Παιχνίδια πολέμου στον περσικό κόλπο

Ας μην ξεχνάμε πως οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν και αιτιολόγησαν όλους τους πολέμους τους από την εποχή του Βιετνάμ, με σκηνοθετημένα ψέματα – όπως στο θέμα του Κουβέιτ, της Γιουγκοσλαβίας και του Ιράκ, όπου ο Σαντάμ Χουσεΐν ενοχοποιήθηκε για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής που δεν βρέθηκαν ποτέ, λίγο αργότερα μετά τη δήλωση του πως θα διεξάγει όλες τις συναλλαγές πετρελαίου με ευρώ. Έχουμε άλλωστε αναφερθεί στο θέμα των πολέμων του δολαρίου, τονίζοντας πως εάν χάσει το δολάριο τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα, η υπερδύναμη θα βιώσει μία θηριώδη οικονομική και κοινωνική κρίση – με την οποία μάλλον δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει.

.

Ανάλυση

Πολύ συχνά τα φαινόμενα απατούν, ενώ σήμερα πρέπει σαφώς να διαχωρίζουμε τα δύο αμερικανικά κράτη που συγκρούονται μεταξύ τους: το ένα του προέδρου Trump που προσπαθεί αφανώς να έχει καλές σχέσεις με τη Ρωσία, θεωρώντας μεγάλο αντίπαλο την Κίνα και το δεύτερο των Clinton, Soros κλπ. που θεωρεί ως νούμερο ένα απειλή τον πρόεδρο Putin, ενώ υπηρετεί πιστά το αμυντικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα που έχει κάθε λόγο να διεξάγει πολέμους ανά την υφήλιο.

Στα πλαίσια αυτά η επίθεση το πρωί της Παρασκευής εναντίον δύο δεξαμενοπλοίων μεταφοράς χημικών στον

κόλπο του Ομάν, λίγα χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές του Ιράν, υπό ανεξήγητες ακόμη συνθήκες, έχει ιδιαίτερη σημασία – πόσο μάλλον όταν λίγες ώρες αργότερα η αμερικανική κυβέρνηση ενοχοποίησε το Ιράν, παρουσιάζοντας ως απόδειξη ένα θολό βίντεο (πηγή, πληροφορίες J. Berger). Αμέσως μετά χώρες όπως η Γερμανία και η Ιαπωνία (οι συναλλαγές της ΕΕ με το Ιράν είναι 21 δις $ ενώ των Η.Π.Α. μόλις 180 εκ. $, οπότε οι αμερικανικές κυρώσεις κοστίζουν ακριβά μόνο στην ΕΕ – πηγή), εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με τις «αποδείξεις» των Η.Π.Α. – ενώ υπάρχουν πολλές ενδείξεις σχετικά με το ενδεχόμενο να είναι πλαστό το βίντεο.

Αντίθετα, για τον υπουργό εξωτερικών της υπερδύναμης (πηγή) το θέμα είναι ξεκάθαρο – με την έννοια ότι, κατά τον ίδιο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως το Ιράν ήταν ο ένοχος της επίθεσης, ενώ έχουν συγκεντρωθεί πολλές «αποδείξεις» από τις μυστικές υπηρεσίες που πολλές από αυτές θα δοθούν στη δημοσιότητα. Το βίντεο πάντως δεν είναι απόδειξη, αφού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η κάκιστη ποιότητα του, παρά το ότι λήφθηκε δώδεκα ώρες μετά την πρώτη επίθεση – θεωρώντας αυτονόητο πως ο πιο σύγχρονος και βαριά οπλισμένος στρατός του κόσμου, σε μία θαλάσσια οδό που παρακολουθείται όσο καμία άλλη στον πλανήτη, τόσες ώρες μετά την επίθεση θα είχε την ικανότητα να γυρίσει ένα πολύ πιο καθαρό βίντεο.

Οι επιθέσεις

Περαιτέρω, το βίντεο θα έπρεπε να καταδείξει πως μία δεκαμελής ομάδα της «Επαναστατικής Φρουράς», σε ένα περιπολικό σκάφος, πλευρίζει το πλοίο «Kokuka Courageous» που δεν είναι σε θέση να ελιχθεί και να εκκενωθεί, αφαιρώντας μία μαγνητική βόμβα επαφής που δεν είχε εκραγεί – ενώ σύμφωνα με τις δηλώσεις δύο άλλες τέτοιες βόμβες είχαν εκραγεί ενωρίς το πρωί, προκαλώντας σοβαρές ζημίες στο πλοίο.

Εν τούτοις, οι μαρτυρίες του πληρώματος και την ιαπωνικής ναυτιλιακής εταιρείας (το ιδιοκτησιακό καθεστώς των πλοίων είναι πολύπλοκο, αλλά απλά το χαρακτηρίζουμε ιαπωνικό για λόγους ευκολίας), κατά την ιαπωνική κρατική τηλεόραση (πηγή), είναι εντελώς αντίθετες με τις αμερικανικές δηλώσεις – αφού σύμφωνα με αυτές το πλήρωμα είδε ιπτάμενα αντικείμενα λίγο πριν την έκρηξη, τα οποία θα μπορούσαν να είναι είτε πύραυλοι, είτε drones (πιθανότερο το τελευταίο).

Εν προκειμένω, ένα επόμενο σημαντικό γεγονός είναι τα σημεία που πλήγηκε το πλοίο (εικόνα) – τα οποία και στα δύο καράβια είναι επάνω από την ίσαλο γραμμή (πάνω από το νερό) και στη δεξιά πλευρά. Εν πρώτοις λοιπόν, η «παραλλαγή» που αναφέρθηκε στην αρχή, σύμφωνα με την οποία τα πλοία πλήγηκαν από τορπίλες, δεν ισχύει – αφού οι τορπίλες εμβολίζουν τα σκάφη κάτω από το νερό και όχι επάνω. Επίσης όμως, οι μαγνητικές βόμβες τοποθετούνται κατά κανόνα κάτω από την ίσαλο γραμμή – επειδή εκεί προξενούν τις μεγαλύτερες ζημίες, ενώ μόνο εκεί μπορούν να τοποθετηθούν από βατραχανθρώπους χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Προφανώς ακόμη και τη νύχτα είναι πολύ δύσκολο να πλησιάσει κανείς με φουσκωτό ένα κινούμενο δεξαμενόπλοιο και να τοποθετήσει μία μαγνητική βόμβα βάρους άνω των 40 κιλών στα εξωτερικά τοιχώματα του, χωρίς να τον δει κανείς – πόσο μάλλον γνωρίζοντας πως θα του προξενήσει μεν βαριές ζημίες, αλλά δεν θα το βυθίσει.

Μία άλλη «παραλλαγή» θα ήταν η επίθεση με βαλλιστικούς πυραύλους – όπου όμως, εάν αυτοί οι πύραυλοι θα είχαν εκτοξευτεί από το Ιράν, δεν θα χτυπούσαν το πλοίο από τη δεξιά πλευρά, αλλά από την αριστερή. Επομένως η επίθεση με βαλλιστικούς πύραυλος θα έπρεπε να διενεργηθεί από την περιοχή που παρακολουθείται νύχτα-μέρα από τις Η.Π.Α., στη μέση του πλέον πολυσύχναστου καναλιού κυκλοφορίας προς τα στενά του Hormuz (εικόνα) – κάτι που θεωρείται εντελώς απίθανο. Συμπερασματικά λοιπόν, με βάση τις ενδείξεις και τις καταθέσεις των μαρτύρων, η πιθανότερη εξήγηση είναι η επίθεση με drones – όπου όμως όλοι οι ενδεχόμενοι ένοχοι διαθέτουν, όπως το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και οι Η.Π.Α.

Προβοκάτσια;

Συνεχίζοντας, εάν δεχθεί κανείς την αμερικανική ερμηνεία, θεωρώντας πως οι μαρτυρίες του πληρώματος δεν είναι σωστές και η επίθεση διενεργήθηκε πράγματι με μαγνητικές βόμβες, τότε δεν θα ήταν ένα πλήγμα εκ μέρους του Ιράν – αφού σε ένα τέτοιο σενάριο το πιθανότερο είναι η «επικόλληση» των βομβών πάνω από την ίσαλο γραμμή από ειδικές δυνάμεις σε κάποιο λιμάνι.

Εν προκειμένω το πρώτο πλοίο (Courageous) ερχόταν από λιμάνι της Σαουδικής Αραβίας, ενώ το δεύτερο (Front Altair) από ένα λιμάνι των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων – άρα και τα δύο από λιμάνια χωρών που τους τελευταίους μήνες πίεζαν πολύ ισχυρά για μία επίθεση εναντίον του Ιράν. Ως εκ τούτου, οι δύο αυτές χώρες θα ήταν οι πιθανότεροι δράστες – κάτι που όμως δεν ταιριάζει με το βίντεο της αμερικανικής κεντρικής διοίκησης (U.S. Central Command), οπότε θα δημιουργούταν η απορία από πού πραγματικά προέρχεται.

Υπάρχουν βέβαια πολλές πιθανότητες εδώ, αφού ως δράστες δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν μόνο οι κυβερνήσεις αλλά, επί πλέον, πολλοί άλλοι – τόσο από τις μυστικές, όσο και από τις στρατιωτικές υπηρεσίες. Δεν είναι δε καθόλου απίθανο να έχουν σκηνοθετήσει τα «γεράκια της Ουάσιγκτον» μία προβοκάτσια «τύπου Tonkin» (=ο τρόπος με τον οποίο παρενέβησαν άμεσα οι Η.Π.Α. στον πόλεμο του Βιετνάμ, όπου δύο ταχύπλοα του Βορείου Βιετνάμ επιτέθηκαν χωρίς λόγο σε δύο αμερικανικά πολεμικά – πηγή), με στόχο να «σύρουν» τον πρόεδρο Trump σε πόλεμο – αφού σε κάθε περίπτωση το βίντεο τεκμηριώνει απόλυτα πως υπάρχουν δυνάμεις που επιδιώκουν να οδηγήσουν τις Η.Π.Α. σε πόλεμο με το Ιράν.

Επομένως πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό γεγονός, για επικίνδυνα παιχνίδια πολέμου στον Περσικό Κόλπο – αφού η Ρωσία έχει δηλώσει τη στήριξη της στο Ιράν, ενώ η Κίνα δεν πρόκειται να μείνει ουδέτερη και στη Σαουδική Αραβία διεξάγεται ακόμη η μάχη για την επιβίωση του δολαρίου (ανάλυση).

Επίλογος

Κλείνοντας, ας μην ξεχνάμε πως οι Η.Π.Α. ξεκίνησαν και αιτιολόγησαν όλους τους πολέμους τους από την εποχή του Βιετνάμ με σκηνοθετημένα ψέματα – όπως στο θέμα του Κουβέιτ (η μαρτυρία της Ναγίρα), της Γιουγκοσλαβίας (Operation Horseshoe) και του Ιράκ, όπου ο Σαντάμ Χουσεΐν ενοχοποιήθηκε για την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής που δεν βρέθηκαν ποτέ, λίγο αργότερα μετά τη δήλωση του πως θα διεξάγει όλες τις συναλλαγές πετρελαίου με ευρώ.

Έχουμε άλλωστε αναφερθεί στο θέμα των πολέμων του δολαρίου (ανάλυση), τονίζοντας πως εάν χάσει το δολάριο τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό και συναλλακτικό νόμισμα, παύοντας τότε να μπορούν οι Η.Π.Α. να τυπώνουν απεριόριστες ποσότητες για να πληρώνουν τα συνεχώς αυξανόμενα χρέη τους, η υπερδύναμη θα βιώσει μία θηριώδη οικονομική και κοινωνική κρίση – με την οποία μάλλον δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει.

Οι επιθέσεις πάντως που δέχεται το αμερικανικό νόμισμα, επάνω στο οποίο στηρίζεται το δυτικό σύστημα του χρέους, εκ μέρους κυρίως της Ρωσίας, της Κίνας και του Ιράν είναι πολύ μεγάλες – οπότε ο κίνδυνος να αντιδράσουν στρατιωτικά οι Η.Π.Α. δικαιολογώντας την απόφαση τους με ένα σκηνοθετημένο συμβάν είναι πολύ μεγάλος. Εναλλακτική περιοχή δράσης τους είναι ασφαλώς το Αιγαίο – με αντιπάλους την Ελλάδα και την Τουρκία, σε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων (proxy war).

από Βασίλης Βιλιάρδος

analyst.gr