Richard Schifter
Ο Ρίτσαρντ Σίφτερ [επίσημο βιογραφικό σε ιστοσελίδα του CDRSEE], πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη [CDRSEE], ο οποίος υπογράφει [φωτ.] και τον “Πρόλογο” στο πρώτο Βιβλίο Εργασίας της σειράς “Εναλλακτικό Εκπαιδευτικό Υλικό…” [Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σελ. 7], που αποτελούν εκδόσεις του “Κέντρου”, είναι Αμερικανός δικηγόρος ο οποίος επί είκοσι συναπτά έτη υπηρέτησε από διάφορες θέσεις το διπλωματικό σώμα της χώρας του [μεταξύ άλλων διετέλεσε υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανθρωπιστικών υποθέσεων καθώς και σύμβουλος στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ].
Τίποτα το μεμπτό. Αυτό, ωστόσο, που δεν αναφέρεται στο επίσημο βιογραφικό του σημείωμα είναι ότι ο Ρίτσαρντ Σίφτερ είναι στρατευμένος σιωνιστής. Όπως αναφέρει ο επίσης διπλωμάτης Paul D. Molineaux, σε άρθρο του που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Washington Report for Middle East Affairs [στο οποίο αρθρογραφούν κυρίως Αμερικανοί διπλωμάτες για θέματα της Μέσης Ανατολής],“Schifter is a committed Zionist who has occupied one influential federal government position after another—wherever U.S. policies toward Israel could be influenced.”
Οι απόψεις του Ρ. Σίφτερ φιλοξενούνται συχνά σε διάφορα εβραϊκά περιοδικά όπως στα Jewish News και The Jewish Week. Σημειωτέον ότι ο Ρ. Σίφτερ είχε
διατελέσει πρόεδρος του Αμερικανο-εβραϊκού Ιδρύματος Διεθνών Σχέσεων [The American Jewish International Relations Institute] αλλά και του Εβραϊκού Ινστιτούτου για Θέματα Εθνικής Ασφαλείας [Jewish Institute for National Security Affairs (JINSA)].
[Προσθήκη: Ιδού τι λένε για τον Ρίτσαρντ Σίφτερ, δύο ακόμη συντάκτες του Washington Report for Middle East Affairs (οι υπογραμμίσεις δικές μου).
George Moses, "What Does the Human Rights Report Say About Its Author?":
"For more than 200 years the United States has been blessed in its leadership. Capable men and women have left their personal pursuits or combined them with public needs to ensure that our republic has enjoyed leadership of the highest quality.
Every so often, however, we get someone so ill-suited for his office that we, as a country, are disgraced. Such a man is Richard Schifter, the present assistant secretary of state for human rights.
Those aware of his political background, or who have had personal dealings with Schifter, find it incomprehensible that his should be this country's voice to discuss human rights with the outside world. A product of the most parochial and reactionary ethnic politics, Schifter is a founding president of the Jewish Institute for National Security Affairs (JINSA), a stridently anti-Arab group that lobbies for Israel's arms industry. It seeks the export of American technology to Israel, and encourages US purchases, at taxpayer expense, of Israeli products based on that technology. In pursuit of its tightly-focused ends, it routinely libels not just extremist Arab leaders, but the leaders and citizens of all 22 Arab states."
Gene Bird, "A Tale of Two Diplomats: Ambassador to Israel is Reassigned":
"Schifter desperately wanted to become the first Jewish ambassador to Israel. He elected to push his candidacy through Samuel R. (Sandy) Berger, White House deputy national security adviser, whose reputation as a liberal Jewish advocate of the dovish Americans for Peace Now makes him an unlikely supporter for a hard-line "neo-conservative" advocate of Israeli policies like Schifter." Τέλος προσθήκης]
Costa Carras
Ο εφοπλιστής Κώστας Καρράς [επίσημο βιογραφικό σε ιστοσελίδα του CDRSEE] υπογράφει [φωτ.] επίσης έναν “Πρόλογο” στο πρώτο Βιβλίο Εργασίας [Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σελ.6], ως Εισηγητής για το Κοινό Σχέδιο Ιστορίας στο Δ.Σ. του “Κέντρου”. Εκ των ιδρυτικών μελών του “Κέντρου”, είναι επίσης ο Έλληνας συντονιστής του Ελληνο-Τουρκικού Φόρουμ, από τα άτομα που είχαν αναλάβει την πρωτοβουλία για επαφές μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων επιχειρηματιών το 1985. Φέρει τον τίτλο του Άρχοντος του Οικουμενικού Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και αρθρογραφεί για θέματα ορθοδοξίας. Είναι επίσης γνωστός “διατηρηστής” [του περιβάλλοντος], ιδρυτής και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς [για τη διατήρηση του περιβάλλοντος ίσως σας ενδιαφέρει το παλαιότερο πόνημά μου, Το “πρασίνισμα” του πλανήτη: υπερεθνική ελίτ και οικολογία].
Πάντα σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό, ο Κώστας Καρράς, “υπήρξε επί 18 χρόνια μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Συναντήσεων Μπίλντερμπεργκ“. Πρόκειται προφανώς για τις ετήσιες συναντήσεις της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και συνεχίζονται -σχεδόν ανελλιπώς- σε ετήσια βάση μέχρι σήμερα. Σ’ αυτές, και υπό την αιγίδα του ιδρυτικού μέλους της Λέσχης Αμερικανού τραπεζίτη και επιχειρηματία Ντέιβιντ Ροκφέλλερ, συναντιούνται, σε διαφορετικό μέρος κάθε χρόνο, περί τους 130 διαπρεπείς Αμερικανοί και Ευρωπαίοι “πολίτες”, που συζητούν για θέματα της παγκόσμιας πολιτικής, επιχειρηματικής και οικονομικής επικαιρότητας. “Πολίτες”, ήγουν “εξέχοντα γκλομπάλια” που επισήμως εκπροσωπούν μόνον τον εαυτό τους: πολιτικοί, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, στελέχη υπερεθνικών οργανισμών [Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο] κ.ο.κ. [Σχετικά με το ρόλο της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ διαβάστε κάποια -πρόχειρα- σχόλιά μου στο πρώτο σημείωμα αυτής της σειράς.]
Ο Κ. Καρράς ήταν μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Συναντήσεων Μπίλντερμπεργκ μέχρι το 1994 ή το 1996. Το 1998 τον “διαδέχθηκε” ο Γ. Α. Δαυίδ, που επίσης έχει διατελέσει στο παρελθόν μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη.
Γιώργος Α. Δαυίδ
Ο Γιώργος Δαυίδ [επίσημο βιογραφικό σε ιστοσελίδα του CDRSEE] γεννήθηκε στην Κύπρο το 1937 και, μετά το τέλος των σπουδών του, δραστηριοποιήθηκε στις επιχειρήσεις του θείου του Αναστασίου Γ. Λεβέντη στη Νιγηρία. Το Ίδρυμα Α.Γ. Λεβέντη που ιδρύθηκε κατ’ επιταγή του τελευταίου μετά τον θάνατό του, έχει χρηματοδοτήσει τη μετάφραση και την έκδοση των τεσσάρων Βιβλίων Εργασίας του “Κέντρου” στα ελληνικά.
Ο Γιώργος Δαυίδ, που είναι μέλος του Δ.Σ. του “Ιδρύματος Α.Γ. Λεβέντη”, είναι επίσης πρόεδρος της εταιρείας Coca-Cola HBC [Coca-Cola Ελληνική Εταιρεία Εμφιαλώσεως (3E)], που είναι από τις μεγαλύτερες εταιρείες αναψυκτικών στην Ευρώπη [φωτ.] και σε επίπεδο θυγατρικών της Coca-Cola δεύτερη μετά την μητρική αμερικανική εταιρεία. Ο Γ. Δαυίδ είναι επίσης μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών καθώς και του ΕΛΙΑΜΕΠ. Και όπως έχουμε ήδη δει, και αναφέρεται και στο επίσημο βιογραφικό του, είναι και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής των Συναντήσεων Μπίλντερμπεργκ από το 1998.
Το ΕΛΙΑΜΕΠ δεν αποτελεί παρά παράρτημα της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ στη χώρα μας. Από τα 13 μέλη του σημερινού Δ.Σ. τουλάχιστον οι 7 έχουν παρευρεθεί σε μία τουλάχιστον συνάντηση της Λέσχης: Λουκάς Τσούκαλης, Θάνος Βερέμης, Θεόδωρος Κουλουμπής, Αλέξης Παπαχελάς, Γιώργος Δαυίδ, Μίνως Ζομπανάκης. Αλλά αυτά τα έχουμε ξαναπεί…
Το Διοικητικό Συμβούλιο του CDRSEE
Να μην σας κουράσω άλλο με βιογραφικά στοιχεία, που είναι προσβάσιμα στο site του Κέντρου. Να αναφέρω απλώς ότι μέλη του Δ.Σ. είναι και άλλοι τρεις Έλληνες: Νίκος Ευθυμιάδης [επιχειρηματίας από τη Θεσσαλονίκη], Σπύρος Βογιατζής [στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας επί 25 έτη] και Ρήγας Τζελέπογλου [καθηγητής και πρόεδρος του International Center for Business Studies (ICBS) στη Θεσσαλονίκη].
Δωρητές, Χορηγοί και Υποστηρικτές του CDRSEE και των Βιβλίων Εργασίας
Όλος ο ανθός του κόσμου… [μεταξύ άλλων- πηγή η σχετική επίσημη ιστοσελίδα]:
- State Department [υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ]
- Foreign Office [υπουργείο Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας. Το Foreign Office "πρώτο στήριξε το Κοινό Σχέδιο Ιστορίας και προετοίμασε το έδαφος για τη δημιουργία αυτών των εγχειριδίων" [Ρίτσαρντ Σίφτερ, ό.π.]
- Υπουργείο Εξωτερικών της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
- Υπουργείο Εξωτερικών της Ελληνικής Δημοκρατίας
- Υπουργείο Μακεδονίας και Θράκης της Ελληνικής Δημοκρατίας
- Βασιλικό υπουργείο Εξωτερικών Υποθέσεων της Νορβηγίας
- Υπουργείο Εκπαίδευσης και Πολιτιστικών Υποθέσεων της Αυστρίας
- Δήμος Θεσσαλονίκης
Επίσης [μεταξύ άλλων]:
- Fund for an open society – Serbia [Τζωρτζ Σόρος, βλ. προηγούμενο σημείωμα]
- The Foundation Open Society Institute Macedonia (FOSIM) [Τζωρτζ Σόρος]
- Ελληνοτουρκικό Επιχειρηματικό Συμβούλιο [The Greek-Turkish Business Council]
- Εμπορικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης
- The Cyprus Federation of America
Και επίσης [μεταξύ άλλων]:
- Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Η Εθνική, όλως τυχαίως, πριν από μερικούς μήνες εξαγόρασε την [ζημιογόνο] τουρκική τράπεζα Finasbank “με το κολοσσιαίο και υπερτιμημένο για την πραγματική της αξία ποσό των 3 δισ. δολ.” [Γ. Ρακκάς, "Η Στρατηγική του Νεο-Οθωμανισμού... οι μπίζνες", Ρήξη, 16-12-2006]
- Alpha Bank. Επίσης όλως τυχαίως, πρόσφατα η Alpha Bank συνήψε με τον τουρκικό “όμιλο Anadolu (ποτοποιΐα, αυτοκινητοβιομηχανία, χρηματοπιστωτικός τομέας, γραφικά και χαρτικά) συμφωνία για τη δημιουργία ενός νέου χρηματο-οικονομικού ομίλου [...] Το ύψος της συναλλαγής αποτιμάται στα 384,3 εκ. €” [Ρακκάς, ό.π.]. Όλως τυχαίως επίσης, μέλος του Δ.Σ. της Alpha Bank είναι και ο καθηγητής Θάνος Βερέμης, νυν αντιπρόεδρος και τέως πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ, Μπιλντερμπέργκερ, και εκ των ομιλητών στην εκδήλωση-παρουσίαση των Βιβλίων Εργασίας στην Αθήνα τον περασμένο Νοέμβριο.
- ΤΙΤΑΝ [δομικά υλικά]. Μέλος του Δ.Σ. της εταιρείας είναι και ο Γιώργος Δαυίδ. Ενώ μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ είναι ο Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος, Σύμβουλος Διοίκησης της ΤΙΤΑΝ, που δραστηριοποιείται επίσης στα πλαίσια της Κίνησης Πολιτών για μια Ανοιχτή Κοινωνία, μιας ΜΚΟ που δεν φαίνεται να έχει σχέσεις με τον Τζωρτζ Σόρος και με την οποία έχουν σχέσεις ουκ ολίγοι αστέρες της ανανεωτικής αριστεράς.
Τελευταίος, αλλά όχι και έσχατος, χορηγός:
- National Endowment for Democracy [NED]. Όου! Επειδή οι καιροί είναι πανεύκολοι για τα αντι-γκλομπάλια, όπως ελόγου μου, και ζόρικοι για τα γκλομπάλια, όπως ελόγου τους, και επειδή ουδέποτε είχα κάποια σχέση με τους προαναφερθέντες χορηγούς – χρηματοδότες – υποστηρικτές [με την εξαίρεση της Εθνικής Τράπεζας, όταν σε ηλικία 19 ετών διέκοψα -ιδία πρωτοβουλία- τη σχέση μόνιμης εργασίας -μετά την πάροδο τριών μηνών- που είχα συνάψει μαζί της], δεν θα ήθελα να προσθέσω πολλά για το NED ή το Project Democracy, όπως το αποκαλούν ενίοτε άσπονδοι φίλοι και εχθροί. Παραπέμπτω στο σχετικό λήμμα της Wikipedia, και σε σχετικό άρθρο του Thierry Meyssan.
Φευ! Τα ακροδάχτυλά μου με γαργαλούν.
Λίγες φράσεις από το βιβλίο του William Blum, The Rogue State [έχει μεταφραστεί στα ελληνικά και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κανάκη με τον τίτλο Το Κράτος του Κακού] που τις μεταφράζω, αφού δεν έχω την ελληνική έκδοση, από εδώ [ως συνήθως οι υπογραμμίσεις, σχετικά με την προώθηση της... δημοκρατίας στα Βαλκάνια, δικές μου]:
“Ο Allen Weinstein, που συνέβαλε στη σύνταξη του νομοσχεδίου για την ίδρυση του NED τα είπε σταράτα το 1991: ‘Πολλά από αυτά που κάνουμε σήμερα, πριν από 25 χρόνια γίνονταν μυστικά από τη CIA”. Στην πραγματικότητα, η CIA ξεπλένει χρήμα μέσω του NED.
… To NED χειραγώγησε με επιτυχία τις εκλογές στη Νικαράγουα το 1990 και στη Μογκολία το 1996 και συνέβαλε στην ανατροπή των δημοκρατικά εκλεγμένων κυβερνήσεων στη Βουλγαρία το 1990 και στην Αλβανία το 1991 και το 1992″.
ΥΓ. Στερνή μου γνώση μνήμη να σ’ είχα πρώτα. Όλη αυτή η ιστορία με το CDRSEE και τις εκδόσεις του κάτι μου θύμιζε. Όταν ήδη είχα αρχίσει τη… σεντονιάδα ανακάλυψα ότι ουδέν… ανακάλυψα. Δεν πειράζει όμως. Μία επανάληψη δεν κάνει ποτέ κακό.
Το περιοδικό Άρδην, λοιπόν, είχε σχετικό αφιέρωμα στο τεύχος 58 [Μάρτιος-Απρίλιος 2006]. “Από το Ίδρυμα Φορντ στον Σόρος“. Γιώργος Καραμπελιάς: “Υπό κατοχήν Μέρος Α΄: Οι μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα“. Λαμπρινή Θωμά: “CDRSEE”. Νάσια Παναγούλια: “Οι χορηγοί του CDRSEE”. Γ.Κ. [Γιώργος Καραμπελιάς;]: “Τι είναι το πρόγραμμα κοινής (βαλκανικής) ιστορίας“. Γιώργος Ρακκάς: “Η ‘μέθοδος’ της νεοταξικής ιστορίας”. Τάσος Χατζηαναστασίου: “Τα εγχειρίδια του JHP”.
Στο ίδιο τεύχος: Γιώργος Ρακκάς: “ΕΛΙΑΜΕΠ ή μήπως Ελληνικό Ίδρυμα Αμερικανικής Εξωτερικής Πολιτικής;“. Νίκος Ντάσιος: “Μη κυβερνητικές οργανώσεις και σχέδιο Ανάν”. Heather Coffin: “Τζωρτζ Σόρος – Ο αυτοκρατορικός μάγος“. Κόλιν Μπρακ: “Ο κόσμος σύμφωνα με τον Σόρος“.
Βοούσε πράγματι ο τόπος. Τα γκλομπάλια… σιωπούσαν εκκωφαντικά κι εγώ νόμιζα ότι είχα ανακαλύψει την Αμερική. Δεν πειράζει. Κι εγώ τα εμπέδωσα κι εσείς τα έχετε πρόχειρα και ενημερωμένα και σε ηλεκτρονική μορφή.
Τι απομένει; Η σύνοψη. Ήγουν η “σκούπα” που λέγαμε κι εκείνα τα χρόνια στις Γενικές Συνελεύσεις. Και μια απάντηση στην ΑΤΗΕΝΑ. Πότε; Μάλλον από το Νέο Έτος. Καλή Πρωτοχρονιά και Καλή Χρονιά σε όλους! Συνεπώς…
Επόμενο σημείωμα: CDRSEE V
το είδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου