[Πολλήν τροφή για σκέψη (στους διαθέτοντες νουν, πατριωτισμό, έστω και ένστικτο αυτοσυντήρησης) προσφέρει δωρεάν το πιο κάτω άρθρο του ρωσικής καταγωγής κορυφαίου στρατηγικού αναλυτή (πρώην αξιωματικού του σοβιετικού ναυτικού, τώρα διευθυντή αμερικανικής εταιρείας διαστημικών εφαρμογών), που προβάλλει η ρωσική ηλεκτρονική εφημερίδα RussiaInsider. Σε ιδιαίτερη προσοχή, μελέτη και προβληματισμό καλεί -ιδιαίτερα τους κορυφαίους ιθαγενείς διαχειριστές της ελλαδικής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής- ο χάρτης με την γραφική απεικόνιση της διάταξης των ρωσικών δυνάμεων στην Μεσόγειο και την γεωγραφική εμβέλεια των όπλων της μεγάλης δύναμης -με την οποία νεόκοποι Μετερνίχοι, αναθεωρητές της παραδοσιακής εθνικής στρατηγικής, βρήκαν τώρα την στιγμή να . . . αντιπαραταχτούν! Καλή ανάγνωση.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Πολύ καλό άρθρο του Alastair Crooke για την κατάσταση περί την Συρία, με τις ΗΠΑ, Βρετανία και τις άλλες «δημοκρατίες» να ετοιμάζουν μιαν ακόμη πλαστή σημαία, χρησιμοποιώντας-τι άλλο καινούργιο;- τα όργανά τους, αποβράσματα της Αλ-Κάϊντα.
Ο Crooke διατυπώνει της εξής παρατήρηση:
Είναι φανερό πως η Ρωσία παίρνει στα σοβαρά την αμερικανική απειλή ,( έχει αναπτύξει 20 πολεμικά σκάφη στην Ανατολική Μεσόγειο ανοικτά της Συρίας). Και το Ιράν προφανώς αντιμετωπίζει την απειλή επίσης σοβαρά. Ο Ιρανός υπουργός Αμύνης πραγματοποίησε μια
εκτός προγράμματος σύντομη επίσκεψη στην Δαμασκό, προκειμένου να συμφωνηθεί μια τριμερής (Ρωσίας, Συρίας, Ιράν) απάντηση σε οποιαδήποτε επίθεση κατά της Συρίας.
Η Ρωσία αντιμετωπίζει αυτήν την απειλή πολύ σοβαρά και τοποθέτησε την ναυτική της δύναμη σε μορφή οθόνης για την περίπτωση αναμενόμενης και πολύ πιθανής ομοβροντίας πυραύλων Τόμαχωκ και ενδεχομένως, αναλόγως των συνθηκών, αποπειρών της αεροπορίας των αεροπλανοφόρων να εξακοντίσουν το δικό τους οπλοστάσιο.
Επιπλέον οι ρωσικές ναυτικές ασκήσεις στην Συρία ήταν περισσότερο από επίδειξη ναυτικής ισχύος με σημαντική δύναμη πυρός –καθώς αυτή η δύναμη θα είχε πρόβλημα επιβίωσης σε αναμέτρηση με το ναυτικό συγκρότημα ενός ή δύο αμερικανικών αεροπλανοφόρων. Αλλά υφίσταται μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ συγκέντρωση δυνάμεων και αυτό δεν αποτελεί μυστικό για κανέναν
1. Η ρωσική δύναμη κρούσεως δρα ακόμη υπό την κάλυψη μια σημαντικής και πολύ συντονισμένης αντιαεροπορικής «ομπρέλας» πυραύλωνS-400 andS-300 εγκατεστημένων στην Συρία και συστήματος συναγερμού, που περιλαμβάνει διαστημικά στοιχεία, όπως δορυφόρο και αναγνωριστικές δυνατότητες Α-50.
2. Κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό υποβρυχίων στην περιοχή, αλλά θα υπέθετα ότι τα ρωσικά υποβρύχια θα είναι περισσότερα των δύο, οσοδήποτε καλά και αν είναι τα νεότατου τύπου.
3. Τελικά ο χερσαίος οπλισμός: Η Ρωσία διαθέτει πράγματι το δικό της «αεροπλανοφόρο» στην περιοχή και το όνομά του είναι Βάση Χμεϊμίμ. Δεν διαθέτω τον σημερινό αριθμό των αεροσκαφών SU-27SM, SU-30SM και SU-35S που είναι εκεί διαθέσιμα, αλλά ακόμη και ένα σύνταγμα (24 αεροσκάφη) τέτοιων μαχητικών είναι περισσότερα από αρκετά για να περιορίσουν οποιοδήποτε πλεονέκτημα μπορεί να παρουσιάζει μια πτέρυγα αεροπλανοφόρου, σε περίπτωση που οι παράφρονες στην Ουάσιγκτον αποφασίσουν να εξαπολύσουν την επίθεση.
4. Και τελευταίο αλλά όχι σε σημασία: Ας επιχειρήσει να παρακολουθήσει κανείς (καλή τύχη σε αυτόν) την πτήση αυτών τωνMiG-31K, εξοπλισμένων με πυραύλους Kinzhal και TU-22 με συστήματα X-32, που είμαι βέβαιος έχουν τα απαραίτητα δεδομένα και σίγουρα αρκετά από αυτά βρίσκονται ήδη σε άμεση ετοιμότητα μάχης (combatwatch--боевое дежурство), για κάθε ενδεχόμενο.
Και εδώ ερχόμαστε στο βασικό ζήτημα: Ο AlastairCrooke ερωτά:
Ποιος θα ορρωδήσει πρώτος; Ο Νετανιάχου; Ή ο Τραμπ θα αναδυθεί αρκετά από τα εσωτερικά του βάσανα, για να αντιληφθεί τι συμβαίνει και να πει «Οχι»;
Σε αυτό το στάδιο το όλο θέμα είναι –μπορεί πράγματι να συνοψισθεί στην «σχέση» του Ντόναλντ Τραμπ με το «επιτελείο του», αυτό που παρεμπιπτόντως ο ίδιος διάλεξε (γεγονός που λέει πάρα πολλά γι’ αυτόν, δεν είναι έτσι;). Και αυτό το «επιτελείο» είναι μια συλλογή από τελείως παράφρονες νεοσυντηρητικούς, όπως ο Μπόλτον (σύμβουλος εθνικής ασφάλειας), που είναι τελείως ακατάλληλοι για οποιαδήποτε πολιτική η στρατιωτική εκτίμηση, εφόσον ο Μάτις (Υπουργός Αμύνης, απόστρατος ΓΕΕΘΑ) αποκλειστεί από την διαδικασία λήψης αποφάσεων.
΄Ετσι, αυτά οδηγούν στο αναπόδραστο συμπέρασμα ότι ο Τραμπ είναι πρόσωπο αφερέγγυο για την σύναψη συνθηκών –βασικά ό,τι λέει είναι αερολογίες και τώρα πραγματικά είναι, όπως τονίζουν τόσο ο Crooke, όσο και ο Lawrence Wilkerson, εντελώς ένα όργανο των νεοσυντηρητικών.
Ένα προσδιοριστικό χαρακτηριστικό των νεοσυντηρητικών είναι η έλλειψη επίγνωσης της πραγματικότητας και στοιχειώδους στρατιωτικής ικανότητας. Ο Τραμπ μπορεί ακόμη να μην ξέρει πως κάποιος πρέπει να ορρωδήσει και ασφαλώς έχει μηδενικήν εμπειρία από τον στρατό (που είναι ο Τζίμη Κάρτερ, όταν τον χρειάζεσαι).
Ώστε τι απομένει; Δεν ξέρω σε ποιο βαθμό αυτή η όλη κατάσταση μπορεί να χαρακτηριστεί ένα νέο «Σουέζ», αλλά είναι οπωσδήποτε ένα από πολλά γεγονότα που παρουσιάζουν το απόλυτο «μπάχαλο» στους κόλπους της αμερικανικής εξουσιάζουσας τάξης γενικά και της κυβέρνησης Τραμπ ειδικώτερα.
Ανάλογα με την έκβαση αυτού του επικείμενου «πλήγματος» και εάν δεν κλιμακωθεί σε μια σοβαρή σύγκρουση μεταξύ ρωσικών και αμερικανικών δυνάμεων, νομίζω πως η Ρωσία θα επανεξετάσει και θα εφοδιάσει τις συριακές ένοπλες δυνάμεις με τους αντιαεροπορικούς πυραύλους S-300 τελευταίου τύπου. Καιρός ήταν άλλωστε.
Λοιπόν, τι θα γίνει τώρα κ. Τραμπ; «Ειρήνη επί της Γης», κατά τις εύγλωττες επικλήσεις σας, όταν χρειαζόσαστε τις ψήφους του κόσμου στις εκλογές του 2016, ή και η Γη στάχτη ας γίνει;
Προσθήκη: Συνεργάτης, ο Evald, είχε την καλοσύνη να μου επιτρέψει
Να χρησιμοποιήσω αυτή την πιο πάνω γραφική απεικόνιση της διάταξης των ρωσικών δυνάμεων και οπλικών συστημάτων στην και πέριξ της Συρίας, την οποία παραθέτω εδώ και η οποία προσφέρει μια πολύ καλή διαστημική αίσθηση της πραγματικότητας.
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου