"Βοήθεια κόσμε! Λύκος στα πρόβατα!"

Ioanna Ypsilanti

 "Βοήθεια κόσμε! Λύκος στα πρόβατα!"

Αυτή είναι η παραβολή του Αισώπου με την οποία λειτουργεί, τις τελευταίες δεκαετίες η Δύση, επηρεάζοντας χώρες, κοινωνικές ομάδες και την ψυχολογία της πλειοψηφίας των πολιτών των Δυτικών χωρών.

Στο τέλος της παραβολής, ωστόσο, τα πράγματα μπαίνουν στην θέση τους. Κανένας πλέον, δεν πιστεύει τον ψεύτη βοσκό, ακόμα κι όταν είπε την αλήθεια.

Οι κραυγές του συστήματος, για φανταστικούς κινδύνους, για φανταστικούς εχθρούς, για επινενοημένες απειλές, για προσχεδιασμένα σενάρια, κατά των "δημοκρατικών αξιών", γίνονται πλέον αντιληπτές από τους λαούς. Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι όλα αυτά τα επονομαζόμενα και "διπλά στάνταρτς", οδηγούν σε κοινωνική διαστρωμάτωση, σε αγανάκτηση, εναντίον αυτών, που πριν ήταν ανέγγιχτοι, που ήταν φερέφωνα μιας φανταστικής ελευθερίας και που φώναζαν με πάθος "λύκος στα πρόβατα", αν και δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος.

Οσα λόγια και να πουν οι ψεύτες, λόγια που συγκαλύπτουν ή δικαιολογούν τα εγκλήματα τους, αυτά απαξιώνονται. Χάνουν το πραγματικό τους νόημα. Οι πράξεις είναι πιο δυνατές από τα λόγια. Οι άνθρωποι παύουν να πιστεύουν, όχι μόνο στην κατά μέτωπο προπαγάνδα, αλλά και στην εξελιγμένη ήπια με την οποία αριστοτεχνικά, επί δεκαετίες λειτουργούσε η Δύση, κρατώντας εκατομμύρια σε ψυχολογική σκλαβιά και σε φόβο.

Χθεσινή φρίκη, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η καταστροφή του περιβάλλοντος, η "πανδημία", η "Ρωσία του Πούτιν", εκλαμβάνονται πλέον, από τους λαούς, ως παραδείγματα χειραγώγησης και επινοήσεις, για την απόκρυψη των πραγματικών κινδύνων, όπως οι πολεμικές τραγωδίες, οι οικονομικές κρίσεις, η φτωχοποίηση των πληθυσμών, η άνοδος του φασισμού και η απαξίωση της ανθρώπινης ζωής.

Στην Γάζα δεν συντελείται γενοκτονία, αλλά ασκείται το "δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα". Το ίδιο συμβαίνει και με την Ουκρανική επίθεση, κατά αμάχων, στην Ρωσική πόλη Μπέλγκοροντ με δεκάδες νεκρούς, όπως θα κρύψουν και τις ευθύνες τους, για την εκατόμβη των νεκρών, στο Ιράν με κύριους "εμπνευστές" τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.

Υπάρχει και ένα ανέκδοτο στην Γερμανία: "Ενας Εβραίος σκότωσε έναν Αραβα. Ποιος κάθεται στο εδώλιο;; Ο Γερμανός. Αυτός έστησε το Ολοκαύτωμα. Ποιος είναι ο μάρτυρας;; Ο Τούρκος! Ποιο είναι το θύμα;; Ο Εβραίος! Τι γίνεται με τον Αραβα; Ε, αυτός είναι νεκρός. Ποιος ασχολείται!" Και ο Γερμανός, που επί 80 χρόνια του είχαν ενσταλάξει τα αισθήματα ενοχής και ντροπής, για το Ολοκαύτωμα, που έγινε το μέσον, για να βρει ταυτότητα ένας περιπλανώμενος πληθυσμός με συνεκτικό κρίκο μόνο την θρησκεία του, ξαφνικά, τολμά να αμφιβάλλει για το αλάθητο και την ακεραιότητα αυτού του μοναδικού θύματος. Βλέπετε υπήρξαν πολύ πιο πολυπληθή θύματα στον Σλαβικό κόσμο. Και η συνείδηση του Γερμανού επαναστατεί. Επικίνδυνα, αλλά αναπόφευκτα.

Η αντίφαση, η διγλωσσία προκαλεί σύγκρουση, ή τιμωρία.

 Ενώ μιλούν για ανθρώπινα δικαιώματα, προκαλούν πολέμους, ενώ μιλούν για κοινωνική προστασία των μειονοτήτων, των LGTB, των έγχρωμων, των μεταναστών, από κινδύνους που δεν υπάρχουν, έχουν μετατρέψει την πλειοψηφία σε μειονότητα. Το πιο απαξιωμένο άτομο στη Δύση σήμερα είναι ένας λευκός, ετεροφυλόφιλος, ικανός άνδρας. είναι κοινωνικά πολύ λιγότερο προστατευμένος, αλλά πολύ περισσότερο φορτωμένος με δασμούς, φόρους και ευθύνη για όσους είναι υποτιθέμενα πιο αδύναμοι. Η υπομονή (ανοχή) του λευκού ετεροφυλόφιλου, που τόσο καιρό αναγκαζόταν να θυσιάσει τα πάντα για χάρη της "μειοψηφίας" και τον τραβούσε από τη μύτη, εξαντλείται. Μετατρέπεται σε πολεμική.

Κάποτε θα επαναστατήσει και ο πιο ανιδιοτελής καλόψυχος!

Μην χάνετε το κουράγιο σας! Η συνείδηση ​​του κόσμου σπεύδει προς τα εμπρός και μου φαίνεται ότι πολλά μέσα ενημέρωσης δεν θα μπορούν πλέον να συμβαδίσουν με αυτήν.