Η ιστορία του ΝΑΤΟ και των σημερινών δραστηριοτήτων του μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε το πώς η Δύση έχει κατασκευάσει τα ψέματα της και γιατί, από τούδε και στο εξής, είναι φυλακισμένη. Τα στοιχεία που περιέχονται σε αυτό το άρθρα είναι συγκλονιστικά, αλλά είναι αδύνατο να διαψευστούν. Στην καλύτερη περίπτωση μπορεί ο καθείς να κρεμαστεί στα ψέματα και να επιμένει σε αυτά.
Δίκτυο Βολταίρος | Δαμασκός (Συρία) | 13 Ιουλίου 2016
Κατά τη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη στις 13 Μαΐου 2015, οι ηγέτες του ΝΑΤΟ τελειώνουν ένα πολύ καλά ποτισμένο γεύμα. Χλευάζουν τους ηλίθιους που πιστεύουν τα λόγια τους για την ειρήνη τραγουδώντας « We are the world ». Αναγνωρίζουμε σε αυτό το άσεμνο βίντεο τον στρατηγό Philip Breedlove, τον Jens Stoltenberg, τη Federica Mogherini και πολλούς υπουργούς Άμυνας.
Η σύνοδος κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων του ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στη Βαρσοβία (στις 7 και 8 Ιουλίου 2016). Επρόκειτο να είναι ο θρίαμβος των Ηνωμένων Πολιτειών στον υπόλοιπο κόσμο, ήταν στην πραγματικότητα η αρχή της κατάρρευσης.
Αλλά, ας θυμηθούμε καταρχάς, τι είναι η Ατλαντική Συμμαχία.
Τι ήταν η Συμμαχία
Ενώ οι ευρωπαϊκές ελίτ είχαν πανικοβληθεί στην ιδέα μιας
πιθανής ανόδου στην εξουσία των Κομμουνιστικών Κομμάτων, στον απόηχο του Β ’Παγκοσμίου Πολέμου, το 1949, τέθηκαν οι ίδιες υπό την «ομπρέλα» των ΗΠΑ. Επρόκειτο προπαντός να είναι σε θέση να απειλήσουν τους Σοβιετικούς για να τους αποτρέψουν από το να στηρίξουν τους δυτικούς κομμουνιστές.
Τα κράτη της Δύσης επέκτειναν σταδιακά τη συμμαχία τους, μεταξύ άλλων με τη προσκόλληση της Δυτικής Γερμανίας, στην οποία επίτρεψε να ξαναχτίσει το στρατό της το 1955. Ανησυχώντας για τις δυνατότητες της Συμμαχίας, η Σοβιετική Ένωση απάντησε με τη δημιουργία του Συμφώνου της Βαρσοβίας, έξι χρόνια μετά τη δημιουργία του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, με τον Ψυχρό Πόλεμο, οι δύο συμμαχίες εξελίχθησαν με αυτοκρατορικό τρόπο: από τη μία πλευρά, το ΝΑΤΟ που κυριαρχούταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες και, σε μικρότερο βαθμό, από το Ηνωμένο Βασίλειο, από την άλλη, το Σύμφωνο της Βαρσοβίας που κυριαρχούταν από τη Σοβιετική Ένωση. Στην πραγματικότητα, ήταν αδύνατο να αποχωρίσει κράτος από αυτές τις δομές: Το ΝΑΤΟ δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει το Gladio για την οργάνωση πραξικοπημάτων και προληπτικές πολιτικές δολοφονίες, ενώ το Σύμφωνο της Βαρσοβίας εισέβαλε ανοικτά στην Ουγγαρία και τη Τσεχοσλοβακία οι οποίες είχαν εκφράσει επιθυμίες για ανεξαρτησία.
Ακόμη και πριν από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, η Σοβιετική Ένωση έθεσε τέλος σε αυτό το σύστημα. Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επίτρεψε σε κάθε κράτος μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας να ανακτήσει την ανεξαρτησία του ( "My Way") γεγονός που ονόμασε ειρωνικά « το δόγμα Σινάτρα » του. Όταν κατέρρευσε η ΕΣΣΔ, οι σύμμαχοί της διασπαρθήκαν και χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να δημιουργηθεί ο σημερινός Οργανισμός της Συλλογικής Συνθήκης Ασφάλειας (OTCS). Έχοντας ολοκληρώσει τα λάθη του παρελθόντος, ο τελευταίος βασίζεται στην αυστηρή ισότητα των κρατών μελών.
Παρεμπιπτόντως να σημειώσουμε ότι το ΝΑΤΟ καθώς και το Συμφώνου της Βαρσοβίας είναι αντίθετες με τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών, διότι τα κράτη μέλη χάνουν την ανεξαρτησία τους, όταν συμφωνούν να τοποθετήσουν τα στρατεύματά τους υπό τις διαταγές των ΗΠΑ ή της Σοβιετικής Ένωσης.
Σε αντίθεση με τη Ρωσία, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέμειναν μια αυτοκρατορία και συνεχίσουν να χρησιμοποιούν το ΝΑΤΟ για να οδηγήσουν τους συμμάχους τους με το ραβδί. Ο αρχικός στόχος να πιέζει τους Σοβιετικούς για να μη βοηθούν τους δυτικούς κομμουνιστές να εισέλθουν στην εξουσία δεν έχει κανένα πλέον λόγο ύπαρξης. Δεν παραμένει παρά μόνο μια κηδεμονία των ΗΠΑ.
Το 1998, το ΝΑΤΟ διεξήγαγε το πρώτο πόλεμο του ενάντια σε ένα μικρό κράτος (τη νυν Σερβία), το οποίο δεν το είχε απειλήσει ποτέ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν σιγά-σιγά τις προϋποθέσεις για την σύγκρουση, εκπαιδεύοντας τη κοσοβαρική μαφία στη τρομοκρατία στην τουρκική βάση του Ιντσιρλίκ, διοργανώνοντας μια εκστρατεία τρομοκρατίας στη Σερβία, και στη συνέχεια, κατηγορώντας τη Σερβική κυβέρνηση για δυσανάλογη καταστολή. Αφού το αμόνι συνέτριψε την μύγα, παρατηρήθηκε στις πρεσβείες ότι η Συμμαχία ήταν πολύ βαριά στη πραγματικότητα και αναποτελεσματική. Άρχισαν από τότε βαθιές μεταρρυθμίσεις.
Η Συμμαχία μετά την 11η Σεπτεμβρίου 2001
Με την διάλυση της ΕΣΣΔ, δεν υπήρχε κανένα κράτος στον κόσμο για να ανταγωνιστεί στρατιωτικά με τις Ηνωμένες Πολιτείες, πόσο μάλλον με το ΝΑΤΟ. Το τελευταίο έπρεπε ομοίως να διαλυθεί, αλλά αυτό δεν συνέβη.
Πρώτον, προέκυψε ένας νέος εχθρός: η τρομοκρατία. Ύστερα χτύπησε διάφορες πρωτεύουσες της Συμμαχίας, υποχρεώνοντας τα κράτη μέλη να υποστηρίξουν ο ένας τον άλλον.
Φυσικά, δεν υπάρχει καμία αναλογία μεταξύ του τι ήταν το Σύμφωνο της Βαρσοβίας και μιας συμμορίας γενειοφόρων που κατέφυγαν σε μια σπηλιά στο Αφγανιστάν.
Ωστόσο, όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ προσποιούνται ότι το πιστεύουν, επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή: ο μόνος τρόπος για να προστατεύσουν τον πληθυσμό τους ήταν να υπογράψουν τις ανακοινώσεις του ΝΑΤΟ, και να κρατήσουν τον υποχρεωτικό ενιαίο λόγο.
Παρά την πλούσια ιστορική βιβλιογραφία τους, οι Δυτικοί δεν έχουν ακόμη κατανοήσει ότι το ΝΑΤΟ είχε δημιουργηθεί από τις άρχουσες τάξεις τους εναντίον τους και ότι χρησιμοποιείται σήμερα από τις ΗΠΑ κατά των ελίτ τους. Η περίπτωση είναι λίγο διαφορετική για τα κράτη της Βαλτικής και τη Πολωνία, οι οποίες προσχώρησαν πρόσφατα στην Συμμαχία και βρίσκονται ακόμα στο πρώτο στάδιο του φόβου των ελίτ ενάντια στους κομμουνιστές.
Σχεδόν απεριόριστη γεωγραφική περιοχή της Συμμαχίας
Εάν το ΝΑΤΟ ήταν μια αμυντική συμμαχία, θα περιοριζόταν να υπερασπιστεί τα κράτη μέλη της, αλλά αντ ’αυτού, διεύρυνε τη ζώνη γεωγραφικής επέμβασης του.
Διαβάζοντας το τελικό ανακοινωθέν της Βαρσοβίας, παρατηρούμε ότι παρεμβαίνει στα πάντα: από τη Κορέα, -όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν ακόμη υπογράψει ειρήνη με τη Λαϊκή Δημοκρατία- έως την Αφρική, όπου το Πεντάγωνο ελπίζει πάντα να εγκαταστήσει το AfriCom-.
Το μόνο μέρος του κόσμου που του διαφεύγει είναι η Λατινική Αμερική, αποκλειστική ζώνη της Ουάσιγκτον (« Δόγμα Μονρόε »). Παντού αλλού, οι υποτελείς του Πεντάγωνου παρακαλούνται να στείλουν τα στρατεύματά τους για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του άρχοντα τους.
Η Συμμαχία είναι σήμερα μέρος όλων των πολέμων. Ήταν εκείνη που συντόνισε την πτώση της Λιβύης, το 2011, μετά τη διαμαρτυρία του διοικητή του AFRICOM, στρατηγού Κάρτερ Χαμ, κατά της χρήσης της Αλ Κάιντα για την ανατροπή του Μουαμάρ αλ-Καντάφι.
Είναι πάλι αυτή που συντονίζει τον πόλεμο εναντίον της Συρίας μετά την εγκατάσταση της Συμμαχικής Διοίκησης των Χερσαίων Δυνάμεων το 2012 στη Σμύρνη, Τουρκία.
Σταδιακά, μη ευρωπαϊκά κράτη εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ, με διαφορετικά επίπεδα συμμετοχής. Τα τελευταία είναι το Μπαχρέιν, το Ισραήλ, η Ιορδανία, το Κατάρ και το Κουβέιτ, που το καθένα διαθέτει ένα γραφείο στην έδρα του ΝΑΤΟ από τις 4 Μαΐου
Τι είναι σήμερα η Συμμαχία
Κάθε κράτος μέλος καλείται να εξοπλίζεται για να συμμετάσχει στους μελλοντικούς πολέμους και να αφιερώσει το 2% του ΑΕΠ του, αν και στην πραγματικότητα βρισκόμαστε ακόμη μακριά από το στόχο. Τα όπλα αυτά, αφού πρέπει να είναι συμβατά με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ, κάθε κράτος οφείλει να τα αγοράσει από την Ουάσιγκτον.
Βέβαια, υπάρχουν ακόμα εθνικές παραγωγές όπλων, αλλά όχι για πολύ καιρό. Έτσι, τα τελευταία είκοσι χρόνια, το ΝΑΤΟ έχει ωθήσει συστηματικά να καταστραφούν τα στρατιωτικά αεροναυπηγικά εργοστάσια των κρατών μελών της, εκτός αυτών των Ηνωμένων Πολιτειών. Το Πεντάγωνο ανακοίνωσε τη δημιουργία ενός μαχητικού αεροσκάφους πολλαπλών ρόλων σε ασυναγώνιστη τιμή, το F-35 Joint Strike Fighter. Όλα τα κράτη το παρήγγειλαν και έκλεισαν τα δικά τους εργοστάσια.
Είκοσι χρόνια αργότερα, το Πεντάγωνο δεν είναι ακόμη σε θέση να παράγει ένα από αυτά τα αεροπλάνα για όλες τις δουλειές και αναγκάζεται να παρουσιάζει αυτοσχεδιασμένα μεταμορφωμένα F-22 στις εκθέσεις όπλων. Οι πελάτες συνεχώς ενοχλούνται για επιπλέον χρηματοδότηση των ερευνών, ενώ το Κογκρέσο μελετά την αναβίωση της παραγωγής παλαιότερων αεροσκαφών, διότι, κατά πάσα πιθανότητα, το F-35 δεν θα δεί ποτέ ο ψως της ημέρας.
Το ΝΑΤΟ ως εκ τούτου λειτουργεί ως επιχείρηση εκβιασμού: όσοι δεν πληρώνουν θα αντιμετωπίσουν τρομοκρατικές επιθέσεις.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχοντας ωθήσει τους συμμάχους τους να εξαρτώνται από τη στρατιωτική τους βιομηχανία, σταμάτησαν να την εξελίσσουν.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία έχει αποκαταστήσει τη βιομηχανία όπλων της και η Κίνα είναι έτοιμη να το επιτύχει. Ήδη ο ρωσικός στρατός ξεπέρασε το Πεντάγωνο στο συμβατικό πεδίο. Το σύστημα που ήταν σε θέση να αναπτύξει στα δυτικά της Συρίας, στη Μαύρη Θάλασσα και στο Καλίνινγκραντ δίνει τη δυνατότητα να αναστείλει τους χειρισμούς του ΝΑΤΟ το οποίο αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την επιτήρηση σε αυτές τις περιοχές. Και στο αεροναυπηγικό πεδίο, παράγει ήδη αεροσκάφη πολλαπλών ρόλων που προκαλούν τη ζήλεια των πιλότων της Συμμαχίας. Η Κίνα, εν τω μεταξύ, αναμένεται επίσης να ξεπεράσει το ΝΑΤΟ στο συμβατικό πεδίο μέσα στα επόμενα δύο χρόνια.
Οι Σύμμαχοι παρακολουθούν συνεπώς την εξασθένηση της Συμμαχίας, η οποία είναι επίσης και δική τους, χωρίς να αντιδρούν, με εξαίρεση του Ηνωμένου Βασίλειου.
Η περίπτωση του Ντάες
Μετά την υστερία της δεκαετίας του 2000 με την Αλ Καϊντα, μας απειλεί ένας νέος εχθρός: το Ισλαμικό Εμιράτο στο Ιράκ και το Λεβάντε, «Ντάες/Daesh». Όλα τα κράτη μέλη κλήθηκαν να ενταχθούν στον «Παγκόσμια Συνασπισμό» (sic) και να το νικήσει.Η σύνοδος κορυφής της Βαρσοβίας χαιρέτισε τις νίκες στο Ιράκ, ακόμη και στη Συρία, παρά «τη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, της σημαντικής στρατιωτικής παρουσίας της, και της υποστήριξής της στο καθεστώς» που σχηματίζουν μια «πηγή κινδύνων, και επιπλέον προκλήσεων για την ασφάλεια των Συμμάχων » (sic) [1].
Ο καθένας έχοντας καταλάβει ότι το Ισλαμικό Εμιράτο ιδρύθηκε το 2006 από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μας διαβεβαιώνουν σήμερα ότι ο Οργανισμός στράφηκε πλέον εναντίον τους, όπως μας είχαν διαβεβαιώσει επίμονα σχετικά με την Αλ- Κάιντα.
Ωστόσο, στις 8 Ιουλίου, ενώ ο Συριακός Αραβικός στρατός πολεμούσε διάφορες τρομοκρατικές ομάδες από τις οποίες και το Ντάες ανατολικά της Χομς, ήρθε η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ να το καλύψει για τέσσερις ώρες. Αυτό διάστημα εκμεταλλεύτηκε από το Ντάες για να καταστρέψει μεθοδικά τον αγωγό που συνδέει τη Συρία με το Ιράκ και το Ιράν. Ή ακόμη, στη διάρκεια των επιθέσεων της 4ης Ιουλίου στη Σαουδική Αραβία (μεταξύ άλλων μπροστά από το προξενείο των ΗΠΑ στη Τζέντα, από την άλλη πλευρά του δρόμου), το Ντάες χρησιμοποίησε στρατιωτικά εκρηκτικά υψηλής τεχνολογίας τα οποία διαθέτει μόνο το Πεντάγωνο σήμερα. Επομένως, δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι από το ένα χέρι το Πεντάγωνο πολεμά το Ισλαμικό Εμιράτο σε ορισμένους περιοχές, ενώ από το άλλο, του παρέχει όπλα και υλικοτεχνική υποστήριξη σε άλλες ζώνες.
Το ουκρανικό παράδειγμα
Το άλλο φόβητρο, είναι η Ρωσία. Οι «επιθετικές ενέργειες της (...) συμπεριλαμβανομένων των προκλητικών στρατιωτικών δραστηριοτήτων της στην περιφέρεια της επικράτειας του ΝΑΤΟ και η αποδεδειγμένη βούλησή της να επιτύχει πολιτικούς στόχους μέσω απειλής ή χρήσης βίας, αποτελούν πηγή περιφερειακής αστάθειας, παρουσιάζουν μια θεμελιώδη πρόκληση για τη Συμμαχία "(sic).
Η Συμμαχία την κατηγορεί ότι προσάρτησε την Κριμαία, γεγονός αληθές, αποσιωπιώντας όμως το πλαίσιο αυτής της προσάρτησης: το πραξικόπημα που οργανώθηκε από τη CIA στο Κίεβο και η εγκατάσταση μιας κυβέρνησης η οποία περιλαμβάνει Ναζί. Με λίγα λόγια, τα μέλη του ΝΑΤΟ έχουν όλα τα δικαιώματα, ενώ η Ρωσία παραβιάζει τις συμφωνίες που είχε συνάψει με τη Συμμαχία.
Η σύνοδος κορυφής της Βαρσοβίας
Η σύνοδος κορυφής δεν επέτρεπε στην Ουάσιγκτον για να κλείσει τις ρωγμές. Το Ηνωμένο Βασίλειο το οποίο μόλις έθεσε τέρμα στην «ειδική σχέση» του αποχωρόντας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, αρνήθηκε να αυξήσει τη συμμετοχή της στη Συμμαχία για να αντισταθμίσει τον κόπο που ακύρωσε στο κόρφο της ΕΕ. Το Λονδίνο κρύφτηκε πίσω από την επόμενη αλλαγή της κυβέρνησης του για να αποφύγει τις ερωτήσεις.Προς το παρόν, έλαβαν δύο αποφάσεις: τη δημιουργία μόνιμων βάσεων στα ρωσικά σύνορα και την ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ασπίδας.
Δεδομένου ότι η πρώτη απόφαση είναι αντίθετη προς τις δεσμεύσεις του ΝΑΤΟ, θα προβούν σε εγκατάσταση στρατευμάτων που θα εναλλάσσονται, έτσι ώστε μεν να μην υπάρχει μόνιμο στράτευμα, αλλά στρατιώτες που θα είναι πάντα παρόντες.
Η δεύτερη είναι να χρησιμοποιήσει το έδαφος των Συμμάχων για να αναπτύξουν Αμερικανούς στρατιώτες και κάποιο οπλικό σύστημα.
Για να μην προσβάλλουν τους πληθυσμούς που θα κατέχουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες συμφώνησαν να τοποθετήσουν την αντιπυραυλική ασπίδα όχι υπό τις διαταγές τους, αλλά κάτω από εκείνες του ΝΑΤΟ.
Γεγονός που είναι μια αλλαγή μόνο στα χαρτιά, διότι ο Ανώτατος Διοικητής της Συμμαχίας, σήμερα ο στρατηγός Curtis Scaparrotti, είναι υποχρεωτικά ένας Αμερικανός αξιωματικός που διορίζεται από τον Πρόεδρο και μόνο των Ηνωμένων Πολιτειών.
RI - Εάν το ΝΑΤΟ δεν διαλυθεί, θα μετατραπεί αναπόφευκτα σε ένα αυτοκρατορικό στρατό πέρα από τα όρια του Βόρειου Ατλαντικού. Θα περιλαμβάνει τελικά όλες τις χώρες που υποτίθεται ότι "προστατεύει" στον κόσμο. Παραδόξως, όσο περισσότερο εμψυχώνεται ο Οργανισμός με τέτοια δυναμική, τόσο λιγότερο θα επιχειρήσει να καταφύγει σε μείζονα σύγκρουση με τους δύο κύριους αντιπάλους του.
Αντ 'αυτού, η τρομοκρατία θα εξαπλωθεί σε παγκόσμιο επίπεδο και θα είναι παρούσα σε κάθε χώρα.
Γιατί, πράγματι, η τρομοκρατία είναι το ΝΑΤΟ.
Δυστυχώς, μόνο λίγοι διανοούμενοι και δημοσιογράφοι τολμούν να το πουν ξεκάθαρα, χωρίς να χάνονται σε μερικές αποστειρωμένες περιφράσεις.
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου