Οταν η ελληνική Αριστερά τροφοδοτούσε, άθελά της, με προικισμένα ταλέντα, το Σύστημα

Για τους πρώην αριστερούς που είτε άλλαξαν τάξη καταλήγοντας καπιταλιστές και στυλοβάτες του καπιταλιστικού συστήματος, είτε πάλεψαν από αριστερά δημοσιογραφικά μετερίζια και σήμερα κατάντησαν φερέφωνα των αστών, κάνει λόγο στο άρθρο του σήμερα ο Χρήστος Πασαλάρης στην Real news. (Δεν ξεχνάει τον και εαυτό του. Και έχει ιδιαίτερη σημασία η περίπτωση του. Ξεκίνησε από γραμματέας της ΕΠΟΝ στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, υπήρξε διευθυντής του «Ριζοσπάστη» φυλακίστηκε, εξορίστηκε, κινδύνευσε να χάσει την ίδια του την ζωή … για να καταλήξει ένας δεξιός δημοσιολόγος).

Ας το προσπεράσουμε αυτό και ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από το κείμενο του που παρουσιάζει ενδιαφέρον αφού αναφέρει ονόματα των οποίων η πολιτική διαδρομή δεν είναι πολύ γνωστή:

Πέφτει απ’ τα σύννεφα σήμερα κάθε νεαρός αριστερός όταν μαθαίνει ότι μερικοί από τους κορυφαίους παράγοντες της δημόσιας ζωής έχουν αριστεροί προέλευση. Και μόνο στον κρίσιμο χώρο των ΜΜΕ είναι εκπληκτική αναλογία στελεχών προερχομένων από τα κόμματα της Αριστεράς.

Θυμηθείτε ότι και οι πέντε ιδρυτικοί «βαρόνοι του MEGA (Μπόμπολας  Λαμπράκης  Τεγόπουλος Βαρδινογιάννης) ήσαν στα εφηβικά τους χρόνια ΕΠΟΝίτες. Εβγαζαν χωνί, έβαφαν τοίχους έτρεχαν στις διαδηλώσεις.

ΕΠΟΝίτης υπήρξε και ο Αριστείδης Αλαφούζος, αριστερός και ο Μίνως Κυριακού και ο Σωκράτης Κόκκαλης και ο Αρης Βουδούρης και ο Γιώργος Κουρής. Ολόκληρο το Σύστημα των MEDIA κυριαρχήθηκε μεταπολιτευτικά από πρώην στελέχη της Αριστερός…

ΤΟ ΙΔΙΟ και στις μέρες μας: Στις ιστοσελίδες αναφέρονται ως προερχόμενοι από την Αριστερά οι πιο γνωστές πέννες, τα πιο φημισμένα «λαρύγγια»: Από τον
Σταύρο Ψυχάρη έως τον Γιώργο Κύρτσο και από τη Μανία Τεγοπούλου έως την Ολγα Τρέμη.

Ιδιαίτερα όμως ευνοήθηκε ο γραπτός αστικός Τύπος, που και αυτός στελεχώθηκε μεταπολεμικά από ικανούς δημοσιογράφους των κυνηγημένων αριστερών εφημερίδων, όπως ο Καβαφάκης, ο Τσαλόγλου, ο Μάνος ο Καμπάνης ο Λιναρδάτος ο Αποστολόπουλος και δεκάδες άλλοι, ανάμεσα τους και ο υπογράφων…

ΟΙ ΤΟΤΕ εκδότες, ιδιαίτερα ο Νάσος Μπότσης ο Δημήτρης Λαμηράκης και ο Γεώργιος Βλάχος «ψάρευαν» αριστερούς συντάκτες για δύο λόγους: Γιατί ήσαν «καθαροί» (δηλαδή έντιμοι) και -το σπουδαιότερο- γιατί ήσαν φθηνοί!..

Ανάμεσα στους αριστερούς δημοσιογράφους που έγιναν σημαντικοί παράγοντες στη «Νέα Δημοκρατία» είναι ο Χρύσανθος Λαζαρίδης κορυφαίος σύμβουλος του πρωθυπουργού, και η Σοφία Βούλτεψη (θυγατέρα του σπουδαίου φίλου μου Γιάννη, που έφυγε τέτοιες μέρες του 2010), κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Ν.Δ.

ΞΕΧΩΡΙΣΑΝ όμως μένοντας στα αριστερά «ταμπούρια» τους η Λιάνα Κανέλλη, ανεξάρτητο στέλεχος του ΚΚΕ, όπως και ο αθόρυβος Κώστας Φιλίνης που έφυγε προ ημερών.
Ανάμεσα στους δημοσιογράφους που επίσης έμειναν ασάλευτοι (αν και με τις ανορθόδοξες αντιρρήσεις τους), εκτός από τον Κύρκο και τον Γλέζο, ήσαν οι αδελφές Διδώ Σωτηρίου («Ματωμένα χώματα») και Ελλη Παππά (σύντροφος του Νίκου Μπελογιάννη). Με την πρώτη δουλέψαμε μαζί στον νόμιμο «Ριζοσπάστη» μέχρι το 1947. Με τη δεύτερη στον παράνομο «Ριζοσπάστη» το 1948, ώσπου μας συνέλαβαν…

ΠΟΙΟΣ να πίστευε λοιπόν ότι, στα 70 μεταπολεμικά χρόνια, η ματωμένη, αγρίως κυνηγημένη αλλά και πνιγμένη στα λάθη της ηγεσίας της ελληνική Αριστερά θα τροφοδοτούσε, άθελά της, με προικισμένα ταλέντα, το παντοδύναμο Σύστημα;
Αυτό δηλαδή που σήμερα, αχαμνή και πάντα διασπασμένη, φιλοδοξεί να… γκρεμίσει;

Με τους αναρίθμητους «φευγάτους» της εντούτοις να παραμένουν μια ζωή ανέντακτοι αριστεροί, όπως και χιλιάδες άλλοι Ελληνες πολίτες καθένας με τον δικό του τρόπο…
ΑΛΛΑ, εδώ που τα λέμε, ποιος πράγματι είναι ο αληθινά αριστερός;
 

Βαθυ Κοκκινο

το είδα