Samuel Eckert, Γερμανία: 1.500.000 ΕΥΡΩ Χρηματικό Έπαθλο Απομόνωσης της Αλήθειας - Σε Όποιον Αποδείξει την Ύπαρξη Ιού/Ιών που Προκαλεί/ούν Ασθένειες

Μετάφραση: Απολλόδωρος

samueleckert.net | Διαβάστε το εδώ

---

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ...

Όλοι οι ιολόγοι, όχι μόνον οι εικονιζόμενοι, έχουν εξαπατήσει τους εαυτούς τους και το κοινό όταν ισχυρίζονται την ύπαρξη ιών που προκαλούν ασθένειες, όπως ο SARS-CoV-2.

Οι ιολόγοι θανατώνουν κατά λάθος κύτταρα σε δοκιμαστικούς σωλήνες, πιστεύοντας ότι αυτό αποτελεί απόδειξη της παρουσίας και της απομόνωσης ενός ιού. Μόνον από τα θραύσματα των κυττάρων που πεθαίνουν οι ιολόγοι κατασκευάζουν νοερά μια γονιδιακή αλληλουχία και την πλασάρουν ως γεγονός. Ως εκ τούτου, οι διαδικασίες δοκιμής δεν έχουν καμία σημασία ή νόημα. Οι τυπικές δομές των ετοιμοθάνατων κυττάρων στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο πλασάρονται ως ιοί. Τέτοιες δομές δεν θα μπορούσαν ποτέ μέχρι σήμερα να ανιχνευθούν ή να αναγνωριστούν σε άνθρωπο!

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ…

Αυτές οι λανθασμένες εξελίξεις έχουν απομακρύνει την ιατρική πολύ από την πραγματικότητα και την κατανόηση της πραγματικής υγείας. Θα θέλαμε να συμβάλουμε σε μια ολοκληρωμένη κατανόηση της ασθένειας και της υγείας για όλους τους ανθρώπους.

ΕΓΓΥΩΜΑΣΤΕ:

1,5 εκατ. ευρώ για έναν ιολόγο που θα παρουσιάσει επιστημονική απόδειξη της ύπαρξης του ιού της κορώνας, συμπεριλαμβανομένων των τεκμηριωμένων πειραμάτων ελέγχου (control experiments) όλων των βημάτων που έγιναν για την απόδειξη.

---

Ξεκινάμε!

Είναι απαραίτητο να διαψευσθούν τα κάτωθι:

1. Οι ιολόγοι ερμηνεύουν τον θάνατο των κυττάρων στο εργαστήριο ως προκαλούμενο από ιούς. Λόγω της έλλειψης πειραμάτων ελέγχου (control experiments), παραβλέπουν το γεγονός ότι θανατώνουν τα κύτταρα στο εργαστήριο οι ίδιοι και ακούσια, με ασιτία και δηλητηρίαση. Αυτή η παρερμηνεία βασίζεται σε μια και μόνο δημοσίευση του John Franklin Enders και ενός συναδέλφου του στις 6/1/1954. Η δημοσίευση αυτή κρίθηκε από το ανώτατο δικαστήριο στη δίκη για τον ιό της ιλαράς ότι δεν περιέχει καμία απόδειξη ύπαρξης ιού. Αυτή η δημοσίευση έγινε η αποκλειστική βάση όχι μόνο της ιολογίας της ιλαράς, αλλά όλης της ιολογίας από το 1954 και μετά και της υστερίας της Corona.

2. Οι ιολόγοι συναρμολογούν νοερά/υπολογιστικά τα βραχύτερα κομμάτια της λεγόμενης γενετικής πληροφορίας των κυττάρων που πεθαίνουν σε ένα πολύ μακρύ γενετικό κώδικα (άλυσίδα), το οποίο πλασάρουν ως γενετικό κώδικα ενός ιού. Αυτή η νοητική/υπολογιστική διαδικασία ονομάζεται ευθυγράμμιση. Με τον τρόπο αυτό, δεν έχουν πραγματοποιήσει τα πειράματα ελέγχου (control experiments), την προσπάθεια να κατασκευάσουν νοητικά/υπολογιστικά την επιθυμητή γενετική αλυσίδα (hereditary strand) ακόμη και από σύντομα κομμάτια της λεγόμενης γενετικής πληροφορίας από μη μολυσμένες πηγές.

3. Οι ιολόγοι χρειάζονται πάντα ένα δεδομένο γενετικό σκέλος ενός ιού για την ευθυγράμμιση ενός ιού. Ωστόσο, χρησιμοποιούν πάντα ένα κληρονομικό σκέλος που έχει δημιουργηθεί μόνο νοητικά/υπολογιστικά και ποτέ ένα πραγματικό που έχει βρεθεί στην πραγματικότητα. Ποτέ δεν κάνουν έτσι τις προσπάθειες ελέγχου για το αν από το διαθέσιμο σύνολο δεδομένων των λεγόμενων κληρονομικών πληροφοριών θα μπορούσαν να κατασκευαστούν ή όχι και "ιογενείς" κλώνοι κληρονομικής ουσίας εντελώς διαφορετικών ιών.

4. Οι ιολόγοι δεν έχουν ποτέ δει ή απομονώσει "ιούς" σε ανθρώπους, ζώα, φυτά και τα υγρά τους. Αυτό το έχουν κάνει μόνο φαινομενικά, έμμεσα και πάντα μόνο μέσω πολύ ειδικών και τεχνητών κυτταρικών συστημάτων στο εργαστήριο. Ποτέ δεν ανέφεραν ή δεν τεκμηρίωσαν τις προσπάθειες ελέγχου αν κατάφεραν να αναπαραστήσουν και να απομονώσουν ιούς επίσης μέσα και σε ανθρώπους, ζώα, φυτά ή τα υγρά τους.

5. Οι ιολόγοι δεν έχουν ποτέ απομονώσει τους υποτιθέμενους ιούς που φωτογραφίζουν με ηλεκτρονικές μικρογραφίες, δεν τους έχουν χαρακτηρίσει βιοχημικά και δεν έχουν λάβει από αυτούς το υποτιθέμενο γενετικό τους υλικό. Ποτέ δεν πραγματοποίησαν ή δεν δημοσίευσαν πειράματα ελέγχου για να διαπιστώσουν αν, μετά την απομόνωση αυτών των δομών, θα μπορούσαν πράγματι να ανιχνευθούν οι "ιϊκές" πρωτεΐνες (το περίβλημα του ιού) και, κυρίως, το ιϊκό κληρονομικό σκέλος, το οποίο υποτίθεται ότι είναι το κεντρικό συστατικό και χαρακτηριστικό ενός ιού.

6. Οι ιολόγοι πλασάρουν ως ιούς ή ως ιϊκά συστατικά τα τυπικά τεχνουργήματα των ιστών/κυττάρων που πεθαίνουν και τις τυπικές δομές που σχηματίζονται όταν στροβιλίζονται κυτταρικά συστατικά, όπως οι πρωτεΐνες, τα λιπίδια και οι διαλύτες που χρησιμοποιούνται. Και πάλι, λείπουν τα πειράματα ελέγχου με μη μολυσμένα αλλά εξίσου επεξεργασμένα κύτταρα/ ιστούς.

7. Τα λεγόμενα πειράματα μετάδοσης, τα οποία πραγματοποιούν οι ιολόγοι για να αποδείξουν τη μεταδοτικότητα και την παθογένεια των υποτιθέμενων ιών, διαψεύδουν ολόκληρη την ιολογία. Είναι προφανές ότι τα ίδια τα πειράματα προκαλούν τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στα πειράματα σε ζώα ως απόδειξη της ύπαρξης και της επίδρασης των υποτιθέμενων ιών. Και πάλι, λείπουν τα πειράματα ελέγχου στα οποία γίνεται ακριβώς το ίδιο πράγμα, απλώς με μη μολυσμένα ή αποστειρωμένα υλικά.

πηγή