Στις
5 Μαρτίου, ο Πρόεδρος της Συρίας, Μπασάρ αλ-Άσσαντ, έδωσε συνέντευξη
στο ρωσικό κανάλι Russia 24 TV, το οποίο έχει στούντιο στη Δαμασκό.
Στη
συνέντευξη, ο Πρόεδρος Άσσαντ επιβεβαίωσε ότι το τουρκικό καθεστώς
πολεμά στο πλευρό των τρομοκρατών, εξαιτίας της ιδεολογίας της
Μουσουλμανικής Αδελφότητας που υπηρετεί ο Ερντογάν, τονίζοντας ότι ακόμα
και ο ίδιος ο Ερντογάν δεν μπορεί να εξηγήσει στον τουρκικό λαό για
ποιον λόγο στέλνει τον στρατό του στη Συρία, καθώς αυτό δεν έχει καμία
σχέση με τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας. Επίσης, επεσήμανε ότι, από
στρατιωτικής άποψης, η προτεραιότητα τώρα είναι το Ιντλίμπ, και γι' αυτό
βλέπουμε τον Ερντογάν να χρησιμοποιεί όλες αυτές τις δυνάμεις, χωρίς
αμφιβολία υπό αμερικανικές εντολές. Η απελευθέρωση του Ιντλίμπ θα δώσει
τη δυνατότητα να προχωρήσει ο συριακός στρατός στην απελευθέρωση των
υπόλοιπων ανατολικών περιοχών.
Παρακάτω, το πρώτο μέρος της συνέντευξης. Δείτε εδώ το δεύτερο μέρος.
Ερ. 1: Σίγουρα, το σημαντικότερο θέμα τώρα, εκτός από τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας που διεξάγει η χώρα σας, είναι τα γεγονότα στο κυβερνείο του Ιντλίμπ και ο κίνδυνος για αναμέτρηση ανάμεσα στη Συριακή Αραβική Δημοκρατία και την Τουρκία. Οι τουρκικές δυνάμεις υποστηρίζουν ευθέως την λεγόμενη "αντιπολίτευση", παρόλο που βλέπουμε στις γραμμές τους στοιχεία που ανήκουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις που συνδέονται με την Αλ Κάιντα και άλλες οργανώσεις. Οι Τούρκοι στρατιώτες επίσης παίρνουν μέρος σε επιθέσεις εναντίον των συριακών δυνάμεων. Το ερώτημα είναι: τι έχει αλλάξει στις σχέσεις ανάμεσα σ' εσάς και τον Ερντογάν, ανάμεσα στη Συρία και την Τουρκία; Πριν το 2011, ο Ερντογάν σας αποκαλούσε "αδερφό" και οι οικογένειές σας είχαν φιλικές σχέσεις. Τι άλλαξε και οδήγησε τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονται τώρα;
Άσσαντ: Η καρδιά του ζητήματος είναι η αμερικανική πολιτική. Κάποια στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν ότι οι κοσμικές κυβερνήσεις στην περιοχή δεν μπορούσαν πλέον να εφαρμόζουν τα σχέδιά τους και τον ρόλο που τους είχε ανατεθεί. Φυσικά, αναφέρομαι στις χώρες που ήταν σύμμαχοι των ΗΠΑ και όχι αυτές, όπως η Συρία, που δεν είναι. Αποφάσισαν να αντικαταστήσουν αυτά τα καθεστώτα με καθεστώτα της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που χρησιμοποιούν τη θρησκεία για να διοικούν τον λαό.
Με αυτόν τον τρόπο τα πράγματα θα γίνονταν πιο εύκολα για τα αμερικανικά σχέδια, και γενικότερα για τα σχέδια της Δύσης. Η διαδικασία της "αντικατάστασης" ξεκίνησε με τη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη. Βέβαια, εκείνο το διάστημα, η μόνη χώρα στην περιοχή που κυβερνιόταν από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ήταν η Τουρκία, μέσω των δεσμών του Ερντογάν με την Αδελφότητα. Πριν από αυτό, οι σχέσεις μας με αυτούς ήταν καλές και σε πολιτικό και σε οικονομικό επίπεδο και είχαμε συνεργασία ακόμα και στους τομείς της ασφάλειας και των στρατιωτικών. Δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα ανάμεσα στη Συρία και την Τουρκία. Δεν κάναμε τίποτα εναντίον τους και δεν έχουμε υποστηρίξει εχθρικές προς αυτούς δυνάμεις. Πιστεύουμε ότι είναι γείτονες και αδερφοί. Αλλά ο δεσμός του Ερντογάν με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι πολύ πιο ισχυρός απ' όλα αυτά, οπότε ξαναγύρισε στην αρχική του ταυτότητα και έχτισε την πολιτική του με τη Συρία σύμφωνα με αυτήν την ιδεολογία.
Είναι γνωστό ότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι η πρώτη οργάνωση που υιοθετεί τη βία και χρησιμοποιεί τη θρησκεία για να κερδίσει δύναμη. Τώρα, αν αναρωτηθούμε, γιατί σκοτώνονται οι Τούρκοι στρατιώτες στη Συρία; Ποιος είναι ο σκοπός για τον οποίο πολεμούν; Ποιο είναι το διακύβευμα; Δεν υπάρχει σκοπός, ακόμα και ο ίδιος ο Ερντογάν δεν μπορεί να πει στους Τούρκους γιατί στέλνει τον στρατό να πολεμήσει στη Συρία. Ο μόνος λόγος είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα και δεν έχει καμία σχέση με τα τουρκικά εθνικά συμφέροντα. Σχετίζεται με την ιδεολογία του Ερντογάν και συνεπώς, ο τουρκικός λαός πρέπει να πεθάνει γι' αυτήν την ιδεολογία. Γι' αυτό και δεν μπορεί να εξηγήσει στον λαό της Τουρκίας γιατί σκοτώνονται οι στρατιώτες του στη Συρία.
Ερ. 2: Υπάρχει ελπίδα να εγκατασταθεί σταδιακά κάποιου είδους επικοινωνία ανάμεσα στην Τουρκία και τη Συρία, τουλάχιστον ανάμεσα στους στρατιωτικούς και τις μυστικές υπηρεσίες και στο μέλλον, ίσως και διπλωματικές σχέσεις;
Άσσαντ: Τα τελευταία δύο χρόνια, έγιναν πολλές, εντατικές συναντήσεις ανάμεσα σε Ρώσους και Τούρκους αξιωματούχους και, παρά την τουρκική επιθετικότητα, έγιναν και κάποιες συναντήσεις ανάμεσα σε Σύρους και Τούρκους αξιωματούχους των υπηρεσιών ασφαλείας. Οι κοινοί μας στόχοι με τη Ρωσία ήταν να απομακρυνθεί η Τουρκία από την υποστήριξη των τρομοκρατών και να επανέλθει στη φυσική της θέση. Για τη Συρία και επίσης και για εσάς, η Τουρκία είναι μια γειτονική χώρα. Είναι φυσικό να υπάρχουν υγιείς σχέσεις με μια γειτονική χώρα. Είναι αφύσικο, με οποιοδήποτε πρόσχημα, ή υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, να υπάρχουν κακές σχέσεις. Οπότε, για το ερώτημά σας, είναι δυνατό; Φυσικά και είναι, αλλά δεν μπορούμε να επιτύχουμε ένα τέτοιο αποτέλεσμα όσο ο Ερντογάν συνεχίζει να υποστηρίζει τους τρομοκράτες. Πρέπει να σταματήσει να υποστηρίζει την τρομοκρατία, οπότε και τα πράγματα θα επανέλθουν στο κανονικό, επειδή δεν υπάρχει εχθρότητα μεταξύ των δύο λαών. Η εχθρότητα προκαλείται από πολιτικές ενέργειες ή από πολιτικές που βασίζονται σε κατεστημένα συμφέροντα. Σ' ό,τι αφορά στο συριακό και το τουρκικό έθνος, δεν υπάρχουν ούτε διαφορές, ούτε σύγκρουση συμφερόντων. Άρα, ναι, οι σχέσεις θα έπρεπε να επανέλθουν στο κανονικό.
Ερ. 3: Αυτό είναι το μήνυμά σας προς τον τουρκικό λαό; Ότι δεν υπάρχει εχθρότητα εναντίον τους; Σας κατάλαβα καλά;
Άσσαντ: Φυσικά, συνηθίζαμε να τους αποκαλούμε "αδελφό λαό" και, ακόμα και τώρα, ρωτώ τον τουρκικό λαό: ποιο είναι το πρόβλημά σας με τη Συρία; Ποιο είναι το θέμα για το οποίο αξίζει να πεθάνουν Τούρκοι πολίτες; Ποια είναι η εχθρική ενέργεια, μικρή ή μεγάλη, που διέπραξε η Συρία εναντίον της Τουρκίας, κατά τη διάρκεια ή πριν τον πόλεμο; Δεν υπάρχει καμία. Είχαμε ανάμικτους γάμους και οικογένειες και καθημερινές επαφές και κοινά συμφέροντα ανάμεσα στη Συρία και την Τουρκία. Στην Τουρκία υπάρχουν ομάδες συριακής αραβικής καταγωγής και υπάρχουν και στη Συρία ομάδες τουρκικής καταγωγής. Αυτές οι επαφές υπήρχαν πάντα στην ιστορία μας. Δεν είναι λογικό να υπάρχει διαμάχη ανάμεσά μας.
Ερ. 4: Κύριε Πρόεδρε, κατανοώ ότι μιλώ με αρχηγό κράτους, παρόλα αυτά δεν μπορώ παρά να ρωτήσω και για την προσωπική διάσταση. Αυτό το άτομο [ο Ερντογάν] σας έσφιγγε το χέρι, ήταν φιλοξενούμενός σας, τον υποδεχόσασταν, και σας αποκαλούσε αδελφό και φίλο κλπ. Τώρα, έχει φτάσει να λέει όλα αυτά τα πράγματα. Πώς νιώθετε γι' αυτό;
Άσσαντ: Έχω συναντήσει ανθρώπους που ανήκουν στη Μουσουλμανική Αδελφότητα, από διάφορες χώρες. Αυτός είναι από την Τουρκία, άλλοι είναι από την Αίγυπτο, την Παλαιστίνη και αλλού. Όλοι έκαναν το ίδιο πράγμα. Έλεγαν διάφορα ωραία πράγματα για τη Συρία και για την προσωπική τους σχέση μαζί μου, αλλά όταν άλλαξαν τα πράγματα, στράφηκαν εναντίον μου. Έτσι είναι η Μουσουλμανική Αδελφότητα: δεν έχουν πολιτική, κοινωνική ή θρησκευτική ηθική. Γι' αυτούς, η θρησκεία δεν είναι μια μορφή του καλού, είναι βία. Αυτή είναι η αρχή τους. Ο Ερντογάν είναι μέλος αυτής της τυχοδιωκτικής Μουσουλμανικής Αδελφότητας και έτσι είναι φυσικό γι' αυτόν να κάνει ό,τι έκανε. Η έλλειψη καθαρότητας και τα ατέλειωτα ψεύδη είναι μέρος της φύσης τους.
Ερ. 5: Ο πόλεμος στη χώρα σας συνεχίζεται εδώ και εννιά χρόνια. Το διπλάσιο απ' όσο κράτησε ο Β'ΠΠ, ο Μεγάλος Πατριωτικός Πόλεμος, και σύντομα έχουμε την 75η επέτειο της νίκης μας σ' αυτόν, ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τη Ρωσία. Από πού αντλούν δύναμη οι Σύροι πολίτες που τους επιτρέπει να επιβιώνουν και να θριαμβεύουν και να γλιτώνουν από την απελπισία; Ποιο είναι το μυστικό; Είναι κάποια εσωτερική δύναμη ή κάτι άλλο; Ή μήπως είναι ότι απλώς έχουν καλύτερα όπλα;
Άσσαντ: Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να υπολογίσουμε. Το γεγονός ότι είμαστε μια μικρή χώρα σημαίνει ότι αυτοί οι παράγοντες είναι που μας κάνουν δυνατούς σ' αυτόν τον πόλεμο. Πρώτα και κύρια, η εθνική συνείδηση και η κοινή γνώμη. Χωρίς την ευρύτατα διαδεδομένη συνειδητοποίηση των Σύρων ότι αυτό που συμβαίνει είναι αποτέλεσμα της συνωμοσίας της Δύσης εναντίον της χώρας μας, η Συρία μπορεί να είχε χαθεί και να είχε καταστραφεί πολύ γρήγορα. Αυτή η λαϊκή συνείδηση παρήγαγε εθνική ενότητα παρά τις διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις ή τους διαφορετικούς πολιτισμικούς και κοινωνικούς δεσμούς - εθνικές, θρησκευτικές ή σεκταριστικές ομάδες. Αυτή η συνείδηση καλλιέργησε την ενότητα μέσα στο κράτος στην αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας.
Ο δεύτερος παράγοντας είναι η θρυλική ικανότητα των Σύρων για αυτοθυσία, την οποία έχουμε δει κυρίως στον Συριακό Αραβικό Στρατό. Υπό κανονικές συνθήκες, κανείς θα πίστευε ότι τέτοιες θυσίες μπορεί να δει μόνο σε ταινίες ή μυθιστορήματα, ενώ στην πραγματικότητα συνέβαιναν σε κάθε μάχη και αυτό προστάτευσε τη χώρα.
Εκτός από τις θυσίες του στρατού, και ο λαός ο ίδιος έκανε θυσίες. Ζουν εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις: συνεχείς βομβαρδισμούς, κυρώσεις και άσχημες οικονομικές συνθήκες. Παρόλα αυτά, ο λαός παρέμεινε σταθερά με την πατρίδα.
Ο τρίτος παράγοντας είναι ο δημόσιος τομέας, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να παραμείνει το κράτος ενωμένο. Ακόμα και στις χειρότερες συνθήκες, οι μισθοί συνέχισαν να πληρώνονται, τα σχολεία συνέχισαν να λειτουργούν και οι καθημερινές, απαραίτητες υπηρεσίες παρέχονταν στους πολίτες. Οι βασικές υπηρεσίες συνέχισαν να παρέχονται, ώστε η ζωή να συνεχίζεται.
Επιπρόσθετα σ' αυτούς τους παράγοντες, υπάρχει και το γεγονός ότι οι φίλοι μας μας υποστήριξαν, κυρίως η Ρωσία και το Ιράν. Μας υποστήριξαν πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά. Όλοι αυτοί οι παράγοντες μαζί βοήθησαν τη Συρία να παραμείνει σταθερή μέχρι τώρα.
Ερ. 6: Αν δεν σας πειράζει, θα' θελα να εξετάσουμε αυτούς τους παράγοντες με περισσότερη λεπτομέρεια. Και θα ξεκινήσω με τη συριακή κοινωνία και αυτό που είπατε για την πολιτιστική ποικιλότητα και την ανοχή μεταξύ των διαφορετικών εθνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών ομάδων της. Οι εξτρεμιστές τρομοκράτες κατάφεραν ένα γερό χτύπημα σ' αυτό το χαρακτηριστικό της Συρίας, προωθώντας ακραίες απαιτήσεις και μια εξτρεμιστική ιδεολογία. Εχθές, ήμασταν στην Παλιά Πόλη της Δαμασκού και δεν μπορούμε να φανταστούμε πώς θα ήταν αν η μαύρη σημαία του χαλιφάτου εμφανιζόταν στη Δαμασκό, κάτι που μόνο τρόμο μας προκαλεί. Σε ποιο βαθμό είναι έτοιμη η Συρία να ξαναγίνει πολυπολιτισμικό κράτος, ανεκτικό, κοσμικό, κλπ;
Άσσαντ: Αυτό που θα πω μπορεί να ακουστεί υπερβολικό, αλλά από τη φύση μου μιλώ με πραγματικούς όρους και δεν μου αρέσει να υπερβάλλω. Στην πραγματικότητα, η συριακή κοινωνία, στο θέμα της συνοχής και της κοινωνικής ενσωμάτωσης των διαφόρων τμημάτων της, είναι σε καλύτερη κατάσταση απ' ό,τι πριν τον πόλεμο. Αυτό συμβαίνει για έναν απλό λόγο: ο πόλεμος είναι ένα πολύ σημαντικό μάθημα για μια κοινωνία, διδάσκει ότι ο εξτρεμισμός και η μη ανοχή του άλλου είναι επικίνδυνα πράγματα. Ως αποτέλεσμα, αυτά τα τμήματα της κοινωνίας μας ήρθαν πιο κοντά.
Αν πάτε στην Παλιά Πόλη ή σε όποια άλλη περιοχή υπό κυβερνητικό έλεγχο, δεν θα το δείτε καθόλου αυτό το πρόβλημα. Αντιθέτως, όπως είπα, τα πράγματα είναι καλύτερα απ' ό,τι πριν. Το πρόβλημα είναι στις περιοχές που ήταν εκτός κυβερνητικού ελέγχου. Γι' αυτόν τον λόγο, αυτό δεν με ανησυχεί καθόλου, παρά τις προσπάθειες του Δυτικού αφηγήματος να παρουσιάσουν ότι ο πόλεμος της Συρίας είναι ανάμεσα σε σέκτες, κάτι που δεν αληθεύει. Ένας πόλεμος ανάμεσα σε σέκτες σημαίνει ότι πας σε μια περιοχή και βλέπεις αυτό το χρώμα και σε μια άλλη βλέπεις ένα άλλο, και σε μια άλλη ένα τρίτο και ένα τέταρτο χρώμα. Δεν είναι αυτή η περίπτωσή μας. Βλέπεις όλα τα χρώματα της Συρίας στις περιοχές υπό κυβερνητικό έλεγχο. Ενώ στις περιοχές που ελέγχουν οι τρομοκράτες, δεν αναζητούν ένα χρώμα, αλλά αποχρώσεις του ίδιου χρώματος που είναι το χρώμα του εξτρεμισμού. Αυτό συμβαίνει επειδή μόνο εξτρεμιστές και μάλιστα των ακραίων εκφάνσεων του εξτρεμισμού, θα μπορούσαν να ζήσουν μαζί τους. Και γι' αυτό, μεγάλος αριθμός ατόμων έφευγε από τις περιοχές που ελέγχουν οι τρομοκράτες προς τις περιοχές υπό κυβερνητικό έλεγχο. Γι' αυτό δεν με ανησυχεί αυτό το θέμα. Η πρόκληση υπάρχει πάντως για τις περιοχές που είχαν καταλάβει οι τρομοκράτες.
Ερ. 7: Αυτό φέρνει το ερώτημα της πιθανότητας χορήγησης αμνηστίας. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που παρασύρθηκαν από την προπαγάνδα των τρομοκρατών και των εξτρεμιστών. Κάποιοι από αυτούς διέπραξαν εγκλήματα. Άλλοι ήταν μέλη ένοπλων ομάδων που διέπραξαν τρομοκρατικές ενέργειες. Αλλά υπάρχουν και αυτοί που δεν έφεραν όπλα, ή έφεραν αλλά δεν σκότωσαν κόσμο. Σε ποιο έδαφος μπορεί η κυβέρνηση να τους προσεγγίσει; Και, θα γίνουν συμβιβασμοί μέσω των οποίων θα μπορέσουν αυτοί οι άνθρωποι να συγχωρεθούν; Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό, ηθικό ζήτημα. Και, εκτός από την ηθική διάσταση, υπάρχουν και νομικά θέματα σ' ό,τι αφορά στον καθορισμό της κατάστασής τους και της ενσωμάτωσής τους στην κοινωνία, ακόμα ίσως και στον στρατό.
Άσσαντ: Σ' αυτό το είδος πολέμου, η αμνηστία πρέπει να είναι κεντρικό στοιχείο της εσωτερικής πολιτικής. Δεν γίνεται να αποκαταστήσουμε τη σταθερότητα αν δεν χορηγήσουμε αμνηστία για τα λάθη που έχουν γίνει. Από την αρχή αυτού του πολέμου, έχουμε θεσπίσει τακτικά διατάγματα αμνηστίας προς όλους αυτούς που ενήργησαν ενάντια στο εθνικό συμφέρον. Στις περιοχές που ελέγχονταν από τους μαχητές, προχωρήσαμε στις λεγόμενες τοπικές συμφιλιώσεις, οι οποίες οδήγησαν στη νομική αμνήστευση των ατόμων από το κράτος. Όλοι όσοι παραδίδουν τα όπλα τους, λαμβάνουν αμνηστία που τους παρέχεται ώστε να επιστρέψουν στην κανονική ζωή του πολίτη υπό την εξουσία της πολιτείας και του κράτους δικαίου. Αυτή η διαδικασία ήταν πολύ επιτυχής και αποκατάστησε τη σταθερότητα σε μεγάλο αριθμό περιοχών, και συνεχίζουμε να εφαρμόζουμε αυτήν την πολιτική.
Υπάρχουν πολύ λίγες περιπτώσεις όπου δεν μπορεί να χορηγηθεί αμνηστία, για παράδειγμα, σ' αυτούς που διέπραξαν εγκληματικές ενέργειες και κυρίως αυτούς που σκότωσαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων, οι περισσότεροι από αυτούς είναι οι ηγέτες των τρομοκρατών. Πάντως, γενικά, πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να επιστρέψουν στο κράτος, επειδή ένα μεγάλο μέρος αυτών που έφεραν όπλα ουσιαστικά εξαναγκάστηκαν να το κάνουν. Δεν είχαν επιλογή: είτε φέρεις όπλο, είτε σε σκοτώνουν. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απαραίτητα εξτρεμιστές. Δεν έχουν παρελθόν τρομοκράτη. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι που εξαναγκάστηκαν να πάρουν όπλο.
Παρόμοια, υπάρχουν κι αυτοί που αναγκάστηκαν να πάρουν θέση δημόσια στα Μέσα, υπέρ των τρομοκρατών, για τους ίδιους λόγους. Αυτό το ξέρουμε στα σίγουρα. Γι' αυτό πιστεύω ότι οι περισσότεροι από αυτούς πράγματι υποστηρίζουν το κράτος και συνεργάζονταν και επικοινωνούσαν μαζί μας καθ' όλη τη διάρκεια. Οπότε, συμφωνώ απόλυτα μαζί σας ότι πρέπει να συνεχίσουμε να χορηγούμε αμνηστίες και πρέπει να συνεχίσουμε αυτήν τη διαδικασία στις νέες περιοχές που απελευθερώνουμε, ειδικά από τη στιγμή που θέλουμε τους περισσότερους Σύρους εντός και εκτός Συρίας να επιστρέψουν στη χώρα.
Ερ. 8: Μιλάμε για την ανοικοδόμηση του κράτους, αλλά το κράτος αποτελείται από ανθρώπους. Τους τρομοκράτες είτε τους αναγκάζουμε να πετάξουν τα όπλα τους είτε τους πείθουμε να τα πετάξουν και να λογικευτούν. Απ' την άλλη μεριά, υπάρχουν αυτοί που έχουν τη δική τους αντίληψη για τη δικαιοσύνη. Σίγουρα θα έχετε συναντήσει κρατικούς αξιωματούχους, είτε στην ασφάλεια είτε στην αστυνομία, που πρέπει να προσεγγίσουν και να καθορίσουν την κατάσταση αυτών που έγιναν τρομοκράτες. Αυτοί οι αξιωματούχοι μπορεί να δυσανασχετούν μ' αυτό και να δυσκολεύονται να το αποδεχτούν. Για παράδειγμα, αν δω αυτόν που με σημάδευε με το όπλο να ζει στον ίδιο δρόμο με μένα, να αγοράζει ψωμί από τον ίδιο φούρνο, πώς θα πρέπει να φερθώ; Τι λέτε στους υποστηρικτές του κράτους που δεν είναι έτοιμοι να αποδεχτούν αυτήν την αμνηστία και αυτές τις ενέργειες συγχώρεσης;
Άσσαντ: Στην αρχή του πολέμου είχαμε τέτοιες περιπτώσεις. Θυμάμαι όταν πέρασα το πρώτο διάταγμα αμνηστίας, πολλοί Σύροι δυσανασχέτησαν μ' αυτό, όχι μόνο στην κυβέρνηση, αλλά και στο ευρύτερο κοινό, γιατί κάποιοι είχαν χάσει μέλη της οικογένειάς τους από τους τρομοκράτες. Στην αρχή, δεν ήταν εύκολο να τους πεις ότι θα χορηγήσουμε αμνηστία προκειμένου να αποκαταστήσουμε τη σταθερότητα. Πάντως, αυτό συνέβη μόνο κατά τους πρώτους μήνες. Σήμερα, όποιον και να ρωτήσετε, τουλάχιστον από αυτούς που υποστηρίζουν το κράτος, είτε δουλεύει για την κυβέρνηση είτε όχι, αυτό πλέον είναι αποδεκτό γιατί έχουν δει τα αποτελέσματα. Οπότε, πλέον δεν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις, επειδή τα γεγονότα έχουν δείξει ότι αυτό είναι το σωστό και ότι είναι για το καλό της Συρίας.
Ερ. 9: Σχετικά με την κατάσταση στο πεδίο, δεν θα ρωτήσω ποιος ελέγχει τη μια ή την άλλη περιοχή, επειδή η κατάσταση είναι ρευστή και αλλάζει διαρκώς και είναι θέμα του στρατού. Είναι ξεκάθαρο όμως τώρα ότι το κράτος έχει αποκαταστήσει μεγάλες περιοχές στο νότιο Ιντλίμπ. Εκεί, η ειρηνική ζωή θα επιστρέψει, όπως έγινε και σε άλλες περιοχές, την Ανατολική Γκούτα, το Ντέιρ Εζόρ και άλλες περιοχές που είχαν απελευθερωθεί νωρίτερα. Τι κάνει το κράτος όταν πηγαίνει σε απελευθερωμένες περιοχές; Πώς ξεκινά το έργο του; Και ποιο είναι το πιο σημαντικό ζήτημα για την αποκατάσταση της ειρηνικής ζωής;
Άσσαντ: Σε πολλές από τις περιοχές που απελευθερώσαμε δεν υπάρχουν άμαχοι, καθώς αυτοί είχαν φύγει όταν έφτασαν οι τρομοκράτες. Το πρώτο πράγμα που κάνουμε είναι να αποκαταστήσουμε τις υποδομές, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει ο ντόπιος πληθυσμός. Το πρώτο που χρειάζονται είναι ηλεκτρισμός, νερό, δρόμους, αστυνομία, δημοτικές και άλλες υπηρεσίες. Χρειάζονται όλη αυτή την παροχή υπηρεσιών. Αυτή είναι η πρώτη πρόκληση. Η δεύτερη, εξίσου σημαντική, είναι το ξαναχτίσιμο των σχολείων για να μπορούν να δεχτούν μαθητές. Αν υπάρχει η υποδομή και δεν μπορώ να στείλω το παιδί μου στο σχολείο, ποιο το νόημα, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορώ να επιστρέψω στην περιοχή. Άρα, σχολεία και υπηρεσίες υγείας είναι τα βασικά μετά την αποχώρηση των τρομοκρατών και την αποκατάσταση της ασφάλειας. Έπειτα, φυσικά, εμπλέκουμε την τοπική κοινωνία στο να εντοπίσει ποιοι ήταν με τους τρομοκράτες, μέσω διαφόρων ενεργειών. Όπως ανέφερα πριν, αυτό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη συμφιλίωση και τον καθορισμό της κατάστασης αυτών των ανθρώπων, ώστε να αποκατασταθεί η φυσιολογική ζωή στην πόλη.
Ερ. 10: Ποιες δυσκολίες ανακύπτουν σ' αυτήν τη διαδικασία; Υπάρχουν κρυφοί θύλακες που υπονομεύουν τη διαδικασία ανοικοδόμησης; Ποια προβλήματα αντιμετωπίζετε;
Άσσαντ: Όταν είπα ότι οι αμνηστεύσεις ήταν επιτυχείς, αυτό δεν σημαίνει ότι η επιτυχία ήταν στο εκατό τοις εκατό, τίποτα δεν είναι τέλειο. Κάποιοι από αυτούς τους ανθρώπους έχουν ακόμα δεσμούς με την τρομοκρατία και εξτρεμιστική ιδεολογία, και συνεργάζονται ακόμα με εξτρεμιστικές ομάδες σε άλλες περιοχές, και πραγματοποιούν τρομοκρατικές ενέργειες. Τις προηγούμενες εβδομάδες, υπήρξαν αρκετές εκρηκτικές συσκευές φυτεμένες σε διάφορες περιοχές ή κάτω από αυτοκίνητα. Αυτές οι τρομοκρατικές ενέργειες προκάλεσαν τον θάνατο πολλών ανθρώπων. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα σταματήσουμε τη διαδικασία συμφιλίωσης, αλλά ότι πρέπει να κυνηγήσουμε αυτούς τους κρυφούς θύλακες. Καταφέραμε να συλλάβουμε αρκετούς από αυτούς, αλλά υπάρχουν κι άλλοι, ακόμα ενεργοί. Ένας κρυφός θύλακας μπορεί να πραγματοποιήσει έναν αριθμό ενεργειών και να δώσει την εντύπωση ότι υπάρχει μια ολόκληρη οργάνωση. Ενώ στην πραγματικότητα αυτός ο ένας θύλακας αποτελείται από μια ομάδα ατόμων και συλλαμβάνοντάς τους μπορείς να αποκαταστήσεις την τάξη και την ασφάλεια. Πάντως αυτή η πρόκληση θα παραμείνει, γιατί η τρομοκρατία ακόμα υπάρχει στη Συρία και η εξωτερική βοήθεια με όπλα και χρήματα είναι ακόμα σημαντική. Επομένως, δεν περιμένουμε ότι θα εξαλείψουμε αυτούς τους κρυφούς θύλακες στο άμεσο μέλλον. Θα συνεχίσουμε να εξαλείφουμε θύλακες και άλλοι θα εμφανίζονται, έως ότου επανέλθουν τα πράγματα στο κανονικό στη Συρία.
Ερ. 11: Κύριε Πρόεδρε, σε δύο μήνες, αν δεν κάνω λάθος, στη χώρα θα γίνουν βουλευτικές εκλογές, σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Πόσο δύσκολο είναι αυτό; Θα προχωρήσετε σύμφωνα με το πλάνο και τίποτα δεν θα σταματήσει ή εμποδίσει τη διαδικασία;
Άσσαντ: Υπάρχει Σύνταγμα και αυτό μας κυβερνά. Δεν ενδίδουμε στις απειλές ή στις επιθυμίες της Δύσης και δεν υπολογίζουμε κανέναν παράγοντα εκτός από το Σύνταγμά μας. Αρκετές φορές τέθηκε θέμα αναβολής των προθεσμιών, είτε για τις προεδρικές είτε για τις βουλευτικές εκλογές, και αρνηθήκαμε να κάνουμε κάτι τέτοιο κατά τη διάρκεια του πολέμου. Οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν σε λίγους μήνες και θα προχωρήσουμε σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, ασχέτως όλων των άλλων.
Πηγή: sana.sy
Μετάφραση: Μαντάτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου