Κάνοντας μία αναδρομή της ιστορικής μνήμης στα οικονομικά της Ελλάδος, θα παραθέσουμε τρείς ιστορικούς σταθμούς της οικονομικής μας πορείας, για να έχουμε μία συγκριτική εικόνα του παρόντος, μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι.
Πρώτος ιστορικός σταθμός της οικονομικής μας ιστορίας, τού προσφάτου παρεθόντος, είναι το «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ» πού ανεφώνησε στην Βουλή στίς 10 Δεκεμβρίου του 1893 ο τότε Κυβερνήτης της χώρας, Χαρίλαος Τρικούπης.
Μη μπορώντας η οικονομία μας να αποπληρώσει τα δυσβάστακτα Χρέη της, η βουλή κηρύσσει χρεοστάσιο, πού με την φράση αυτή ο Τρικούπης, δήλωσε επισήμως την χρεοκοπία της Ελλάδος. Κατόπιν αυτού , ως γνωστόν, επεβλήθη ο διεθνής οικονομικός έλεγχος ( ΔΟΕ ) με τα γνωστά μονοπώλια στο οινόπνευμα, σπίρτα, κ.τ.λ. Αυτή η περιπέτεια κράτησε μέχρι την είσοδό μας στήν ΕΟΚ.
Τό 1865 ιδρύθηκε η Λατινική Νομισματική Ένωση ( Λ.Ν.Ε. ) σε μία προσπάθεια ενοποίησης πολλών Ευρωπαϊκών νομισμάτων. Η Γαλλία, το Βέλγιον, η Ιταλία, καί η Ελβετία, ήταν τα ιδρυτικά μέλη της ένωσης αυτής μέ κοινό νόμισμα αναφοράς, το Φράγκο. Οι ισοτιμίες μεταξύ των νομισμάτων κάθε χώρας ήταν 1:1.
Η Ελλάδα προσχώρησε το 1868, όπως και η Ρουμανία, η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Βενεζουέλα, η Σερβία, το Μαυροβούνιο, το Σάν Μαρίνο και το 1889 και το Παπικό κράτος. Η ένωση αυτή σκοπό είχε να συνδεθούν τα νομίσματα των συμμετεχουσών χωρών με το σταθερό Φράγκο. Περαιτέρω αναφορά στην Λατινική Νομισματική Ένωση ( ΛΝΕ ) νομίζω δεν χρειάζεται, απλά καταγράψαμε συνοπτικά το ιστορικό αυτό γεγονός. Επομένως το 1868 μπήκαμε στην Λ.Ν .Ε. και το 1893 επί Τρικούπη ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ. Δηλαδή μετά από 25 χρόνια. Η ΛΝΕ, διαλύθηκε το 1927 μετά από 62 χρόνια. ( ελπίζω ότι λόγω της επιτάχυνσης των γεγονότων η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση ΟΝΕ θα διαλυθεί σύντομα ).
Ένας άλλος ιστορικός σταθμός είναι το έτος 1921. Λόγω πολέμου στην Μ. Ασία (1921 -1922 ) ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, κατάφερε με την διχοτόμηση της αξίας του χαρτονομίσματος να αποφύγει και τόν πληθωρισμό και την πτώχευση, αλλά και την συνέχιση του ατυχούς εκείνου πολέμου χωρίς περαιτέρω ΔΑΝΕΙΣΜΟ. Οι διεθνείς Τραπεζίτες (τοκογλύφοι ) τα ‘ έχασαν’!!! δέν το περίμεναν !, χάσανε το « ψωμί » τους. Ένας τρίτος ιστορικής οικονομικής σημασίας σταθμός, είναι και η ένταξή μας στην οικονομική νομισματική ένωση ( ΟΝΕ ) της Ε.Ε.
Η τελευταία ημέρα κυκλοφορίας της ΔΡΑΧΜΗΣ ΜΑΣ ήταν η 28η Φεβρουαρίου 2002. ( το ευρώ αποτελούσε κοινό νόμισμα της Ε.Ε. από την 1η Ιανουαρίου 2002 ) Ένας από τούς βασικούς πυλώνες κάθε κρατικής οντότητας είναι και το ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ. Αυτό το χάσαμε στις 28 Φεβρουαρίου του 2002. Σημείωση: θυμηθείτε την αλήστου μνήμης ,πρόεδρο της βουλής Μπενάκη . Και έτσι χάσαμε το εκδοτικό προνόμιο πού αποτελεί πηγή πλούτου, είναι ο « μυελός των οστών » πού παράγει « αίμα » δηλαδή ΧΡΗΜΑ, απαραίτητο για την άρδευση της οικονομίας. Αυτό το προνόμιο είναι πλέον στα χέρια της Φραγκφούρτης (ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα). Έχουμε: Λατινική Νομισματική Ένωση(ΛΝΕ) και τώρα ΟΝΕ .
Τότε πτωχεύσαμε, τώρα τα ίδια. ( έχουμε ήδη πτωχεύσει ).
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
christathan.blogspot.com
το είδα http://deltio11.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8037.html
Πρώτος ιστορικός σταθμός της οικονομικής μας ιστορίας, τού προσφάτου παρεθόντος, είναι το «ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕΝ» πού ανεφώνησε στην Βουλή στίς 10 Δεκεμβρίου του 1893 ο τότε Κυβερνήτης της χώρας, Χαρίλαος Τρικούπης.
Μη μπορώντας η οικονομία μας να αποπληρώσει τα δυσβάστακτα Χρέη της, η βουλή κηρύσσει χρεοστάσιο, πού με την φράση αυτή ο Τρικούπης, δήλωσε επισήμως την χρεοκοπία της Ελλάδος. Κατόπιν αυτού , ως γνωστόν, επεβλήθη ο διεθνής οικονομικός έλεγχος ( ΔΟΕ ) με τα γνωστά μονοπώλια στο οινόπνευμα, σπίρτα, κ.τ.λ. Αυτή η περιπέτεια κράτησε μέχρι την είσοδό μας στήν ΕΟΚ.
Τό 1865 ιδρύθηκε η Λατινική Νομισματική Ένωση ( Λ.Ν.Ε. ) σε μία προσπάθεια ενοποίησης πολλών Ευρωπαϊκών νομισμάτων. Η Γαλλία, το Βέλγιον, η Ιταλία, καί η Ελβετία, ήταν τα ιδρυτικά μέλη της ένωσης αυτής μέ κοινό νόμισμα αναφοράς, το Φράγκο. Οι ισοτιμίες μεταξύ των νομισμάτων κάθε χώρας ήταν 1:1.
Η Ελλάδα προσχώρησε το 1868, όπως και η Ρουμανία, η Αυστρία, η Βουλγαρία, η Βενεζουέλα, η Σερβία, το Μαυροβούνιο, το Σάν Μαρίνο και το 1889 και το Παπικό κράτος. Η ένωση αυτή σκοπό είχε να συνδεθούν τα νομίσματα των συμμετεχουσών χωρών με το σταθερό Φράγκο. Περαιτέρω αναφορά στην Λατινική Νομισματική Ένωση ( ΛΝΕ ) νομίζω δεν χρειάζεται, απλά καταγράψαμε συνοπτικά το ιστορικό αυτό γεγονός. Επομένως το 1868 μπήκαμε στην Λ.Ν .Ε. και το 1893 επί Τρικούπη ΠΤΩΧΕΥΣΑΜΕ. Δηλαδή μετά από 25 χρόνια. Η ΛΝΕ, διαλύθηκε το 1927 μετά από 62 χρόνια. ( ελπίζω ότι λόγω της επιτάχυνσης των γεγονότων η Ευρωπαϊκή Νομισματική Ένωση ΟΝΕ θα διαλυθεί σύντομα ).
Ένας άλλος ιστορικός σταθμός είναι το έτος 1921. Λόγω πολέμου στην Μ. Ασία (1921 -1922 ) ο Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης, κατάφερε με την διχοτόμηση της αξίας του χαρτονομίσματος να αποφύγει και τόν πληθωρισμό και την πτώχευση, αλλά και την συνέχιση του ατυχούς εκείνου πολέμου χωρίς περαιτέρω ΔΑΝΕΙΣΜΟ. Οι διεθνείς Τραπεζίτες (τοκογλύφοι ) τα ‘ έχασαν’!!! δέν το περίμεναν !, χάσανε το « ψωμί » τους. Ένας τρίτος ιστορικής οικονομικής σημασίας σταθμός, είναι και η ένταξή μας στην οικονομική νομισματική ένωση ( ΟΝΕ ) της Ε.Ε.
Η τελευταία ημέρα κυκλοφορίας της ΔΡΑΧΜΗΣ ΜΑΣ ήταν η 28η Φεβρουαρίου 2002. ( το ευρώ αποτελούσε κοινό νόμισμα της Ε.Ε. από την 1η Ιανουαρίου 2002 ) Ένας από τούς βασικούς πυλώνες κάθε κρατικής οντότητας είναι και το ΝΟΜΙΣΜΑ ΤΗΣ. Αυτό το χάσαμε στις 28 Φεβρουαρίου του 2002. Σημείωση: θυμηθείτε την αλήστου μνήμης ,πρόεδρο της βουλής Μπενάκη . Και έτσι χάσαμε το εκδοτικό προνόμιο πού αποτελεί πηγή πλούτου, είναι ο « μυελός των οστών » πού παράγει « αίμα » δηλαδή ΧΡΗΜΑ, απαραίτητο για την άρδευση της οικονομίας. Αυτό το προνόμιο είναι πλέον στα χέρια της Φραγκφούρτης (ευρωπαϊκή κεντρική Τράπεζα). Έχουμε: Λατινική Νομισματική Ένωση(ΛΝΕ) και τώρα ΟΝΕ .
Τότε πτωχεύσαμε, τώρα τα ίδια. ( έχουμε ήδη πτωχεύσει ).
Χρίστος Α Αθανασόπουλος
christathan.blogspot.com
το είδα http://deltio11.blogspot.gr/2012/09/blog-post_8037.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου