από το New Eastern Outlook
Η εταιρεία McDonald’s κατέχει περισσότερα από 35.000 εστιατόρια σε 118 χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι ιδιοκτησία της οικογένειας Kroc, η οποία κερδίζει κάθε χρόνο δισεκατομμύρια δολαρίων από την αυτοκρατορία “γρήγορου φαγητού”.
Σε ολόκληρες τις ΗΠΑ, οι χαμηλόμισθοι εργαζόμενοι στα “fast – food” απαιτούν καλύτερες αμοιβές και συνθήκες εργασίας με απεργίες και δράσεις πολιτικής ανυπακοής. Η κυβέρνηση της Βολιβίας, καθοδηγούμενη από ένα πολιτικό κόμμα που ονομάζεται “Κίνημα προς τον Σοσιαλισμό», έχει απαγορεύσει στη χώρα τα Mcdonald’s. Οι Παλαιστίνιοι ζήτησαν μποϊκοτάζ των Mcdonalds λόγω της συνεργασίας της εταιρείας με το Ενωμένο Εβραϊκό Ταμείο που προωθεί τους παράνομους Ισραηλινούς οικισμούς.
Η Mcdonald’s, με τις χρυσές αψίδες της, τους φτωχούς εργαζομένους της και τις εξαιρετικά ανθυγιεινές της γαστρονομικές καινοτομίες, αποτελεί εν πολλοίς το σύμβολο της “νέας τάξης πραγμάτων” των χαμηλών μισθών της Wall Street. Έχει γίνει ο στόχος πολλών τμημάτων της παγκόσμιας εξέγερσης και το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα έχει ενταχθεί πλέον στον αγώνα εναντίον αυτής της μισητής εταιρείας.
Έξι συλλήψεις για “σάπιο κρέας”
Το κρέας που σερβίρεται σε διάφορα πιάτα της Mcdonald’s έχει μια παγκόσμια φήμη για την κακή του ποιότητα. Αστικοί μύθοι, παραμύθια, και
αναμφισβήτητα αληθινές, αλλά ξεχασμένες ειδήσεις, τονίζουν την καθολική κατανόηση του γεγονότος ότι το κρέας των Mcdonald’s είναι ιδιαιτέρως ανθυγιεινό.
Ο εταιρεία – προμηθευτής κρέατος της Mcdonald’s, γνωστή ως OSI, συνελήφθη επ’αυτοφώρω στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας. Καταγραφές βίντεο, δείχνουν ότι ληγμένο, σάπιο κρέας πωλούταν σκοπίμως. Αυτή την ιστορία, την έφεραν στο φως της δημοσιότητος δημοσιογράφοι – ερευνητές από την κρατική τηλεόραση της Σαγκάης. Το κινεζικό κοινό είναι γεμάτο από θυμό, και οι πωλήσεις πέφτουν.
Η OSI, η οποία επίσης τροφοδοτεί με κρέας την Kentucky Fried Chicken, και άλλες αλυσίδες fast food, έχει υποβληθεί σε μια σειρά από αιφνιδιαστικούς ελέγχους από κυβερνητικούς αξιωματούχους. Έξι από τους ηγέτες της εταιρείας OSI, που έχει την έδρα της στην Αμερικανική πολιτεία του Ιλλινόις, έχουν συλληφθεί από την κινεζική κυβέρνηση. Η Mcdonald’s έχει χάσει εκατομμύρια δολάρια, καθώς δεν ήταν σε θέση να σερβίρει προϊόντα με βάση το κρέας στην Κίνα για αρκετές ημέρες.
Η Αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal έχει παραπονεθεί για τα μέτρα που λαμβάνονται κατά της Mcdonald’s και της OSI, υποστηρίζοντας ότι είναι “υπό πρωτοφανή έλεγχο από τις ρυθμιστικές αρχές και τα κρατικά μέσα ενημερώσεως”. Το άρθρο συνεχίζει, παραθέτοντας δήλωση του τοπικού ηγέτη του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος: “Όλες τις εταιρείες που παραβιάζουν το νόμο θα τιμωρούνται. “
Με έξι επιχειρηματικά της στελέχη να φορούν χειροπέδες, η εταιρεία OSI εβρισκόμενη σε άμυνα, προσπαθεί απεγνωσμένα να αποφύγει μία σκληρή τιμωρία. Εγκαταστάθηκαν νέες κάμερες και δημιουργήθηκαν νέοι κανονισμοί ασφαλείας. Μια δήλωση από ανώτατο στέλεχος της OSI ζητά «μια δεύτερη ευκαιρία”. Στελέχη της Mcdonald’s έχουν ανακοινώσει ότι πρόκειται να “μεταβούν προς άλλους προμηθευτές.”
Στις ΗΠΑ, σε εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες περιπτώσεων, πλούσιες εταιρείες έχουν θέσει σε κίνδυνο τον πληθυσμό. Το πρόσφατο σκάνδαλο του διακόπτη αναφλέξεως της αυτοκινητοβιομηχανίας General Motors είναι μόνο ένα παράδειγμα.
Ενώ στις ΗΠΑ ένα ζήτημα όπως το σερβίρισμα σάπιου φαγητού και η έκθεση σε κίνδυνο της υγείας εκατομμυρίων ανθρώπων θα μπορούσε πιθανότατα να οδηγήσει σε ένα μικρό πρόστιμο, στην Κίνα αυτό δεν ισχύει. Ο Lui Han, ένας δισεκατομμυριούχος και ιδιοκτήτης μίας τεράστιας εταιρίας εξορύξεων, καταδικάστηκε σε θάνατο το περασμένο Μάϊο. Το 2007, μετά το περίφημο σκάνδαλο της εταιρείας παιχνιδιών Mattel, ο επιθεωρητής ασφάλειας που βοήθησε στην απόκρυψη του κινδύνου από το κοινό εκτελέστηκε (σ.Π/Β: και ο Zhang Shuhong, ιδιοκτήτης της Κινεζικής εταιρείας που ενοχοποίησε η Αμερικανική Mattel αυτοκτόνησε).
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι εταιρείες διευθύνουν την κυβέρνηση. Οι υποψήφιοι χρειάζονται εκατομμύρια δολάρια για να εκλεγούν. Οι αποφάσεις σχετικά με την κυβερνητική πολιτική παίρνονται στα “πίσω δωμάτια” μαζί με στελέχη εταιρειών. Εξαπολύονται πόλεμοι για να εξασφαλίσθεί ο έλεγχος των αγορών για λογαριασμό διάφορων καρτέλ πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Παρότι η σύγχρονη Κίνα πλήττεται ενδεχομένωνς από μεγάλη διαφθορά και αδικία, η κυβέρνησή της είναι πολύ διαφορετική από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα δεν μοιάζει με το Δημοκρατικό και το Ρεπουμπλικανικό στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ, οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι φοβούνται την οργή των επιχειρήσεων, από τις οποίες εξαρτώνται προκειμένου να εκλεγούν. Στην Κίνα, οι εταιρείες φοβούνται την κυβέρνηση.
Η πολιτική βρίσκεται στην εξουσία
Παρά την τεράστια παρουσία των ιδιωτικών επιχειρήσεων, είναι σαφές σε όλους ότι ο καπιταλισμός που είναι τόσο διαδεδομένος στην Κίνα σήμερα δεν είναι ο καπιταλισμός που κυριαρχεί αλλού. Οι καπιταλιστές δεν έχουν «ιδιωτικά δικαιώματα” και ανά πάσα στιγμή, η κυβέρνηση μπορεί να παρέμβει και να τους καταστρέψει. Επειδή οι κινεζικές επιχειρήσεις είναι τόσο αυστηρά ελεγχόμενες, δεν υπόκεινται στους κλασσικούς οικονομικούς νόμους που καθορίζουν την παραγωγή.
Κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσεως του 2008 – 2009, η Κίνα παρέμεινε σχεδόν ολοκληρωτικά ανεπηρέαστη. Παγκόσμια οικονομικά ερευνητικά ιδρύματα, όπως το Ίδρυμα Διεθνών Οικονομικών Peterson έμειναν έκπληκτα. Η παγκόσμια οικονομία συντριβόταν και κατακαιγόταν, αλλά και στην Κίνα οι μισθοί ανέβαιναν, δημιουργούταν θέσεις εργασίας, χτιζόταν ολόκληρες νέες πόλεις και κατασκευαζόταν σιδηροδρομικά δίκτυα υψηλής ταχύτητος. Το κράτος δημιούργησε θέσεις εργασίας για να αντισταθμίσει τις απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα προσδέθηκαν σφικτά στην κρατική γραφειοκρατία, και παρέμειναν υπό στενό έλεγχο, προκειμένου να εξασφαλισθεί η συνεργασία τους, διατηρώντας την οικονομία εν κινήσει.
Στην Κίνα, είναι τα εκατομμύρια των πολιτικών και των ακτιβιστών στο Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα που καθορίζουν την οικονομική δραστηριότητα, δεν είναι η «αναρχία της παραγωγής». Όπως το εξέφρασαν οικονομολόγοι κατά τη διάρκεια της εποχής του Μάο: “Η πολιτική βρισκεται στην εξουσία”
Η Κίνα βρίσκεται στο κέντρο του αναδυόμενου αντι – ιμπεριαλιστικού συνασπισμού χωρών. Ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει τη Ρωσσία και την Κίνα, η αυξανόμενη οικονομική παρουσία της στη Λατινική Αμερική, η Κινεζική ανάπτυξη στα Αφρικανικά έθνη, όλα αυτά δείχνουν προς μια νέα πορεία για την παγκόσμια οικονομία.
Η Mcdonald’s, και η παγκόσμια τάξη του νεο – φιλελευθερισμού της Wall Street βρίσκεται υπό σοβαρή απειλή. Έξι δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1949, η Κίνα εξακολουθεί να στέκεται στα πόδια της και υπάρχει ένας τεράστιος παγκόσμιος συνασπισμός της αντιπολίτευσης που στέκεται μαζί της.
Ο Caleb Maupin είναι πολιτικός αναλυτής και ακτιβιστής με έδρα τη Νέα Υόρκη. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες στο Baldwin-Wallace College και εμπνεύστηκε από το κίνημα Occupy Wall Street στο οποίο και συμμετείχε.
Απόδοση: Πετροβούβαλος/Αβέρωφ
Εικόνα από το Pinterest
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου