Με την συμπλήρωση εκατό χρόνων στις 2 Νοεμβρίου 2017 από την διακήρυξη (επιστολή) του Arthur James Balfour η εκστρατεία χαρακτηρίστηκε ως αντι Balfour και απαγορεύτηκε.
Στις 2 Νοεμβρίου του 1917 πρώτη η Αγγλία, διά του υπουργού της των Εξωτερικών Arthur James Balfour, και υπό μορφήν επιστολής προς τον βαρόνο Ρότσιλντ, προέβη σε επίσημη δήλωση υπέρ «εγκαθιδρύσεως στην Παλαιστίνη εθνικής κοιτίδας του εβραϊκού λαού».
Στη διακήρυξη, που όριζε ότι «τίποτε δεν θα γίνει που να παραβλάπτει τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υπαρχουσών μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη», προσχώρησε πολύ σύντομα η Γαλλία διά του ΥΠΕΞ της Πισόν.
Φυσικά από την ιστορία δεν θα μπορούσαν να λείπουν και οι Έλληνες, οι
οποίοι προηγήθηκαν του Balfour κατά πέντε μήνες, τον Ιούλιο του 1917, η υπόσχεση του τότε Έλληνα ΥΠΕΞ Ν. Πολίτη στην κυβέρνηση Ε. Βενιζέλου ότι «εν ευθέτω χρόνω η Κυβέρνησις των Φιλελευθέρων θέλει καταβάλη πάσαν προσπάθειαν όπως υποβοηθήση το εθνικόν έργον των Ισραηλιτών εν πλήρει συμφωνία μετά των μεγάλων Συμμάχων της Ελλάδος», δήλωση την οποία επανέλαβε τον Φεβρουάριο του 1918 στο Ελληνικό Κοινοβούλιο σε αντιφώνηση ευχαριστιών του «Ελληνος Βουλευτού Θεσσαλονίκης, Ισραηλίτου το θρήσκευμα και Σιωνιστού Μ. Κοφφίνα» (Συνεδρίασις Γ´, Κ´ Περίοδος της 28ης Φεβρουαρίου 1918).
Οι Παλαιστίνιοι ήθελαν να θυμίσουν στον κόσμο πως μετά από εκατό χρόνια το «τίποτε δεν θα γίνει που να παραβλάπτει τα πολιτικά και θρησκευτικά δικαιώματα των υπαρχουσών μη εβραϊκών κοινοτήτων στην Παλαιστίνη», ήταν ένα παραμύθι που τα αποτελέσματά του είναι ουσιαστικά η γενοκτονία ενός λαού.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου