Ανάλυση
Στο θέμα της FRAPORT (ανάλυση), στο σκάνδαλο καλύτερα του ξεπουλήματος των 14 κερδοφόρων ελληνικών αεροδρομίων, έχουμε
αναφερθεί πολλές φορές – ειδικά στη σκανδαλώδη σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση. Είχαμε δε τονίσει πως η κρατική γερμανική εταιρεία θα δανειζόταν περί το 1 δις € για την εξαγορά των 14 αεροδρομίων από διάφορες τράπεζες – μία εκ των οποίων ήταν η ελληνική ALPHA BANK που θα της παρείχε 284,7 εκ. € (πηγή). Επίσης τα παρακάτω:
“Η συγκεκριμένη τράπεζα έχει (ανά)κεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές, μεταξύ άλλων με χρήματα του ελληνικού δημοσίου – ένα πολύ μεγάλο μέρος των οποίων χάθηκε, ενώ παράλληλα αφελληνίσθηκε (άρθρο). Συνολικά οι τράπεζες έχουν κοστίσει σε όλους εμάς τους φορολογουμένους περί τα 43 δις €, τα οποία επιβάρυναν το δημόσιο χρέος – ενώ κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί με τα περίπου 90 δις € εγγυήσεις, τις οποίες τους έχει δώσει το κράτος (=εμείς).
Το άκρον άωτο της ανοησίας μας εν προκειμένω είναι το ότι, ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων της εξαγοράς θα δοθεί από μία τράπεζα που κεφαλαιοποιήθηκε με δικά μας χρήματα – για να μπορούν να κατάσχουν τα δικά μας περιουσιακά στοιχεία οι ξένοι μέτοχοι της, καθώς επίσης για να είναι σε θέση η τράπεζα να δανείζει αυτούς που μας λεηλατούν. Τα χρήματα μας δε θα οδηγηθούν στους ξένους δανειστές της χώρας μας στους οποίους, παρ’ όλα αυτά, θα παραμείνουμε σκλάβοι, χρεωμένοι στο διηνεκές. Για να μην ξεχνάμε, υπενθυμίζουμε εδώ τα εξής:
Είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και των ιδιωτικοποιήσεων, θεωρώντας πως όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα – με εξαίρεση όμως τις κοινωφελείς και τις στρατηγικές, καθώς επίσης τις μονοπωλιακές κερδοφόρες, όπως είναι τα τυχερά παιχνίδια (ανάλυση).
Εν τούτοις, είναι οικονομικά παράλογο να διενεργούνται αποκρατικοποιήσεις σε εποχές που οι τιμές ευρίσκονται στο ναδίρ, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα – ενώ είναι απαράδεκτο να καταναγκάζεται μία χώρα να το κάνει από τους δανειστές της, οι οποίοι της επιβάλλουν τις τιμές πώλησης των περιουσιακών της στοιχείων, καθώς επίσης τους αγοραστές που οι ίδιοι επιλέγουν. Σε κάθε περίπτωση, το άκρον άωτο της ανοησίας είναι το να πουλήσει κανείς το σπίτι του, αφενός μεν πληρώνοντας τον αγοραστή για να το πάρει, αφετέρου αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις που δεν γνωρίζει καν τι θα του κοστίσουν στο μέλλον – παραμένοντας στο τέλος χρεωμένος“.
Περαιτέρω, επειδή ο υπουργός υποδομών και κατά τον ισχυρισμό του οπαδός του «λελογισμένου φιλελευθερισμού» απάντησε στην ερώτηση μας για το σκάνδαλο του αεροδρομίου στο Καστέλι ότι, το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης εκσυγχρονίσθηκε από τους Γερμανούς, οπότε άξιζε το ξεπούλημα του, οφείλουμε να επισημάνουμε πως όλα τα έργα της FRAPORT διενεργούνται με επιχορηγήσεις από το πακέτο ΕΣΠΑ-ΓΙΟΥΝΚΕΡ που έχει εγκριθεί στην Ελλάδα – με δικά μας κεφάλαια δηλαδή στην ουσία και όχι με γερμανικά.
Η FRAPORT Greece δε έλαβε τη μεγαλύτερη απ’ ευθείας χρηματοδότηση μετά τις τράπεζες από την ΕΕ (ακολουθούμενη από την επίσης γερμανική COSMOTE που πήρε 150 εκ. €) για την αναβάθμιση των ελληνικών αεροδρομίων – ύψους 280 εκ. €, για επενδύσεις 400 εκ. € (γράφημα, πηγή). Με απλά λόγια, οι Γερμανοί μέσω της ΕΕ χρηματοδοτούν κυρίως τον εαυτό τους και την εγχώρια ελίτ που συνεργάζεται μαζί τους – έτσι όπως συνήθιζαν ανέκαθεν.
Συνεχίζοντας, με το θέμα των αεροδρομίων έχει ασχοληθεί εντατικά και η «Διεθνής Διαφάνεια» – ερευνώντας τις ύποπτες, συχνά πολύ βρώμικες περιπτώσεις συναλλαγών, όσον αφορά τη «βιομηχανία των ιδιωτικοποιήσεων» της Ευρώπης. Ειδικότερα, στον πρόλογο της ανάλυσης της (πηγή), αναφέρει τα παρακάτω:
“Οι ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών περιουσιακών στοιχείων έγιναν ο κεντρικός άξονας των συμφωνιών της ΕΕ / Τρόικας, με χώρες οφειλέτες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία – χωρίς να ερευνηθεί ποιοί πραγματικά ωφελούνται. Η έκθεση μας ασχολείται με εκείνους τους οργανισμούς που κερδίζουν εκατομμύρια από το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Τ
α τελευταία χρόνια η Τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ), προώθησε προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων σε υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ – παρά τη μεγάλη δημοκρατική αντιπολίτευση. Μια προσεκτική εξέταση εννέα υψηλού προφίλ ιδιωτικοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη τεκμηριώνει πως μία μικρή ομάδα νομικών, οικονομικών και λογιστικών εταιρειών, πολλές από τις οποίες εδρεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποκομίζουν τεράστια κέρδη από το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων που προκάλεσε η κρίση.
Οι επιχειρήσεις αυτές περιλαμβάνουν τις εταιρείες παροχής συμβουλών NM Rothschild, τις δικηγορικές εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου Freshfields Bruckhaus Deringer, την Clifford Chance, την Allen & Overy και τη Norton Rose Fulbright – καθώς επίσης τις λογιστικές εταιρείες που εδρεύουν στο Λονδίνο, όπως η PricewaterhouseCoopers και η Ernst & Young. Ορισμένες άλλες, όπως η Lazard, συμμετείχαν τόσο στην παροχή συμβουλών σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις, όσο και στην αξιοποίηση των συμβουλών τους. Στην περίπτωση της Royal Mail, η Lazard πραγματοποίησε κέρδος ύψους 8 εκατομμυρίων λιρών από την αγορά και μετά από την μεταπώληση των μετοχών.
Η λογική που υιοθετούν οι υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων, δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν προσέφεραν τα έσοδα που υπόσχονταν, επειδή πωλούνται μόνο επικερδείς επιχειρήσεις, σε σταθερά σε υποτιμημένες τιμές. Εν τω μεταξύ, η τελευταία έρευνα του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων δείχνει πως δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με το ότι, οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις είναι πιο αποτελεσματικές από τις κρατικές επιχειρήσεις.
Τέλος, παρά τη ρητορική υπέρ της ιδιωτικής διαχείρισης, πολλοί από αυτούς που κερδίζουν παραχωρήσεις και αγοράζουν παλαιότερα ιδιωτικοποιημένα περιουσιακά στοιχεία, είναι κρατικές εταιρείες. Οι κινεζικές κρατικές επιχειρήσεις, ειδικότερα, κατέστησαν κυρίαρχοι παράγοντες στην αγορά ευρωπαϊκών εταιρειών στην Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη ενθάρρυναν την άνοδο της διαφθοράς – με συχνές περιπτώσεις νεποτισμού και συγκρούσεων συμφερόντων που εμφανίζονται στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο“.
Συνεχίζοντας, εμφανίσθηκαν πολλά άρθρα με προβληματισμούς για το πακέτο ΓΙΟΥΝΚΕΡ και τη δήθεν επένδυση στα 14 κερδοφόρα ελληνικά αεροδρόμια (πηγή) – ενώ η υψηλή απορρόφηση των ΕΣΠΑ από την Ελλάδα είναι ένας μεγάλος μύθος, αφού ως δείκτης χρησιμοποιείται το μειωμένο κατά 26% ΑΕΠ της, σημειώνοντας πως οι ακαθάριστες επενδύσεις στην Ελλάδα παρουσίασαν μία κατακόρυφη πτώση μοναδική στον πλανήτη (γράφημα).
Πόσο μάλλον όταν αμέσως μετά την εξαγορά, η FRAPORT αύξησε τα τέλη ανά επιβάτη από 0,3 € στα 16,74 € ή σε άλλα από 12,30 € στα 13 € (πηγή), όπως της επέτρεπε η σκανδαλώδης σύμβαση – με το μέσον όρο των τελών στα 14,50 € πλέον. Όσον αφορά τις άγονες γραμμές, το κράτος θα υποχρεωθεί να πληρώσει αρκετά χρήματα – όπως στην περίπτωση της κρατικής ιταλικής που εξαγόρασε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κυριολεκτικά έναντι πινακίου φακής, ενώ ο υπουργός υποδομών, της υποσχέθηκε 50 εκ. € για 15 χρόνια, δηλαδή 750 εκ. € για τις άγονες γραμμές (πηγή).
Όταν δε ολοκληρωθούν οι εργασίες αναβάθμισης των αεροδρομίων, με τα κεφάλαια από το πακέτο ΕΣΠΑ-ΓΙΟΥΝΚΕΡ και της ΕΙΒ, τα τέλη θα αυξηθούν ξανά στα 18 € – ενώ έχουν ήδη αυξηθεί σε ορισμένα αεροδρόμια που έγιναν κάποια έργα για τα μάτια του κόσμου, όπως στα Χανιά, στην Καβάλα και στη Ζάκυνθο (πηγή). Οφείλουμε να σημειώσουμε επί πλέον ότι, δεν έχουν γίνει γνωστά τα οικονομικά στοιχεία των 14 αεροδρομίων πριν το ξεπούλημα τους – ενώ δεν υπάρχει ούτε πλήρης γνώση της σύμβασης. Όσον αφορά δε το αεροδρόμιο Ηρακλείου που αντί να βελτιώσει η κυβέρνηση, επέλεξε την κατασκευή άλλου στο Καστέλι, με τη συμμετοχή μίας μόνο εταιρείας στο διαγωνισμό, της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ του κ. Περιστέρη, η οποία κέρδισε όπως κέρδισε και το διαγωνισμό του καζίνο στο Ελληνικό, δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα ούτε τα δικά του οικονομικά στοιχεία – έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να αξιολογήσει τη λογική της απόφασης.
Εάν όλα αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του «λελογισμένου φιλελευθερισμού» της κυβέρνησης, έτσι όπως τον ονόμασε ο συμπαθέστατος υπουργός μεταφορών και υποδομών, τότε μπορεί εύκολα να προβλέψει κανείς πού θα οδηγηθεί η Ελλάδα – καθώς επίσης πού θα καταλήξουν τα δημόσια και ιδιωτικά της περιουσιακά στοιχεία, έχοντας την άποψη πως ειδικά όσον αφορά τους μαζικούς πλειστηριασμούς υπό το νέο πτωχευτικό καθεστώς από την 1η Μάιου, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση του σχεδίου Ηρακλής: της συμπαιγνίας κυβέρνησης και τραπεζών.
analyst.gr
αναφερθεί πολλές φορές – ειδικά στη σκανδαλώδη σύμβαση που υπέγραψε η κυβέρνηση. Είχαμε δε τονίσει πως η κρατική γερμανική εταιρεία θα δανειζόταν περί το 1 δις € για την εξαγορά των 14 αεροδρομίων από διάφορες τράπεζες – μία εκ των οποίων ήταν η ελληνική ALPHA BANK που θα της παρείχε 284,7 εκ. € (πηγή). Επίσης τα παρακάτω:
“Η συγκεκριμένη τράπεζα έχει (ανά)κεφαλαιοποιηθεί τρεις φορές, μεταξύ άλλων με χρήματα του ελληνικού δημοσίου – ένα πολύ μεγάλο μέρος των οποίων χάθηκε, ενώ παράλληλα αφελληνίσθηκε (άρθρο). Συνολικά οι τράπεζες έχουν κοστίσει σε όλους εμάς τους φορολογουμένους περί τα 43 δις €, τα οποία επιβάρυναν το δημόσιο χρέος – ενώ κανένας δεν γνωρίζει τι θα συμβεί με τα περίπου 90 δις € εγγυήσεις, τις οποίες τους έχει δώσει το κράτος (=εμείς).
Το άκρον άωτο της ανοησίας μας εν προκειμένω είναι το ότι, ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων της εξαγοράς θα δοθεί από μία τράπεζα που κεφαλαιοποιήθηκε με δικά μας χρήματα – για να μπορούν να κατάσχουν τα δικά μας περιουσιακά στοιχεία οι ξένοι μέτοχοι της, καθώς επίσης για να είναι σε θέση η τράπεζα να δανείζει αυτούς που μας λεηλατούν. Τα χρήματα μας δε θα οδηγηθούν στους ξένους δανειστές της χώρας μας στους οποίους, παρ’ όλα αυτά, θα παραμείνουμε σκλάβοι, χρεωμένοι στο διηνεκές. Για να μην ξεχνάμε, υπενθυμίζουμε εδώ τα εξής:
Είμαστε υπέρ της ελεύθερης οικονομίας και των ιδιωτικοποιήσεων, θεωρώντας πως όλες οι επιχειρήσεις πρέπει να ανήκουν στον ιδιωτικό τομέα – με εξαίρεση όμως τις κοινωφελείς και τις στρατηγικές, καθώς επίσης τις μονοπωλιακές κερδοφόρες, όπως είναι τα τυχερά παιχνίδια (ανάλυση).
Εν τούτοις, είναι οικονομικά παράλογο να διενεργούνται αποκρατικοποιήσεις σε εποχές που οι τιμές ευρίσκονται στο ναδίρ, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα – ενώ είναι απαράδεκτο να καταναγκάζεται μία χώρα να το κάνει από τους δανειστές της, οι οποίοι της επιβάλλουν τις τιμές πώλησης των περιουσιακών της στοιχείων, καθώς επίσης τους αγοραστές που οι ίδιοι επιλέγουν. Σε κάθε περίπτωση, το άκρον άωτο της ανοησίας είναι το να πουλήσει κανείς το σπίτι του, αφενός μεν πληρώνοντας τον αγοραστή για να το πάρει, αφετέρου αναλαμβάνοντας υποχρεώσεις που δεν γνωρίζει καν τι θα του κοστίσουν στο μέλλον – παραμένοντας στο τέλος χρεωμένος“.
Περαιτέρω, επειδή ο υπουργός υποδομών και κατά τον ισχυρισμό του οπαδός του «λελογισμένου φιλελευθερισμού» απάντησε στην ερώτηση μας για το σκάνδαλο του αεροδρομίου στο Καστέλι ότι, το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης εκσυγχρονίσθηκε από τους Γερμανούς, οπότε άξιζε το ξεπούλημα του, οφείλουμε να επισημάνουμε πως όλα τα έργα της FRAPORT διενεργούνται με επιχορηγήσεις από το πακέτο ΕΣΠΑ-ΓΙΟΥΝΚΕΡ που έχει εγκριθεί στην Ελλάδα – με δικά μας κεφάλαια δηλαδή στην ουσία και όχι με γερμανικά.
Η FRAPORT Greece δε έλαβε τη μεγαλύτερη απ’ ευθείας χρηματοδότηση μετά τις τράπεζες από την ΕΕ (ακολουθούμενη από την επίσης γερμανική COSMOTE που πήρε 150 εκ. €) για την αναβάθμιση των ελληνικών αεροδρομίων – ύψους 280 εκ. €, για επενδύσεις 400 εκ. € (γράφημα, πηγή). Με απλά λόγια, οι Γερμανοί μέσω της ΕΕ χρηματοδοτούν κυρίως τον εαυτό τους και την εγχώρια ελίτ που συνεργάζεται μαζί τους – έτσι όπως συνήθιζαν ανέκαθεν.
Συνεχίζοντας, με το θέμα των αεροδρομίων έχει ασχοληθεί εντατικά και η «Διεθνής Διαφάνεια» – ερευνώντας τις ύποπτες, συχνά πολύ βρώμικες περιπτώσεις συναλλαγών, όσον αφορά τη «βιομηχανία των ιδιωτικοποιήσεων» της Ευρώπης. Ειδικότερα, στον πρόλογο της ανάλυσης της (πηγή), αναφέρει τα παρακάτω:
“Οι ιδιωτικοποιήσεις των κρατικών περιουσιακών στοιχείων έγιναν ο κεντρικός άξονας των συμφωνιών της ΕΕ / Τρόικας, με χώρες οφειλέτες όπως η Ελλάδα, η Ιρλανδία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία – χωρίς να ερευνηθεί ποιοί πραγματικά ωφελούνται. Η έκθεση μας ασχολείται με εκείνους τους οργανισμούς που κερδίζουν εκατομμύρια από το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Τ
α τελευταία χρόνια η Τρόικα (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ), προώθησε προγράμματα ιδιωτικοποιήσεων σε υπερχρεωμένες χώρες της ΕΕ – παρά τη μεγάλη δημοκρατική αντιπολίτευση. Μια προσεκτική εξέταση εννέα υψηλού προφίλ ιδιωτικοποιήσεων σε ολόκληρη την Ευρώπη τεκμηριώνει πως μία μικρή ομάδα νομικών, οικονομικών και λογιστικών εταιρειών, πολλές από τις οποίες εδρεύουν στο Ηνωμένο Βασίλειο, αποκομίζουν τεράστια κέρδη από το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων που προκάλεσε η κρίση.
Οι επιχειρήσεις αυτές περιλαμβάνουν τις εταιρείες παροχής συμβουλών NM Rothschild, τις δικηγορικές εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου Freshfields Bruckhaus Deringer, την Clifford Chance, την Allen & Overy και τη Norton Rose Fulbright – καθώς επίσης τις λογιστικές εταιρείες που εδρεύουν στο Λονδίνο, όπως η PricewaterhouseCoopers και η Ernst & Young. Ορισμένες άλλες, όπως η Lazard, συμμετείχαν τόσο στην παροχή συμβουλών σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις, όσο και στην αξιοποίηση των συμβουλών τους. Στην περίπτωση της Royal Mail, η Lazard πραγματοποίησε κέρδος ύψους 8 εκατομμυρίων λιρών από την αγορά και μετά από την μεταπώληση των μετοχών.
Η λογική που υιοθετούν οι υποστηρικτές των ιδιωτικοποιήσεων, δεν στηρίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία. Οι ιδιωτικοποιήσεις δεν προσέφεραν τα έσοδα που υπόσχονταν, επειδή πωλούνται μόνο επικερδείς επιχειρήσεις, σε σταθερά σε υποτιμημένες τιμές. Εν τω μεταξύ, η τελευταία έρευνα του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών πανεπιστημίων δείχνει πως δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με το ότι, οι ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις είναι πιο αποτελεσματικές από τις κρατικές επιχειρήσεις.
Τέλος, παρά τη ρητορική υπέρ της ιδιωτικής διαχείρισης, πολλοί από αυτούς που κερδίζουν παραχωρήσεις και αγοράζουν παλαιότερα ιδιωτικοποιημένα περιουσιακά στοιχεία, είναι κρατικές εταιρείες. Οι κινεζικές κρατικές επιχειρήσεις, ειδικότερα, κατέστησαν κυρίαρχοι παράγοντες στην αγορά ευρωπαϊκών εταιρειών στην Πορτογαλία, την Ελλάδα και την Ιταλία. Οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ευρώπη ενθάρρυναν την άνοδο της διαφθοράς – με συχνές περιπτώσεις νεποτισμού και συγκρούσεων συμφερόντων που εμφανίζονται στην Ελλάδα, την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο“.
Συνεχίζοντας, εμφανίσθηκαν πολλά άρθρα με προβληματισμούς για το πακέτο ΓΙΟΥΝΚΕΡ και τη δήθεν επένδυση στα 14 κερδοφόρα ελληνικά αεροδρόμια (πηγή) – ενώ η υψηλή απορρόφηση των ΕΣΠΑ από την Ελλάδα είναι ένας μεγάλος μύθος, αφού ως δείκτης χρησιμοποιείται το μειωμένο κατά 26% ΑΕΠ της, σημειώνοντας πως οι ακαθάριστες επενδύσεις στην Ελλάδα παρουσίασαν μία κατακόρυφη πτώση μοναδική στον πλανήτη (γράφημα).
Πόσο μάλλον όταν αμέσως μετά την εξαγορά, η FRAPORT αύξησε τα τέλη ανά επιβάτη από 0,3 € στα 16,74 € ή σε άλλα από 12,30 € στα 13 € (πηγή), όπως της επέτρεπε η σκανδαλώδης σύμβαση – με το μέσον όρο των τελών στα 14,50 € πλέον. Όσον αφορά τις άγονες γραμμές, το κράτος θα υποχρεωθεί να πληρώσει αρκετά χρήματα – όπως στην περίπτωση της κρατικής ιταλικής που εξαγόρασε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ κυριολεκτικά έναντι πινακίου φακής, ενώ ο υπουργός υποδομών, της υποσχέθηκε 50 εκ. € για 15 χρόνια, δηλαδή 750 εκ. € για τις άγονες γραμμές (πηγή).
Όταν δε ολοκληρωθούν οι εργασίες αναβάθμισης των αεροδρομίων, με τα κεφάλαια από το πακέτο ΕΣΠΑ-ΓΙΟΥΝΚΕΡ και της ΕΙΒ, τα τέλη θα αυξηθούν ξανά στα 18 € – ενώ έχουν ήδη αυξηθεί σε ορισμένα αεροδρόμια που έγιναν κάποια έργα για τα μάτια του κόσμου, όπως στα Χανιά, στην Καβάλα και στη Ζάκυνθο (πηγή). Οφείλουμε να σημειώσουμε επί πλέον ότι, δεν έχουν γίνει γνωστά τα οικονομικά στοιχεία των 14 αεροδρομίων πριν το ξεπούλημα τους – ενώ δεν υπάρχει ούτε πλήρης γνώση της σύμβασης. Όσον αφορά δε το αεροδρόμιο Ηρακλείου που αντί να βελτιώσει η κυβέρνηση, επέλεξε την κατασκευή άλλου στο Καστέλι, με τη συμμετοχή μίας μόνο εταιρείας στο διαγωνισμό, της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ του κ. Περιστέρη, η οποία κέρδισε όπως κέρδισε και το διαγωνισμό του καζίνο στο Ελληνικό, δεν έχουν δοθεί στη δημοσιότητα ούτε τα δικά του οικονομικά στοιχεία – έτσι ώστε να μην μπορεί κανείς να αξιολογήσει τη λογική της απόφασης.
Εάν όλα αυτά είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του «λελογισμένου φιλελευθερισμού» της κυβέρνησης, έτσι όπως τον ονόμασε ο συμπαθέστατος υπουργός μεταφορών και υποδομών, τότε μπορεί εύκολα να προβλέψει κανείς πού θα οδηγηθεί η Ελλάδα – καθώς επίσης πού θα καταλήξουν τα δημόσια και ιδιωτικά της περιουσιακά στοιχεία, έχοντας την άποψη πως ειδικά όσον αφορά τους μαζικούς πλειστηριασμούς υπό το νέο πτωχευτικό καθεστώς από την 1η Μάιου, αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση του σχεδίου Ηρακλής: της συμπαιγνίας κυβέρνησης και τραπεζών.
analyst.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου