Ο πόλεμος κατά της Συρίας είναι ο μεγαλύτερος σε διάρκεια στην ψηφιακή εποχή. Έχει ήδη ξεπεράσει τα 6 χρόνια. Πολλά έγγραφα που συνήθως παραμένουν μυστικά για μεγάλο χρονικό διάστημα έχουν ήδη δημοσιευθεί. Βέβαια, δημοσιεύτηκαν σε διαφορετικές χώρες, έτσι ώστε η διεθνής κοινή γνώμη να μην τα αντιλαμβάνεται, όμως επιτρέπουν ήδη να κατανοηθούν τα γεγονότα. Η δημοσίευση μιας καταγραφής λόγων που εκφωνήθηκαν ιδιωτικά από τον Τζον Κέρι το Σεπτέμβριο αποκαλύπτει την πολιτική του υπουργού Εξωτερικών και μας αναγκάζει όλους –συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου- να αναθεωρήσουμε τις προηγούμενες αναλύσεις μας.
Η δημοσίευση από την «TheLastRefuge»της συνεδρίασης μεταξύ του υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι και των μελών του Εθνικού Συνασπισμού (στις 22 Σεπτέμβριου 2016 στην αντιπροσωπεία των Κάτω Χωρών στα Ηνωμένα Έθνη) θέτει υπό αμφισβήτηση αυτά που είχαμε κατανοήσει για τη θέση των ΗΠΑ σχετικά με τη Συρία.[1].
Κατ 'αρχάς, είχαμε πιστέψει ότι η Ουάσιγκτον είχε ξεκινήσει την λεγάμενη επιχείρηση « Αραβική Άνοιξη » για την
ανατροπή των κοσμικών αραβικών καθεστώτων υπέρ των Αδελφών Μουσουλμάνων, αφήνοντας τους συμμάχους της να αναλάβουν μόνοι τους τον δεύτερο πόλεμο κατά της Συρίας από τον Ιούλιο του 2012. Οι τελευταίοι επεδίωξαν τους δικούς τους στόχους (επανεποικισμός για τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, κατάκτηση του φυσικού αερίου για το Κατάρ, επέκταση του ουαχαμπιτισμού και εκδίκηση για τον λιβανικό εμφύλιο πόλεμο για τη Σαουδική Αραβία, προσάρτηση του βόρειου τμήματος της χώρας για τη Τουρκία σύμφωνα με το κυπριακό μοντέλο, κλπ) και ότι τελικώς ο αρχικός στόχος φάνηκε να είχε εγκαταλειφθεί. Ωστόσο, ο Τζον Κέρι, βεβαιώνει σε αυτή την ηχογράφηση ότι η Ουάσιγκτον δεν σταμάτησε ποτέ να επιδιώκει την ανατροπή της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας, πράγμα που σημαίνει ότι έλεγχε κάθε βήμα του έργου των συμμάχων της. Πράγματι, κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων ετών, οι τζιχαντιστές διοικήθηκαν, εξοπλίστηκαν και συντονίστηκαν από την AlliedLandcom (διοίκηση των χερσαίων δυνάμεων) του ΝΑΤΟ με έδρα τη Σμύρνη (Τουρκία).
Δεύτερον, ο Τζον Κέρι επιβεβαιώνει ότι η Ουάσιγκτον δεν μπορούσε να προχωρήσει περισσότερο, λόγω του διεθνούς δικαίου και της θέσης της Ρωσίας. Κατανοήστε το καλά: οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σταμάτησαν να προωθούν τα συμφέροντά τους. Κατέστρεψαν το μεγαλύτερο μέρος των πετρελαϊκών υποδομών και του φυσικού αερίου στη χώρα υπό το πρόσχημα του αγώνα κατά των τζιχαντιστών (το οποίο είναι δήθεν σύμφωνο με το διεθνές δίκαιο), αλλά χωρίς να κληθούν από τον πρόεδρο αλ-Άσαντ (παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο). Αντίθετα, δεν τόλμησαν να αναπτύξουν χερσαία στρατεύματα στο έδαφος και να πολεμήσουν ανοιχτά την Συριακή Δημοκρατία, όπως το έκαναν στην Κορέα, το Βιετνάμ και το Ιράκ. Για το σκοπό αυτό, επέλεξαν να τοποθετήσουν τους συμμάχους τους στην πρώτη γραμμή (leadershipfrombehind- ηγεσία από τα μετόπισθεν) και να υποστηρίξουν μισθοφόρους, αδιάκριτα, όπως στη Νικαράγουα με κίνδυνο να καταδικαστούν από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (δηλαδή, το εσωτερικό δικαστήριο του ΟΗΕ). Η Ουάσιγκτον δεν θέλει να εμπλακεί σε έναν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας. Και η τελευταία που δεν αντιστάθηκε στη καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας και της Λιβύης, σηκώθηκε και όρισε τη κόκκινη γραμμή, που απαγορεύει να καταπατηθεί. Η Μόσχα είναι σε θέση να υπερασπιστεί το νόμο με τη βία αν Ουάσινγκτον εμπλέκεται ανοιχτά σε ένα νέο πόλεμο κατάκτησης.
Τρίτον, ο Τζον Κέρι βεβαιώνει ότι η Ουάσινγκτον ήλπιζε σε μια νίκη του Νταές κατά της Συριακής Δημοκρατίας. Μέχρι στιγμής -με βάση την έκθεση του στρατηγού Μιχαήλ Φλυν της 12ης Αυγούστου 2012 και το άρθρο του Ρόμπιν Ράιτ στην εφημερίδα NewYorkTimes της 28ης Σεπτεμβρίου 2013 - είχαμε καταλάβει ότι το Πεντάγωνο σχεδίαζε να δημιουργήσει ένα «Σουνιστάν» σε επικάλυψη της Συρίας και του Ιράκ για να κόψει το δρόμο του μεταξιού. Αλλά παραδέχεται ότι το σχέδιο πήγαινε πολύ πιο μακριά. Μάλλον το Νταές έπρεπε να καταλάβει τη Δαμασκό και, στη συνέχεια, να διωχθεί από το Τελ Αβίβ (δηλαδή, να οπισθοδρομήσει στο «Σουνιστάν» που του είχαν αναθέσει). Η Συρία θα είχε μοιραστεί στο νότο για το Ισραήλ, ανατολικά για το Νταές και βόρεια για τη Τουρκία.
Πέμπτον, είχαμε ερμηνεύσει τη σύγκρουση μεταξύ, από τη μία πλευρά της φατρίας Allen / Clinton / Feltman / Πετρέους και της άλλης διοίκησης Ομπάμα / Kerry ως υποστήριξη ή όχι στο Νταές. Τίποτα απ’ όλα αυτά. Και τα δύο στρατόπεδα δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να οργανώσουν και να υποστηρίζουν τους πιο φανατικούς τζιχαντιστές. Η διαφωνία τους αφορά αποκλειστικά την επιλογή μεταξύ ενός ανοιχτού πολέμου -και της σύγκρουσης με τη Ρωσία που περιέχει-, και μιας μυστικής δράσης. Μόνο ο Φλυν - σημερινός σύμβουλος για την ασφάλεια του Τραμπ - αντιστάθηκε στο τζιχαντισμό.
The extracts chosen by the New York Times lead us to understand that the State Department could no longer support the National Coalition of Opposition and asked it to look to other sponsors.
The complete recording (36 minutes) was published on 1 January by The Last Refuge. It completely alters the sense of the conversation and accordingly is evidence that the extracts which the New York Times initially sought to publish do not actually seek to inculpate the Obama Administration but to protect it.
In the complete recording, we hear the Secretary of State
- confirm that the strategic aim of the war that the Obama Administration led since 2011 against the Arab Syrian Republic is to topple the regime.
- confirm that the Obama administration was hoping that [a subrogation would take place] and Daesh would be able to step into its place it take down the Syrian Arab Republic.
- confirm that the Obama administration provided Daesh with arms to topple the Syrian Arab Republic.
This recording dispels the myth of a so-called Syrian revolution and equally the myth that the West is fighting Daesh. It gives us a more meaningful understanding of the tensions within the Obama administration and why General Michael Flynn resigned. Under international law, supporting Daesh is a crime against Humanity.
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου