Η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου έναντι του γεν, που ήταν και το κύριο πρόβλημα, υποχώρησε κατά 51% από το 1985 έως το 1987, χάρη στη δαπάνη 10 δισ. δολαρίων από τις κεντρικές τράπεζες.
Ο στόχος της υποτίμησης του δολαρίου ήταν διπλός:
Η μείωση αφενός του αμερικανικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο είχε φθάσει στο 3,5% του ΑΕΠ, και η βοήθεια στην αμερικανική οικονομία να βγει από την ύφεση των αρχών του '80. Η συμφωνία αυτή κατάφερε μεν να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες ωστόσο δεν
κατάφερε το ίδιο με την Ιαπωνία.
18 ημέρες μετά, ενώ το δολάριο πέφτει, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό τον Σημίτη στις 10 Οκτωβρίου 1985 υποτίμησε τη δραχμή κατά 15% έναντι του δολαρίου για να διασώσει όσους μαυραγορίτες έβγαζαν λεφτά στο εξωτερικό.
Λίγες ημέρες μετά την υποτίμηση η ισοτιμία της δραχμής είχε επανέλθει σε επίπεδα προ υποτίμησης. Ήταν μια μεγάλη ληστεία υπέρ των αργυρώνητων.
Με το κόλπο αυτό διαφωνούσε ο μακαρίτης Τσάρος, ο Γεράσιμος που κατέβηκε από το τραίνο στις 26 Ιουλίου 1985 και ασκούσε κριτική στην κυβερνητική πολιτική με ομιλίες ανά την Ελλάδα.
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανέλαβε τότε ο σοσιαλιστής Σημίτης.
Η απάτη Σημίτη- Πασόκ, υπέρ των «μαυραγοριτών», φαίνεται και από το ιστορικό διάγραμμα με τις ισοτιμίες του δολαρίου.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου