Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Εισαγωγή Τhierry Meyssan
Η δολοφονία ενός από τους πιο σεβαστούς θρησκευτικoύς ηγέτες των Σούφι στο Νταγκεστάν, περιοχή του εύθραυστου Καυκάσου της Ρωσίας, συνέπεσε σχεδόν με τη δολοφονία του Αμερικανού πρόξενου στη Βεγγάζη της Λιβύης από σαλαφιστές τζιχαντιστές . Και όμως, ο Stevens ήταν βασικός παράγοντας στην εκδίωξη του Qaddafi και την άνοδο της σαλαφιστικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας και μελών της Τζιχάντ στην εξουσία. Σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο σήμερα, ένα κύμα μίσους εξαπολύθηκε στο όνομα του ισλαμικού φονταμενταλισμού, μίσος που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμη και σε νέο παγκόσμιο πόλεμο. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του εγχειρήματος της "Ευρύτερης Μέσης Ανατολής", που εκτελείται από το 2010 και ακόμη νωρίτερα, από τον άξονα Ουάσιγκτον-Λονδίνο-Τελ Αβίβ. Και όπως καταδεικνύει ο F. William Engdahl σε αυτό το άρθρο, η χειραγώγηση του θρησκευτικού φανατισμού είναι ένα εξαιρετικά εκρηκτικό μίγμα.
Μέρος Ι: Η Συρία μπαίνει στο Ρωσικό Καύκασο
Στις 28 Αυγούστου 2012, ο Σεΐχης Said Afandi, αναγνωρισμένος πνευματικός ηγέτης της αυτόνομης ρωσικής Δημοκρατίας του Νταγκεστάν, δολοφονήθηκε. Ένας βομβιστής αυτοκτονίας θηλυκού γένους, των τάξεων των τζιχαντιστών, κατάφερε να μπει στο σπίτι του και να πυροδοτήσει μια εκρηκτική συσκευή. Ο στόχος της δολοφονίας είχε επιλεγεί προσεκτικά. Ο Σεΐχης Afandi, ένας 75χρονος σουφιστής μουσουλμάνος ηγέτης, είχε παίξει κρίσιμο ρόλο στην προσπάθεια για
την επίτευξη της συμφιλίωσης μεταξύ σαλαφιστών σουνιτών μουσουλμάνων και άλλων ομάδων στο Νταγκεστάν, πολλές από τις οποίες θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό του σουφισμού. Εάν δεν αντικατασταθεί σύντομα από κάποιον που διαθέτει το ηθικό ανάστημά του και εμπνέει τον ίδιο σεβασμό, οι αρχές φοβούνται πιθανό ξέσπασμα θρησκευτικού πολέμου στη μικροσκοπική αυτή ρωσική αυτόνομη δημοκρατία. [1] Σύμφωνα με αναφορά της αστυνομίας, ο δολοφόνος ήταν μια Ρωσίδα υπήκοος που είχε ασπασθεί το Ισλάμ και αναμίχθηκε σε μια ισλαμική φονταμενταλιστική ή σαλαφιστική εξέγερση εναντίον της Ρωσίας και μιας σειράς περιφερειακών κυβερνήσεων που είναι πιστές στη Μόσχα, αυτόνομων δημοκρατιών σε όλη την εύθραυστη περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, με έντονο το ισλαμικό στοιχείο.
Οι εθνοτικοί μουσουλμανικοί πληθυσμοί στην περιοχή αυτή της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης - του Ουζμπεκιστάν, της Κιργιζίας και της επαρχίας Xinjiang της Κίνας, μεταξύ άλλων - ήταν, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έως και το 1990, ο στόχος διαφόρων επιχειρήσεων συλλογής πληροφοριών από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον θεωρεί τη χειραγώγηση των μουσουλμανικών ομάδων ως το ιδανικό όχημα που θα φέρει ανεξέλεγκτο χάος στη Ρωσία και την Κεντρική Ασία. Το σχέδιο αυτό εκτελείται από συγκεκριμένες οργανώσεις, τις ίδιες που έχουν αναλάβει τη δημιουργία χάους και καταστροφής στο εσωτερικό της Συρίας, δρώντας εναντίον της κυβέρνησης του Bashar Al-Assad. Ουσιαστικά, όπως οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας σαφώς αντιλαμβάνονται, αν δεν καταφέρουν να ανακόψουν την εξέγερση μελών του τζιχαντισμού στη Συρία, δεν θα αργήσουν αυτές οι οργανώσεις να επιστρέψουν στη βάση τους, μέσω του Καυκάσου.
Οι τζιχαντιστές μισθοφόροι της Συρίας διατηρούν δεσμούς με την Αλ-Κάιντα και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα
Οι τελευταίες δολοφονίες σουφιστών και άλλων μετριοπαθών μουσουλμάνων ηγετών στον Καύκασο εντάσσονται προφανώς σε μια εικόνα που γίνεται σταδιακά όλο και σαφέστερη και αποτελεί ίσως την πιο επικίνδυνη επιχείρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που υπήρξε ποτέ, αφού εκτελείται σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού. Παλιότερα, οι αμερικανικές και συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εκμεταλλευθεί σε αραιά διαστήματα θρησκευτικές οργανώσεις ή πεποιθήσεις σε διάφορες χώρες. Αυτό που κάνει τη σημερινή κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη -ιδίως μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να πυροδοτήσει τις ταραχές με την ανακριβή ονομασία "Αραβική Άνοιξη", που ξεκίνησαν στην Τυνησία στα τέλη του 2010, εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο, από το Αφγανιστάν σε όλη την Κεντρική Ασία, στο Μαρόκο- είναι τα ανυπολόγιστου κόστους αλλεπάλληλα κύματα δολοφονιών, υποδαύλισης μίσους, καταστροφής ολόκληρων πολιτισμών, και όλα αυτά στο όνομα που η Ουάσιγκτον έχει δώσει στο "άπιαστο όνειρο" που αποκαλεί "δημοκρατία". Και το εκτελεί αυτό το σχέδιο μέσω των λεγόμενων ομάδων της Αλ-Κάιντα, των Σαουδαράβων σαλαφιστών ή ουαχαμπιστών, ή χρησιμοποιώντας μαθητές του κινήματος του Τούρκου Fethullah Gülen, με σκοπό να πυροδοτήσει θρησκευτικό μίσος μεταξύ των ισλαμικών ομάδων και εναντίον άλλων θρησκειών, ένα μίσος που ίσως χρειαστεί δεκαετίες ολόκληρες για να σβήσει. Και το χειρότερο ακόμα είναι ότι θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε ένα νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο φονταμενταλισμός έρχεται στον Καύκασο
Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, εξτρεμιστές Αφγανοί Μουτζαχεντίν, ισλαμιστές της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, του Πακιστάν και άλλων ισλαμικών χωρών κατέκλυσαν τα μουσουλμανικά κρατίδια της πρώην ΕΣΣΔ. Μια από τις πιο οργανωμένες ομάδες ήταν το κίνημα του Τούρκου Fethullah Gülen, επικεφαλής ενός παγκόσμιου δικτύου ισλαμικών σχολείων και φερόμενου ως η κύρια επιρροή στην πολιτική του κόμματος ΑΚΡ του Erdogan. Ο Gülen έσπευσε να ιδρύσει το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" στο Νταγκεστάν. Κατά τη διάρκεια του χάους που διαδέχθηκε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας αναγκαστικά αναγνώρισε επίσημα και επέτρεψε την ανεμπόδιστη δράση διάφορων ισλαμικών ιδρυμάτων και οργανισμών. Σε αυτές περιλαμβάνονται η "Λίγκα του Ισλαμικού Κόσμου", η "Παγκόσμια Συνέλευση Νέων Μουσουλμάνων" και το φερόμενο ως προσκείμενο στην Αλ-Κάιντα Σαουδικό ίδρυμα "Ibrahim ben Abd al-Aziz al-Ibrahim". Η μαύρη λίστα περιλαμβάνει επίσης το "Al-Haramein", ένα σαουδαραβικό ίδρυμα που διατηρεί δεσμούς με την Αλ-Κάιντα, και το ΙΗΗ, [2], μια τουρκική οργάνωση που απαγορεύτηκε στη Γερμανία και λέγεται ότι χρηματοδότησε τους τζιχαντιστές μισθοφόρους στη Βοσνία, την Τσετσενία και το Αφγανιστάν, και αναφέρεται από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ως στενά συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα. [3] Πολλά από αυτά τα "φιλανθρωπικά" ιδρύματα ήταν η "βιτρίνα" δράσης ομάδων φονταμενταλιστών σαλαφιστών, η κάθε μια από τις οποίες είχε ιδιαίτερους στόχους και αποστολή.
Αφού διαπιστώθηκε ότι πολλοί από τους ξένους ισλαμιστές στην Τσετσενία και το Νταγκεστάν εμπλέκονταν στην υποδαύλιση περιφερειακών ταραχών και εμφύλιων πολέμων, οι ρωσικές αρχές απέσυραν την άδεια που είχαν χορηγήσει στα περισσότερα μουσουλμανικά σχολεία και ιδρύματα. Σε όλες τις περιοχές του Βόρειου Καυκάσου κατά τη διάρκεια του πολέμου της Τσετσενίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, λειτουργούσαν περισσότερα από είκοσι ισλαμικά ιδρύματα, περίπου 200 ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία και πολλές μαντράσες (θρησκευτικά σχολεία μελέτης του Κορανίου) σε όλα σχεδόν τα τεμένη. Το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" ήταν αυτό που αναγκαστικά απαγορεύτηκε πρώτο στο Νταγκεστάν. Η Ακαδημία λειτουργούσε και χρηματοδοτούνταν από την οργάνωση του Fethullah Gülen. [4] Κατά τη φάση της καταστολής από τις ρωσικές αρχές της διάδοσης της σαλαφιστικής διδασκαλίας στη Ρωσία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, σημειώθηκε φυγή εκατοντάδων νέων μουσουλμάνων μαθητών από το Νταγκεστάν και την Τσετσενία, προς την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής, με σκοπό να εκπαιδευτούν από το κίνημα Gülen και διάφορες άλλες οργανώσεις που χρηματοδοτούν οι Σαουδάραβες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και σαλαφιστικές οργανώσεις. [5] Πιστεύεται σήμερα στη Ρωσία ότι οι μαθητές που εκπαιδεύτηκαν από οπαδούς του Gülen και άλλα κέντρα φανατικών σαλαφιστών που χρηματοδοτεί η Σαουδική Αραβία, στη συνέχεια στάλθηκαν πίσω στο Νταγκεστάν και το Βόρειο Καύκασο για να διαδώσουν εκεί τα ακραία ισλαμιστικά δόγματα. Το 2005 η κατάσταση στον Καύκασο είχε τόσο εμφανείς επιδράσεις από την δράση των Σαλαφιστών που ο Τσετσένος σαλαφιστής, Doku Umarov, για τον οποίο υπάρχουν αναφορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για διασυνδέσεις με την Αλ-Κάιντα, [6] κήρυξε μονομερώς τη δημιουργία του αυτοαποκαλούμενου "Εμιράτου του Καυκάσου", ανακοινώνοντας τα σχέδιά του για την ίδρυση ισλαμικού κράτους με βάση το νόμο της Σαρία. Το κράτος αυτό περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, στην οποία συμπεριλαμβένεται και το Νταγκεστάν. Στη συνέχεια ανακήρυξε τον εαυτό του, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε Εμίρη του "Εμιράτου του Καυκάσου". [7]
Μέρος ΙΙ: Ο σαλαφισμός σε σύγκρουση με τη σουφιστική παράδοση
Ο σαλαφισμός, γνωστός στη Σαουδική Αραβία ως ουαχαμπισμός, είναι ένα φονταμενταλιστικό παρακλάδι του Ισλάμ που ήρθε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος τον Μάρτιο του 2001, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τότε ακριβώς η κυβέρνηση των σαλαφιστών Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν εσκεμμένα κατέστρεψε με εκρηκτικά κάποια ιστορικά μνημεία γιγαντιαίων διαστάσεων που απεικόνιζαν τον Βούδα, στο Μπαμιγιάν, πάνω στον παλιό Δρόμο του Μεταξιού, μνημεία που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα. Οι ηγέτες των σαλαφιστών Ταλιμπάν επίσης απαγόρευσαν ως "αντι-ισλαμικές" όλες τις απεικονίσεις μορφών σε ιερούς χώρους, τις μουσικές εκδηλώσεις, τον αθλητισμό, αλλά και την τηλεόραση, σύμφωνα με τις επιταγές της αυστηρής ερμηνείας της Σαρία. Πηγές στο Αφγανιστάν ανέφεραν ότι η διαταγή να καταστραφούν τα μνημεία αυτά δόθηκε από τον σαουδικής καταγωγής τζιχαντιστή (ουαχαμπιστή), Osama bin Laden, ο οποίος έπεισε τελικά τον μουλά Omar, τότε ανώτατο ηγέτη των Ταλιμπάν, να εκτέλεσει το σχέδιο της καταστροφής των μνημείων. [8]
Το μεγαλύτερο από τα δύο μνημεία του Βούδα, το 1963 (αριστερά) και το 2008 (δεξιά), μετά την καταστροφή του από σαλαφιστές Ταλιμπάν.
Ενώ ο σουφισμός έχει ενσωματώσει τη λατρεία αγίων και τελετουργικές προσευχές στην λατρεία του Ισλάμ, οι σαλαφιστές καταδικάζουν ως ειδωλολατρία κάθε μη παραδοσιακή μορφή λατρείας. Τάσσονται επίσης υπέρ της καθιέρωσης του ισλαμικού πολιτικού κανόνα και αυστηρού νόμου της Σαρία. Αντίθετα, ο σουφισμός είναι ο χώρος που φιλοξενείται η μεγάλη πνευματική και μουσική κληρονομιά του Ισλάμ. Είναι ο χώρος που περιγράφουν οι μελετητές της μουσουλμανικής θρησκείας ως την εσωτερική, μυστικιστική και ψυχο-πνευματική διάσταση του Ισλάμ, εδώ και αιώνες. Όπως έγραψε ένας σουφιστής λόγιος σε μια προσπάθειά του να αποδώσει την ουσία του σουφισμού: "Ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι πορεύονται προς το Θεό και θα έλθουν κοντά στο Θεό στον Παράδεισο - μετά το θάνατο και την Ημέρα της Κρίσεως - οι σουφιστές πιστεύουν επιπλέον ότι είναι δυνατό να πλησιάσει κανείς το Θεό και να βιώσει αυτή την εγγύτητα, ενώ είναι στη ζωή. Επίσης, η επίτευξη της γνώσης που ενέχει αυτή η οικειότητα με το Θεό είναι, σύμφωνα με τους σουφιστές, ο ίδιος ο σκοπός της δημιουργίας".
Το μυστικιστικό ισλαμικό ρεύμα του σουφισμού και η προσπάθεια των οπαδών του να πλησιάσουν ή να γίνουν ένα με τον Θεό είναι σε πλήρη αντίθεση με το ρεύμα των σαλαφιστών/ουαχαμπιστών, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με θανατηφόρα όπλα, κηρύττουν μια ψευδή ερμηνεία του δόγματος της "τζιχάντ" (η οποία, σύμφωνα με το αληθινό κήρυγμα του Ισλάμ, είναι η απόδοση δικαιοσύνης μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνία και όχι η με τη βία εξάπλωση του Ισλάμ σε άλλες χώρες) και μια διεστραμμένη αντίληψη του μαρτυρίου, διαπράττοντας αμέτρητες πράξεις βίας. Δεν αποτελεί, επομένως, έκπληξη το γεγονός ότι τα θύματα των σαλαφιστών τζιχαντιστών είναι ως επί το πλείστον ειρηνιστικές μορφές του Ισλάμ, και ιδιαίτερα σουφιστές. Ο σεβάσμιος 75χρονος Afandi είχε καταγγείλει δημοσίως τον φονταμενταλισμό των σαλαφιστών ισλαμιστών. Η δολοφονία του έγινε μετά από την συντονισμένη επίθεση της 19ης Ιουλίου 2012 εναντίον δύο υψηλόβαθμων μουφτήδων στο ρωσικό κρατίδιο του Ταταρστάν. Και τα δύο θύματα ήταν αναγνωσισμένοι από το ρωσικό κράτος θρησκευτικοί ηγέτες οι οποίοι είχαν καταφερθεί δημόσια εναντίον του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Αυτός ο τελευταίος γύρος δολοφονιών άνοιξε ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο των σαλαφιστών εναντίον της Ρωσίας, μέσω επιθέσεων εναντίον μετριοπαθών σουφιστών μουσουλμάνων ηγετών. Το εάν ή όχι το Νταγκεστάν θα εμπλακεί σύντομα σε εσωτερικό θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο, που στη συνέχεια θα εξαπλωθεί σε όλη την ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή του ρωσικού Καυκάσου δεν είναι ακόμη βέβαιο. Αυτό που είναι αρκετά βέβαιο είναι ότι οι ίδιοι κύκλοι που σπέρνουν τη βία και τον τρόμο μέσα στη Συρία, μαχόμενοι εναντίον του καθεστώτος του Αλαουίτη προέδρου Bashar Al-Assad, βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία του σεΐχη Afandi καθώς και πίσω από τις τρομοκρατικές ενέργειες και άλλες ταραχές σε όλες τις μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου. Θα λέγαμε ότι οι ενέργειες αυτές αποτελούν ένα εφιαλιτικό σχέδιο που θα μπορούσε να ονομάσει κανείς "η Συρία έρχεται στη Ρωσία". Αποδεικνύει δε, με τον πιο δραματικό τρόπο, τους λόγους για τους οποίους ο Πούτιν έχει καταβάλει αποφασιστικές προσπάθειες προκειμένου να εμποδίσει την μετατροπή της Συρίας σε μια κόλαση δολοφονιών.
Σαλαφισμός και CIΑ
Η ύπαρξη ομάδων τζιχαντιστών σαλαφιστών του Ισλάμ στο Νταγκεστάν είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο. Το βέβαιο είναι ότι έχει εισαχθεί στη χώρα με σχέδιο. Ο σαλαφισμός, που μερικές φορές ονομάζεται επίσης ουαχαμπισμός λόγω των απαρχών του στη Σαουδική Αραβία, είναι μια μορφή δόγματος που ξεπήδησε από φυλές Βεδουίνων και κυριαρχεί στη σαουδαραβική χερσόνησο από το 1700. Ο Irfan Al-Alawi και ο Stephen Schwartz του "Κέντρου για τη Διάδοση του Ισλαμικού Πλουραλισμού" περιγράφουν τις συνθήκες που διέπουν το αυστηρό δόγμα των ουαχαμπιστών του Ισλάμ: "Οι γυναίκες που ζουν κάτω από τον σαουδαραβικό κανόνα πρέπει να φορούν την abaya, έναν μανδύα που καλύπτει όλο το σώμα, και το niqab, ένα πέπλο που καλύπτει το πρόσωπο. Έχουν περιορισμένες ευκαιρίες για παιδεία και επαγγελματική σταδιοδρομία, τους απαγορεύεται να οδηγούν οχήματα, αλλά και η κοινωνική επαφή με άνδρες που δεν είναι συγγενείς τους. Όλες οι προσωπικές τους δραστηριότητες, όπως το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών, πρέπει να εποπτεύονται από ένα αρσενικό μέλος της οικογένειας ή έναν «κηδεμόνα». Οι κανόνες αυτοί του ουαχαμπισμού εφαρμόζονται από μέλη μιας mutawiyin ("πολιτοφύλακες της ηθικής"), γνωστής και ως "θρησκευτική αστυνομία", που έχει διοριστεί επίσημα από την Επιτροπή για την Προώθηση της Αρετής και την Πρόληψη των Παθών (the Commission for the Promotion of Virtue and Prevention of Vice, CPVPV). Τα μέλη της περιπολούν τις πόλεις της Σαουδικής Αραβίας, οπλισμένα με βέργες, που χρησιμοποιούνται κατά βούληση εναντίον εκείνων που θεωρούνται παραβατικοί. Τα μέλη της επιτροπής κάνουν αιφνίδιες εφόδους ψάχνοντας για οινοπνευματώδη και ναρκωτικά, φροντίζοντας επίσης να μην παρενοχλούνται οι μη μουσουλμάνοι ουαχαμπιστές και πιστοί άλλων θρησκειών". [10]
Υπάρχουν αρκετά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η προκλητικά πλούσια και όχι και τόσο ηθική σαουδική βασιλική οικογένεια έχει κάνει μια συμφωνία τύπου Φάουστ με τους ηγέτες των ουαχαμπιστών. Λέγεται ότι η συμφωνία προβλέπει την παραχώρηση άδειας στους ουαχαμπιστές να εξάγουν το προϊόν τους ισλαμιστικού φανατισμού σε μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, με την προϋπόθεση ότι δεν θα πειράξουν ποτέ κανέναν από τον βασιλικό οίκο του Σαούδ. [11]
Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες σκοτεινές και βρώμικες λεπτομέρειες που αφορούν τους ουαχαμπιστές-σαλαφιστές της Σαουδικής Αραβίας. Ελάχιστα γνωστό παραμένει το γεγονός ότι η σημερινή επιθετική μορφή του σαουδαραβικού ουαχαμπισμού είναι στην πραγματικότητα ένα είδος σύντηξης μεταξύ εισαγόμενων εξτρεμιστών σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου και φονταμενταλιστών ουαχαμπιστών της Σαουδικής Αραβίας. Ηγετικά στελέχη των σαλαφιστών της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας εισέρρευσαν στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας στη δεκαετία του 1950 από τη CIA, και συμμετείχαν σε μια σειρά γεγονότων, όταν ο Nasser αποφάσισε να πατάξει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα μετά από μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Στη δεκαετία του 1960, η εισροή στη Σαουδική Αραβία αιγυπτιακών μελών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την καταστολή του Νasser, είχε ως αποτέλεσμα την ανάληψη πολλών θέσεων διδασκαλίας στις σαουδαραβικές θρησκευτικές σχολές από τα μέλη της Αδελφότητας. Ένας από τους μαθητές που παρακολούθησαν μαθήματα εκεί ήταν ο νεαρός και από εύπορη οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, Osama bin Laden. [12]
Κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ, η χιτλερική Γερμανία είχε υποστηρίξει την Μουσουλμανική Αδελφότητα ως όπλο εναντίον των Βρετανών στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο Marc Erikson περιγράφει τις ναζιστικές ρίζες της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως εξής: "Καθώς ο ιταλικός και γερμανικός φασισμός αναζητούσε ισχυρότερες βάσεις στη Μέση Ανατολή στη δεκαετία του 1930 και του '40 για την αντιμετώπιση της βρετανικής και γαλλικής επιρροής, εγκαινιάστηκε στενή συνεργασία μεταξύ παραγόντων του φασισμού και ισλαμιστών ηγετών. Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Επανάστασης του 1936-39, ο Ναύαρχος Wilhelm Canaris, επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, έστειλε πράκτορες και χρήματα προκειμένου να στηρίξει την παλαιστινιακή εξέγερση εναντίον των Βρετανών. Το ίδιο έκανε και ο ιδρυτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και "ανώτατος ηγέτης" Hassan al-Banna. Μια άλλη μορφή που έπαιξε μεγάλο ρόλο στις διασυνδέσεις φασιστών και ισλαμιστών, και διαμεσολαβητής μεταξύ των Ναζί και του Hassan al-Banna ήταν ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ, Haj Amin el-Husseini. [13]
Μετά την ήττα της Γερμανίας, η μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας ανέλαβαν δράση ώστε να ελέγξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Τελικά, για οικονομικούς και άλλους λόγους, οι Βρετανοί αποφάσισαν να παραδώσουν ό,τι είχαν στα χέρια τους από τα χρόνια του ελέγχου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στους συναδέλφους τους της CIA στη δεκαετία του 1950". [14]
Σύμφωνα με τον πρώην ερευνητή του ναζισμού και συνεργάτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, John Loftus:"Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η CIA διοχέτευσε τους Ναζί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια, μόλις έφτασαν στη Σαουδική Αραβία, μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπως ο Δρ Abdullah Azzam, έγιναν δάσκαλοι στα ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία της χώρας, τις μαντράσες. Εκεί επετεύχθη ένα μίγμα του δόγματος του ναζισμού με αυτό της ισλαμικής λατρείας του ουαχαμπισμού". [15]
"Πολλοί θεωρούν σήμερα ότι το Ισλάμ είναι φανατική θρησκεία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι", γράφει σε ένα κείμενό του ο Loftus. "Νομίζουν ότι το Ισλάμ -η Σαουδική εκδοχή του Ισλάμ- είναι χαρακτηριστική, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η αίρεση του ουαχαμπισμού έχει καταδικαστεί επίσημα πάνω από 60 φορές από μουσουλμανικές χώρες. Ωστόσο, όταν οι Σαουδάραβες συσσώρευσαν πλούτο, εξαγόρασαν πολλή σιωπή. Πρόκειται για μια εξαιρετικά αυστηρή αίρεση. Ο ουαχαμπισμός ασκείται μόνο από τους Ταλιμπάν και τους Σαουδάραβες, πράγμα που αποδεικνύει πόσο ακραίος είναι. Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση με το Ισλάμ, το οποίο στην θεωρητική του βάση είναι μια ειρηνική και ανεκτική θρησκεία. Το Ισλάμ διατηρούσε πάντα καλές σχέσεις με τους Εβραίους στα πρώτα χίλια χρόνια της ύπαρξής του. "[16]
Ο Loftus προσδιόρισε τη σημασία αυτού που σήμερα αναδύεται ως φαινόμενο και βρίσκεται πίσω από την ανάληψη της ηγεσίας της Αιγύπτου από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Morsi, αλλά και το λεγόμενο "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", το οποίο κυριαρχείται, στην πραγματικότητα, από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και του οποίου ηγείται υποτίθεται η "πολιτικά ορθή" και "ευπρεπής" Bassma Kodmani. Η Kodmani, εκπρόσωπος Τύπου του "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας" επί των διεθνών υποθέσεων, έχει προσκληθεί δύο φορές να συμμετάσχει στη σύνοδο της Bilderberg. H τελευταία φορά ήταν στο Chantilly της πολιτείας Virginia τον περασμένο Μάιο. [17]
Το πιο περίεργο και ανησυχητικό χαρακτηριστικό του κύματος αλλαγών καθεστώτων που στηρίζουν χρηματικά οι ΗΠΑ από το 2010, ενός κύματος που οδήγησε στην αιματηρή καταστροφή του κοσμικού καθεστώτος του Hosni Mubarak στην Αίγυπτο, του Muhammar Qaddafi στη Λιβύη και του κοσμικού επίσης καθεστώτος του προέδρου Ben Ali στην Τυνησία και αργότερα στην έκρηξη βίαιων συγκρούσεων στη Συρία, είναι το μοτίβο του νέου μοντέλου αρπαγής εξουσίας από τους εκπροσώπους του σκοτεινού κινήματος των σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες, η χρηματοδοτημένη από Σαουδάραβες Μουσουλμανική Αδελφότητα κυριαρχεί ανάμεσα στα μέλη του εξόριστου "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας". Υποστηρίζεται ανοιχτά από την υπουργό Εjωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Clinton, και τον Γάλλο πρόεδρο, Hollande. Η συριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει διασυνδέσεις -και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη- με την αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Μοχάμεντ Morsi, ο οποίος πρόσφατα σε μια συνάντηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων στο Ιράν έκανε ανοιχτή έκκληση υπέρ της ανατροπής του Assad της Συρίας, μια λογική κίνηση που απαιτείται για την ανάληψη της διακυβέρνησης στη Συρία από το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας". Οι Σαουδάραβες επίσης φημολογείται ότι έχουν χρηματοδοτήσει την άνοδο στην εξουσία στην Τυνησία του σημερινού κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος Ennahda [18]. Επίσης υπάρχουν αποδείξεις ότι χρηματοδοτούν το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", που ελέγχεται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και στηρίζει την "αντιπολίτευση" κατά του προέδρου Bashar Al-Assad. [19]
Μέρος III: To σαλαφιστικό καθεστώς τρόμου του προέδρου Μorsi
Ενδεικτικό των πραγματικών σχεδίων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των τζιχαντιστών που σήμερα σχετίζονται με αυτήν είναι το γεγονός ότι, από τη στιγμή που αναλαμβάνουν την εξουσία, πρώτα ρίχνουν ένα παραπλανητικό πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης", κρύβοντας τις φανατικές και βίαιες καταβολές τους. Αυτό είναι ορατό σήμερα στην Αίγυπτο, μετά την άνοδο στην εξουσία του προέδρου Morsi. Στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης της Δύσης δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί τα ανησυχητικά ρεπορτάζ που περιέχουν δηλώσεις από χριστιανικές ιεραποστολικές οργανώσεις στην Αίγυπτο, σύμφωνα με τα οποία η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi έχει ήδη αρχίσει να βγάζει αυτό το πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης" και να δείχνει την πραγματική, βάναυση σαλαφιστική φύση της, όπως ακριβώς έκαναν οι εξτρεμιστικές δυνάμεις της Σαρία στο Ιράν, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χομεϊνί το 1979-81. Σε επιστολή που διανεμήθηκε από το Φιλανθρωπικό Ταμείο της Χριστιανικής Ιεραποστολής (Christian Aid Mission, CAM), ένας Αιγύπτιος χριστιανός ιεραπόστολος έγραφε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi του "ανακοίνωσε ότι θα καταστρέψει τη χώρα, αν ο Morsi δεν κέρδιζε τις εκλογές. Επίσης δήλωσε ότι θα πάρει εκδίκηση από όλους εκείνους που ψήφισαν υπέρ του [αντιπάλου του], Ahmed Shafiq, κυρίως τους χριστιανούς, αφού είναι βέβαιοι ότι εμείς οι χριστιανοί ψηφίσαμε υπέρ του Shafiq. Άρχισαν την εκδίκησή τους χθες, με τη δολοφονία δύο πιστών στο el Sharqiya", πρόσθεσε ο ιεραπόστολος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. [20]
Το δημοσίευμα αυτό κυκλοφόρησε μόλις μερικές εβδομάδες αφού η αιγυπτιακή κρατική τηλεόραση (υπό τον έλεγχο Morsi) έδειξε κάποια φρικιαστικά πλάνα σε βίντεο από τη δολοφονία ενός μουσουλμάνου που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Το βίντεο έδειχνε ένα νεαρό άνδρα που κρατούσαν μασκοφόρι άνδρες και του έμπηγαν ένα μαχαίρι στο λαιμό. Στο βίντεο ακούγεται ένας μουσουλμάνος που ψέλνει αυτοσχέδιες μουσουλμανικές προσευχές στα αραβικά, με στίχους που εναντίον του Χριστιανισμού, ένας άλλος κρατάει το μαχαίρι στο λαιμό του χριστιανού προσήλυτου και είναι έτοιμος να τον σκοτώσει, και μετά φαίνεται ο αργός αποκεφαλισμός, ενώ ακούγονται ολόγυρα οι κραυγές "Αλλάχ Άκμπαρ" ("Ο Αλλάχ είναι μεγάλος"), σύμφωνα με το ηχητικό μέρος του βίντεο. Στην επιστολή του, ο Αιγύπτιος ιεραπόστολος πρόσθεσε ότι, "αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Morsi, οι Χριστιανοί εμποδίστηκαν με τη βία από το να πηγαίνουν στις εκκλησίες". Πολλοί μουσουλμάνοι, συνέχισε ο ιεραπόστολος στην επιστολή του, "άρχισαν να μιλούν σε γυναίκες στους δρόμους, παροτρύνοντάς τις να φορούν ισλαμική ενδυμασία, όπως το χαρακτηριστικό κάλυμμα της κεφαλής, hijab. Ενεργούν σαν να τους ανήκει η χώρα σήμερα". [21]
Ήδη από το 2011, οι σαλαφιστές οπαδοί του Morsi άρχισαν να επιτίθενται και να καταστρέφουν τεμένη των σουφιστών μουσουλμάνων σε όλη την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την έγκυρη εφημερίδα "Al-Masry Al-Youm" ("Η Σημερινή της Αιγύπτου"), 16 ιστορικά τζαμιά στην Αλεξάνδρεια που ανήκουν στο δόγμα των σουφιστών έχουν μπει στο στόχαστρο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τους αποκαλούμενους "σαλαφιστές". Η Αλεξάνδρεια έχει 40 τζαμιά που παραδοσιακά σχετίζονται με τον σουφισμό, και είναι η έδρα 36 ομάδων σουφιστών πιστών του Ισλάμ . Μισό εκατομμύριο σουφιστές ζουν στην πόλη αυτή, που έχει πληθυσμό 4 εκατομμύρια περίπου. Η επιθετικότητα εναντίον των σουφιστών της Αιγύπτου έχει εκδηλωθεί, μεταξύ άλλων, με μια επιδρομή εναντίον του πιο διάσημου τεμένους της Αλεξάνδρειας, όπου βρίσκεται ο τάφος του Σούφι al-Mursi Abu'l Abbas, του 13ου αιώνα. [22]
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το λεγόμενο "δημοκρατικά εκλεγμένο" καθεστώς στη Λιβύη που ανέλαβε την διακυβέρνηση μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ και την ανατροπή του Mohamar Qaddafi το 2011, καταστρέφει με την ίδια μανία τεμένη σουφιστών και χώρους λατρείας άλλων δογμάτων. Τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, η Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Irina Bokova, εξέφρασε την "έντονη ανησυχία" της για την καταστροφή, από την ισλαμική τζιχάντ, χώρων λατρείας των σουφιστών στις πόλεις Ζλίτεν, Μισράτα και Τρίπολη και κάλεσε τους δράστες "να σταματήσουν αμέσως την καταστροφή". [23]
Πίσω από τις μηχανορραφίες της κυβέρνησης της Λιβύης κυριαρχούν τζιχαντιστές και οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, πράγμα που ισχύει και στην Τυνησία και την Αίγυπτο. [24]
Οι ΗΠΑ στοιχειώνονται σήμερα από τους ίδιους δαίμονες που οι ίδιες δημιούργησαν. Αριστερά, ο πρόξενος των ΗΠΑ, Chris Stevens, εξετάζει το άψυχο σώμα του ηγέτη της Λιβύης, Qaddafi. Δεξιά, ο ίδιος πρόξενος διακρίνεται νεκρός, μετά την επίθεση εναντίον του Προξενείου των ΗΠΑ στη Βεγγάζη. Το εκρηκτικό κοκτέιλ βίας που χαρακτηρίζει πάντα την άνοδο στην εξουσία των σαλαφιστών ισλαμιστών σε όλη τη Μέση Ανατολή ήταν προφανές εκείνο το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, όταν ένας όχλος οργισμένων και φανατικών σαλαφιστών, της "Ανσάρ Αλ-Σαρία", δολοφόνησε τον πρόξενο των ΗΠΑ στη Λιβύη και τρεις άλλους Αμερικανούς διπλωμάτες, καίγοντας ολοσχερώς το Αμερικανικό Προξενείο στη Βεγγάζη. Οι δολοφονίες έγιναν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κυκλοφορία στο διαδικτυακό κανάλι YouTube μιας ταινίας από έναν Αμερικανό σκηνοθέτη, η οποία δείχνει τον προφήτη Μωάμεθ να συνάπτει πολλαπλές σεξουαλικές σχέσεις, πράγμα που θέτει ερωτήματα για το ρόλο του ως προφήτη του Θεού . Η ειρωνεία εγκειται στο γεγονός ότι η πρέσβης των ΗΠΑ είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Qaddafi, επιτρέποντας έτσι την εισροή σαλαφιστών στη Λιβύη. [25]
Η ομάδα "Ανσάρ Αλ-Σαρία" ("Παρτιζάνοι του ισλαμικού νόμου", στα αραβικά), φέρεται να είναι υποπροϊόν της Αλ-Κάιντα και υποστηρίζει διάφορες οργανώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, από την Υεμένη έως την Τυνησία, και από το Ιράκ έως την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Η "Ανσάρ αλ-Σαρία" υποστηρίζει ότι αναπαράγει το μοντέλο της Σαρία, του αυστηρού ισλαμικού νόμου που υιοθετήθηκε από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το νέο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, μια εξτρεμιστική ομάδα με πολλές παραφυάδες, μέρος της οποίας είναι και το σκέλος της Αλ-Κάιντα στο Ιράκ. Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από τζιχαντιστές που προήλθαν από ένα "ισλαμικό κράτος", είτε το Αφγανιστάν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, είτε το Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή του 2003. [26]
Η σημερινή εσκεμμένη πυροδότηση ενός νέου κύματος τρομοκρατικών ενεργειών από σαλαφιστές τζιχαντιστές σε μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου είναι σχεδιασμένες με εξαιρετικό χρονικό συντονισμό ώστε να ασκηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση του Vladimir Putin. Ο Putin και η ρωσική κυβέρνηση αποτελούν τους ισχυρότερους και ουσιαστικότερους υποστηρικτές της σημερινής κυβέρνησης της Συρίας. Μεταξύ των άλλων λόγων, για τη Ρωσία, η διατήρηση της ναυτικής βάσης στο συριακό λιμάνι Ταρτούς της Μεσογείου είναι εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας. Ταυτόχρονα, το γεμάτο νόημα μήνυμα του Obama προς τον Medvedev, να περιμένει μέχρι να επανεκλεγεί ο Obama και μετά να αξιολογήσει τις προθέσεις των ΗΠΑ προς τη Ρωσία και το πρόσφατο αινιγματικό σχόλιο του Putin, ότι ένας συμβιβασμός με ένα επανεκλεγέντα στην προεδρία Obama είναι εφικτός, αλλά όχι με τον Romney [27] , δείχνουν ότι η τακτική της Ουάσινγκτον, "μια με το καρότο και μια με το μαστίγιο", ίσως πρόσκαιρα να σταθεί ικανή να δελεάσει τη Ρωσία να κάνει κάποιες υποχωρήσεις σε σημαντικές γεωπολιτικές επιλογές, ίσως ακόμη και στην πρόσφατη γεωπολιτική συμμαχία της με την Κίνα. [28] Αλλά ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο, ο κόσμος ίσως να βιώσει τις συνέπειες μια "επαναφοράς" των ρωσοαμερικανικών σχέσεων σε άλλες εποχές, με καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Dan Peleschuk, "Sheikh Murdered Over Religious Split Say Analysts," RIA Novosti, 30/08/2012.
[2] Mairbek Vatchagaev, "The Kremlin’s War on Islamic Education in the North Caucasus=3334]," North Caucasus Analysis Volume: 7 Issue: 34.
[3], [4] Iason Athanasiadis, "Targeted by Israeli raid: Who is the IHH?," The Christian Science Monitor, 01/06/2010.
[5] Mairbek Vatchagaev, op. cit.
[6] UN Security Council, QI.U.290.11. DOKU KHAMATOVICH UMAROV, 10 March 2011.
[7] Tom Jones, "Czech NGO rejects Russian reports of link to alleged Islamist terrorists al-Qaeda," 10/05/ 2011.
[8] The Times of India, "Laden ordered Bamyan Buddha destruction," 28/03/ 2006.
[9] Dr. Alan Godlas, "Sufism — Sufis — Sufi Orders."
[10], [11] Irfan Al-Alawi and Stephen Schwartz, "Wahhabi Internal Contradictions as Saudi Arabia Seeks Wider Gulf Leadership," Center for Islamic Pluralism, 21/05/ 2012.
[12] Robert Duncan, "Islamic Terrorisms Links to Nazi Fascism," AINA, 05/07/2007.
[13], [14] Marc Erikson, "Islamism, fascism and terrorism (Part 2)," AsiaTimes.Online, 08/11/2002.
[15], [16] John Loftus, "The Muslim Brotherhood, Nazis and Al-Qaeda," Jewish Community News, 11/10/ 2006.
[17] Charlie Skelton, "The Syrian opposition: who’s doing the talking?: The media have been too passive when it comes to Syrian opposition sources, without scrutinising their backgrounds and their political connections. Time for a closer look …," The Guardian, UK, 12/07/2012.
[18] Aidan Lewis, "Profile: Tunisia’s Ennahda Party," BBC News, 25 /10/2011.
[19] Hassan Hassan, "Syrians are torn between a despotic regime and a stagnant opposition: The Muslim Brotherhood’s perceived monopoly over the Syrian National Council has created an opposition stalemate," The Guardian, UK, 23 /08/2012.
[20], [21] Stefan J. Bos, "Egypt Christians Killed After Election of Morsi," Bosnewslife, 30/06/2012.
[22] Irfan Al-Alawi, "Egyptian Muslim Fundamentalists Attack Sufis," Guardian Online [London], 11/04/2011.
[23] Yafiah Katherine Randall, "UNESCO urges Libya to stop destruction of Sufi sites," Sufi News and Sufism World Report, 31/08/ 2012.
[24] Jamie Dettmer, Libya elections: Muslim Brotherhood set to lead government, The Telegraph, London, 05/07/2012.
[25] Luke Harding, Chris Stephen, Chris Stevens, "US ambassador to Libya, killed in Benghazi attack: Ambassador and three other American embassy staff killed after Islamist militants fired rockets at their car, say Libyan officials," The Guardian (London), 12/09/2012.
[26] Murad Batal al-Shishani, "Profile: Ansar al-Sharia in Yemen," BBC, 08/03/2012.
[27] David M. Herszenhorn, Putin Says Missile Deal Is More Likely With Obama, The New York Times, 06/09/2012. Συνέντευξη Putin στο RT News.
[28] M.K. Bhadrakumar, "Calling the China-Russia split isn’t heresy," Asia Times, 05/09/2012.
την επίτευξη της συμφιλίωσης μεταξύ σαλαφιστών σουνιτών μουσουλμάνων και άλλων ομάδων στο Νταγκεστάν, πολλές από τις οποίες θεωρούν τον εαυτό τους οπαδό του σουφισμού. Εάν δεν αντικατασταθεί σύντομα από κάποιον που διαθέτει το ηθικό ανάστημά του και εμπνέει τον ίδιο σεβασμό, οι αρχές φοβούνται πιθανό ξέσπασμα θρησκευτικού πολέμου στη μικροσκοπική αυτή ρωσική αυτόνομη δημοκρατία. [1] Σύμφωνα με αναφορά της αστυνομίας, ο δολοφόνος ήταν μια Ρωσίδα υπήκοος που είχε ασπασθεί το Ισλάμ και αναμίχθηκε σε μια ισλαμική φονταμενταλιστική ή σαλαφιστική εξέγερση εναντίον της Ρωσίας και μιας σειράς περιφερειακών κυβερνήσεων που είναι πιστές στη Μόσχα, αυτόνομων δημοκρατιών σε όλη την εύθραυστη περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, με έντονο το ισλαμικό στοιχείο.
Οι εθνοτικοί μουσουλμανικοί πληθυσμοί στην περιοχή αυτή της Ρωσίας και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης - του Ουζμπεκιστάν, της Κιργιζίας και της επαρχίας Xinjiang της Κίνας, μεταξύ άλλων - ήταν, από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου έως και το 1990, ο στόχος διαφόρων επιχειρήσεων συλλογής πληροφοριών από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Η Ουάσιγκτον θεωρεί τη χειραγώγηση των μουσουλμανικών ομάδων ως το ιδανικό όχημα που θα φέρει ανεξέλεγκτο χάος στη Ρωσία και την Κεντρική Ασία. Το σχέδιο αυτό εκτελείται από συγκεκριμένες οργανώσεις, τις ίδιες που έχουν αναλάβει τη δημιουργία χάους και καταστροφής στο εσωτερικό της Συρίας, δρώντας εναντίον της κυβέρνησης του Bashar Al-Assad. Ουσιαστικά, όπως οι ρωσικές υπηρεσίες ασφαλείας σαφώς αντιλαμβάνονται, αν δεν καταφέρουν να ανακόψουν την εξέγερση μελών του τζιχαντισμού στη Συρία, δεν θα αργήσουν αυτές οι οργανώσεις να επιστρέψουν στη βάση τους, μέσω του Καυκάσου.
Οι τζιχαντιστές μισθοφόροι της Συρίας διατηρούν δεσμούς με την Αλ-Κάιντα και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα Οι τελευταίες δολοφονίες σουφιστών και άλλων μετριοπαθών μουσουλμάνων ηγετών στον Καύκασο εντάσσονται προφανώς σε μια εικόνα που γίνεται σταδιακά όλο και σαφέστερη και αποτελεί ίσως την πιο επικίνδυνη επιχείρηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών που υπήρξε ποτέ, αφού εκτελείται σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω του μουσουλμανικού φονταμενταλισμού. Παλιότερα, οι αμερικανικές και συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εκμεταλλευθεί σε αραιά διαστήματα θρησκευτικές οργανώσεις ή πεποιθήσεις σε διάφορες χώρες. Αυτό που κάνει τη σημερινή κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη -ιδίως μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον να πυροδοτήσει τις ταραχές με την ανακριβή ονομασία "Αραβική Άνοιξη", που ξεκίνησαν στην Τυνησία στα τέλη του 2010, εξαπλώθηκαν σαν πυρκαγιά σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο, από το Αφγανιστάν σε όλη την Κεντρική Ασία, στο Μαρόκο- είναι τα ανυπολόγιστου κόστους αλλεπάλληλα κύματα δολοφονιών, υποδαύλισης μίσους, καταστροφής ολόκληρων πολιτισμών, και όλα αυτά στο όνομα που η Ουάσιγκτον έχει δώσει στο "άπιαστο όνειρο" που αποκαλεί "δημοκρατία". Και το εκτελεί αυτό το σχέδιο μέσω των λεγόμενων ομάδων της Αλ-Κάιντα, των Σαουδαράβων σαλαφιστών ή ουαχαμπιστών, ή χρησιμοποιώντας μαθητές του κινήματος του Τούρκου Fethullah Gülen, με σκοπό να πυροδοτήσει θρησκευτικό μίσος μεταξύ των ισλαμικών ομάδων και εναντίον άλλων θρησκειών, ένα μίσος που ίσως χρειαστεί δεκαετίες ολόκληρες για να σβήσει. Και το χειρότερο ακόμα είναι ότι θα μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε ένα νέο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο φονταμενταλισμός έρχεται στον Καύκασο
Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, εξτρεμιστές Αφγανοί Μουτζαχεντίν, ισλαμιστές της Σαουδικής Αραβίας, της Τουρκίας, του Πακιστάν και άλλων ισλαμικών χωρών κατέκλυσαν τα μουσουλμανικά κρατίδια της πρώην ΕΣΣΔ. Μια από τις πιο οργανωμένες ομάδες ήταν το κίνημα του Τούρκου Fethullah Gülen, επικεφαλής ενός παγκόσμιου δικτύου ισλαμικών σχολείων και φερόμενου ως η κύρια επιρροή στην πολιτική του κόμματος ΑΚΡ του Erdogan. Ο Gülen έσπευσε να ιδρύσει το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" στο Νταγκεστάν. Κατά τη διάρκεια του χάους που διαδέχθηκε την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ρωσικής Ομοσπονδίας αναγκαστικά αναγνώρισε επίσημα και επέτρεψε την ανεμπόδιστη δράση διάφορων ισλαμικών ιδρυμάτων και οργανισμών. Σε αυτές περιλαμβάνονται η "Λίγκα του Ισλαμικού Κόσμου", η "Παγκόσμια Συνέλευση Νέων Μουσουλμάνων" και το φερόμενο ως προσκείμενο στην Αλ-Κάιντα Σαουδικό ίδρυμα "Ibrahim ben Abd al-Aziz al-Ibrahim". Η μαύρη λίστα περιλαμβάνει επίσης το "Al-Haramein", ένα σαουδαραβικό ίδρυμα που διατηρεί δεσμούς με την Αλ-Κάιντα, και το ΙΗΗ, [2], μια τουρκική οργάνωση που απαγορεύτηκε στη Γερμανία και λέγεται ότι χρηματοδότησε τους τζιχαντιστές μισθοφόρους στη Βοσνία, την Τσετσενία και το Αφγανιστάν, και αναφέρεται από τις γαλλικές μυστικές υπηρεσίες ως στενά συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα. [3] Πολλά από αυτά τα "φιλανθρωπικά" ιδρύματα ήταν η "βιτρίνα" δράσης ομάδων φονταμενταλιστών σαλαφιστών, η κάθε μια από τις οποίες είχε ιδιαίτερους στόχους και αποστολή.
Αφού διαπιστώθηκε ότι πολλοί από τους ξένους ισλαμιστές στην Τσετσενία και το Νταγκεστάν εμπλέκονταν στην υποδαύλιση περιφερειακών ταραχών και εμφύλιων πολέμων, οι ρωσικές αρχές απέσυραν την άδεια που είχαν χορηγήσει στα περισσότερα μουσουλμανικά σχολεία και ιδρύματα. Σε όλες τις περιοχές του Βόρειου Καυκάσου κατά τη διάρκεια του πολέμου της Τσετσενίας στα τέλη της δεκαετίας του 1990, λειτουργούσαν περισσότερα από είκοσι ισλαμικά ιδρύματα, περίπου 200 ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία και πολλές μαντράσες (θρησκευτικά σχολεία μελέτης του Κορανίου) σε όλα σχεδόν τα τεμένη. Το "Διεθνές Κολλέγιο Νταγκεστάν-Τουρκίας" ήταν αυτό που αναγκαστικά απαγορεύτηκε πρώτο στο Νταγκεστάν. Η Ακαδημία λειτουργούσε και χρηματοδοτούνταν από την οργάνωση του Fethullah Gülen. [4] Κατά τη φάση της καταστολής από τις ρωσικές αρχές της διάδοσης της σαλαφιστικής διδασκαλίας στη Ρωσία, στα τέλη της δεκαετίας του 1990, σημειώθηκε φυγή εκατοντάδων νέων μουσουλμάνων μαθητών από το Νταγκεστάν και την Τσετσενία, προς την Τουρκία, τη Σαουδική Αραβία, το Πακιστάν και άλλα μέρη της Μέσης Ανατολής, με σκοπό να εκπαιδευτούν από το κίνημα Gülen και διάφορες άλλες οργανώσεις που χρηματοδοτούν οι Σαουδάραβες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται και σαλαφιστικές οργανώσεις. [5] Πιστεύεται σήμερα στη Ρωσία ότι οι μαθητές που εκπαιδεύτηκαν από οπαδούς του Gülen και άλλα κέντρα φανατικών σαλαφιστών που χρηματοδοτεί η Σαουδική Αραβία, στη συνέχεια στάλθηκαν πίσω στο Νταγκεστάν και το Βόρειο Καύκασο για να διαδώσουν εκεί τα ακραία ισλαμιστικά δόγματα. Το 2005 η κατάσταση στον Καύκασο είχε τόσο εμφανείς επιδράσεις από την δράση των Σαλαφιστών που ο Τσετσένος σαλαφιστής, Doku Umarov, για τον οποίο υπάρχουν αναφορές στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για διασυνδέσεις με την Αλ-Κάιντα, [6] κήρυξε μονομερώς τη δημιουργία του αυτοαποκαλούμενου "Εμιράτου του Καυκάσου", ανακοινώνοντας τα σχέδιά του για την ίδρυση ισλαμικού κράτους με βάση το νόμο της Σαρία. Το κράτος αυτό περιλαμβάνει ολόκληρη την περιοχή του Βόρειου Καυκάσου, στην οποία συμπεριλαμβένεται και το Νταγκεστάν. Στη συνέχεια ανακήρυξε τον εαυτό του, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε Εμίρη του "Εμιράτου του Καυκάσου". [7]
Μέρος ΙΙ: Ο σαλαφισμός σε σύγκρουση με τη σουφιστική παράδοση
Ο σαλαφισμός, γνωστός στη Σαουδική Αραβία ως ουαχαμπισμός, είναι ένα φονταμενταλιστικό παρακλάδι του Ισλάμ που ήρθε στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος τον Μάρτιο του 2001, λίγες μόλις εβδομάδες πριν από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη. Τότε ακριβώς η κυβέρνηση των σαλαφιστών Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν εσκεμμένα κατέστρεψε με εκρηκτικά κάποια ιστορικά μνημεία γιγαντιαίων διαστάσεων που απεικόνιζαν τον Βούδα, στο Μπαμιγιάν, πάνω στον παλιό Δρόμο του Μεταξιού, μνημεία που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα. Οι ηγέτες των σαλαφιστών Ταλιμπάν επίσης απαγόρευσαν ως "αντι-ισλαμικές" όλες τις απεικονίσεις μορφών σε ιερούς χώρους, τις μουσικές εκδηλώσεις, τον αθλητισμό, αλλά και την τηλεόραση, σύμφωνα με τις επιταγές της αυστηρής ερμηνείας της Σαρία. Πηγές στο Αφγανιστάν ανέφεραν ότι η διαταγή να καταστραφούν τα μνημεία αυτά δόθηκε από τον σαουδικής καταγωγής τζιχαντιστή (ουαχαμπιστή), Osama bin Laden, ο οποίος έπεισε τελικά τον μουλά Omar, τότε ανώτατο ηγέτη των Ταλιμπάν, να εκτέλεσει το σχέδιο της καταστροφής των μνημείων. [8]
Το μεγαλύτερο από τα δύο μνημεία του Βούδα, το 1963 (αριστερά) και το 2008 (δεξιά), μετά την καταστροφή του από σαλαφιστές Ταλιμπάν.Ενώ ο σουφισμός έχει ενσωματώσει τη λατρεία αγίων και τελετουργικές προσευχές στην λατρεία του Ισλάμ, οι σαλαφιστές καταδικάζουν ως ειδωλολατρία κάθε μη παραδοσιακή μορφή λατρείας. Τάσσονται επίσης υπέρ της καθιέρωσης του ισλαμικού πολιτικού κανόνα και αυστηρού νόμου της Σαρία. Αντίθετα, ο σουφισμός είναι ο χώρος που φιλοξενείται η μεγάλη πνευματική και μουσική κληρονομιά του Ισλάμ. Είναι ο χώρος που περιγράφουν οι μελετητές της μουσουλμανικής θρησκείας ως την εσωτερική, μυστικιστική και ψυχο-πνευματική διάσταση του Ισλάμ, εδώ και αιώνες. Όπως έγραψε ένας σουφιστής λόγιος σε μια προσπάθειά του να αποδώσει την ουσία του σουφισμού: "Ενώ όλοι οι μουσουλμάνοι πιστεύουν ότι πορεύονται προς το Θεό και θα έλθουν κοντά στο Θεό στον Παράδεισο - μετά το θάνατο και την Ημέρα της Κρίσεως - οι σουφιστές πιστεύουν επιπλέον ότι είναι δυνατό να πλησιάσει κανείς το Θεό και να βιώσει αυτή την εγγύτητα, ενώ είναι στη ζωή. Επίσης, η επίτευξη της γνώσης που ενέχει αυτή η οικειότητα με το Θεό είναι, σύμφωνα με τους σουφιστές, ο ίδιος ο σκοπός της δημιουργίας".
Το μυστικιστικό ισλαμικό ρεύμα του σουφισμού και η προσπάθεια των οπαδών του να πλησιάσουν ή να γίνουν ένα με τον Θεό είναι σε πλήρη αντίθεση με το ρεύμα των σαλαφιστών/ουαχαμπιστών, οι οποίοι είναι οπλισμένοι με θανατηφόρα όπλα, κηρύττουν μια ψευδή ερμηνεία του δόγματος της "τζιχάντ" (η οποία, σύμφωνα με το αληθινό κήρυγμα του Ισλάμ, είναι η απόδοση δικαιοσύνης μέσα σε μια συγκεκριμένη κοινωνία και όχι η με τη βία εξάπλωση του Ισλάμ σε άλλες χώρες) και μια διεστραμμένη αντίληψη του μαρτυρίου, διαπράττοντας αμέτρητες πράξεις βίας. Δεν αποτελεί, επομένως, έκπληξη το γεγονός ότι τα θύματα των σαλαφιστών τζιχαντιστών είναι ως επί το πλείστον ειρηνιστικές μορφές του Ισλάμ, και ιδιαίτερα σουφιστές. Ο σεβάσμιος 75χρονος Afandi είχε καταγγείλει δημοσίως τον φονταμενταλισμό των σαλαφιστών ισλαμιστών. Η δολοφονία του έγινε μετά από την συντονισμένη επίθεση της 19ης Ιουλίου 2012 εναντίον δύο υψηλόβαθμων μουφτήδων στο ρωσικό κρατίδιο του Ταταρστάν. Και τα δύο θύματα ήταν αναγνωσισμένοι από το ρωσικό κράτος θρησκευτικοί ηγέτες οι οποίοι είχαν καταφερθεί δημόσια εναντίον του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Αυτός ο τελευταίος γύρος δολοφονιών άνοιξε ένα νέο μέτωπο στον πόλεμο των σαλαφιστών εναντίον της Ρωσίας, μέσω επιθέσεων εναντίον μετριοπαθών σουφιστών μουσουλμάνων ηγετών. Το εάν ή όχι το Νταγκεστάν θα εμπλακεί σύντομα σε εσωτερικό θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο, που στη συνέχεια θα εξαπλωθεί σε όλη την ευαίσθητη γεωπολιτικά περιοχή του ρωσικού Καυκάσου δεν είναι ακόμη βέβαιο. Αυτό που είναι αρκετά βέβαιο είναι ότι οι ίδιοι κύκλοι που σπέρνουν τη βία και τον τρόμο μέσα στη Συρία, μαχόμενοι εναντίον του καθεστώτος του Αλαουίτη προέδρου Bashar Al-Assad, βρίσκονται πίσω από τη δολοφονία του σεΐχη Afandi καθώς και πίσω από τις τρομοκρατικές ενέργειες και άλλες ταραχές σε όλες τις μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου. Θα λέγαμε ότι οι ενέργειες αυτές αποτελούν ένα εφιαλιτικό σχέδιο που θα μπορούσε να ονομάσει κανείς "η Συρία έρχεται στη Ρωσία". Αποδεικνύει δε, με τον πιο δραματικό τρόπο, τους λόγους για τους οποίους ο Πούτιν έχει καταβάλει αποφασιστικές προσπάθειες προκειμένου να εμποδίσει την μετατροπή της Συρίας σε μια κόλαση δολοφονιών.
Σαλαφισμός και CIΑ
Η ύπαρξη ομάδων τζιχαντιστών σαλαφιστών του Ισλάμ στο Νταγκεστάν είναι σχετικά πρόσφατο φαινόμενο. Το βέβαιο είναι ότι έχει εισαχθεί στη χώρα με σχέδιο. Ο σαλαφισμός, που μερικές φορές ονομάζεται επίσης ουαχαμπισμός λόγω των απαρχών του στη Σαουδική Αραβία, είναι μια μορφή δόγματος που ξεπήδησε από φυλές Βεδουίνων και κυριαρχεί στη σαουδαραβική χερσόνησο από το 1700. Ο Irfan Al-Alawi και ο Stephen Schwartz του "Κέντρου για τη Διάδοση του Ισλαμικού Πλουραλισμού" περιγράφουν τις συνθήκες που διέπουν το αυστηρό δόγμα των ουαχαμπιστών του Ισλάμ: "Οι γυναίκες που ζουν κάτω από τον σαουδαραβικό κανόνα πρέπει να φορούν την abaya, έναν μανδύα που καλύπτει όλο το σώμα, και το niqab, ένα πέπλο που καλύπτει το πρόσωπο. Έχουν περιορισμένες ευκαιρίες για παιδεία και επαγγελματική σταδιοδρομία, τους απαγορεύεται να οδηγούν οχήματα, αλλά και η κοινωνική επαφή με άνδρες που δεν είναι συγγενείς τους. Όλες οι προσωπικές τους δραστηριότητες, όπως το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών, πρέπει να εποπτεύονται από ένα αρσενικό μέλος της οικογένειας ή έναν «κηδεμόνα». Οι κανόνες αυτοί του ουαχαμπισμού εφαρμόζονται από μέλη μιας mutawiyin ("πολιτοφύλακες της ηθικής"), γνωστής και ως "θρησκευτική αστυνομία", που έχει διοριστεί επίσημα από την Επιτροπή για την Προώθηση της Αρετής και την Πρόληψη των Παθών (the Commission for the Promotion of Virtue and Prevention of Vice, CPVPV). Τα μέλη της περιπολούν τις πόλεις της Σαουδικής Αραβίας, οπλισμένα με βέργες, που χρησιμοποιούνται κατά βούληση εναντίον εκείνων που θεωρούνται παραβατικοί. Τα μέλη της επιτροπής κάνουν αιφνίδιες εφόδους ψάχνοντας για οινοπνευματώδη και ναρκωτικά, φροντίζοντας επίσης να μην παρενοχλούνται οι μη μουσουλμάνοι ουαχαμπιστές και πιστοί άλλων θρησκειών". [10]
Υπάρχουν αρκετά δημοσιεύματα που αναφέρουν ότι η προκλητικά πλούσια και όχι και τόσο ηθική σαουδική βασιλική οικογένεια έχει κάνει μια συμφωνία τύπου Φάουστ με τους ηγέτες των ουαχαμπιστών. Λέγεται ότι η συμφωνία προβλέπει την παραχώρηση άδειας στους ουαχαμπιστές να εξάγουν το προϊόν τους ισλαμιστικού φανατισμού σε μουσουλμανικούς πληθυσμούς σε όλο τον κόσμο, με την προϋπόθεση ότι δεν θα πειράξουν ποτέ κανέναν από τον βασιλικό οίκο του Σαούδ. [11]
Υπάρχουν, ωστόσο, και άλλες σκοτεινές και βρώμικες λεπτομέρειες που αφορούν τους ουαχαμπιστές-σαλαφιστές της Σαουδικής Αραβίας. Ελάχιστα γνωστό παραμένει το γεγονός ότι η σημερινή επιθετική μορφή του σαουδαραβικού ουαχαμπισμού είναι στην πραγματικότητα ένα είδος σύντηξης μεταξύ εισαγόμενων εξτρεμιστών σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας της Αιγύπτου και φονταμενταλιστών ουαχαμπιστών της Σαουδικής Αραβίας. Ηγετικά στελέχη των σαλαφιστών της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας εισέρρευσαν στο Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας στη δεκαετία του 1950 από τη CIA, και συμμετείχαν σε μια σειρά γεγονότων, όταν ο Nasser αποφάσισε να πατάξει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα μετά από μια απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Στη δεκαετία του 1960, η εισροή στη Σαουδική Αραβία αιγυπτιακών μελών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, που προσπαθούσαν να ξεφύγουν από την καταστολή του Νasser, είχε ως αποτέλεσμα την ανάληψη πολλών θέσεων διδασκαλίας στις σαουδαραβικές θρησκευτικές σχολές από τα μέλη της Αδελφότητας. Ένας από τους μαθητές που παρακολούθησαν μαθήματα εκεί ήταν ο νεαρός και από εύπορη οικογένεια της Σαουδικής Αραβίας, Osama bin Laden. [12]
Κατά τη διάρκεια του Τρίτου Ράιχ, η χιτλερική Γερμανία είχε υποστηρίξει την Μουσουλμανική Αδελφότητα ως όπλο εναντίον των Βρετανών στην Αίγυπτο και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο Marc Erikson περιγράφει τις ναζιστικές ρίζες της αιγυπτιακής Μουσουλμανικής Αδελφότητας ως εξής: "Καθώς ο ιταλικός και γερμανικός φασισμός αναζητούσε ισχυρότερες βάσεις στη Μέση Ανατολή στη δεκαετία του 1930 και του '40 για την αντιμετώπιση της βρετανικής και γαλλικής επιρροής, εγκαινιάστηκε στενή συνεργασία μεταξύ παραγόντων του φασισμού και ισλαμιστών ηγετών. Κατά τη διάρκεια της Αραβικής Επανάστασης του 1936-39, ο Ναύαρχος Wilhelm Canaris, επικεφαλής των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, έστειλε πράκτορες και χρήματα προκειμένου να στηρίξει την παλαιστινιακή εξέγερση εναντίον των Βρετανών. Το ίδιο έκανε και ο ιδρυτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και "ανώτατος ηγέτης" Hassan al-Banna. Μια άλλη μορφή που έπαιξε μεγάλο ρόλο στις διασυνδέσεις φασιστών και ισλαμιστών, και διαμεσολαβητής μεταξύ των Ναζί και του Hassan al-Banna ήταν ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ, Haj Amin el-Husseini. [13]
Μετά την ήττα της Γερμανίας, η μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας ανέλαβαν δράση ώστε να ελέγξουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα. Τελικά, για οικονομικούς και άλλους λόγους, οι Βρετανοί αποφάσισαν να παραδώσουν ό,τι είχαν στα χέρια τους από τα χρόνια του ελέγχου της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στους συναδέλφους τους της CIA στη δεκαετία του 1950". [14]
Σύμφωνα με τον πρώην ερευνητή του ναζισμού και συνεργάτη του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, John Loftus:"Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950, η CIA διοχέτευσε τους Ναζί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στη Σαουδική Αραβία. Στη συνέχεια, μόλις έφτασαν στη Σαουδική Αραβία, μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, όπως ο Δρ Abdullah Azzam, έγιναν δάσκαλοι στα ισλαμικά θρησκευτικά σχολεία της χώρας, τις μαντράσες. Εκεί επετεύχθη ένα μίγμα του δόγματος του ναζισμού με αυτό της ισλαμικής λατρείας του ουαχαμπισμού". [15]
"Πολλοί θεωρούν σήμερα ότι το Ισλάμ είναι φανατική θρησκεία, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι", γράφει σε ένα κείμενό του ο Loftus. "Νομίζουν ότι το Ισλάμ -η Σαουδική εκδοχή του Ισλάμ- είναι χαρακτηριστική, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η αίρεση του ουαχαμπισμού έχει καταδικαστεί επίσημα πάνω από 60 φορές από μουσουλμανικές χώρες. Ωστόσο, όταν οι Σαουδάραβες συσσώρευσαν πλούτο, εξαγόρασαν πολλή σιωπή. Πρόκειται για μια εξαιρετικά αυστηρή αίρεση. Ο ουαχαμπισμός ασκείται μόνο από τους Ταλιμπάν και τους Σαουδάραβες, πράγμα που αποδεικνύει πόσο ακραίος είναι. Στην πραγματικότητα δεν έχει καμιά σχέση με το Ισλάμ, το οποίο στην θεωρητική του βάση είναι μια ειρηνική και ανεκτική θρησκεία. Το Ισλάμ διατηρούσε πάντα καλές σχέσεις με τους Εβραίους στα πρώτα χίλια χρόνια της ύπαρξής του. "[16]
Ο Loftus προσδιόρισε τη σημασία αυτού που σήμερα αναδύεται ως φαινόμενο και βρίσκεται πίσω από την ανάληψη της ηγεσίας της Αιγύπτου από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Morsi, αλλά και το λεγόμενο "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", το οποίο κυριαρχείται, στην πραγματικότητα, από την Μουσουλμανική Αδελφότητα και του οποίου ηγείται υποτίθεται η "πολιτικά ορθή" και "ευπρεπής" Bassma Kodmani. Η Kodmani, εκπρόσωπος Τύπου του "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας" επί των διεθνών υποθέσεων, έχει προσκληθεί δύο φορές να συμμετάσχει στη σύνοδο της Bilderberg. H τελευταία φορά ήταν στο Chantilly της πολιτείας Virginia τον περασμένο Μάιο. [17]
Το πιο περίεργο και ανησυχητικό χαρακτηριστικό του κύματος αλλαγών καθεστώτων που στηρίζουν χρηματικά οι ΗΠΑ από το 2010, ενός κύματος που οδήγησε στην αιματηρή καταστροφή του κοσμικού καθεστώτος του Hosni Mubarak στην Αίγυπτο, του Muhammar Qaddafi στη Λιβύη και του κοσμικού επίσης καθεστώτος του προέδρου Ben Ali στην Τυνησία και αργότερα στην έκρηξη βίαιων συγκρούσεων στη Συρία, είναι το μοτίβο του νέου μοντέλου αρπαγής εξουσίας από τους εκπροσώπους του σκοτεινού κινήματος των σαλαφιστών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Σύμφωνα με αξιόπιστες μαρτυρίες, η χρηματοδοτημένη από Σαουδάραβες Μουσουλμανική Αδελφότητα κυριαρχεί ανάμεσα στα μέλη του εξόριστου "Εθνικού Συμβουλίου της Συρίας". Υποστηρίζεται ανοιχτά από την υπουργό Εjωτερικών των ΗΠΑ, Hillary Clinton, και τον Γάλλο πρόεδρο, Hollande. Η συριακή Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει διασυνδέσεις -και αυτό δεν αποτελεί έκπληξη- με την αιγυπτιακή Μουσουλμανική Αδελφότητα του προέδρου Μοχάμεντ Morsi, ο οποίος πρόσφατα σε μια συνάντηση του Κινήματος των Αδεσμεύτων στο Ιράν έκανε ανοιχτή έκκληση υπέρ της ανατροπής του Assad της Συρίας, μια λογική κίνηση που απαιτείται για την ανάληψη της διακυβέρνησης στη Συρία από το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας". Οι Σαουδάραβες επίσης φημολογείται ότι έχουν χρηματοδοτήσει την άνοδο στην εξουσία στην Τυνησία του σημερινού κυβερνώντος ισλαμιστικού κόμματος Ennahda [18]. Επίσης υπάρχουν αποδείξεις ότι χρηματοδοτούν το "Εθνικό Συμβούλιο της Συρίας", που ελέγχεται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και στηρίζει την "αντιπολίτευση" κατά του προέδρου Bashar Al-Assad. [19]
Μέρος III: To σαλαφιστικό καθεστώς τρόμου του προέδρου Μorsi
Ενδεικτικό των πραγματικών σχεδίων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας και των τζιχαντιστών που σήμερα σχετίζονται με αυτήν είναι το γεγονός ότι, από τη στιγμή που αναλαμβάνουν την εξουσία, πρώτα ρίχνουν ένα παραπλανητικό πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης", κρύβοντας τις φανατικές και βίαιες καταβολές τους. Αυτό είναι ορατό σήμερα στην Αίγυπτο, μετά την άνοδο στην εξουσία του προέδρου Morsi. Στα συμβατικά μέσα ενημέρωσης της Δύσης δεν έχουν ακόμη δημοσιευθεί τα ανησυχητικά ρεπορτάζ που περιέχουν δηλώσεις από χριστιανικές ιεραποστολικές οργανώσεις στην Αίγυπτο, σύμφωνα με τα οποία η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi έχει ήδη αρχίσει να βγάζει αυτό το πέπλο "μετριοπάθειας και συμφιλίωσης" και να δείχνει την πραγματική, βάναυση σαλαφιστική φύση της, όπως ακριβώς έκαναν οι εξτρεμιστικές δυνάμεις της Σαρία στο Ιράν, μετά την ανάληψη της εξουσίας από τον Χομεϊνί το 1979-81. Σε επιστολή που διανεμήθηκε από το Φιλανθρωπικό Ταμείο της Χριστιανικής Ιεραποστολής (Christian Aid Mission, CAM), ένας Αιγύπτιος χριστιανός ιεραπόστολος έγραφε ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα του Morsi του "ανακοίνωσε ότι θα καταστρέψει τη χώρα, αν ο Morsi δεν κέρδιζε τις εκλογές. Επίσης δήλωσε ότι θα πάρει εκδίκηση από όλους εκείνους που ψήφισαν υπέρ του [αντιπάλου του], Ahmed Shafiq, κυρίως τους χριστιανούς, αφού είναι βέβαιοι ότι εμείς οι χριστιανοί ψηφίσαμε υπέρ του Shafiq. Άρχισαν την εκδίκησή τους χθες, με τη δολοφονία δύο πιστών στο el Sharqiya", πρόσθεσε ο ιεραπόστολος, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας. [20]
Το δημοσίευμα αυτό κυκλοφόρησε μόλις μερικές εβδομάδες αφού η αιγυπτιακή κρατική τηλεόραση (υπό τον έλεγχο Morsi) έδειξε κάποια φρικιαστικά πλάνα σε βίντεο από τη δολοφονία ενός μουσουλμάνου που ασπάστηκε τον χριστιανισμό. Το βίντεο έδειχνε ένα νεαρό άνδρα που κρατούσαν μασκοφόρι άνδρες και του έμπηγαν ένα μαχαίρι στο λαιμό. Στο βίντεο ακούγεται ένας μουσουλμάνος που ψέλνει αυτοσχέδιες μουσουλμανικές προσευχές στα αραβικά, με στίχους που εναντίον του Χριστιανισμού, ένας άλλος κρατάει το μαχαίρι στο λαιμό του χριστιανού προσήλυτου και είναι έτοιμος να τον σκοτώσει, και μετά φαίνεται ο αργός αποκεφαλισμός, ενώ ακούγονται ολόγυρα οι κραυγές "Αλλάχ Άκμπαρ" ("Ο Αλλάχ είναι μεγάλος"), σύμφωνα με το ηχητικό μέρος του βίντεο. Στην επιστολή του, ο Αιγύπτιος ιεραπόστολος πρόσθεσε ότι, "αμέσως μετά την εκλογική νίκη του Morsi, οι Χριστιανοί εμποδίστηκαν με τη βία από το να πηγαίνουν στις εκκλησίες". Πολλοί μουσουλμάνοι, συνέχισε ο ιεραπόστολος στην επιστολή του, "άρχισαν να μιλούν σε γυναίκες στους δρόμους, παροτρύνοντάς τις να φορούν ισλαμική ενδυμασία, όπως το χαρακτηριστικό κάλυμμα της κεφαλής, hijab. Ενεργούν σαν να τους ανήκει η χώρα σήμερα". [21]
Ήδη από το 2011, οι σαλαφιστές οπαδοί του Morsi άρχισαν να επιτίθενται και να καταστρέφουν τεμένη των σουφιστών μουσουλμάνων σε όλη την Αίγυπτο. Σύμφωνα με την έγκυρη εφημερίδα "Al-Masry Al-Youm" ("Η Σημερινή της Αιγύπτου"), 16 ιστορικά τζαμιά στην Αλεξάνδρεια που ανήκουν στο δόγμα των σουφιστών έχουν μπει στο στόχαστρο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από τους αποκαλούμενους "σαλαφιστές". Η Αλεξάνδρεια έχει 40 τζαμιά που παραδοσιακά σχετίζονται με τον σουφισμό, και είναι η έδρα 36 ομάδων σουφιστών πιστών του Ισλάμ . Μισό εκατομμύριο σουφιστές ζουν στην πόλη αυτή, που έχει πληθυσμό 4 εκατομμύρια περίπου. Η επιθετικότητα εναντίον των σουφιστών της Αιγύπτου έχει εκδηλωθεί, μεταξύ άλλων, με μια επιδρομή εναντίον του πιο διάσημου τεμένους της Αλεξάνδρειας, όπου βρίσκεται ο τάφος του Σούφι al-Mursi Abu'l Abbas, του 13ου αιώνα. [22]
Είναι επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το λεγόμενο "δημοκρατικά εκλεγμένο" καθεστώς στη Λιβύη που ανέλαβε την διακυβέρνηση μετά τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ και την ανατροπή του Mohamar Qaddafi το 2011, καταστρέφει με την ίδια μανία τεμένη σουφιστών και χώρους λατρείας άλλων δογμάτων. Τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, η Γενική Διευθύντρια της UNESCO, Irina Bokova, εξέφρασε την "έντονη ανησυχία" της για την καταστροφή, από την ισλαμική τζιχάντ, χώρων λατρείας των σουφιστών στις πόλεις Ζλίτεν, Μισράτα και Τρίπολη και κάλεσε τους δράστες "να σταματήσουν αμέσως την καταστροφή". [23]
Πίσω από τις μηχανορραφίες της κυβέρνησης της Λιβύης κυριαρχούν τζιχαντιστές και οπαδοί της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, πράγμα που ισχύει και στην Τυνησία και την Αίγυπτο. [24]
Οι ΗΠΑ στοιχειώνονται σήμερα από τους ίδιους δαίμονες που οι ίδιες δημιούργησαν. Αριστερά, ο πρόξενος των ΗΠΑ, Chris Stevens, εξετάζει το άψυχο σώμα του ηγέτη της Λιβύης, Qaddafi. Δεξιά, ο ίδιος πρόξενος διακρίνεται νεκρός, μετά την επίθεση εναντίον του Προξενείου των ΗΠΑ στη Βεγγάζη. Το εκρηκτικό κοκτέιλ βίας που χαρακτηρίζει πάντα την άνοδο στην εξουσία των σαλαφιστών ισλαμιστών σε όλη τη Μέση Ανατολή ήταν προφανές εκείνο το βράδυ της 11ης Σεπτεμβρίου 2012, όταν ένας όχλος οργισμένων και φανατικών σαλαφιστών, της "Ανσάρ Αλ-Σαρία", δολοφόνησε τον πρόξενο των ΗΠΑ στη Λιβύη και τρεις άλλους Αμερικανούς διπλωμάτες, καίγοντας ολοσχερώς το Αμερικανικό Προξενείο στη Βεγγάζη. Οι δολοφονίες έγιναν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κυκλοφορία στο διαδικτυακό κανάλι YouTube μιας ταινίας από έναν Αμερικανό σκηνοθέτη, η οποία δείχνει τον προφήτη Μωάμεθ να συνάπτει πολλαπλές σεξουαλικές σχέσεις, πράγμα που θέτει ερωτήματα για το ρόλο του ως προφήτη του Θεού . Η ειρωνεία εγκειται στο γεγονός ότι η πρέσβης των ΗΠΑ είχε παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανατροπή του Qaddafi, επιτρέποντας έτσι την εισροή σαλαφιστών στη Λιβύη. [25]Η ομάδα "Ανσάρ Αλ-Σαρία" ("Παρτιζάνοι του ισλαμικού νόμου", στα αραβικά), φέρεται να είναι υποπροϊόν της Αλ-Κάιντα και υποστηρίζει διάφορες οργανώσεις σε όλη τη Μέση Ανατολή, από την Υεμένη έως την Τυνησία, και από το Ιράκ έως την Αίγυπτο και τη Λιβύη. Η "Ανσάρ αλ-Σαρία" υποστηρίζει ότι αναπαράγει το μοντέλο της Σαρία, του αυστηρού ισλαμικού νόμου που υιοθετήθηκε από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και το νέο Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ, μια εξτρεμιστική ομάδα με πολλές παραφυάδες, μέρος της οποίας είναι και το σκέλος της Αλ-Κάιντα στο Ιράκ. Ο πυρήνας της ομάδας αποτελείται από τζιχαντιστές που προήλθαν από ένα "ισλαμικό κράτος", είτε το Αφγανιστάν στα μέσα της δεκαετίας του 1990, είτε το Ιράκ μετά την αμερικανική εισβολή του 2003. [26]
Η σημερινή εσκεμμένη πυροδότηση ενός νέου κύματος τρομοκρατικών ενεργειών από σαλαφιστές τζιχαντιστές σε μουσουλμανικές περιοχές του ρωσικού Καυκάσου είναι σχεδιασμένες με εξαιρετικό χρονικό συντονισμό ώστε να ασκηθεί όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πίεση στην κυβέρνηση του Vladimir Putin. Ο Putin και η ρωσική κυβέρνηση αποτελούν τους ισχυρότερους και ουσιαστικότερους υποστηρικτές της σημερινής κυβέρνησης της Συρίας. Μεταξύ των άλλων λόγων, για τη Ρωσία, η διατήρηση της ναυτικής βάσης στο συριακό λιμάνι Ταρτούς της Μεσογείου είναι εξαιρετικής στρατηγικής σημασίας. Ταυτόχρονα, το γεμάτο νόημα μήνυμα του Obama προς τον Medvedev, να περιμένει μέχρι να επανεκλεγεί ο Obama και μετά να αξιολογήσει τις προθέσεις των ΗΠΑ προς τη Ρωσία και το πρόσφατο αινιγματικό σχόλιο του Putin, ότι ένας συμβιβασμός με ένα επανεκλεγέντα στην προεδρία Obama είναι εφικτός, αλλά όχι με τον Romney [27] , δείχνουν ότι η τακτική της Ουάσινγκτον, "μια με το καρότο και μια με το μαστίγιο", ίσως πρόσκαιρα να σταθεί ικανή να δελεάσει τη Ρωσία να κάνει κάποιες υποχωρήσεις σε σημαντικές γεωπολιτικές επιλογές, ίσως ακόμη και στην πρόσφατη γεωπολιτική συμμαχία της με την Κίνα. [28] Αλλά ακόμη και αν συμβεί κάτι τέτοιο, ο κόσμος ίσως να βιώσει τις συνέπειες μια "επαναφοράς" των ρωσοαμερικανικών σχέσεων σε άλλες εποχές, με καταστροφικές συνέπειες για την παγκόσμια ειρήνη.
ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
[1] Dan Peleschuk, "Sheikh Murdered Over Religious Split Say Analysts," RIA Novosti, 30/08/2012.
[2] Mairbek Vatchagaev, "The Kremlin’s War on Islamic Education in the North Caucasus=3334]," North Caucasus Analysis Volume: 7 Issue: 34.
[3], [4] Iason Athanasiadis, "Targeted by Israeli raid: Who is the IHH?," The Christian Science Monitor, 01/06/2010.
[5] Mairbek Vatchagaev, op. cit.
[6] UN Security Council, QI.U.290.11. DOKU KHAMATOVICH UMAROV, 10 March 2011.
[7] Tom Jones, "Czech NGO rejects Russian reports of link to alleged Islamist terrorists al-Qaeda," 10/05/ 2011.
[8] The Times of India, "Laden ordered Bamyan Buddha destruction," 28/03/ 2006.
[9] Dr. Alan Godlas, "Sufism — Sufis — Sufi Orders."
[10], [11] Irfan Al-Alawi and Stephen Schwartz, "Wahhabi Internal Contradictions as Saudi Arabia Seeks Wider Gulf Leadership," Center for Islamic Pluralism, 21/05/ 2012.
[12] Robert Duncan, "Islamic Terrorisms Links to Nazi Fascism," AINA, 05/07/2007.
[13], [14] Marc Erikson, "Islamism, fascism and terrorism (Part 2)," AsiaTimes.Online, 08/11/2002.
[15], [16] John Loftus, "The Muslim Brotherhood, Nazis and Al-Qaeda," Jewish Community News, 11/10/ 2006.
[17] Charlie Skelton, "The Syrian opposition: who’s doing the talking?: The media have been too passive when it comes to Syrian opposition sources, without scrutinising their backgrounds and their political connections. Time for a closer look …," The Guardian, UK, 12/07/2012.
[18] Aidan Lewis, "Profile: Tunisia’s Ennahda Party," BBC News, 25 /10/2011.
[19] Hassan Hassan, "Syrians are torn between a despotic regime and a stagnant opposition: The Muslim Brotherhood’s perceived monopoly over the Syrian National Council has created an opposition stalemate," The Guardian, UK, 23 /08/2012.
[20], [21] Stefan J. Bos, "Egypt Christians Killed After Election of Morsi," Bosnewslife, 30/06/2012.
[22] Irfan Al-Alawi, "Egyptian Muslim Fundamentalists Attack Sufis," Guardian Online [London], 11/04/2011.
[23] Yafiah Katherine Randall, "UNESCO urges Libya to stop destruction of Sufi sites," Sufi News and Sufism World Report, 31/08/ 2012.
[24] Jamie Dettmer, Libya elections: Muslim Brotherhood set to lead government, The Telegraph, London, 05/07/2012.
[25] Luke Harding, Chris Stephen, Chris Stevens, "US ambassador to Libya, killed in Benghazi attack: Ambassador and three other American embassy staff killed after Islamist militants fired rockets at their car, say Libyan officials," The Guardian (London), 12/09/2012.
[26] Murad Batal al-Shishani, "Profile: Ansar al-Sharia in Yemen," BBC, 08/03/2012.
[27] David M. Herszenhorn, Putin Says Missile Deal Is More Likely With Obama, The New York Times, 06/09/2012. Συνέντευξη Putin στο RT News.
[28] M.K. Bhadrakumar, "Calling the China-Russia split isn’t heresy," Asia Times, 05/09/2012.
το είδα http://isxys.blogspot.com/2012/09/cia-h.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου