Όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο είναι είτε τρομερά ανέντιμος είτε ανησυχητικά ανόητος.
Παρά το γεγονός ότι είναι εντελώς ψέμα, ο ισχυρισμός ότι χρειάζονται 100.000-200.000 λίτρα νερό για να παραχθεί ένα κιλό βοείου κρέατος, έχει πάρει πολύ χρόνο δημόσιας ομιλίας με τα χρόνια.
Αυτός ο παράλογος ισχυρισμός έχει επαναληφθεί ad nauseum (σσ. δηλαδή με την συνεχή αναμετάδοση ως μέθοδο δημιουργίας φαινομενικού κύρους) στη βέγκαν προπαγάνδα και τα παραμύθια, όπου η αλήθεια και η ακρίβεια εγκαταλείπονται εύκολα για να προωθηθεί η υπόθεση της «φυτικής διατροφής» .
Αλλά δεν είναι μόνο οι πλατφόρμες προπαγάνδας Β βαθμού που επαναλαμβάνουν αυτόν τον ισχυρισμό. Ένα άρθρο του 2017 της BMJ κατά του κρέατος (το οποίο έχω αναλύσει εδώ ) συνοδεύτηκε από ένα άρθρο που ισχυριζόταν ότι «η παραγωγή 1 κιλού πρωτεΐνης κρέατος απαιτεί περισσότερα από 110.000 λίτρα νερού».
Το BMJ, γνωστό και ως British Medical Journal , είναι ένα από τα παλαιότερα και πιο πολυδιαβασμένα ιατρικά περιοδικά στον κόσμο. Θα περιμένατε καλύτερα από ένα τόσο καθιερωμένο περιοδικό, αλλά η θλιβερή πραγματικότητα είναι ότι οι περισσότερες σημαντικές ιατρικές δημοσιεύσεις στις μέρες μας είναι πλέον κάτι περισσότερο από ταμπλόιντ (παρουσίαση ειδήσεων σε εφημερίδες με τρόπο που απλουστεύει ή παραπληροφορεί) που ελέγχονται από την παγκοσμιοποίηση και χρηματοδοτούνται από την φαρμακευτική μεγαλοβιομηχανία.
Το editorial που κάνει τον γελοίο ισχυρισμό κατανάλωσης νερού συντάχθηκε από έναν John D Potter, καθηγητή επιδημιολογίας στο Κέντρο Έρευνας Δημόσιας Υγείας, στο Πανεπιστήμιο Massey, Wellington, Νέα Ζηλανδία.
Ο γελοίος ισχυρισμός του Πότερ είναι ιδιαίτερα ασυγχώρητος αν σκεφτεί κανείς ότι ζει στη Νέα Ζηλανδία, όπου τα βοοειδή και τα πρόβατα τρέφονται σχεδόν εξ ολοκλήρου με χόρτο. Όπως η Αυστραλία, η NZ ξεπερνά το βάρος της όσον αφορά την παραγωγή βοείου κρέατος και αρνιού, με το 80% του βοείου κρέατος της να εξάγεται σε όλο τον κόσμο. Το μόνο που χρειάζεται να κάνει ο Πότερ είναι να περάσει με το αυτοκίνητο από ένα από τα αμέτρητα βοσκοτόπια του Βόρειου Νησιού - φυσικά ποτισμένα με βρόχινο νερό - για να δει με τα μάτια του ότι ο ισχυρισμός «110.000 λίτρα νερού» είναι καθαρή ανοησία.
Σε δροσερά κλίματα, το γρασίδι φυτρώνει μόνο του, χωρίς να χρειάζεται ανθρώπινο πότισμα. Στην πραγματικότητα, τόσοι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βίωσαν το γρασίδι που με πείσμα μεγάλωνε ό,τι κι αν γινόταν, εφηύραν αυτά τα πράγματα που ονομάζονται χλοοκοπτικά. Είμαι σίγουρος ότι ο Πότερ τα έχει ακούσει. Σε ανοιχτά βοσκοτόπια, τα βοοειδή και τα πρόβατα λειτουργούν ως χλοοκοπτικά.
Ο Πότερ, παρεμπιπτόντως, είναι μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC), ο οποίος στις 26 Οκτωβρίου 2015 εγκατέλειψε κάθε προσποίηση αξιοπιστίας δηλώνοντας το κόκκινο κρέας ως «πιθανώς καρκινογόνο». Στο ίδιο ξέσπασμα ασύστολης βλακείας, η IARC ανακήρυξε το επεξεργασμένο κρέας καρκινογόνο «Βαθμού 1» , που σημαίνει ότι το προσούτο και το ζαμπόν Serrano ήταν πλέον στην ίδια κατηγορία με το κάπνισμα τσιγάρων και τον αμίαντο.
«Η σύγχρονη κατανάλωση κρέατος βλάπτει την ανθρώπινη υγεία και είναι εξίσου επιζήμια για τον πλανήτη», ισχυρίζεται ο Πότερ στο ανόητο άρθρο του BMJ που δεν έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους .
Μπορείτε πάντα να εμπιστευτείτε έναν τύπο που πιστεύει ότι το ζαμπόν ανήκει στην ίδια κατηγορία με τον αμίαντο, σωστά;
Αυτό συμβαίνει όταν αποσυνδέεστε από τη διαδικασία της σκέψης
Ο ισχυρισμός ότι κάθε κιλό κρέατος καταναλώνει 110.000 λίτρα νερό μέχρι να έρθει στο το πιάτο σας αποτυγχάνει ακόμη και στα πιο βασικά τεστ κοινής λογικής.
Σύμφωνα με το USDA, η ετήσια μέση παγκόσμια παραγωγή βοείου κρέατος κατά τα έτη 2014 έως 2023 ήταν 57,82 εκατομμύρια τόνοι.
Αυτό είναι 57.820.000.000 κιλά βοείου κρέατος που παράγονται ετησίως.
Εάν κάθε κιλό αυτού του βοείου κρέατος απαιτεί 110.000 λίτρα νερού για να παραχθεί, τότε αυτό απαιτεί ετήσια κατανάλωση νερού 6.360.200.000.000.000 λίτρων.
Εδώ είναι που οι αξιώσεις του Πότερ και των ομοίων του όχι μόνο καταρρέουν, αλλά παίρνουν μόνιμη διαμονή στην χώρα των παραισθήσεων.
Το Our World in Data , χρησιμοποιώντας δεδομένα από το Παγκόσμιο Διεθνές Πρόγραμμα Γεώσφαιρας-Βιόσφαιρας (IGB) , αναφέρει έναν αριθμό παγκόσμιας χρήσης γλυκού νερού το 2014 3,99 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων (m³).
Χρησιμοποιώντας δεδομένα του ΟΗΕ, το worldometer αναφέρει πανομοιότυπο ετήσια παγκόσμια κατανάλωση νερού 3,99 τρισεκατομμυρίων m³.
Δεδομένου ότι κάθε 1 κυβικό μέτρο = 1.000 λίτρα, αυτό ισοδυναμεί με εκτιμώμενη ετήσια συνολική παγκόσμια κατανάλωση νερού 3,99 τετράκις εκατομμύρια λίτρα.
Ο Πότερ ισχυρίζεται ουσιαστικά ότι η παγκόσμια παραγωγή βοείου κρέατος απορροφά πάνω από 6,36 τετράκις εκατομμύρια λίτρα νερού κάθε χρόνο - ή περισσότερο από 1,59 φορές τη συνολική κατανάλωση νερού στον κόσμο.
Προφανώς, αυτό είναι αδύνατο.
Αυτό ακριβώς εκεί δείχνει πόσο γελοίος είναι ο ισχυρισμός του Πότερ.
Θα μπορούσα να τελειώσω αυτό το άρθρο εδώ, καθιστώντας το ένα από τα συντομότερα που έχω γράψει εδώ και καιρό. Ωστόσο, νομίζω ότι θα είναι διδακτικό να εξετάσουμε πώς ένας τέτοιος ηλίθιος ισχυρισμός κατάφερε και κέρδισε αποδοχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου