της φυλετικής καθαρότητας της αρίας φυλής.
Τι μικροπρεπής τακτική.
Πιο κάτω:
«Κι εμείς οι πολιτικοί … πρέπει πρωτίστως να μιλάμε ως…εκπρόσωποι ενός λαού, όχι ενός «πληθυσμού».Ως ηγέτες μιας χώρας, όχι ενός γεωγραφικού «χώρου».Ως εκπρόσωποι ενός λαού και μιας χώρας που δεν είναι μόνο αριθμοί και ΑΕΠ.Είναι και απόθεμα παράδοσης και Πολιτισμού.Κι αίτημα προάσπισης εθνικού συμφέροντος και συνέχειας.»
Η αποθέωση του ξύλινου λόγου και της υποκρισίας! Προασπίζεται και το εθνικό συμφέρον και την συνέχεια του έθνους!!!
Ε3. ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Ως προς τα αριστερά κόμματα, είναι γνωστό ότι είναι διεθνιστικά. Αυτό τι ακριβώς να σημαίνει;
Μπορεί να σημαίνει ότι:
-α) η εργατική τάξη δεν έχει πατρίδα, άρα πρέπει να υπάρχει ένα ενιαίο παγκόσμιο κράτος. Αυτή η λύση προάγει …σίγουρα την ελευθερία της Ελλάδας μέσω της …κατάλυσής της.
ή
-β) η εργατική τάξη δεν έχει πατρίδα, αλλά τα κράτη θα συνεχίσουν να υπάρχουν. Έτσι τα κράτη θα είναι ειρηνικά, δημοκρατικά, ελεύθερα και ωραία. Καλό ακούγεται… Δεν θα υπάρχουν ας πούμε διαφορές όπως της κομμουνιστικής Κίνας με την κομμουνιστική πρώην Σοβιετική ένωση, ή ανάμεσα στα κράτη του πρώην ανατολικού συνασπισμού, διαφορές πού λυνόντουσαν φιλικά με τις …σοβιετικές στρατιωτικές επεμβάσεις. Η δημοκρατία και η ελευθερία θα γνωρίσουν δόξες, όπως ας πούμε γνώρισαν στήν κομμουνιστική Κίνα και την κομμουνιστική πρώην Σοβιετική ένωση. Δεν θα υπάρχουν στρατοί ούτε και ζητήματα διακρατικά προς επίλυση, όπως εδαφικές διαφορές. Οι ηγέτες θα είναι φωτισμένοι και καθόλου πονηροί ή άπληστοι. Το ίδιο και η εργατική τάξη. Θα έχουν εξαγνιστεί όλοι.
Η εργατική τάξη θα έχει την ελευθερία να διαλέγει την πατρίδα της. Δηλαδή η κάθε χώρα θα ανήκει σε όποιον θέλει να εγκατασταθεί εκεί.
Διότι αυτό είναι το (δήθεν) «φυσικό» δικαίωμα των ανθρώπων, βάσει της κομμουνιστικής ή αριστερής θεϊκής αποκάλυψης πού δόθηκε από τον Θεό στις πλάκες με τις δέκα εντολές, στους «ιερείς» της αγνής αυτής ιδεολογίας. Βλάσφημος όποιος έχει άλλη γνώμη.
Τα αριστερά κόμματα, προσφέρουν μία καλή υπηρεσία στους εργοδότες, τους δικούς τους και των υπολοίπων.
Προσφέρουν φθηνό ανασφάλιστο εργατικό δυναμικό αλλοδαπών εργατών αλλά και Ελλήνων, παραιτημένων και αυτών λόγω ανεργίας, από τις όποιες εργασιακές τους απαιτήσεις.
Αυτό ασφαλώς συμβαίνει συμπτωματικά (!), διότι όπως όλοι γνωρίζουμε, τα αριστερά κόμματα είναι κατά του καπιταλισμού, ακολουθώντας τις απόψεις του Μάρξ, ο οποίος μεταξύ άλλων διακήρυσσε ότι ο σκοπός της εισαγωγής εργατών από τους εργοδότες είναι η διαιώνιση της σκλαβιάς ή για την ακρίβεια: «Ο σκοπός αυτής της εισαγωγής εργατών είναι ο ίδιος με την εισαγωγή Ινδών κούληδων στην Τζαμάικα, δηλαδή η διαιώνιση της μισθωτής σκλαβιάς».
Έχει δηλωθεί άλλωστε με χαρακτηριστική ειλικρίνεια :
«Είναι ευλογία θεού οι μετανάστες, τους χρειαζόμαστε γιατί δουλεύουν με το ένα τρίτο του μεροκάματου του Έλληνα, γιατί δεν μπορούν να κάνουν απεργία, δεν μπορούν να κάνουν σωματεία, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα.»—Στέφανος Μάνος, πρώην υπουργός οικονομικών. Από ομιλία του στην ημερίδα που οργάνωσε το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Αθήνας στο ξενοδοχείο Τιτάνια στις 17/4/1
Ο στόχος βέβαια δεν είναι κυρίως το φθηνό εργατικό δυναμικό για την μεγιστοποίηση του κέρδους. Αυτό είναι μία …ωφέλιμη και ευχάριστη παρεπόμενη συνέπεια! Ο βασικός στόχος είναι η οικονομική εξαθλίωση των μαζών, έτσι ώστε η κύρια αγωνία τους, να είναι η επιβίωση της επόμενης μέρας, καθώς και ο στόχος της διαίρεσής τους σε ομάδες χωρίς συνοχή, καταστρέφοντας τον κοινωνικό ιστό. Έτσι γίνονται εύκολα χειραγωγήσιμοι και με ελάχιστη διάθεση και ικανότητα αντίστασης, δούλοι πειθήνιοι.
Ευτυχώς όμως πού υπάρχει η αριστερά, άγρυπνος φύλακας των συμφερόντων. Αλλά των συμφερόντων τίνος ;!
Τι θα γίνει όμως με τα κράτη πού δημοκρατικά, όπως πρέπει να γίνεται, αποφασίσουν ότι δεν επιθυμούν τις αριστερές προφητείες;
Σε αυτά, θα πρέπει ή όχι να υπάρχει το «φυσικό» δικαίωμα των εποίκων για ελεύθερη εγκατάσταση, συνιδιοκτησία και συγκυριαρχία;
Θα πουν , ότι βεβαίως και σε αυτά τα κράτη θα πρέπει να αναγνωρίζεται αυτό το «φυσικό» δικαίωμα και μάλιστα διά ροπάλου.
Πού ακούστηκε να τολμούν, οι άθλιοι, να επιλέξουν κάτι πού δεν το εγκρίνουν οι «ιερείς» του δόγματος της αριστερής αντιπολίτευσης;
Την αθλιότητα αυτήν όμως, θα φροντίσει να την θεραπεύσει αμέσως, στον θαυμαστό αυτόν αριστερό πλανήτη, η στοργική δημοκρατική επέμβαση με τάνκς, των λοιπών κρατών, (εφ’ όσον αποτύχει η πιεστική προπαγάνδα).
Τάνκς πού θα έχουν καταργηθεί βεβαίως, (λόγω της κατάργησης των στρατών!), αλλά θα κατασκευάσουν μερικά εκτάκτως, ίσα ίσα για τις ανάγκες της περίστασης!
Κεφάλαιο ΣΤ’
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Ο εποικισμός μιάς χώρας είναι απαράδεκτη πρακτική, διότι καταπατά τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και τα δικαιώματα κυριαρχίας ενός λαού επί της χώρας του και διότι αλλοιώνει το δημογραφικό και κοινωνικό του περιβάλλον , με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι οικονομικοί μετανάστες πού θέλουν να εργαστούν σε μία χώρα, πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι να το κάνουν, εφ’ όσον τους έχει ανάγκη η συγκεκριμένη χώρα και τους έχει προσκαλέσει με διακρατικές συμβάσεις στα πρότυπα των Ελλήνων μεταναστών στην Γερμανία. Πέραν αυτού, είναι άτοπο να νομίζει κανείς ότι αυτοί, εκτός της οικονομικής τους επιβίωσης σε μία ξένη χώρα, επιθυμούν να αποκτήσουν και δικαίωμα συγκυριαρχίας στήν χώρα αυτήν, μαζί με τον αρχικό πληθυσμό. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, τότε προφανώς οι οικονομικοί αυτοί μετανάστες συνιστούν απειλή.
Οι οικονομικοί μετανάστες πρέπει να έχουν όλα τα δικαιώματα πού προστατεύουν νομικά, τον κάθε κάτοικο και οικονομικά δραστηριοποιούμενο σε μία χώρα, καθώς και όλες τις υποχρεώσεις. Δεν είναι όμως υποχρεωτικό εκ μέρους του κράτους, να απολαμβάνουν όλων των ειδικών παροχών πού το κράτος επιφυλάσσει στους πολίτες του, όπως για παράδειγμα δωρεάν παραχώρηση προς τους πολίτες, μετοχών κρατικών εταιριών που σχετίζονται με τον ορυκτό πλούτο.
Πολύ περισσότερο, δεν έχουν δικαίωμα ούτε και νοείται να έχουν απαίτηση απόκτησης ιθαγένειας, ούτε και υπηκοότητας.
Οι οικονομικοί μετανάστες στο πλαίσιο αυτό δεν έχουν δικαιώματα οικογενειακής επανένωσης, προσκαλώντας τους συγγενείς τους για μόνιμη εγκατάσταση.
Ούτε και οι ίδιοι έχουν δικαιώματα μακροχρόνιας εγκατάστασης, παρά μόνο αν και για όσο χρόνο χαριστικά τους παραχωρηθεί.
Ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός εγκαθιστάμενων, (με εξαίρεση τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης), πρέπει περιορίζεται σε ποσοστό της τάξης του 2-4% επί των πολιτών της χώρας.
Η συμφωνία Δουβλίνο ΙΙ, επαναπροώθησης των μεταναστών στην Ελλάδα, είναι μία παράλογη συμφωνία και θα πρέπει να τεθεί εκτός ισχύος, με επαναδιαπραγμάτευση ή μονομερή καταγγελία.
Οι οικονομικοί μετανάστες, εφ’ όσον δεν έχουν προσκληθεί με διακρατικές συμβάσεις ή έχει λήξει η σύμβασή τους και γιά οποιονδήποτε λόγο δεν έχουν απελαθεί, πρέπει να πληρώνουν τέλος μετοικεσίας μετά την συμπλήρωση τριών ετών παραμονής. Αυτό το τέλος αντιστοιχεί στο παρεχόμενο δικαίωμα σε αυτούς να χρησιμοποιούν τις υποδομές της χώρας και ταυτόχρονα χρησιμεύει σαν αντικίνητρο για μακροχρόνια παραμονή και για να διευκολύνεται η ανανέωση του εργατικού δυναμικού. Το τέλος αυτό θα είναι κλιμακούμενο. Τα πρώτα 3 χρόνια θα είναι δωρεάν, ενώ μετά θα κλιμακώνεται σταδιακά με όρια τα 5, 10 και 15 χρόνια. Το τέλος του κλιμακίου 3-5 ετών θα είναι μικρό, το 5-10 μέσο, το 10-15 μεγαλύτερο, ενώ πέραν των 15 ακόμα μεγαλύτερο. Το τέλος αυτό θα περιλαμβάνει ένα πάγιο μέρος και ένα εξαρτώμενο από τα εισοδήματα.
Αυτό το τέλος θα επιβάλλεται και στα παιδιά των μεταναστών, μόνο κατά το πάγιο μέρος του, αν δεν έχουν εισοδήματα.
Η μακροχρόνια εγκατάσταση, πέραν της 10ετίας, δεν ενθαρρύνεται. Όποιος επιλέγει να εγκατασταθεί μακροχρονίως, θα το κάνει με δική του ευθύνη.
Οι μακροχρονίως εγκατεστημένοι οι οποίοι τεκνοποιούν, ομοίως αποδέχονται και αναλαμβάνουν, έναντι των τέκνων τους και του κράτους, την ευθύνη της παραμονής αυτών υπό τους συγκεκριμένους όρους και δεν νοείται να έχουν απαίτηση να αποκτήσουν αυτά ιθαγένεια ούτε και υπηκοότητα, με τρόπο διαφορετικό από τον οριζόμενο από τις σχετικές διατάξεις.
Η τυχόν μακροχρόνια εγκατάσταση χωρίς συγκεκριμένη άδεια, δεν δημιουργεί την υποχρέωση στο κράτος για μη απέλαση, οποτεδήποτε και αν αυτό το αποφασίσει και εξ ίσου όσον αφορά τούς οικονομικούς μετανάστες όσο και τα τέκνα τους.
Η εντολή απέλασης οφείλει να περιλαμβάνει και ένα εύλογο κατά περίπτωση διάστημα ως προθεσμία.
Οι υπεράριθμοι, πέραν του προκαθορισμένου ποσοστού, θα απελαύνονται. Σε αυτούς θα μπορεί να χορηγείται ένα χρηματικό ποσόν ή άλλες διευκολύνσεις, ως αρωγή για τον επαναπατρισμό τους. Εξ ίσου θα απελαύνονται και οι μη καταβάλλοντες το τέλος μετοικεσίας, μετά από μία περίοδο χάριτος, καθώς επίσης και οι παρανομούντες.
Νέοι μετανάστες θα γίνονται δεκτοί μόνο εφ’ όσον ο αριθμός των υπαρχόντων είναι μικρότερος των θεσπισμένων ορίων.
Τά πολιτικά δικαιώματα θα απονέμονται με την μορφή της υπηκοότητας και όχι της ιθαγένειας, στους απογόνους της 4ης γενιάς μεταναστών και τούς πέραν αυτής, μέσω ειδικού πλαισίου διατάξεων και σε μέγιστο ποσοστό 0,05% επί του αριθμού των πολιτών ανά έτος.
Οι περιπτώσεις κτήσης ιθαγένειας ή υπηκοότητας από το 1970 και μετά, θα πρέπει να επανεξεταστούν και οι σχετικοί νόμοι πού παραχωρούν ιθαγένεια καταχρηστικά, να κηρυχθούν αντισυνταγματικοί.
Αυτά πρέπει να ισχύουν εξ ίσου και για τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με εξαίρεση τα όσα αντιβαίνουν στήν Ευρωπαϊκή συνθήκη.
Σε συνδυασμό με την πολιτική αυτή, πρέπει να ληφθούν ριζικά μέτρα για την ανάσχεση της υπογεννητικότητας των Ελλήνων και την μεταστροφή της σε υπεργεννητικότητα. Υπό τις παρούσες ιστορικές και γεωπολιτικές συνθήκες, η απλή διατήρηση του όγκου του πληθυσμού είναι ανεπαρκής.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων έχει υπογεννητικότητα για λόγους οικονομικούς, έλλειψης κρατικών διευκολύνσεων για την ανατροφή των παιδιών και διότι δεν έχουν εξηγηθεί οι ολέθριες συνέπειες της υπογεννητικότητας για την πορεία του ελληνικού έθνους, όχι από την άποψη των εγωιστικών εμμονών περί του ιστορικού μας ρόλου, αλλά από την άποψη της επιβίωσής μας ως εθνικής οικογένειας και κατά συνέπεια από την άποψη της ποιότητας ζωής του κάθε Έλληνα και Ελληνίδας και του κάθε παιδιού στα χρόνια που έρχονται.
Αυτή η ποιότητα ζωής εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πορεία της εθνικής μας οικογένειας, ώστε να κυμαίνεται από δύστυχη με αμφίβολη δυνατότητα βιολογικής επιβίωσης, έως ευημερούσα και ασφαλής σε μία κοινωνία που σφύζει από ζωή.
Οι πολύτεκνες οικογένειες πρέπει να ενισχυθούν ισχυρά, διότι είναι το θεμέλιο της επιβίωσής μας.
Η ενίσχυση πρέπει να περιλαμβάνει μεγάλες φοροαπαλλαγές και μεγάλα επιδόματα και κάθε είδους κίνητρα, κλιμακούμενα αυξητικά για κάθε επί πλέον παιδί.
Ο ορυκτός μας πλούτος, ενεργειακός και μη, το κλίμα, οι αγροτικές δυνατότητες της χώρας, τα τουριστικά πλεονεκτήματα, η ναυτιλία, οι δυνατότητες μεγάλης βιομηχανικής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς καθώς και στον τομέα των οπλικών συστημάτων, τα φυσικά χαρίσματα της ευφυίας των Ελλήνων όταν δεν έχουν κατασταλεί από την προπαγάνδα και την στρεβλή εκπαίδευση, η δυνατότητα επαναπατρισμού των απογοητευμένων άξιων Ελλήνων και η συνεπικουρία μιάς μη προδοτικής νομισματικής και οικονομικής πολιτικής, όλα αυτά οδηγούν σε ένα αθροιστικό αποτέλεσμα χάριν του οποίου και η πιο αισιόδοξη και απολύτως γενναιόδωρη στήριξη της πολυτεκνίας, είναι ευχερώς εφικτή επί πολλές δεκαετίες.
Ζ’ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Υπάρχει η εντύπωση, πως τώρα με την λαίλαπα των προδοτικών μνημονίων, (πού μαζί με το θέμα του εποικισμού είναι διπλή προμελετημένη προδοσία από την ίδια μήτρα), αυτό πού κυρίως μας καίει είναι το οικονομικό. Διαδίδεται η εσφαλμένη εντύπωση ότι οι έποικοι, το πολύ να μας ενοχλούν επειδή είναι ανταγωνιστικοί ως προς τις σπάνιες θέσεις εργασίας, καθώς και για την εγκληματικότητα.
Από μία τίμια κυβέρνηση διορθώνονται όλα αυτά, και η οικονομία και τα μνημόνια και η εγκληματικότητα και μάλιστα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ακόμα και η κατάλυση του πολιτεύματος διορθώνεται.
Στο κείμενο πιο πάνω για το Κόσσοβο, αναγράφεται:
«…οι περισσότεροι Σέρβοι εγκατέλειψαν τις εστίες τους στο Κόσοβο. Απέμειναν γύρω στις 80.000-100.000, που αποτελούν πλέον μια μειονότητα της τάξεως του 5-8%, και μάλιστα περιορισμένη σε προστατευόμενους θύλακες και στο βόρειο Κόσοβο.»
Τι πιστεύετε, αν ρωτούσαν τους ελάχιστους εναπομείναντες Σέρβους που ζούν υπό τον διαρκή φόβο των επιθέσεων των Αλβανών και παραμένουν χάριν της προστασίας της διεθνούς στρατιωτικής και αστυνομικής δύναμης (KFOR και UNMIK), αν τους ρωτούσαν λοιπόν τι προτιμούν, την τωρινή τους κατάσταση ή την πρό της αλβανικής εξέγερσης, εφόσον τότε θα είχαν υποθετικά να αντιμετωπίσουν και μνημόνια σαν τα δικά μας, τι θα προτιμούσαν; Η απάντηση είναι μάλλον προφανής, θα ευχόντουσαν να είχαν την πατρίδα τους πίσω και ας είχανε και δέκα μνημόνια…
Η δημογραφική αλλοίωση, οδηγεί σε μη αναστρέψιμες εξελίξεις, οριστικά ολέθριες, μπροστά στις οποίες τα μνημόνια είναι σαν καλοκαιρινές διακοπές. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα μνημόνια δεν είναι η ισοπέδωση της Ελλάδας και ότι δεν πρέπει να αγωνιστούμε για να απαλλαγούμε από αυτά. Σημαίνει όμως ότι ο εποικισμός, είναι πολλαπλά πιο σοβαρό θέμα από το ήδη πολύ σοβαρό των μνημονίων και ότι πρέπει να αγωνιστούμε συντάσσοντας ακόμα περισσότερο όλες μας τις δυνάμεις για να αποτρέψουμε το πολύ χειρότερο.
Ο ελληνικός λαός περιμένει ματαίως, από τα οργανωμένα εγχώρια και διεθνή συμφέροντα, να δημιουργήσουν κόμματα υπέρ των δικών του συμφερόντων, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτα ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία. Άβουλος, παραλυμένος και παθητικός, περιμένει άλλοι να αποφασίσουν για την μοίρα του. Γνήσιος ως υπήκοος- υπάκουος, κάλπικος ως αυτόβουλος ώριμος πολίτης, νήπιο πολιτικώς. Μετά διαμαρτύρεται διότι «δεν υπάρχει κανένας καλός» για να τον ψηφίσει. Όμως και να υπήρχε ένας καλός, θα τον απέκλειε, διότι το βασικό πολιτικό του κριτήριο είναι το ρουσφέτι.
Επείγει να αναληφθεί πρωτοβουλία, παραμερίζοντας την ενδημική μας αυτοκτονική παθητικότητα, πρωτοβουλία για δυναμική, πολεμική, σφοδρή διεκδίκηση διεξαγωγής δημοψηφίσματος, υπέρ της απέλασης όλων των μεταναστών εποίκων, πλήν ενός μικρού αριθμού, για αναστολή επ’ αόριστον της παραχώρησης σε αυτούς ιθαγένειας ή υπηκοότητας, αφαίρεσης της ιθαγένειας ή υπηκοότητας πού δόθηκε με πολιτογράφηση τις τελευταίες δεκαετίες, ως πολιτικής επιλογής πού δεν ήταν δίκαιη και δεν εξέφραζε την λαϊκή βούληση και το δημόσιο συμφέρον και τέλος για την κατάργηση της συμφωνίας Δουβλίνο ΙΙ και μη αποδοχή κάθε άλλης παρόμοιας.
Είναι απαραίτητο να προηγηθεί η ενημέρωση του Ελληνικού λαού, ο οποίος βρίσκεται σε νοητική καταστολή λόγω των τοξικών δόσεων προπαγάνδας.
Το μόνο πού έχουμε να φοβηθούμε είναι το φάντασμα της αδράνειάς μας και της έλλειψης προσανατολισμού.
Ο ελληνικός λαός, τα τίμια και ικανώτερα μέλη του, πρέπει να εγκαταλείψουν την ατομιστική τους νιρβάνα, πού οδηγεί το ίδιο το ατομικό τους συμφέρον, υπέρ του οποίου μοχθούν, στήν κόλαση και να αναλάβουν πρωτοβουλία συγκρότησης πολιτικού σχηματισμού και σώματος πολιτικών ιδεών, υπέρ των συμφερόντων του Ελληνικού λαού και αυτό ισχύει και για τον κάθε λαό.
Δεν είναι δύσκολο πρόβλημα η σύνθεση αυτών των πολιτικών ιδεών. Το διεθνές πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο, επιλέγει να το εμφανίζει, με ποικίλα μέσα, ως ασαφές ζήτημα πού δεν γνωρίζουμε ακόμα την πρέπουσα διευθέτησή του. Ο καλύτερος τρόπος για να συσκοτίσεις ένα ζήτημα είναι να το επιβαρύνεις με φορτίο δυσανάλογα μεγάλης και περιττής θεωρητικής και νομικής πολυπλοκότητας.
Κορυφαίο ζήτημα μεταξύ αυτών, είναι η νομισματική πολιτική και η αναγνώριση του ειδικού και ακριβούς ρόλου της παγκόσμιας χούντας του τραπεζικού συστήματος.
Στήν υπηρεσία της αποβλάκωσης και της αμάθειας που μας έχουν επιβάλλει, βρίσκεται η τηλεόραση, η παιδεία, το συγκεκριμένο πολιτικό προσωπικό των τελευταίων δεκαετιών και οι πουλημένοι δήθεν πνευματικοί μας φωστήρες.
Παρά τις ωραιοποιημένες απόψεις που έχουμε για τον εαυτό μας, το πρώτο βήμα που οφείλουμε να κάνουμε, είναι η αυτοκριτική επί του ανεύθυνου τρόπου που τοποθετούμαστε στην ζωή και επί του διανοητικού ξεπεσμού μας.
Χωρίς αυτήν την βασική αλλαγή, θα παραμείνουμε αυτό πού έως τώρα είμαστε: δημόσιοι κίνδυνοι κατά του συλλογικού εαυτού μας.
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΜΕΡΟΣ 1Ο
Κεφάλαια
Α’ ΕΠΙ ΜΕΡΟΥΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Β’ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΙΝΗΤΡΑ.
===========
ΜΕΡΟΣ 2Ο
Κεφάλαια
Γ’ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΡΑΤΣΙΣΜΟΥ
…..Γ1. οι Ελβετοί έποικοι
……Γ2. το κοινωνικό περιβάλλον πρέπει να διαφυλάσσεται.
…..Γ3. το πονηρό ιδεολόγημα του ρατσισμού.
Δ’ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ, ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ
.…Δ1. η προπαγάνδα της «εσωστρέφειας»,
….Δ2. ο ελληνισμός δεν είναι αποκλειστικά πνευματική έννοια.
============
ΜΕΡΟΣ 3Ο
Κεφάλαια
Ε’ Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΤΟΥ ΑΠΑΤΕΣ
….Ε1. γενικά
….Ε2. η μεταναστευτική πολιτική του «αντίπαλου» στενού συνεργάτη
….Ε3. τα αριστερά κόμματα
ΣΤ’ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
<<< Όταν μιλάει ο ίδιος ο Τσίπρας τα σχόλια περιττεύουν…
Η χαρά του… πολυπολιτισμικού ρουφιάνου! >>>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου