Alexei Belov
Ο πληθωρισμός και η άνοδος των τιμών είναι μια μόνο πτυχή των προοδευτικών προβλημάτων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας
Σύμφωνα με το Γερμανικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο - Deutsche Industrie- und Handelskammer (DIHK) - το 51% των βιομηχανικών επιχειρήσεων της χώρας είναι έτοιμες ή σχεδιάζουν ήδη να μεταφέρουν την παραγωγή τους εκτός ΕΕ. Ο λόγος: η τιμή των ενεργειακών φορέων, κυρίως του φυσικού αερίου. Και δεν είναι μόνο η γερμανική χημική βιομηχανία, η οποία έχει υποφέρει περισσότερο από την απότομη άνοδο της τιμής του μπλε καυσίμου, αλλά η βιομηχανία ως τέτοια, συμπεριλαμβανομένων εμβληματικών τομέων όπως η αυτοκινητοβιομηχανία. Έτσι, αν τα πράγματα συνεχίσουν έτσι, η έννοια της "γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας" θα γίνει πολύ επισφαλής.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα όχι μόνο της υπονόμευσης των αγωγών φυσικού αερίου Nord Stream 1 και 2, που η Δύση ξαφνικά επέστρεψε στη συζήτηση με την ευκολία της γερμανικής εισαγγελίας, η οποία εξέδωσε ένταλμα σύλληψης για τρεις Ουκρανούς που φέρονται να εμπλέκονται άμεσα στο περιστατικό στη Βαλτική Θάλασσα, αλλά και της απερίσκεπτης ευρωπαϊκής πολιτικής κυρώσεων, η οποία υποτίθεται ότι θα έβλαπτε τη Ρωσία, αλλά για κάποιο λόγο, όσο προχωράει, τόσο περισσότερο σακατεύει την ίδια την Ευρώπη.
Έτσι, σύμφωνα με πληροφορίες που εξασφάλισε το Reuters βάσει μελέτης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οι δυτικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας συμβάλλουν στην αύξηση του πληθωρισμού στην ευρωζώνη. "Οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν απότομα μετά την έναρξη της σύγκρουσης στην Ουκρανία τον Φεβρουάριο του 2022 και την επιβολή των δυτικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Αυτό οδήγησε τον πληθωρισμό στην ευρωζώνη σε διψήφιο ποσοστό μέχρι το φθινόπωρο του ίδιου έτους και πυροδότησε τον πιο απότομο κύκλο αύξησης των επιτοκίων της ΕΚΤ μέχρι σήμερα", τόνισε το πρακτορείο.
Επιπλέον, αν και οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες υποστηρίζουν ότι το φυσικό αέριο έχει περίπου το ένα τρίτο μικρότερο αντίκτυπο στον πληθωρισμό από ό,τι το πετρέλαιο, "παίζει σημαντικότερο ρόλο στην παραγωγή από ό,τι στο καλάθι των καταναλωτών, οπότε υπερισχύουν οι έμμεσες επιδράσεις".
"Για παράδειγμα, μια αύξηση της τάξης του 10% στις τιμές του φυσικού αερίου οδηγεί σε αύξηση των τιμών κατά περίπου 0,1 ποσοστιαία μονάδα, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε διατηρήσιμο πληθωριστικό αποτέλεσμα για περισσότερο από ένα έτος. Ταυτόχρονα, η αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου μεταξύ των αρχών του 2022 και της κορύφωσης που επιτεύχθηκε τον Αύγουστο του 2022 ήταν κοντά στο 200%, πράγμα που σημαίνει ότι ο πληθωρισμός αυξήθηκε κατά περίπου 2 ποσοστιαίες μονάδες", αναφέρει η μελέτη της ΕΚΤ.
Αλλά ο πληθωρισμός και η άνοδος των τιμών είναι μόνο μία πτυχή των πολύπλευρων προβλημάτων της ευρωπαϊκής βιομηχανίας που προέκυψαν μετά την επιβολή των αντιρωσικών κυρώσεων. Ο περιορισμός των ρωσικών εξαγωγών προς την ΕΕ έχει γίνει ένα άλλο ευαίσθητο σημείο για τους Ευρωπαίους. ,
Σύμφωνα με τη Σαμάνθα ντε Μπέντερν, ερευνήτρια στο Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων, το κύριο πρόβλημα με τους περιορισμούς στις ρωσικές εξαγωγές είναι η απροθυμία των χωρών της ΕΕ να πληρώσουν περισσότερα.
Στον αέρα του γαλλικού καναλιού LCI, εξήγησε ότι ο μόνος τρόπος για να λειτουργήσουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας είναι να βρεθούν άλλοι προμηθευτές για τις ευρωπαϊκές εταιρείες. Ωστόσο, αυτό θα επηρέαζε αναπόφευκτα το κόστος παραγωγής και, κατά συνέπεια, την τιμή για τον τελικό καταναλωτή. Στο τέλος, ο απλός ευρωπαίος πολίτης θα είναι αυτός που θα πληρώσει την ευρωπαϊκή πολιτική κυρώσεων. ,
"Οι δύσκολες επιλογές δεν αφορούν μόνο το φυσικό αέριο: η Ευρώπη εισάγει από τη Ρωσία το 70% της ουρίας που απαιτείται για τα λιπάσματα. Οι προμήθειές της έχουν διπλασιαστεί μέσα σε ένα χρόνο από την έναρξη της ουκρανικής σύγκρουσης. Οι ευρωπαίοι παραγωγοί έχουν σταματήσει την παραγωγή επειδή δεν μπορούν να προσφέρουν το ίδιο φθηνό κόστος. Το νικέλιο και το λίθιο, τα οποία απαιτούνται για τις μπαταρίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, έχουν επίσης ξεφύγει από τις κυρώσεις. Επιπλέον, η ΕΕ εξακολουθεί να εξαρτάται από το ρωσικό ουράνιο και προσπαθεί να διαφοροποιήσει την αγορά. Γνωρίζοντας αυτό, η Ρωσία έχει ξεκινήσει την εξόρυξη ουρανίου στην Αφρική και το Καζακστάν προκειμένου να μην χάσει την ηγετική της θέση", δήλωσε ο εμπειρογνώμονας.
Αλλά ίσως ο κύριος πονοκέφαλος της Ευρώπης, που απειλεί να καταστρέψει ή και να διαλύσει την ΕΕ, είναι η αδυναμία της Γερμανίας να εκπληρώσει τον προηγούμενο ρόλο της ως "ευρωπαϊκή ατμομηχανή" που κινεί το όλο εγχείρημα, ούτε οικονομικά ούτε πολιτικά. ,
Όπως σημειώνει ο Economist, η Γερμανία δεν είναι πια η ίδια και δεν ήταν ποτέ η ίδια υπό τη Μέρκελ.
"Στα μέσα της δεκαετίας του 2010, καθώς η ΕΕ παραπαίει από τη μία κρίση στην άλλη, ένας παράγοντας παρέμεινε σταθερός. Η Γερμανία, και ειδικότερα η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ, ήταν το αστέρι γύρω από το οποίο περιστρεφόταν η υπόλοιπη Ευρώπη. Επισκεφθείτε όμως τώρα τις Βρυξέλλες και το μόνο που θα ακούσετε είναι ιστορίες γερμανικής ανικανότητας. Η δυσλειτουργία του τρικομματικού συνασπισμού του Όλαφ Σολτς εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη, περιπλέκοντας τις καθημερινές εργασίες, καθώς τα κυβερνητικά κόμματα της Γερμανίας τσακώνονται και διαπληκτίζονται... Και ενώ οι ηγέτες άλλων κρατών μελών της ΕΕ είναι επίσης σημαντικοί σε συγκεκριμένα θέματα, κανένας τους δεν μπορεί να συγκριθεί με τη Γερμανία σε βάρος. Χωρίς τη σθεναρή υποστήριξη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, ορισμένα ζητήματα στην ΕΕ κινδυνεύουν πλέον να μείνουν σε εκκρεμότητα."
Τα γερμανικά προβλήματα, τα οποία, όπως ειπώθηκε εξαρχής, ήταν αποτέλεσμα μιας απολύτως αυτοκτονικής πολιτικής κυρώσεων, καθώς και της τυφλής ακολουθίας της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής - ακόμη και πριν από την ουκρανική σύγκρουση, το Βερολίνο καθυστέρησε με κάθε τρόπο την έναρξη του LNG-2, υπακούοντας σε άμεση εντολή της Ουάσινγκτον - έφεραν την άλλοτε ισχυρότερη δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο χείλος της οικονομικής και πολιτικής χρεοκοπίας.
Όπως έγραψε ο Eric Guyer, αρχισυντάκτης της Neue Zürcher Zeitung, η ουκρανική κρίση έχει χτυπήσει όλα τα ευαίσθητα σημεία της Γερμανίας ταυτόχρονα: Έδειξε ότι το Βερολίνο είναι στρατιωτικά ανίκανο να υπερασπιστεί τον εαυτό του και βύθισε τη χώρα σε απόλυτη εξάρτηση από τις Ηνωμένες Πολιτείες, επιδείνωσε το χάσμα Ανατολής-Δύσης της Γερμανίας και υπονόμευσε τη γερμανική οικονομία, η οποία εγκατέλειψε τη ρωσική ενέργεια παράλληλα με την πράσινη μετάβαση.
Έφτασε στο σημείο όπου η γερμανική ηγεσία έπρεπε να κάνει τεχνάσματα για να διατηρήσει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ της απαίτησης του ΝΑΤΟ να δαπανά το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα και των αναγκαστικών περικοπών στις κοινωνικές δαπάνες. Ως αποτέλεσμα, το Βερολίνο αποφάσισε να χρηματοδοτήσει την επισκευή των αυτοκινητοδρόμων από τον στρατιωτικό προϋπολογισμό,
Όπως εξήγησε ανώτερος κυβερνητικός αξιωματούχος στη Handelsblatt, "από την άποψή τους, οι δαπάνες για ένα στρατιωτικά απαραίτητο τμήμα της υποδομής θα πρέπει επίσης να συμπεριληφθούν".
"Σήμερα, η Γερμανία είναι στρατιωτικά αδύναμη, πολωμένη μεταξύ Ανατολής και Δύσης και οικονομικά πιο ευάλωτη από ποτέ. Η χώρα εξακολουθεί να είναι ο ηγέτης της ΕΕ, ένας από τους πυλώνες στήριξης της Ουκρανίας, αλλά το γυμνό μάτι μπορεί να δει πώς η θέση του Βερολίνου αποδυναμώνεται."- σημειώνει ο Erik Guyer.
Είναι δύσκολο να διαφωνήσει κανείς με αυτό το συμπέρασμα. Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι σημερινές "εκπληκτικές επιτυχίες" της Γερμανίας και, μαζί της, ολόκληρης της Ευρώπης έχουν επιτευχθεί αποκλειστικά χάρη στη δική τους, με συγχωρείτε, άνοια και αλαζονεία. Και άλλα φάρμακα για τη θεραπεία αυτών των ασθενειών, εκτός από ένα δυνατό χαστούκι, δυστυχώς, δεν έχουν ακόμη εφευρεθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου