Από τι πέθαιναν τα παιδιά τον 18ο ή τον 19ο αιώνα;

Vasileios Syranastasis

Από τι πέθαιναν τα παιδιά τον 18ο ή τον 19ο αιώνα? από κάθε είδους "παιδικές" ασθένειες, οπως η ιλαρά, οι μαγουλαδες, η ερυθρά, κλπ

Ή από τις φρικτές συνθήκες διαβίωσης, σίτισης και ΕΡΓΑΣΙΑΣ απο την νηπιακή ηλικία? Ή πιο σωστά την οργανωμένη και συστηματική κακοποίηση τους?

Το πραγματικό γιατί μας το λένε οι ειδικοί στο κάτωθι βιβλίο.

― Child Labor, March 1890

William Franklin Willoughby and Mary Clare de Graffenried, Child Labor, March 1890, American Economic Association, Guggenheimer, Weil, & Co., Baltimore, p. 16.

«Τα παιδιά όλων των ηλικιών, έως τριών και τεσσάρων ετών, βρέθηκαν στις πιο σκληρές και πιο επώδυνες εργασίες, ενώ μωρά από έξι ετών βρίσκονταν συνήθως σε μεγάλους αριθμούς σε πολλά εργοστάσια. Η εργασία από δώδεκα έως δεκατρείς και συχνά δεκαέξι ώρες την ημέρα ήταν ο κανόνας. Τα παιδιά δεν είχαν ούτε μια στιγμή ελεύθερη, παρά μόνο για να αρπάξουν ένα βιαστικό γεύμα ή να κοιμηθούν όσο καλύτερα μπορούσαν. Από τη νεαρή τους ηλικία εργάζονταν σε σημείο ακραίας εξάντλησης, χωρίς άσκηση σε υπαίθριο χώρο ή οποιαδήποτε απόλαυση, όσα μεγάλωσαν, αν επέζησαν, ήταν αδύναμοι, αναίμακτοι, άθλιοι και σε πολλές περιπτώσεις παραμορφωμένοι ανάπηροι και θύματα σχεδόν κάθε ασθένειας»

Υπάρχουν αμέτρητα άρθρα και βιβλία για την επαίσχυντη κακοποίηση των παιδιων από την νηπιακή ηλικία πριν τον 20ο αιώνα.

Όπως

The Horrors of Child Labor in Dickens’ Time

By Christopher Baker

burgeoning industrialization of Great Britain required a large and cheap workforce. Lenient labor laws made children a prime source of workers, and by 1830, children made up 50% of the workforce. Children with parents began their work between the ages of 9 and 14, while orphans could be put to work as young as four. Children worked excessively long hours at the lowest possible rates, earning as little as one-eighth the salary of their adult counterparts. Since many parents would not allow their young children to work in the new textile factories, orphans and extremely impoverished children were purchased by factory owners and required to sign contracts indebting them until the age of 21. CHILDREN WERE FORCED TO WORK 12 TO 16 HOUR DAYS, LIVING IN OVERCROWDED, FILTHY BUILDINGS ON THE FACTORY PROPERTY. By the beginning of the nineteenth century, these “pauper apprentices” made up about a third of the cotton industry.

The youngest children in cotton and textiles factories were used as scavengers and piecers. Scavengers had the extremely dangerous job of picking up the loose cotton from under the machinery while the machines were still working. Piecers were required to lean over the spinning machine to repair threads. Older children were employed to operate and repair heavy machinery and cotton spinning wheels because of their small size and maneuverability. THEY WERE OFTEN TRAPPED FOR 12 TO 16 HOURS IN CRAMPED ROOMS WITH COAL FUEL MACHINES AND LITTLE TO NO VENTILATION. THE CHILDREN OFTEN ATE WITHIN THE DUST AND DEBRIS-INFESTED FACTORIES, WHICH INCREASED UPPER RESPIRATORY DISEASES. Accidents were common; children in textile factories were frequently scalped, maimed, crushed and killed when falling asleep at the machines.

In the coal mines, boys and girls as young as five were put to work in the shafts because of their small bodies. Stripped of most of their clothes and chained to their coal carts, they did dangerous and grueling work underneath the earth. Children also occupied the role of trappers, who sat in a hole holding a string attached to the mine door. When they heard the coal wagons, they were responsible for pulling and holding the heavy doors open. IN MATCH FACTORIES, CHILDREN WERE USED TO DIP MATCHES IN PHOSPHOROUS, WHICH CAUSED THEIR TEETH TO ROT AND BROUGHT DEATH TO THOSE WHO INHALED TOO MUCH OF THE TOXIC SUBSTANCE. Children were also used as chimney sweepers and chain gang day laborers in the fields.

In 1833, the first Factory Act was passed to establish a 15-hour workday. Over the next 30 years, legislators would fight to pass six other acts to improve the working conditions for children."

Όταν τα παιδιά από την νηπιακή ηλικία κακοποιούνταν σε τέτοιο βαθμό, τι νομίζετε ήταν πιο εύκολο? Να πει ο "γιατρός" (που και τότε ήταν καλοπληρωμένα γιουσουφάκια) ότι το παιδί πέθανε π.χ. από τις τοξικές αναθυμιάσεις στα ορυχεία ή από ιλαρά, ερυθρά, μαγουλαδες, γρίπη, κάποιον κακό ιό και τον κοκογιο?

Μπράβο το βρήκατε

Ίσως ΑΝ κατανοήσετε το τι πραγματικα συνέβαινε πριν 1-2-3-4-and more αιώνες, ίσως κατανοήσετε σε τι βαθμό σας έχουν ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ τα "αφεντικά" η φαρμακομαφία και τα γιουσουφάκια τους.

Είπαμε να εμπιστεύεστε, τα αφεντικά, τους Φατμακοπλασιε και τα παραμύθια τους πως δήθεν τα προϊόντα τους έσωσαν τα παιδια απο "ασθένειες" που δήθεν "σκότωναν"

https://www.hartfordstage.org/stagen.../acc15/child-labor....

hartfordstage.org

The Horrors of Child Labor in Dickens’ Time | Hartford Stage

The Horrors of Child Labor in Dickens’ Time. Background information fro A Christmas Carol, by Charles Dickens